Αντίσταση στη χούντα του Κούλη

Οι παλαιότεροι θυμούνται ασφαλώς το επεισόδιο εκείνο από την ηρωική αντίσταση κατά της χούντας των Συνταγματαρχών που έχει μείνει ανεξίτηλο στα κατάστιχα της ιστορικής μνήμης. Για μένα πάντως υπήρξε καταλυτικό. Επηρέασε όσο τίποτε άλλο την αταλάντευτη πίστη μου στη δύναμη της ελευθεροτυπίας. Αναφέρομαι στην υπόθεση εκείνου του δημοσιογράφου ο οποίος δημοσίευσε τα ονόματα 33 προσώπων, πολιτικών ως επί το πλείστον, που τους παρακολουθούσαν οι υπηρεσίες του καθεστώτος. Η υποτιθέμενη δικαιοσύνη του στυγερού εκείνου καθεστώτος κάλεσε αμέσως τον δημοσιογράφο να παρουσιασθεί στην εισαγγελέα. Εκείνος αρνήθηκε ηρωικά. Άλλοι λένε πως είπε ένα σκέτο «Όχι», άλλοι πως είπε κάτι στα γαλλικά, δυσνόητο, εξαιτίας της ιδιωματικής προφοράς του. Για να αναδείξει δε με μεγαλύτερη ευκρίνεια τον διωγμό της ελευθεροτυπίας απαίτησε να συναντηθεί με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Προσήλθε στο γραφείο του με τον δικηγόρο του, είπαν δυο-τρεις κουβέντες και όταν ο δικαστικός λειτουργός του ζήτησε στοιχεία για τα όσα καταγγέλλει εκείνος είπε ότι θα τα παρουσιάσει όταν ο ίδιος κρίνει. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε ο ηρωικός εκείνος δημοσιογράφος. Εχει ξεχαστεί ακόμη και το όνομά του, αφού τέτοιοι είμαστε. Και είναι η αλήθεια ότι δεν περίμενα πως θα ξαναζήσω τέτοιες φρικιαστικές στιγμές διωγμού της ελεύθερης έκφρασης από τη νέα χούντα. Είπαμε χούντα του Κούλη έχουμε, αλλά αυτό πια πάει πολύ.

Δεν ξέρω πού θα καταλήξει αυτή η ιστορία. Αν θα αποδειχθεί η σοβαρότητά της ή απλώς θα καταχωρισθεί στα ευτράπελα της ελληνικής ζωής. Δεν ξέρω αν οι καταγγέλλοντες θα προσκομίσουν στη δικαιοσύνη στοιχεία ή θα αρκεστούν στη δυσοσμία που έσπειραν αδιαφορώντας αν με το πρώτο αεράκι θα εξαφανισθεί. Προς το παρόν εκείνο που μένει να σχολιάσω είναι ότι αυτοί οι ίδιοι που συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, δημοσιεύουν χωρίς στοιχεία υποτιθέμενα σκάνδαλα και απαντούν στην κλήση του εισαγγελέα σαν να είναι ο διαχειριστής της πολυκατοικίας που τους ζητάει τα κοινόχρηστα, είναι αυτοί οι ίδιοι που καταγγέλλουν τη χώρα μας για έλλειμμα στην ελευθερία του Τύπου. Το ζήτημα θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν θλιβερό. Αν δεν απελευθέρωνε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο το δικαίωμα στην ασυδοσία του δημόσιου λόγου. Η ελευθεροτυπία στην Ελλάδα του 2022 δεν απειλείται από καμιά θεσμική λογοκρισία. Απειλείται από τη λογοκρισία που επιβάλλει η ασυδοσία. Τα υπόλοιπα ελπίζω να μην τα ζήσουμε. Με τόση κόπωση σωρευμένη η ελληνική κοινωνία δεν θα αντέξει τον ανταρτοπόλεμο κατά του εκλογικού αποτελέσματος που ήδη φαίνεται να απεργάζονται οι ηττημένοι. Ίσως ο κ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να σκεφτεί να επισπεύσει τις εκλογές για να ησυχάσουν κι αυτοί κι εμείς.

Τάκης Θεοδωρόπουλος-Καθημερινή