Το “ατύχημα” που δεν έπρεπε να συμβεί…

Του Θανάση Κ.

 

Τελικά ο Αλέξης Τσίπρας έκανε, αυτή τη φορά, το σωστό!

Παραιτήθηκε από την ηγεσία του Κόμματός του, όχι προσχηματικά, όχι ως «τέχνασμα» για να ξαναβγεί. Παραιτήθηκε ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη νέου αρχηγού.

Πιο ξεκάθαρα δεν γινόταν…

Βέβαια έσπευσε να διακηρύξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανοίξει «νέο ιστορικό κύκλο», ότι έχει εμπιστοσύνη στο «ανθρώπινο δυναμικό του κόμματος» και στις «αστείρευτες δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας».

Όλα αυτά είναι «λόγια παρηγοριάς».

Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «κλινικά νεκρός» πλέον.

Θα ήταν, ακόμα κι αν παρέμενε ο Τσίπρας.

Με την επίσημη αποχώρησή του ωστόσο, υπέγραψε και τη «ληξιαρχική πράξη»...

Ο Τσίπρας δημιούργησε τον ΣΥΡΙΖΑ που εκτοξεύθηκε από το 4% το 2009 στο 27% το 2012, στο 36% το 2015, ύστερα κράτησε το 31,5% το 2019, όταν βρέθηκε ξανά στην «αξιωματική Αντιπολίτευση» και τελικά συρρικνώθηκε στο 18% τώρα…

Το εκλογικό σώμα αφού αποδοκίμασε την πενταετή διακυβέρνησή του (2015-19), του έδωσε το 2019 μιαν ακόμα ευκαιρία να παραμείνει «κόμμα εξουσίας», δεν τα κατάφερε, κι ύστερα τον συνέτριψε (αλύπητα!) σε δύο απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, φέτος τον Μάϊο και τον Ιούνιο…

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Τσίπρας!

Μας τέλειωσε ο Τσίπρας γιατί αντιλήφθηκε ότι τέλειωσε και ο ΣΥΡΙΖΑ! Οριστικά πια…

Χωρίς «mea culpa» δεν γυρίζεις σελίδα

 

Ανακοινώνοντας ο Αλέξης Τσίπρας την παραίτησή του από την προεδρία και κάνοντας στην άκρη «για να περάσει το νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ», όπως δήλωσε, ανοίγει έναν νέο κύκλο στο πολιτικό σκηνικό. Είναι νωρίς να προβλέψουμε τους νέους πρωταγωνιστές και την ταυτότητα του νέου ΣΥΡΙΖΑ που θα προκύψει μέσω επανίδρυσης και εκλογής ηγεσίας από τη βάση των μελών του κόμματος. Είναι όμως η πιο κατάλληλη ώρα για να κάνουμε μια αποτίμηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκίνησε ως ένα κόμμα του 3% και έφτασε να γίνει κόμμα εξουσίας. Το ερώτημα, λοιπόν,  είναι εάν στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αντιληφθεί τι είναι αυτό που τελείωσε και τι αυτό που αρχίζει.

Ας γυρίσουμε για λίγο πίσω, για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πίσω του δύο πολιτικά διακριτές περιόδους – μία ως αξιωματική αντιπολίτευση, από το 2012 έως το 2015, και μία ως κυβέρνηση, από το 2015 έως το 2019. Το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησής του θα μπορούσε πολιτικά να αθροιστεί στην προ του 2015 εποχή της «αυταπάτης». Μετά ήρθε η… κανονική διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με μνημόνιο και δίχως αυταπάτες.

Θα περίμενε κανείς ότι

Οφείλουμε χάριτες στο… μαξιλάρι του κ. Τσίπρα

Όπως ολόκληρη η διαδρομή του στη δημόσια ζωή, έτσι και η ανακοίνωση της απόφασης του Αλέξη Τσίπρα να εγκαταλείψει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ -τη λέξη παραίτηση ο ίδιος δεν την εκστόμισε- ήταν γεμάτη αντιφάσεις.

Η τετραήμερη καθυστέρηση, άλλωστε, με την οποία προχώρησε το αυτονόητο, το οποίο θα έκανε από την πρώτη στιγμή οποιοσδήποτε υπεύθυνος ηγέτης έβλεπε να χάνει με τόσο συντριπτικό τρόπο και μάλιστα από έναν αντίπαλο που ο ίδιος ισχυριζόταν ότι «ήταν ο χειρότερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης», έδειξε ότι το σκέφθηκε και το ξανασκέφθηκε πριν αντιληφθεί ότι δεν μπορούσε να μείνει άλλο κολλημένος στην αρχηγική καρέκλα.

«Έχω πια την εμπειρία αυτές τις αποφάσεις να μην τις λαμβάνω εν θερμώ. Να τις παίρνω στο μαξιλάρι μου και να τις βασανίζω. Να αποφασίζω με ψυχραιμία. Και αυτό έκανα για τρία εικοσιτετράωρα», ανέφερε εξάλλου επί λέξει στη δήλωσή του από το Ζάππειο, όπου εμφανίστηκε καταφανώς θλιμμένος για την τροπή που πήρε η πολιτική του καριέρα. Γι΄ αυτό και όσοι μιλούν για «γενναία πρωτοβουλία», πρέπει να υποδείξουν σε τι συνίσταται η γενναιότητα.
Όσο και αν είναι αλήθεια τα αυτοεπαινετικά λόγια που χρησιμοποίησε ο κ. Τσίπρας όταν είπε ότι

Μπροστά στην κατάρρευση εγκαταλείπει το κόμμα

 

