Ο αγνοούμενος Μεϊμαράκης

Ανέκαθεν στην πολιτική σκηνή υπήρχαν μυστήρια. Αινιγματικές καταστάσεις, κυρίως γύρω από πρόσωπα. Με σασπένς πολύ κοντά σε ταινίες της παγκόσμιας κινηματογραφικής βιομηχανίας του τύπου «Ο αγνοούμενος». Από αυτήν την άποψη το πιο αξιοπρόσεκτο μυστήριο της τρέχουσας πολιτικής έχει ονοματεπώνυμο: Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Πού- και κυρίως γιατί- χάθηκε ο μακράν καλύτερος αγκιτάτορας του πολιτικού συστήματος; Γιατί αποφεύγει την πλατεία ένα κομματικό στέλεχος με επάρκεια δημόσιας παρουσίας; Τι περίμενε και δεν του βγήκε ή τι περιμένει και δεν εκτίθεται; Τι συμβαίνει με ένα στέλεχος που υπήρξε ο πιο ισχυρός παράγοντας μετά τον Καραμανλή στην κυβερνητική πενταετία της Ν.Δ. και κατάφερε να βγει εντελώς αλώβητος; Ερωτήματα σαν κι αυτά υπάρχουν πολλά - απαντήσεις δεν υπάρχουν. Το μυστήριο της εξαφάνισης παραμένει. Κάποιοι λένε ότι δεν πάτησε το πόδι του ούτε στο Συνέδριο. Άλλοι ισχυρίζονται ότι τον είδαν για ένα δεκάλεπτο, αν και μπορεί να είδαν απλώς το φάντασμά του.
Στην εσωκομματική αναμέτρηση του Νοεμβρίου ο Μεϊμαράκης είχε ταχθεί υπέρ της Ντόρας, αν και αρκετοί διάβασαν τη στάση του ως εναντίωση στον Σαμαρά περισσότερο. Όταν ο Μεσσήνιος αρνήθηκε να τον συναντήσει κατ΄ ιδίαν, ο Βαγγέλης μίλησε για «το δάκρυ του Εθνάρχη» προκειμένου να του θυμίσει τα «οικεία κακά». Το χάσμα ανάμεσά τους ήταν μεγάλο- λόγω κομματικής προέλευσης και προσωπικής στόφας. Κι έτσι έμεινε, μέχρι σήμερα, που τα στοιχήματα για το μέλλον του ανεβαίνουν στη Ρηγίλλης.
Για κάποιους είναι ο κρυφός άσος της Ντόρας Μπακογιάννη- ίσως ο μόνος που μπορεί να την κάνει αληθινή αρχηγό κόμματος. Ο «Βαγγέλας» δεν είναι «Κινγκ»- μπορεί όμως να διαπρέπει ως «Κινγκ μέικερ». Άλλοι βλέπουν μια σκληρή εσωκομματική διαπραγμάτευση με την καινούργια τάξη πραγμάτων. Ο Σαμαράς όμως δεν έχει να του δώσει τίποτε, πάρεξ το Ινστιτούτο Καραμανλή που μένει χωρίς μνηστήρα μετά το χουνέρι που έπαθε ο Ζαγορίτης. Υπάρχει και ένα ακόμη ενδεχόμενο. Στην κούρσα που τώρα αρχίζει στην ευρύτερη Κεντροδεξιά, να ποντάρει στο άλογο «Καραμανλής»- τουτέστιν σε μια άλλη ιπποδρομία.
Ο πρώην γραμματέας ως βουλευτής είναι και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου. Αλλά στην πρώτη συνεδρίαση μετά το Συνέδριο δεν ήταν εκεί. Ορισμένοι θυμήθηκαν μια ατάκα του Μαρκ Τουέιν: «Δεν παρέστην στην κηδεία, αλλά έστειλα ένα γράμμα που έλεγε ότι την εγκρίνω». 
Του Γιώργου Λακόπουλου-ΤΑ ΝΕΑ