Τα φάρμακα του καπιταλισμού ηλίθιε

Τι είναι τα φάρμακα; Φυσικά είδος πρώτης ανάγκης. Όπως ο αέρας που αναπνέουμε. Ανευ αυτών το προσδόκιμο ζωής θα είχε κατρακυλήσει στα επίπεδα υποσαχάριας Αφρικής. Όπως στο Σουδάν και ακόμα πιο κάτω. Περίπου από τα τριάντα αγκαλιά με τον Άγιο Πέτρο.

Τι συμβαίνει σήμερα; Πλήθος φαρμάκων εξαφανισμένων από τα ράφια όλων των φαρμακείων. Ούτε αντιπυρετικά για μικρά παιδιά. Γιατί εξαφανίστηκαν; Για δύο λόγους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών «επιτετραμμένων» του κλάδου. Ο πρώτος λόγω έλλειψης πρώτων υλών. Ο πόλεμος είναι ο φταίχτης. Ο δεύτερος λόγω «δραχμών»
Για παράδειγμα: αυτό το φάρμακο εν Ελλάδι κοστίζει δέκα euro. Όμως στην Γερμανία, φερ ειπείν, κοστίζει εκατό. Τι να κάνει και ο τάδε αρχηγός της δείνα Mega-φαρμακαποθήκης; Να τα πουλήσει εδώ στη Σωρρακώσταινα για δέκα ψωρο-ευρώπουλα; Χαζός είναι; Κάπως έτσι τα πακετάρει και τα ταξιδεύει κατά Βερολίνο μεριά. Ich Danke Bro.

Με καλά, του λες. Δεν είσαι πατριώτης; Δεν είσαι Ελληνας; Δεν σκέφτεσαι την υγεία των υπερήλικων; Πατέρα δεν έχεις; Δεν σκέφτεσαι όλα αυτά τα μικρά πλάσματα που το ένα κολλάει το άλλο και οι γονείς τους τρέχουν, λαχανιάζουν από το ένα στο άλλο φαρμακείο;

Δηλαδή ρε φίλε τι πρέπει να κάνω για να σώσω το παιδί μου; Να πάω στο Βερολίνο; Να ψάξω μπας και βρω κάποιο φίλο, κάποιον συγγενή που έχει μετακομίσει εκεί; Να βάλω βύσμα; Ελεος! Να είσαι χώρα της Ευρωπαικής Ενωσης και να μην μπορείς να προμηθευτείς Depon για μικρά παιδιά; Ξέρετε τι προτείνω εγώ; Να επιστρέψουμε στα γιατροσόφια της γιαγιάς μας!

Που καταλήγουν όλα αυτά; Στα γνωστά. Ολοι κρέμονται από τις διαθέσεις των πολυεθνικών και του οικονομικού κανόνα των αξιών. Όλα και όλοι. Μα η πατρίδα του λες. Ποια πατρίδα και άλλες τέτοιες πατριωτικές, ιδεαλιστικές αρλούμπες. Εγώ, σου λέει, είμαι έμπορος. Και στο εμπόριο ο απόλυτος θεός, η απαραβίαστη λογική είναι μία: Money. Οσο περισσότερα τόσο το καλύτερο

Ο, τι έχει να κάνει με Χρήμα, κεφάλαιο και Οικονομία, είναι πέραν συνόρων, κρατών και πατριωτικών αναφορών. Το χρήμα δεν έχει σημαία. Ούτε σύνορα. Μπορεί, σου λέει, να συμφωνώ με τα μέτρα εναντίον Πούτιν και Ρωσίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Όμως για τις εξαγωγές των προιόντων μου έχω βρει τρόπο μέσω Τουρκίας. Εκεί, στην Κωνσταντινούπολη στέλνω τεράστιες ποσότητες λαδιού, το οποίο στη συνέχεια μετακινείται κατά την Μόσχα. Στα λόγια υπέρ μέτρων και εναντίον Πούτιν. Στην πράξη κερδίζω αφού πουλάω πιο ακριβά το λάδι στους Ρώσους που βομβαρδίζουν και σκοτώνουν στην Ουκρανία

Η κατάσταση αυτή θυμίζει εικόνα εκκλησιαστική. Η τάδε σεξ-εργάτρια πολυτελείας να επισκέπτεται τον Ναό της γειτονιάς, να σταυροκοπιέται, να ασπάζεται την χείρα του παπά και στη συνέχεια το χοντρό μεροκάματο να βγαίνει σε σουίτες πεντάστερων ξενοδοχείων. Α όλα κι όλα. Η δουλειά δουλειά. Η εκκλησία για εξιλέωση και προσωρινή λύτρωση από την αμαρτία

Αυτή η κολοσσιαία αντίφαση. Στα λόγια πατριώτης. Στην πράξη και στο ταμείο κυνικός καπιταλιστής. Και όπως θα έλεγε και η γνωστή αμερικανική φωνή: είναι τα φάρμακα του δηλητηριώδους καπιταλισμού ηλίθιε!

 Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