Και οι... θεοί έχουν την πτώση τους. Ο Αλέξης Τσίπρας συγκέντρωσε την λατρεία ενός ορισμένου είδους κόσμου, πολλαπλών εκφράσεων. Μεταξύ τους, αυτών που έμειναν με το κληρονομημένο μαράζι επειδή κάποτε έχασαν μια αιματηρή αναμέτρηση και νόμιζαν πως ήρθε η ώρα του «τρίτου γύρου», που θα έπαιρναν τα όνειρα εκδίκηση. Αυτών που περιθωριοποιημένοι ένιωθαν «εκτός» κοινωνίας, δικαίως ή όχι. Αλλά και των περισπούδαστων που φαντασιώνονταν μια άλλη κοινωνία, αλλά δεν ήξεραν πως να την συνθέσουν, και γι’ αυτό επένδυσαν τις ελπίδες τους στον πλέον ακατάλληλο.

Ήταν τόσο επιεικείς μαζί του... Συνέβη π.χ. εντελώς προσφάτως, με μια συγγραφέα που παρότι στο έργο της έχει περιγράψει την «Αρχαία σκουριά» (της Αριστεράς), δεν την είδε στο πρόσωπο του Αλέξη. Και με μια πανεπιστημιακό που τον παρουσίασε ως λόγιο που έχει φάει με το κουτάλι τα βιβλία φιλοσοφίας! Επειδή έτσι θα τον ήθελε.  

Είχε όντως μαγνητισμό ο Αλέξης. Και αυτό που λαϊκά λέμε «άστρο». Ήταν χαρισματικός παρόλο που ήταν αμόρφωτος. Ήταν συμπαθής σε προσωπικό επίπεδο αλλά πολιτικά άκρως τοξικός. Μπόλιασε με εμπάθεια, εχθροπάθεια και εκτσογλανισμό τη δημόσια ζωή. Όρισε τους αντιπάλους ως

Θεός σχωρέσ’ τον ΣΥΡΙΖΑ! (Φταίει η “κακούργα Δεξιά”…)

Του Θανάση Κ.

 

— Η ΝΔ κέρδισε άνετη αυτοδυναμία!

Με ελαφρά μείωση ποσοστού σε σύγκριση με τις εκλογές του Μαΐου (40,55% έναντι 40,79 το Μάϊο) …

— Ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε δεύτερος, με σοβαρή μείωση ποσοστού (17,83, έναντι 20.07 τον Μάιο).

— ΤΟ ΠΑΣΟΚ ανέβηκε λίγο (11,85, έναντι 11,46 το Μάϊο).

— Το ΚΚΕ ανέβασε ελάχιστα το ποσοστό του (7,69 έναντι 7,23 τον Μάϊο).

— Η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου πήρε το ίδιο ακριβώς ποσοστό (4,44% έναντι 4,45 το Μάιο) και μπήκε φυσικά στη Βουλή.

— Ανέβασαν τα ποσοστά τους η Νίκη και η Πλεύση Ελευθερίας και μπήκαν στη Βουλή (ενώ τον Μάϊο είχαν μείνει οριακά απ’ έξω).

— Ενώ μπήκαν με ποσοστό 4,64%, και οι «Σπαρτιάτες», που δεν είχαν κατέβει καθόλου του Μάϊο), πρώτοι ανάμεσα στα μικρά κόμματα.

* Πρώτη παρατήρηση – κάπως “παράδοξη”: έχουμε για πρώτη φορά 8κομματική Βουλή, με εκλογικό σύστημα ενισχυμένης αναλογικής.

Ενώ την περασμένη φορά, με σύστημα απλής αναλογικής, είχαμε μόλις 5κομματική Βουλή.

* Δεύτερη παρατήρηση, αρκετά ανησυχητική αυτή:

Είχαμε τεράστια αποχή! Πρωτοφανή…

Παραιτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας – Δεν θα είναι υποψήφιος στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ενημέρωσε το Εκτελεστικό Γραφείο για τις αποφάσεις του, τις οποίες θα κάνει γνωστές με έκτακτες δηλώσεις από το Ζάππειο.

Την  απόφασή του να παραιτηθεί από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας, σε δηλώσεις του στο Ζάππειο μετά τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου στην Κουμουνδούρου.

Δείτε τις δηλώσεις Τσίπρα:

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι είναι στις στιγμές που πρέπει να πάρεις κρίσιμες αποφάσεις.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι δεν πήρε τις αποφάσεις του εν θερμώ και ότι τις βασάνισε στο μαξιλάρι του γιατί δεν αφορούν μόνο τον ίδιο.

Στη συνέχεια ο κ. Τσίπρας επισήμανε ότι πρέπει να μπουν τέλος στις νοοτροπίες

«Είναι ανάγκη να εφεύρουμε ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ που θα διαβάσει τις νέες προκλήσεις της εποχής και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες», σημείωσε.

«Παρέλαβα σε ηλικία μόλις 34 ετών ένα μικρό κόμμα της αριστεράς, το ταξίδι που κάναμε μαζί ήταν επικίνδυνο πολλές φορές, αλλά και συναρπαστικό», είπε ο Αλέξης Τσίπρας και επισήμανε ότι

Το αποκλειστικό ρεπορτάζ για την απαράδεκτη συμπεριφορά Τζανακόπουλου

Διαστάσεις πήρε η αποκάλυψη της στήλης inside stories του OT για τα «γαλλικά» και τις «ιπτάμενες καρέκλες» από τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα.

