Αλχημείες του Πρετεντέρη

Μαζί με τα σπαραξικάρδια κλαψουρίσματα ότι «είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου όλοι την πέφτουν στους δημοσιογράφους», ο Πρετεντέρης άδραξε πάλι την ευκαιρία για να δείξει - από την τελευταία σελίδα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ - το μένος του για το ΚΚΕ και τον «Ρ».

Γράφει: «Μόλις χθες, ας πούμε, ο "Ριζοσπάστης" έγραφε χωρίς να ιδρώνει ότι "η δημοσιογραφία δεν είναι άλλο από την έκφραση των συμφερόντων του κεφαλαίου", άλλη μια άσκηση βλακείας που δεν συνοδεύεται ούτε από ένα ίχνος ντροπής».
Η άποψη των κομμουνιστών είναι ότι, ΝΑΙ, η δημοσιογραφία των αστών και των Μέσων Ενημέρωσης που διαθέτουν, είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων του κεφαλαίου και της στήριξης του συστήματος συνολικά. Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά. Για να μην πάμε μακριά ας σκεφτούμε μόνο τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να ποδηγετήσουν τους εργαζόμενους, προκειμένου να δεχτούν - και μάλιστα αδιαμαρτύρητα - τα αντιδραστικά μέτρα που προωθούνται μέσω του μνημονίου.
Ωστόσο ο «Ρ», γνωρίζοντας ότι από τη δημοσιογραφία ζούνε αρκετές χιλιάδες νέοι και νέες που προσπαθούν με συνεχές καθημερινό τρέξιμο να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο τρόμου και ξέροντας ότι η δημοσιογραφία δεν αποτελείται αποκλειστικά από παράγοντες τύπου Πρετεντέρη, ποτέ δεν τσουβάλιασε όλους τους δημοσιογράφους. Ποτέ δεν έγραψε αυτό που ισχυρίζεται ο αρθρογράφος. Εκείνο που πράγματι έγραψε ο «Ρ», και μπορεί να το ξαναγράψει οποιαδήποτε στιγμή, είναι ότι «ΑΥΤΗ η δημοσιογραφία δεν είναι άλλο από την έκφραση των συμφερόντων του κεφαλαίου».

Το ποια είναι ΑΥΤΗ η δημοσιογραφία και ποιοι είναι ΑΥΤΟΙ οι δημοσιογράφοι, περιγράφεται στις αμέσως προηγούμενες αράδες, αλλά ο άθλιος Πρετεντέρης τις αποσιωπά μόνο και μόνο για να προκαλέσει τους συνειρμούς που εκείνος ήθελε και να τσουβαλιάσει το ΚΚΕ με όλους τους άλλους.

