Τα πρώτα σκετσάκια του κοινοβουλευτικού τσίρκου

Θα μπορούσε να ήταν διασκεδαστικά, αν δεν αφορούσαν την οργάνωση της συλλογικής μας ζωής, αν δεν αφορούσαν τη ζωή και το μέλλον μας. Το εκλογικό σώμα, στη σοφία του, αποφάσισε, όμως, διαφορετικά και έτσι θα πορευτούμε με αυτούς που έχουμε. 

Ο ένας ξύπνησε, διαγκωνιζόμενος να εκφράσει το νεφελώδες κατασκεύασμα ενός «πατριωτικού χώρου» στο οποίο παρατηρείται συνωστισμός σωτήρων της πατρίδας, ζητώντας διάφορες εξεταστικές επιτροπές, ανάμεσα στις οποίες και μία για να εξετάσει τους θανάτους από τον εμβολιασμό. Με άλλα λόγια, οι αντιεπιστημονικές, αντιεμβολιαστικές απόψεις θέλει να συζητηθούν στη Βουλή και να αποκτήσουν νομιμοποίηση. 

Κάποιοι άλλοι, στα ορεινά της Βουλής ετοιμάζονται για επικές μάχες φορώντας περικεφαλαίες, θέλοντας και αυτοί να εκφράσουν τα «πατριωτικά τους αισθήματα», αγνοώντας στοιχειώδη πράγματα της ιστορίας αυτού του τόπου. 

Υπάρχουν κι εκείνοι που θέλουν να μετατρέψουν τα σχολεία σε «παρθεναγωγεία», αποφεύγοντας να τοποθετηθούν πάνω σε

συγκεκριμένα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως εκείνο που διασφαλίζει την αυτοτέλεια και το αυτεξούσια της γυναίκας να διαχειρίζεται το σώμα της όπως θέλει. 

Ζούμε έναν νέο μεσαίωνα; Προφανώς όχι. Απλά ορισμένα πράγματα έρχονται να μας θυμίσουν πόσο πολύτιμο είναι το δημοκρατικό πολίτευμα και πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο. Ιδίως, όλα όσα έχουν να κάνουν με τα θεμέλια της Δημοκρατίας, με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία η ελληνική κοινωνία με κόπο διασφάλισε τα τελευταία πενήντα, περίπου χρόνια. 

Οι θύλακες της στασιμότητας και της οπισθοδρόμησης, εντός και εκτός της Βουλής, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Αυτοί θα κάνουν τη δουλειά τους κι εμείς τη δική μας. Οι απαντήσεις θα είναι πολιτικές, θα είναι δημοκρατικές, θα είναι σύμφωνες με τις μεγάλες αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού, βασικός πυλώνας του οποίου είναι, μεταξύ άλλων, η αρχαία ελληνική γραμματεία ως υπόδειγμα διαλόγου, διαλεκτικής και ανεκτικότητας του διαφορετικού. 

Είναι ευτυχές το γεγονός πως δύο κόμματα της σημερινής βουλής, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, λειτουργούν ως ανάχωμα και προκεχωρημένα φυλάκια στην επέλαση του σκοταδισμού. Στα δύο αυτά κόμματα, έλαχε ο κλήρος της ιστορίας να αντιμετωπίσουν τις προσπάθειες παλινόρθωσης καταστάσεων και ιδεών, οι οποίες έχουν καταδικαστεί από την ιστορία και από τους αγώνες των πολιτών για μία ευνομούμενη, σύγχρονη, δημοκρατική και ευρωπαϊκού προσανατολισμού κοινωνία. 

Κάθε απόπειρα διολίσθησης σε καταστάσεις που θα θυμίζουν σκοτεινές σελίδες της ιστορίας, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με αποφασιστικότητα, σταθερότητα και επιμονή, προσφέροντας στους πολίτες τις εναλλακτικές λύσεις, δηλαδή τις γενναίες και τολμηρές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα απελευθερώσουν τις υγιείς, δυναμικές και φιλοπρόοδες δυνάμεις της κοινωνίας. 

Οι πολιτικές απαντήσεις, θα πρέπει να συνοδεύονται από συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση της ζωής. Ο συνδυασμός αυτών των δύο, μαζί με το δημοκρατικό μέτωπο των δύο προαναφερόμενων κομμάτων, μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως απάντηση της Δημοκρατίας απέναντι σε κάθε απόπειρα ευτελισμού των θεσμών. 

Τα δύο κόμματα, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας την πολιτική και ιδεολογική τους αυτοτέλεια, θα πρέπει να συντονίσουν τη δράση τους στο κοινό αυτό μέτωπο, στηρίζοντας κάθε προσπάθεια εμβάθυνσης και ενίσχυσης των δημοκρατικών θεσμών, αποκρούοντας κάθε έναν που θα θελήσει να μετατρέψει την πολιτική ζωή της χώρας σε ένα εφιαλτικό τσίρκο ολοκληρωτικών, οπισθοδρομικών και αντιεπιστημονικών ιδεών. 

Δύσκολη θα είναι η κοινοβουλευτική ζωή μέχρι τις επόμενες εκλογές. Μεγάλο το βάρος της ευθύνης της κυβέρνησης, αλλά και των κοινοβουλευτικών αντρών και γυναικών που θα στηρίξουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, καθώς και τις βασικές πολιτισμικές επιλογές και αξίες, οι οποίες αποτελούν το εφαλτήριο για το μέλλον.

 Βασ. Τριανtαφυλλίδης-liberal.gr