Αποκλειστικό ρεπορτάζ για όσα ανεπίτρεπτα συνέβησαν με υπαιτιότητα του Δημήτρη Τζανακόπουλου στην Κουμουνδούρου το βράδυ της Κυριακής μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων δημοσίευσε η στήλη Inside Stories του ot.

Όπως αποκάλυψε, διεισδύοντας στα γραφεία του 5^ου ορόφου στην Κουμουνδούρου, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος επιτέθηκε λεκτικά και όταν η κατάσταση εκτραχύνθηκε άσκησε και βία κατά του Παναγιώτη Ρήγα με τα χειρότερα να αποφεύγονται κατόπιν παρέμβασης ψυχραιμότερων που βρίσκονταν στον όροφο.

Αιτία των ξένων προς το ήθος της πολιτικής –κυρίως όταν μιλάμε για Αριστερά- αντιδράσεων του κ. Τζανακόπουλου ήταν η εκτίμησή του, ότι για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται η διεύρυνση του κόμματος και ειδικότερα το άνοιγμα προς στελέχη του ΠΑΣΟΚ, επιλογή που ο κ. Ρήγας είχε υποστηρίξει με πάθος, εξού και έγινε αποδέκτης της έκρηξης του Τζανακόπουλου.

Το inside ρεπορτάζ του ot

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η στήλη inside stories:

Πρώτα η ψυχή κι έπειτα το χούι

Πριν αλέκτορα φωνήσαι, άρχισαν πάλι τα ίδια. Για την ήττα του Σύριζα (ποια ήττα δηλαδή, που εδώ έχουμε να κάνουμε με Αρμαγεδώνα) έφταιξε η μιντιακή υπεροπλία της ΝΔ. Η πτώση του Αλέξη και του κόμματος του οφείλεται στο γεγονός ότι τα κανάλια και οι εφημερίδες έπαιρναν γραμμή απ’ το Μαξίμου. Αυτά ξαναλένε οι Συριζαίοι στα τηλεοπτικά πάνελ και στις συνεντεύξεις τους. Αυτά τα «επιχειρήματα» τα είχαν εγκαταλείψει για δυο-τρεις βδομάδες, αλλά τώρα επανήλθαν δριμύτεροι. Πρώτα βγαίνει η ψυχή κι έπειτα το χούι. Όμως πρόκειται για ξεδιάντροπο ψέμα.

Τα μέσα ενημέρωσης δεν χάιδεψαν διόλου την κυβέρνηση, την τετραετία που πέρασε. Το αντίθετο μάλιστα. Όπου την βρήκαν μπόσικη, την έσκισαν. Αυτά τα Συριζαϊκά ότι τα Πετσωμένα μέσα ευνόησαν τον Μητσοτάκη είναι μια κατασκευασμένη θεωρία που δεν πατά πουθενά, εκτός από το εγκεφαλικό σύμπαν της Κουμουνδούρου, που διέπεται από δικούς του νόμους. Να θυμίσω δύο-τρία  θέματα που

Ο Μητσοτάκης κυρίαρχος του κέντρου, πλέον ενώπιος ενωπίω!

Με την σαρωτική νίκη της ΝΔ του Μητσοτάκη -προεξοφλημένη ήδη πριν τις δεύτερες κάλπες- και αναμενόμενη την περαιτέρω συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ, φυσικό επακόλουθο ήταν το ενδιαφέρον, οι συζητήσεις, οι… αγωνίες και φόβοι από το βράδυ των εκλογών να εστιασθούν στα ποσοστά που συγκέντρωσαν κάποια «κόμματα» στην ζώνη της ακροδεξιάς. Και κυρίως ο… μεταμφιεσμένος «Σπαρτιάτης» πίσω από τα σίδερα!
Βεβαίως, συνιστά σοβαρό παράγοντα προβληματισμού το περίπου 14% της προτίμησης του εκλογικού σώματος που εξασφάλισαν «τα ορφανά» του Κασιδιάρη , τα…παπαδόπαιδα του εθνικο –κληρικού μαζώματος της «Νίκης», και ο πουτινιστής πλασιέ των επιστολών του Ιησού με δυο κηραλοιφές δώρο ανά πελάτη! Αυτό ποσοστό, όμως, που

Τι περιμένει ο Τσίπρας για να καταλάβει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον;

Σύνοψη των επισημάνσεων στη σελίδα μου πολύ πριν από τις εκλογές: «αν ο Τσίπρας δεν αποσύρει τα «βαρίδια», δεν εμφανίσει νέα κυβερνώσα ομάδα και δεν θέσει καθαρούς στόχους για τη χώρα, όποιος μείνει ας ακούει των γυναικών τα μοιρολόγια, που έλεγε ο Κολοκοτρώνης».

Δεν ήταν κουβέντα στο αέρα, αλλά απλή ανάλυση. Σε παράταξη δυνάμεων  ο  Τσίπρας δεν μπορούσε να κερδίσει τον Μητσοτάκη, γιατί υπερτερούσε σε ΜΜΕ, χρήμα και άλλες βοήθειες.

Ο μόνος τρόπος να νικήσει ήταν να βγει ο κόσμος μπροστά. Αλλά για να το κάνει έπρεπε να ξέρει ποια κυβέρνηση θα έλθει, αν φύγει ο Μητσοτάκης.

Όσο ο Τσίπρας δεν είχε τέτοια κυβέρνηση να προτείνει, εμφανίζονταν ως μέλλοντες υπουργοί οι «τομεάρχες» του  ΣΥΡΙΖΑ,  κάτι πρώην ‘ΠΑΣΟΚοι’ και το συναπάντημα.

