Μητσοτάκης ή Τσίπρας;

Σε τελική ανάλυση, σε αυτό το δίλημμα συμπυκνώνεται η διακύβευση των προσεχών εκλογών, γιατί αυτό είναι το δίλημμα της κυβερνησιμότητας. Σε ένα πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα ψηφίζουμε πρωτίστως πρωθυπουργό. Στην Ελλάδα, η ακτινοβολία των ηγετών πολλές φορές υπερβαίνει το βεληνεκές των κομμάτων τους. Δεν χρειάζονται ιστορικές αναφορές που να το αποδεικνύουν. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις, που αφορούν ιδιόμορφες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Και ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο Αλ. Τσίπρας έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί από το 2015. Δηλαδή, τα πεπραγμένα τους είναι πολύ πρόσφατα, οι μνήμες νωπές και ως εκ τούτου οι συγκρίσεις είναι εύκολο να γίνουν. Αυτοί οι δύο διεκδικούν την εξουσία και μέχρι στιγμής, από τις δημοσκοπήσεις, δεν έχει προκύψει κάποιος τρίτος. Επειδή δε ο χρόνος μέχρι τις εκλογές είναι μικρός αποκλείεται να

υπάρξει εμφάνιση πολιτικού ηγέτη που να διεκδικεί, μετά σοβαρότητος, την πρωθυπουργία. Τονίζω το «μετά σοβαρότητος».

Γνωρίζω πως το δίλημμα της κυβερνησιμότητας προκαλεί θεσμικές ενστάσεις, γιατί υποβιβάζει σε ρόλο κομπάρσου τα μικρότερα κόμματα, που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να αναδειχθούν σε πρωταγωνιστές στην πολιτική σκηνή. Μέχρι να συμβεί αυτό, το δίλημμα της κυβερνησιμότητας υφίσταται και το εκφράζουν οι ηγέτες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων. Πολύ δε περισσότερο, όταν το τρίτο κόμμα υπολείπεται σημαντικά του δεύτερου.

Καλώς ή κακώς, στην Ελλάδα μετράει σε σημαντικό βαθμό η προσωπικότητα του αρχηγού, κάτι που δεν συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε αυτόν τον βαθμό. Εκεί υπάρχει η κουλτούρα των συνεργασιών και προέχουν τα προγράμματα και οι συγκλίσεις μεταξύ των κομμάτων. Συνεπώς, στα καθ’ ημάς είναι απολύτως φυσιολογικό το βασικότερο κριτήριο προτίμησης των πολιτών να είναι τα πρόσωπα που ηγούνται των κομμάτων εξουσίας. Αν αυτά τα πρόσωπα έχουν απολέσει την εμπιστοσύνη τους, τότε έχουμε είτε αναδιάταξη του πολιτικού τοπίου είτε αποσύνθεσή του. Σήμερα, στην Ελλάδα, κατά τα φαινόμενα, δεν συντρέχει ούτε η μία περίπτωση ούτε η άλλη. Το πολιτικό μας σύστημα παρουσιάζει ευστάθεια γιατί οι οικονομικοί δείκτες είναι θετικοί και γιατί υπάρχει κοινωνική συνοχή. Ως εκ τούτου, οι διαφορές θα λυθούν στο πεδίο της πολιτικής με την απάντηση που θα δοθεί στο δίλημμα: Μητσοτάκης ή Τσίπρας;

 Σ. Μουμτζής-Καθημερινή