Αντιλαμβάνομαι ότι ο Χριστοφοράκος είναι ένας άνθρωπος σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Και ότι τόσο αυτός όσο και δικηγόροι του θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να πέσει όσο πιο μαλακά μπορεί να πέσει. Όλα αυτά είναι περίπου φυσιολογικά και πάντως αναμενόμενα.
Εξίσου αναμενόμενο είναι ότι ο Χριστοφοράκος θα επιχειρήσει να πολιτικοποιήσει την υπόθεση ώστε να δημιουργήσει ένα πλαίσιο άσκησης πίεσης και να βρει έναν μοχλό διαπραγμάτευσης. Αυτό θα είναι, λίγο- πολύ, το προφανές παιχνίδι του. Είναι, όμως, φυσιολογικό να τον βοηθήσουμε ο Τύπος, η πολιτεία, τα κόμματα, οι πολιτικοί;
Δεν νομίζω. Δυστυχώς, όμως, αυτό κινδυνεύει να συμβεί. Να πάρει δηλαδή ο Χριστοφοράκος όμηρο την πολιτική ζωή του τόπου απειλώντας με αποκαλύψεις, διατυπώνοντας φόβους, υπονοώντας δοσοληψίες και υπαινισσόμενος αναπόδεικτα στοιχεία που (δήθεν) υπάρχουν στην κατοχή του. Ήδη κυκλοφορούν κάτι μισόλογα για δύο δισκέτες «που λένε πολλά».
Το ερώτημα «θα μιλήσει ο Χριστοφοράκος;» εξελίσσεται ταχύτατα σε απειλή. Με μια μερίδα του Τύπου να τον βοηθάει φιλότιμα σε αυτή την προσπάθεια. Αποσιωπώντας ότι ο Χριστοφοράκος δεν πρόκειται να μιλήσει διότι αν μιλήσει, πρώτα τη δική του θέση θα επιβαρύνει. Και ελπίζοντας ότι, αφού δεν πρόκειται να μιλήσει, μπορούν αυτοί οι δημοσιογράφοι και αυτά τα έντυπα να μετατραπούν σε προνομιακούς αποδέκτες των υπονοουμένων, των υπαινιγμών και των «αποκαλύψεων». Να γίνουν δηλαδή το μέσο μέσα από το οποίο ο Χριστοφοράκος θα εκβιάσει την κοινωνία.
Το παραμύθι είναι γνωστό. Παίχτηκε πρώτα την περίοδο 1988-1991 από τον Γ. Κοσκωτά. Και τότε, μετά τη διαφυγή του στο εξωτερικό, βρέθηκαν δημοσιογράφοι και έντυπα που βοήθησαν έναν υπόδικο να πάρει σε ομηρεία την πολιτική ζωή του τόπου. Εμπορευόμενοι τις «πληροφορίες» που εκείνος αφιλοκερδώς παρείχε, χωρίς ποτέ να τις διασταυρώσουν ή να τις αμφισβητήσουν.
Αλλά ταυτοχρόνως το παραμύθι είναι επικίνδυνο. Όχι μόνο επειδή έχει αφεθεί στα χέρια αμφιλεγόμενων δικηγόρων και δημοσιογράφων, αλλά και επειδή είναι προφανές ότι πολλοί άλλοι παράγοντες προσδοκούν να καρπωθούν κέρδη από μια τέτοια διαχείριση της υπόθεσης, κέρδη πρωτίστως πολιτικά.
Και εκεί το επικίνδυνο παραμύθι γίνεται πραγματικά εκρηκτικό. Οχι μόνο επειδή ο Χριστοφοράκος κινδυνεύει να αναχθεί περίπου σε υπέρτατο ρυθμιστή του πολιτεύματος, αλλά και επειδή δεν ξέρω πολλούς έλληνες πολιτικούς πρόθυμους να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον σε βάρος της πολιτικής ίντριγκας και της μικροκομματικής σκοπιμότητας. «Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη» που θα ΄λεγε και ο εκδημήσας Σπύρος Καλογήρου.
Γ. Πρετεντέρης ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.