Ποιος θα ψήφιζε για να πάρουν υπουργείο ο Παππάς, ο Τζανακόπουλος, η Δούρου, ο  Πολάκης και άλλοι «τιμωροί» που απειλούσαν ότι «η δεύτερη φορά Αριστερά θα είναι αλλιώς»;

Κάπως έτσι ο Τσίπρας οδηγήθηκε ως πρόβατο επί σφαγή. Οι «Συριζαίοι» έδιωξαν τον κεντροαριστερό κοινό του και εμπόδισαν το

Η ακροδεξιά στη χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας

Νέο γαϊτανάκι βρέθηκε και απασχολεί την ελαφρότητα του πολιτικού και μιντιακού σύμπαντος. Κυοφορούνται προβληματισμοί για ενδεχόμενες νομικές ευρεσιτεχνίες, με τις οποίες θα μπορούσε να αποκλειστεί το κόμμα «Σπαρτιάτες» από τη Βουλή. 

Ενήλικες άνθρωποι, χρόνια στο κουρμπέτι, και ακόμη κατατρύχονται από την ανωριμότητα να μην κατανοούν ότι το πρόβλημα δεν είναι η κομματική έκφραση αυτών των ιδεών. Το πρόβλημα είναι η ύπαρξή τους και οι κοινωνικές αντιστοιχίσεις που καταγράφονται εκλογικά. Εάν αυτές υπάρχουν, θα βρουν τρόπο να εκφραστούν, έστω και καμουφλαρισμένες υπό άλλο κομματικό κέλυφος.  

Εάν αποκλεισθούν και οι Σπαρτιάτες από τη Βουλή, το μόνο αποτέλεσμα θα είναι να ηρωοποιηθούν περαιτέρω (ήδη έχει συμβεί τον Κασιδιάρη). Στα μάτια των οπαδών τους θα είναι οι «μάρτυρες» που διώκονται από το «σάπιο, διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα»… 

Στις πόσες ήττες παραιτείσαι;

Η δεύτερη σερί πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιουνίου θα περίμενε κανείς να προκαλέσει την άμεση παραίτηση του αρχηγού του.

Όχι γιατί η διαφορά των 23 μονάδων από την κορυφή είναι αδιανόητη για τα πολιτική ζωή του τόπου, αλλά γιατί πολύ απλά στα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία έτσι είθισται να συμβαίνει.

Ο αρχηγός αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης και αποχωρεί, ειδικά αν είναι ηττημένος πρωθυπουργός, διότι έτσι διευκολύνει το κόμμα του στη διαχείριση της ήττας και τη διαδικασία της διαδοχής. Πρόκειται για τον άγραφο κανόνα που ίσχυσε στη Μεταπολίτευση και τον τήρησαν (κυρίως) η Νέα Δημοκρατία αλλά και το ΠΑΣΟΚ.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έχασε τις εκλογές το 1993 και παραιτήθηκε από την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας. Ομοίως και ο Κώστας Καραμανλής το 2009, ενώ και ο Αντώνης Σαμαράς παρέδωσε στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη αμέσως μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Και στο ΠΑΣΟΚ, όμως, ο Κώστας Σημίτης έβαλε το καλό του κόμματος ως πρώτη προτεραιότητα το 2004, παραδίδοντας την προεδρία στον Γιώργο Παπανδρέου και αποχωρώντας από την πρωθυπουργία μετά τις εκλογές, και παρέμεινε απλός βουλευτής.

Ακόμα και ο Γιώργος Παπανδρέου παραιτήθηκε από την

Και ο κλήρος έπεσε στο ΠΑΣΟΚ;

 

Έκλεισε ο διπλός εκλογικός κύκλος που ξεκίνησε με την ανακοίνωση του, στα τέλη Μαρτίου, πέρασε από τις ανατρεπτικές εκλογές του Μαΐου και συμπληρώθηκε από την τελική κρίση των πολιτών αυτή την Κυριακή, επιφυλάσσοντας εκπλήξεις πρός πολλές κατευθύνσεις.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε θεαματική νίκη –να έχει αυτοδυναμία με λυτά τα χέρια–, όμως το βάρος από εδώ και πέρα πέφτει ολόκληρο πάνω του, καθώς το υπόλοιπο φάσμα της αντιπολίτευσης είναι διαλυμένο και κομματιασμένο, ενώ απέκτησαν λόγο στη Βουλή λαϊκιστικές δυνάμεις της οπισθοδρόμησης.

Στον νέο πολιτικό χάρτη που διαμόρφωσαν οι διπλές κάλπες με τη νέα καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ, την ευθύνη για τη διαμόρφωση και έκφραση μιας διαφορετικής κυβερνητικής πρότασης απέναντι στη συντηρητική μετατόπιση του εκλογικού σώματος επωμίζεται (και) το ΠΑΣΟΚ. Ετσι,

Καταστρόφα

Οι άφρονες. Οι «αναλφάβητοι». Οι ερασιτέχνες. Οι ευκαιριακοί και οπορτούνες. Για σκεφτείτε το λιγουλάκι. Τώρα, μετά την συντριβή. Τώρα που ακονίζετε μαχαίρια.

