Το εργοστάσιο άλλαξε χέρια. Τι γίνεται με τους αντιπροσώπους;

Η αλλαγή ολοκληρώθηκε στις ΗΠΑ, απ' ό,τι φαίνεται δεν είναι μια απλή αλλαγή φρουράς, αλλά μια τομή που θα αφήσει τα ίχνη της σε όλον τον πλανήτη. Τουλάχιστον αυτό δείχνει προς το παρόν. Μπορεί όμως για τους φίλους του νέου προέδρου να αποδειχθεί άνθρακες ο θησαυρός. Το ερώτημα είναι τώρα που το εργοστάσιο άλλαξε χέρια, τι γίνεται με τους τοπικούς αντιπροσώπους του, καθώς ο νέος ιδιοκτήτης έχει μερικές αυστηρές απαιτήσεις, έχει θέσει υψηλές προδιαγραφές για όσους ενδιαφέρονται να τον αντιπροσωπεύσουν.

Και στην Ελλάδα ουδείς πληροί αυτές τις προδιαγραφές. Κουτσά άλογα οι ενδιαφερόμενοι, απλώς προσδοκούν, διότι ως γνωστόν η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Δεν μπόρεσαν ούτε να αγοράσουν μια πρόσκληση για να παραστούν στην τελετή ορκωμοσίας για να πουν ότι και αυτοί ήταν εκεί. Συνεπώς, η ελληνική αντιπροσωπεία θα παραμείνει κλειστή, άγνωστο για πόσο χρονικό διάστημα. Στο μεταξύ θα έχουν μορφοποιηθεί και οι πολιτικές Τραμπ για την περιοχή μας που πιθανόν θα κάψουν τις φιλοδοξίες αρκετών.

Το βασικό κριτήριο για να

αξιολογήσουμε τον κάθε Αμερικανό πρόεδρο είναι τι στάση θα κρατήσει απέναντι στην πατρίδα μας. Καλά είναι τα αντι-woke προτάγματα, αλλά εμάς ελάχιστα έως καθόλου άγγιξαν οι υπερβολές της woke κουλτούρας. Αυτή η επιδημία δεν είχε ενσκήψει στην Ελλάδα, όπως σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι πώς αντιλαμβάνονται τον ρόλο μας στο διεθνές σύστημα που έχουν σχεδιάσει. Και ο απελθών Μπάιντεν είχε την πατρίδα μας σε πολύ υψηλό σημείο. Της είχε αναθέσει κομβικό ρόλο στην περιοχή, κάτι που φάνηκε τόσο με την αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης όσο και με το πρόγραμμα των εξοπλισμών στο οποίο συμμετέχουμε.

Συγχρόνως, ο Τζο Μπάιντεν και οι συνεργάτες τους στάθηκαν απέναντι στον οθωμανισμό του Ερντογάν, κάτι που τελικά έφερε και την αναδίπλωση της επιθετικότητάς του. Αν σε όλο αυτό το πλαίσιο συνεκτιμήσουμε και τις άριστες σχέσεις του Έλληνα πρωθυπουργού με σχεδόν όλο το στελεχικό απαράτ των Δημοκρατικών, εύλογα υποστηρίζουμε πως η προεδρία Μπάιντεν ήταν ιδιαίτερα θετική για την πατρίδα μας. Μόνον ένας ανόητος ή φανατισμένος δεν το βλέπει.

Το ερώτημα είναι τώρα τι θα κάνει ο Τραμπ; Ποιος ο σχεδιασμός του για την ευρύτερη περιοχή; Θα αναθέσει κάποιον ρόλο στην Ελλάδα και αν ναι, ποιον; Πώς θα χειριστεί τον Ερντογάν και κάποιες διευθετήσεις-καραμπόλες θα ακουμπήσουν και εμάς; Και κάτι ακόμα: Θα ψάξει να βρει αντιπρόσωπό του στην Ελλάδα;

Με τα υπάρχοντα σχήματα και τα διαθέσιμα πρόσωπα το βρίσκω λίγο δύσκολο. Με ανυπόληπτους, κουρασμένους και ρωσόφιλους, δεν στήνεις αντιπροσωπεία. Ίσως, ο Τραμπ κάνει το αυτονόητο. Επιδιώξει να βρει ένα modus vivendi με τον Μητσοτάκη, αν και τα χνώτα τους είναι ολοφάνερο πως δεν ταιριάζουν. Αλλά όταν αντιλαμβάνεσαι την πολιτική ως ένα διαρκές deal-αλισβερίσι στα καθ΄ημάς – «ντιλάρεις» με όποιον σου προσφέρει κέρδος και λύσεις. Με τον πιο σοβαρό και τον πιο αξιόπιστο.

 Σ. Μουμτζής-liberal.gr