Ο πρώτος αρμός ήταν η ΕΥΠ

Η βλάβη που προξένησε στην κυβέρνηση η υπόθεση παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, είναι δεδομένη, μετρήθηκε στις δημοσκοπήσεις, συνεχίζει να προκαλεί αναταράξεις αλλά τον πολιτικό σεισμό που θα κατάπινε το Μέγαρο Μαξίμου, δεν τον βλέπουμε. Αντιθέτως ένας υπόκωφος θόρυβος από τις θεσμικές «κατολισθήσεις» στις οποίες συνεργούσε η ΕΥΠ επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αρχίζει να διαχέεται από την αίθουσα της εξεταστικής επιτροπής και όσα έχει πει ο Γιάννης Ρουμπάτης, όπως αυτά μεταδίδονται από φιλικά μέσα της Κουμουνδούρου. Όχι της ΝΔ. Και αυτό έχει τη σημασία του.

Στην εξεταστική, φέρεται να υποστήριξε πως το 2015 η ΕΥΠ προστάτευσε την οικονομική κυριαρχία της χώρας και αν υπάρχουν τράπεζες ελληνικές σήμερα, είναι αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς της ΕΥΠ. Ο πρώην διοικητής των μυστικών υπηρεσιών είναι εξαιρετικά ευφυής άνθρωπος και σίγουρα θα γνώριζε τι συμπεράσματα μπορεί να εξαχθούν εκ των υστέρων.

Η προστασία και η εποπτεία των τραπεζών στις χώρες της Ευρωζώνης, ανήκει στην εκάστοτε κεντρική τράπεζα η οποία λογοδοτεί στην ΕΚΤ. Και αφού μιλάμε για τη χώρα μας ήταν δουλειά της ΤτΕ και του διοικητή της. Εν προκειμένω του Γιάννη Στουρνάρα τον οποίο όλοι θυμόμαστε ότι ο Α. Τσίπρας είχε εκφράσει την επιθυμία να πετάξει με τις κλωτσιές μόλις αναλάμβανε την εξουσία.

Ποιος εξουσιοδότησε λοιπόν τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών το 2015 και

ποιος ξέρει για πόσο χρονικό διάστημα να αναλάβει την προστασία των τραπεζών και της οικονομικής κυριαρχίας; Τινί τρόπο τις προστάτευσε; Ποια σκληρή δουλειά εκλήθη να κάνει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών;

Παρακολουθούσαν τον κ. Στουρνάρα και άλλους, που κατά την άποψη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πιθανόν να επιβουλεύονταν την οικονομική κυριαρχία της χώρας; Η υπόθεση παρακολούθησης των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων της απεσταλμένης του ΔΝΤ Ντέλιας Βελκουλέσκου και του Πωλ Τόμσεν κάποτε στο Χίλτον, την οποία είχε αναλάβει να διερευνήσει η ΕΥΠ των Ρουμπάτη- Τσίπρα, έμεινε χωρίς επίλογο.

Η αξία της μαρτυρίας του Γιάννη Ρουμπάτη για τη λειτουργία της ΕΥΠ είναι ανεκτίμητη! Όπως ανεκτίμητος ήταν ως διοικητής για τη συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου.

Λίγοι θα θυμούνται πως όταν ο κ. Τσίπρας νικητής και τροπαιούχος κέρδισε τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, δυο μέρες μετά τις εκλογές ανακοίνωσε τα μέλη της κυβέρνησης και έξι μέρες μετά ανακοίνωσε τον κ. Ρουμπάτη ως επικεφαλής της ΕΥΠ. Ακόμη λιγότεροι ίσως και κανένας ότι ο πρώην πρωθυπουργός το Σεπτέμβριο του 2014 είχε μια συνάντηση με τους συνδικαλιστές της ΕΥΠ, και παίζει να ήταν ο μόνος πολιτικός αρχηγός που είδε το σωματείο τους και έβγαλε και ανακοίνωση. Μαζί του είχε και τον τότε τομεάρχη Άμυνας τον κ. Ήσυχο ο οποίος αποχώρησε ήσυχα με την ομάδα Λαφαζάνη και αγνοείται από τότε.

Από τη στιγμή που ανέλαβε ο κ. Ρουμπάτης κανείς δεν ασχολήθηκε ούτε με τα κριτήρια επιλογής του, ούτε και με το έργο του. Η χώρα παράπαιε. Ο πρώτος που αναφέρθηκε στον «εξέχοντα» ρόλο του ήταν ο Γιάνης Βαρουφάκης στο βιβλίο του για τους ενήλικες στο δωμάτιο. Εκεί περιγράφει πώς συναντούσε διαρκώς στο Μαξίμου τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών.

Γράφει και μια απίστευτη ιστορία. Πως όταν ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών κάλεσε σε συνάντηση τον διοικητή της ΕΥΠ, επειδή είχε αμφιβολίες για το αν του ήταν πιστοί οι υπηρεσιακοί. Και εκείνος τον βεβαίωσε ότι δεν ήταν! Του επιβεβαίωσε γράφει χαρακτηριστικά «πως δεν είχα την αφοσίωση ολόκληρων τμημάτων μέσα στο υπουργείο μου (σ.σ. χαρακτηριστικά αναφέρει πως ήταν αφοσιωμένοι αλλού), ενώ με ενημέρωσε πόσο στενή είχε γίνει η σχέση μεταξύ των διευθυντών αυτών των τμημάτων και των αξιωματούχων της τρόικας».

Οι περιγραφές Βαρουφάκη δεν διαψεύστηκαν ποτέ. Τουναντίον, στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν προκάλεσε στα ίσια τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί της ασυλίας του και να πάει στα δικαστήρια, για να βεβαιώσει ότι «επί κ. Ρουμπάτη το σκοτεινό κράτος λειτουργούσε εναντίον ακόμη και της κυβέρνησής μας. Με τον κ. Ρουμπάτη να παίζει σημαντικό ρόλο. Το έχω καταγγείλει στο βιβλίο μου. Ας έρθει κάποιος να με μηνύσει για αυτό που έγραψα για τον κ. Ρουμπάτη, θα ζητήσω την άρση της ασυλίας μου».

Δεν θα ήταν απίθανο, μετά τη δηλωμένη πρόθεση του Στέργιου Πιτσιόρλα να καταθέσει μήνυση, να δούμε τον πρόεδρο του ΜΕΡΑ25 να καλείται ως μάρτυρας στη δίκη, προκειμένου να πει όσα ξέρει, όσα είδε και όσα έγραψε. Σε κακό timing ομολογουμένως διότι οι παλιοί σύντροφοι, κατόπιν εχθροί και πάντα φίλοι, έχουν ξανά κοινά όνειρα.

 Κατερίνα Γαλανού-liberal.gr