Τώρα που ο νους τριγυρνάει με την ερώτηση «προς τα που βαδίζω και που πάω». Τώρα χωρίς την απλή αναλογική αλλά με την απλή λογική που λέει και ο Ανδρέας Δρυμιώτης

Αν δηλαδή η εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μαίου είχε διεξαχθεί με την ενισχυμένη ποιο το αποτέλεσμα το τελικό; Μα φυσικά όλοι ευχαριστημένοι. Και ο Κυριάκος ενισχυμένος με σαράντα και σχεδόν σαράντα ένα τοις εκατό. Και οι Συριζαίοι με το είκοσι και κάτι ψιλά τοις εκατό. Και ο Ανδρουλάκης με το ίδιο, όπως το τελευταίο ποσοστό. Και ο χορηγός επιστολών του Ιησού εντός της Βουλής. Και εκτός Βουλής οι Σπαρτιάτες του Ηλία Κασιδιάρη. Και η Νίκη των απανταχού της ελληνικής επικράτειας θεουσών. Και εκτός Βουλής η Ζωή που απειλεί, με τις καρδούλες, να είναι σχεδόν «εντοιχισμένη» με το ράντζο της στα έδρανα τα βουλευτικά επτά μέρες την εβδομάδα επί 24ωρου βάσεως
Και εκτός όλων των ανωτέρω, ο δημόσιος κορβανάς δεν θα είχε «απαλλαχθεί» από μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια όσο το κόστος των δεύτερων εκλογών. Και η οικονομία θα είχε επανέλθει σε κανονική περπατησιά. Και οι αρκετοί πολίτες θα είχαν τραβήξει προς

Το τελευταίο «καψόνι» Τσίπρα που μας κόστισε 8 κόμματα και 400 εκατ.

Το εκλογικό αποτέλεσμα της οκτακομματικής Βουλής δείχνει πόσο ακριβά πληρώσαμε τις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα για την απλή αναλογική. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η μεγαλύτερη αποχή που έφτασε το 48% έναντι 40% τον Μάιο, εξέλιξη αναμενόμενη αφού η κοινωνία είχε κουραστεί από τις αλλεπάλληλες αναμετρήσεις, επηρέασε πρωτίστως τους μεγάλους.

Η εξασφαλισμένη νίκη της ΝΔ από τον Μάιο είχε αποτέλεσμα να λάβει 2.111.000 ψήφους έναντι 2.407.000 ένα μήνα πριν. Έχασε 296.000 ψηφοφόρους, έναν τεράστιο αριθμό που αντιπροσωπεύει το 12,3% της δύναμης που είχε το Μάιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο εμπνευστής της απλής αναλογικής, πήρε 256.000 λιγότερες ψήφους απ' ότι τον Μάιο, δηλαδή έχασε το 21,7% της εκλογικής του δύναμης. Το ΠΑΣΟΚ - που μιλά για μεγάλη νίκη - έλαβε 59.000 λιγότερες ψήφους (9% της εκλογικής του δύναμης), το ΚΚΕ 26.000 λιγότερες ψήφους (6%), η Ελληνική Λύση 31.000 λιγότερες ψήφους (12%) και η Πλεύση Ελευθερίας 5.000 λιγότερες ψήφους (4%). Κι όμως, λόγω της αυξημένης αποχής, το κόμμα της κας Κωνσταντοπούλου, παρ' ότι το ψήφισαν λιγότεροι απ' ότι το Μάιο που έμεινε εκτός Βουλής, πλέον είναι εντός.

Στον αντίποδα, 20.000 περισσότερες ψήφους πήρε

Νικητής

Τους επινίκιους θριάμβους των Ρωμαίων αυτοκρατόρων συνόδευε ένας τύπος που ψιθύριζε στο αφτί του θριαμβευτή ότι δεν πρέπει να ξεχνάει πως είναι θνητός.

Ελπίζω η ΝΔ να προμηθεύσει έναν τέτοιο «ψιθυριστή» στον Μητσοτάκη.

Είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός που κερδίζει τρεις συνεχόμενες εκλογές μετά το 1974 διασφαλίζοντας μια δεύτερη τετραετία με ευρύτατη πλειοψηφία.

Με μπόνους μάλιστα μια κατακερματισμένη και αποδυναμωμένη αντιπολίτευση.

Chapeau, που λένε κι οι Γάλλοι.

Τι θα κάνει από σήμερα, είναι καταφανώς δική του υπόθεση. Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Και θα κριθεί φυσικά από τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσει την ισχύ που του παραχώρησε ο ελληνικός λαός.

Το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα άλλαξε ριζικά. Ούτε δικομματικό έχουμε πλέον, ούτε διπολισμό. Κι όπως

Εκλογές 2023: Τελικά δεν φταίει το μήνυμα, φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ

Τελικά δεν φταίει το μήνυμα, φταίει το κόμμα. Όσοι στον ΣΥΡΙΖΑ απέδωσαν το αποτέλεσμα της πρώτης εκλογικής αναμέτρησης στα λάθος διλήμματα, στα οποία το κόμμα εστίασε στην πρώτη προεκλογική εκστρατεία, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν και να αναζητήσουν αλλού τα αίτια της συντριβής των εκλογικών ποσοστών.

Οσο δύσκολο κι αν είναι να ανασυνταχθεί κάποιος μετά από μια τόσο εμφατική ήττα που κατέγραψε το κόμμα στις 21 Μαΐου, το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει ότι ακόμα και η προσπάθεια που έγινε, το προσκλητήριο «να σηκώσουμε τα μανίκια», δεν έπεισε. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε ανίσχυρος να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της πρώτης Κυριακής και περισσότερο ανίσχυρος να εμπνεύσει το κεντροαριστερό πολιτικό ακροατήριο, με τον κεντρώο χώρο του πολιτικού φάσματος, πέρα από τη σταδιακή άνοδο του ΠΑΣΟΚ, να δέχεται ισχυρή πίεση και από τη Ν.Δ.. 

