Είσαι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ή η Εφη Αχτσιόγλου – διαλέξτε όποιο πρόσωπο φοράει παπούτσια κοντά στο νούμερό σας. Και βρίσκεσαι εγκλωβισμένος σε μια πολιτική Λωρίδα της Γάζας, με τον εχθρό έτοιμο να ξεκινήσει τη χερσαία επίθεση και την Αυγέρη να βομβαρδίζει οτιδήποτε κινείται. Τι μπορείς να κάνεις;
Η προφανής λύση είναι να πάρεις τα πράγματά σου και να φύγεις, αφήνοντας πίσω σου κατάρες και αναθέματα, κρατώντας μέσα σου και ένα τεράστιο «γαμώτο» να σου τρώει τα σωθικά. Ωραία, πες ότι φεύγεις. Και πού θα πας; Θα κάνεις κόμμα; Με τι λεφτά; Ενα καινούργιο κόμμα έχει έξοδα, χρειάζεται γραφεία, επικοινωνιακό μηχανισμό, πληρωμή ενοικίων και κοινοχρήστων κάθε πρώτη του μήνα. Και εσύ δεν έχεις δεκάρα τσακιστή ούτε κυκλοφορεί έξω κάποιος πρόθυμος να βάλει το χέρι στην τσέπη και να δώσει καμιά ενίσχυση για τα πρώτα έξοδα. Αυτού του είδους τα διαζύγια δεν προβλέπουν διατροφή. Όποιος έχει την προεδρία του κόμματος, κρατάει και τους
κωδικούς των λογαριασμών και είναι δικαιούχος της επιχορήγησης.
Η δεύτερη λύση είναι να πας στο ΠΑΣΟΚ. Είναι μια λύση ταπείνωσης. Σε πέταξαν από το σπίτι σου και χτυπάς ξένες πόρτες για να βρεις ένα κρεβάτι και ένα πιάτο φαΐ. Ασε που αν το τολμήσεις, θα πάρεις στην πλάτη τη στάμπα του αποστάτη και η Αριστερά κάτι τέτοια τα φέρει βαρέως. Βέβαια, αν είσαι μικρομεσαίο στέλεχος, μπορεί να βολευτείς σε καμιά γωνιά στη Χαριλάου Τρικούπη. Οταν όμως βρίσκεσαι ψηλά στην κομματική ιεραρχία της αίγλης, τότε δεν θα περάσεις ούτε έξω από το γραφεία του ΠΑΣΟΚ, μη σε πάρει κανένα μάτι και σε παρεξηγήσει. Αλλωστε και εκεί είσαι ανεπιθύμητος.
Και φτάνεις στην τρίτη λύση, που είναι να ταμπουρωθείς στη θέση σου κάνοντας ανταρτοπόλεμο με ελεγχόμενα ή άσφαιρα πυρά. Διότι αν το παρατραβήξεις, θα σε πετάξουν έξω, κάτι που σημαίνει ότι επιστρέφεις στις δύο πρώτες επιλογές, αν και το μόνο που θα σου απομείνει είναι να πας σπίτι σου. Κάθεσαι, λοιπόν, εκεί που είσαι τώρα και περιμένεις μήπως γίνει κάτι και ξαναπάρεις τα κλειδιά του μαγαζιού. Τι μπορεί να είναι αυτό; Ενα θυελλώδες συνέδριο και μονοψήφιο νούμερο στις ευρωεκλογές. Εκεί μπορεί και ο ίδιος ο πρόεδρος να το ξανασκεφτεί. Άλλωστε το παράλογο της υπόθεσης δεν είναι η εκλογή του στην ηγεσία. Είναι το να παρατάς ένα σπίτι στα Χάμπτονς για να εγκατασταθείς στην Κουμουνδούρου. Ακόμα και η πιο ωραία περιπέτεια, όταν τραβάει πολύ, αρχίζει να σε κουράζει.
Κ. Γιαννακίδης-protagon.gr
Οι Συριζαίοι που τα βάζουν με τον ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ Πρόεδρό τους είναι αρνητές της Δημοκρατίας! Είναι, πραγματικοί, σταλινικοί του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και ο καθένας θέλει να είναι ο ίδιος Πρόεδρος! Αλλά η θέση είναι μια! Και ανήκει στον ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ! Οι άλλοι πρέπει να τον στηρίζουν!
ΑπάντησηΔιαγραφή