Εγραφε, λοιπόν, ο «Ρ» της Τρίτης: «Ορισμένοι παριστάνουν πως ανακαλύπτουν την Αμερική. Παράδειγμα η "Δωδώνη". Δηλώνουν έκπληκτοι κάτι δημοσιογράφοι για το γεγονός ότι η γαλακτοβιομηχανία ελέγχεται από την "Αγροτική" Τράπεζα. Και "αγανακτούν" σήμερα. Οι ίδιοι δεν αγανάκτησαν ποτέ όταν η "Αγροτική" μέσα και από τη "Δωδώνη" χρέωσε ως και τα εγγόνια των αγροτοκτηνοτρόφων - άσε που εξασφάλιζε μέσα από τον τραπεζικό εκβιασμό και την επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ... Από τη σκοπιά των καπιταλιστών - τραπεζιτών που πρέπει να συγκεντρώσουν τα κεφάλαιά τους, η κάθε "Δωδώνη" είναι μόνο ένα λογιστικό νούμερο. Αλλά τι σχέση έχει με αυτό η δημοσιογραφία που δηλώνει την έκπληκτη; Εχει και παραέχει. Γιατί αυτή η δημοσιογραφία δεν είναι άλλο από έκφραση των συμφερόντων του κεφαλαίου».
Η αλλοίωση, η παραχάραξη, η διαστρέβλωση του κειμένου του «Ρ» είναι πασιφανείς. Οπως ολοφάνερος είναι και ο ρόλος που παίζει όποιος επιχειρεί την εξαγωγή συμπερασμάτων από κείμενα που ο ίδιος συνειδητά παραποιεί. Εντελώς διαφορετικό πράγμα γράφτηκε, εντελώς άλλο παρουσιάστηκε. Ο «Ρ» μιλούσε για απόλυτα συγκεκριμένες περιπτώσεις-παραδείγματα δημοσιογραφίας-θεραπαινίδας του κεφαλαίου, ενώ ο σχολιογράφος του συγκροτήματος ισχυρίστηκε ότι η αναφορά ήταν για τη δημοσιογραφία και τους δημοσιογράφους γενικά.
Η πρόκληση, μάλιστα, είναι διπλή, αφού ο «Ρ», εν κατακλείδι, τόνιζε ότι ταγμένη στο κεφάλαιο είναι η δημοσιογραφία και οι δημοσιογράφοι που «αφού έκαναν ό,τι μπορούσαν για να περάσει το μνημόνιο στις συνειδήσεις, ως ιστορική ανάγκη που προκύπτει από την ατομική κακοδιαχείριση, τώρα κάνουν ό,τι μπορούν για να γίνουν τα θύματα και υπερασπιστές του» (το κατάπιε κι αυτό ο Πρετεντέρης).
Για τον εν λόγω δεν αξίζει τον κόπο να ειπωθεί κάτι. Είναι γνωστός! Όπως είναι γνωστό και το γεγονός ότι αυτού του είδους η ...δημοσιογραφία, η πρετεντέρειος διαστροφή της αλήθειας, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για το γεγονός ότι «όλοι την πέφτουν στους δημοσιογράφους».

Εμείς, πάντως, επιμένουμε ότι η στήριξη των αντιλαϊκών μέτρων, αυτών που μειώνουν το εισόδημα των εργαζομένων και τους στέλνουν να δουλεύουν μέχρι τα γεράματα για μια σύνταξη των 360 ευρώ, δεν είναι δημοσιογραφία, αλλά προπαγάνδα σκοπιμοτήτων, ταγμένη στην υπηρεσία των αφεντικών και του κεφαλαίου.

Δεν είναι δημοσιογραφία η «πλύση εγκεφάλου» και το μοίρασμα ευθυνών για την κατάσταση που προκάλεσαν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές και η οικονομική κρίση, τις συνέπειες της οποίας πρέπει να πληρώσουν ξανά οι εργαζόμενοι με μεγαλύτερη λιτότητα, περισσότερη ανασφάλεια, ιδιωτικοποίηση των τομέων της Υγείας και της Παιδείας.
Δεν είναι δημοσιογραφία οι μύδροι που εξαπολύουν τα παχυλώς αμειβόμενα στελέχη (και στελεχάκια) των διαφόρων συγκροτημάτων του Τύπου προς όσους σηκώνουν κεφάλι ενάντια στα μέτρα κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ.
Δεν είναι δημοσιογραφία η χλεύη και οι συκοφαντίες εναντίον όσων κινητοποιούνται και αντιδρούν επειδή δεν έχουν δουλειά, επειδή δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι, επειδή δεν έχουν χρήματα για τον παιδικό σταθμό, επειδή αισθάνονται πως σπρώχνονται προς την περιθωριοποίηση.
Δεν είναι δημοσιογραφία να δικαιολογούνται τα πάντα στο όνομα της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας και των υποτιθέμενων δεσμεύσεων που αναλαμβάνονται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, μόνο και μόνο για να διατηρηθούν αλώβητα τα κέρδη της άρχουσας τάξης.
Κάποιος πρέπει να το πει επιτέλους στον κύριο αυτό: Με όλο και περισσότερες ασκήσεις ξεδιαντροπιάς και διαστρέβλωσης των θέσεων των άλλων, αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν τα ίχνη της βλακείας, με τα οποία προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους αναγνώστες του.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