Τείχος προστασίας στον Τσίπρα στήνουν οι… πραιτωριανοί του

Οι πραιτωριανοί του Αλέξη Τσίπρα στήνουν ένα τείχος προστασίας προκειμένου να μη λάβουν διαστάσεις οι σε βάρος του αντιδράσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όπου σημειωτέον, κορυφαία στελέχη έχουν μείνει εκτός  Βουλής μετά την ιστορική πανωλεθρία και τη συντριπτική ήττα που έφερε το κόμμα στη δεύτερη θέση με μια διαφορά που ξεπερνά το 22%.

Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ έγραψε μπροστά το νούμερο 1. Εν τούτοις ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίσθηκε να βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Να δηλώνει πως κινδυνεύει η κοινωνία και στήνει αφήγημα «κυβερνητικής παρένθεσης», θέτοντας ως ορόσημο ανάκαμψης του κόμματός του και αλλαγής συσχετισμού δυνάμεων τις ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν σε έναν χρόνο σχεδόν από τώρα.

Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίσθηκε να στέλνει μήνυμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ πως δεν προτίθεται να παραιτηθεί. Και να θέτει θέμα αποφάσεων που θα λάβουν τα συλλογικά όργανα, αυτά που ελέγχει σχεδόν πλήρως μετά το τελευταίο συνέδριο και την επανεκλογή του, από τα μέλη αυτή τη φορά, στη θέση του προέδρου.

Εμφανίσθηκε να μιλά για τομές και για

Έκλεισε οριστικά μια θλιβερή παρένθεση

 

Σήμερα έπεσαν τίτλοι τέλους για μια περίοδο που ξεκίνησε από το 2011. Κύριο χαρακτηριστικό της ήταν αυτό που αποκλήθηκε, από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, εκτσογλανισμός της πολιτικής ζωής. Κλείνει σήμερα αυτή η παρένθεση διότι συνετρίβη το κύριο πολιτικό υποκείμενο της χυδαιότητας, του τοξικού και του διχαστικού λόγου. Μέχρι και την τελευταία στιγμή εξέπεμπαν οι ηττημένοι σε αυτό το χυδαίο μήκος κύματος. 

Η περίοδος ιδιαιτέρως μεταξύ 2011-2019 βρισκόταν στα ακρότατα όρια των κεκτημένων της Μεταπολίτευσης. Σήμερα αποκαθίσταται οριστικά η τάξη, κάτι που άρχισε να αχνοφαίνεται μετά το εκλογικό αποτέλεσμα του 2019. Στην τετραετία 2019-2023, στην τετραετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι εκφραστές του διχασμού και του αριστερού λαϊκισμού έδιναν μια μάχη οπισθοφυλακών, απειλώντας πως τη δεύτερη φορά που θα έρθουν στην εξουσία θα είναι άτεγκτοι προς πάσα κατεύθυνση, φοβεροί τιμωροί, ελέγχοντας πλήρως τους αρμούς της εξουσίας. 

Οι πολίτες τούς γύρισαν την πλάτη. Ψήφισαν ομαλότητα,

Εκλογές 2023, Exit poll

Μεγάλη νίκη και ισχυρή αυτοδυναμία της ΝΔ.

Στο όριο της εισόδου στη Βουλή Ελληνική Λύση, Νίκη, Πλεύση Ελευθερίας και ΜέΡΑ25 - Πτώση για ΣΥΡΙΖΑ, σταθερό το ΠΑΣΟΚ, άνοδος για ΚΚΕ - Στη Βουλή οι «Σπαρτιάτες»

 

ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας σε πορεία προς το άγνωστο – Τι θα κρίνει την επόμενη μέρα

Όλα θα εξαρτηθούν από το σημερινό αποτέλεσμα για την επόμενη μέρα στην Κουμουνδούρου - Ο κίνδυνος της εσωστρέφειας και η υπαρξιακή μάχη του προέδρου

Η φράση-«κλειδί» για τα όσα θα γίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία από σήμερα το βράδυ ειπώθηκε από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα προ ημερών. «Θα είμαστε εδώ και την επομένη των εκλογών». Αυτή τη φράση ανέμεναν πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καθώς είχε δημιουργηθεί πολύ βαρύ κλίμα μετά τη συντριπτική ήττα από τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του Μαΐου.

Και την ανέμεναν διότι υπάρχει μια έντονη συζήτηση σε διάφορους κύκλους για την πορεία και την παρουσία του πρώην πρωθυπουργού στο πολιτικό προσκήνιο. Και η φράση αυτή ανακούφισε εν μέρει πολλούς, αλλά όλα θα εξαρτηθούν από το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα. Και αυτό διότι διαφορετική θα είναι η κατάσταση εάν αυξήσει τα ποσοστά του σε σχέση με τον Μάιο ή, έστω, να είναι περίπου στα ίδια και τελείως άλλο κλίμα εάν υποχωρήσει και άλλο.

Όνειρο η ανατροπή

Αρα η σημερινή εκλογική αναμέτρηση είναι ένα κομβικό σημείο τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως συλλογικό και κομματικό υποκείμενο όσο και για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα δημιουργήσει εκείνη την καύσιμη ύλη που θα δώσει το έναυσμα για μια ευρύτερη συζήτηση που αφορά το μέλλον και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και του κ. Τσίπρα στην ηγεσία του κόμματος. Οι κάλπες προφανώς είναι άδειες, αλλά οι

Η νέα τετραετία

 

Επιτέλους, η μακρά προεκλογική περίοδος φτάνει αισίως σε ένα τέλος σήμερα, μετά από αρκετούς μήνες αναμονής, και πραγματικά θύμισε κάπως την ίδια περίοδο του 1989, όταν με έναν παρόμοιο νόμο απλής αναλογικής ο Κουτσόγιωργας ταλαιπώρησε την Ελλάδα με τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, για να «αφήσει» τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να κυβερνήσει με 151 βουλευτές, παρότι είχε ποσοστά της τάξης του 47%

Εφόσον, λοιπόν, δεν «χαλαρώσει» ο κόσμος που ψήφισε στις 21 Μαΐου, σε αδρές γραμμές αναμένεται ένα παρόμοιο αποτέλεσμα, το οποίο θα επιτρέψει στη χώρα να έχει μια σταθερή κυβέρνηση για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Μια κυβέρνηση που από την πρώτη μέρα πράττει το αυτονόητο για τον μέσο πολίτη που αναζητεί μια καλύτερη ζωή, μια πιο εύκολη καθημερινότητα, δουλειά, πρόοδο και προκοπή. Πολλές φορές με επιτυχία, όπως στη μείωση των φόρων και των εισφορών, στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους, στην αμυντική θωράκιση της χώρας και στον δραστικό περιορισμό του παράνομου Μεταναστευτικού. Σε άλλες πολιτικές με λιγότερη επιτυχία, όπως στην Υγεία -αλλά με ελαφρυντικό τα σχεδόν τρία χρόνια πανδημίας- ή στους χρόνους απονομής της Δικαιοσύνης, στην καλύτερη ασφάλεια, θέματα τα οποία ο ίδιος ο Μητσοτάκης έθεσε ως προτεραιότητα για την επόμενη μέρα.
Σήμερα, λοιπόν, αυτό το οποίο αναμένεται να συμβεί είναι

Να μην επιτρέψουμε να πάρουν ρεβάνς φασίστες, ακραίοι λαϊκιστές, θεομπαίχτες και εθνοκάπηλοι

Οι ακροδεξιοί μπορεί να έβγαλαν τα μαύρα μπλουζάκια και να κυκλοφορούν με γραβάτα, αλλά η καρδιά τους παραμένει μαύρη. Όμως, κι εμείς τώρα δεν πρέπει να πέσουμε από τα σύννεφα.

Ποιο είναι το πραγματικό στοίχημα των εκλογών της 25ης Ιουνίου;

Είναι η ερώτηση που κάνουν όλο και περισσότεροι καθώς ορισμένες απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί από τις προηγούμενες κάλπες.

Ο κόσμος επέλεξε να είναι η Νέα Δημοκρατία το πρώτο κόμμα και μένει να δούμε πόσο ισχυρή θα είναι η αυτοδυναμία της.

Αρα αυτό δεν είναι ουσιαστικό στοίχημα.

Επίσης, ο κόσμος φαίνεται να έχει επιλέξει(;) μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση με το αντίπαλον δέος της δεξιάς, συντηρητικής παράταξης να μην είναι σε θέση να βρει γερές βάσεις και βηματισμό για την επόμενη ημέρα.

Αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, οι κύριοι εκφραστές της κεντροαριστεράς, θα κινηθούν στα επίπεδα των εκλογών του Μαΐου και δεν μπορούν να

Σεμνά και ταπεινά

Πώς μπορεί μια κυβέρνηση να αντιπολιτεύεται τον εαυτό της; Παράδοξο το ερώτημα, δύσκολη η απάντηση. Όμως και μόνο το γεγονός ότι τίθεται ένα τόσο παράδοξο ερώτημα, φαίνεται πως εκπορεύεται από μια αναγκαιότητα. Στην ανάγκη ύπαρξης μιας ισχυρής και αξιόπιστης αξιωματικής αντιπολίτευσης, που θα ελέγχει την κυβέρνηση. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια αξιωματική αντιπολίτευση είχαμε, αξιόπιστη δεν ήταν. Από τη Δευτέρα δεν θα έχουμε ούτε αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας πολυτραυματίας που πολύ δύσκολα θα αναρρώσει. Είναι λογικό να περιπέσει σε μια εσωστρέφεια, διότι δεν είναι μόνον η πολλαπλή συνεχόμενη ήττα, είναι κυρίως το μέγεθός της με όλα τα χαρακτηριστικά της συντριβής. Είτε με Αλέξη Τσίπρα είτε χωρίς αυτόν, η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη πλευρά, δεν νοείται ευσταθές πολιτικό σύστημα χωρίς αξιωματική αντιπολίτευση. Όσοι παραλληλίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα του 1977 –ΠΑΣΟΚ 25%, Νέα Δημοκρατία 42%– με το σήμερα, λησμονούν πως αυτό το 25% ήταν αποτέλεσμα θεαματικής ανόδου και όχι θεαματικής πτώσης. Η διαφορά τότε των 17 μονάδων έκρυβε τη δική της δυναμική, που φάνηκε το 1981.

Τη Δευτέρα η Νέα Δημοκρατία θα βρεθεί μπροστά στην

Οι βεβαιότητες και οι (πιθανές) εκπλήξεις

ο ερώτημα των επικείμενων εκλογών δεν είναι ποιο κόμμα θα τις κερδίσει, αλλά εάν η Ν.Δ. θα εξασφαλίσει μια ασφαλή αυτοδυναμία, προϋπόθεση για μια σταθερή διακυβέρνηση μακράς πνοής.

Όλες οι δημοσκοπικές καταγραφές, μία εβδομάδα πριν από τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, συνηγορούν στο ότι ο στόχος του Κυριάκου Μητσοτάκη -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- είναι εφικτός.

■ Στην εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος η Ν.Δ. καταγράφει ποσοστά άνω του 40% με ανοδική τάση.
■ Η συσπείρωση των ψηφοφόρων της είναι υψηλότερη σε σχέση με τις συσπειρώσεις που καταγράφουν τα άλλα κόμματα.

■ Η πρόθεση συμμετοχής στις δεύτερες εκλογές εμφανίζεται σχετικά μεγαλύτερη σε όσους ψήφισαν τη Ν.Δ. στις 21 Μαΐου.

■ Η θετική ψήφος υποστήριξης της Ν.Δ. καθορίζει ισχυρά την επιλογή προς αυτή και σε υψηλότερο ποσοστό σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα.
■ Η επιθυμία για αυτοδύναμη κυβέρνηση καθώς και το ποσοστό συμφωνίας με τις απόψεις και θέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένουν σε υψηλά ποσοστά.

Αν και ο κίνδυνος χαλάρωσης των

Πόσες φορές πρέπει να χάσει ο Τσίπρας για να παραιτηθεί;

Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας είναι ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για τις τέσσερις πρώτες θέσεις της κατάταξης.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι πόσο ψηλά θα φτάσει η ΝΔ, ούτως ώστε να εξασφαλίσει μια ισχυρή αυτοδυναμία. Με το 4 μπροστά, το οποίο θα μπορούσε και να μεταφραστεί σε ένα 42%-42,5% και με ένα 8% των κομμάτων να μένουν εκτός Βουλής, η ΝΔ εξασφαλίζει κοντά στις 160 έδρες.

Οι έδρες έχουν σημασία, όχι τόσο πολύ τα ποσοστά, τα οποία είναι σημαντικά μόνο ως πολιτικό μέγεθος για τη διαφορά από το δεύτερο κόμμα. Είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν ρίξει λευκή πετσέτα, όντας απογοητευμένοι και συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση νίκης, οπότε να δούμε υψηλά ποσοστά αποχής και το κόμμα πιο χαμηλά, πυροδοτώντας τα εσωκομματικά όργανα.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει χάσει πέντε εκλογές μέχρι σήμερα. Τέσσερις το 2019 και μία το 2023. Αν χάσει και αυτές τις

Από τι θα γλιτώσουμε ψηφίζοντας την Κυριακή

Όλα δείχνουν ότι την Κυριακή ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κερδίσει αυτό που δεν ανέμενε ούτε ο ίδιος, σε τέτοια έκταση: Μια άνετη πλειοψηφία, μια επιβλητική κυριαρχία στο Κέντρο και ταυτόχρονα μια αποδυναμωμένη αντιπολίτευση. Συν ένα σχετικά σταθερό οικονομικό περιβάλλον.
Πράγματι, η πολιτική επικράτηση της ΝΔ, με αυτά τα χαρακτηριστικά, πρωτοφανής από το 1974 και μετά, αιφνιδίασε ακόμη και τον ίδιο το νικητή. Ο κ. Μητσοτάκης δείχνει, πάντως, να συνειδητοποιεί ότι θα είναι ταυτόχρονα μια νίκη-βατήρας για γενναία βήματα προς το μπρος, αλλά και νίκη-ευθύνης, και θα πρέπει να ανταποκριθεί, χωρίς αλαζονεία, στις προσδοκίες που γέννησε σε πολλές κοινωνικές ομάδες, που δεν ανήκαν παραδοσιακά στη ΝΔ.
Αν επιβεβαιωθεί τελικά αυτή η προβλεπόμενη μεγάλης έκτασης νίκη, εμείς οι πολίτες μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα μας οδηγήσει σε μια άλλη Ελλάδα και θα μας απαλλάξει από τουλάχιστον έξι προβλήματα:

Πάπουτσας κατά Σαρακιώτη: Λυσσομανά κατά των funds και ο αδελφός κάνει πλειστηριασμούς

Νέο «χτύπημα» Πάπουτσα - Κατηγορεί υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ ότι ενώ εμφανίζεται κατά των funds, ο αδερφός του διενεργεί ως συμβολαιογράφος ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.

Πολιτική υποκρισία καταλογίζει στον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ στη Φθιώτιδα, Γιάννη Σαρακιώτη, ο πρώην υποψήφιος και δικηγόρος, Νίκος Πάπουτσας.

Υπενθυμίζεται, ότι ο κ.Πάπουτσας παραιτήθηκε από υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στις δεύτερες εκλογές, προκαλώντας αίσθηση με ανάρτησή του την επομένη των εκλογών του Μαΐου, όταν υπογράμμιζε με νόημα ότι «ελπίζει το κόμμα να βρει τον δρόμο του και να αντιληφθεί αυτός και τα συλλογικά του όργανα, έστω και τώρα, ότι όταν σε φτύνουν δεν βρέχει».
Στη νέα ανάρτησή του στο facebook o κ. Πάπουτσας καταγγέλλει τον Γιάννη Σαρακιώτη ότι ενώ ο ίδιος «λυσσομανά κατά των funds, ο αδελφός του ως συμβολαιογράφος πραγματοποιεί ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς”.

Μάλιστα ο κ. Πάπουτσας αναφέρει με την

Είναι γραφική η επτακομματική Βουλή;

Θεωρητικά, η επόμενη Βουλή μπορεί να αποτελείται και από εννιά κόμματα. Εκτός από τα πέντε γνωστά και αναμενόμενα, να μπουν και όλοι οι μικροί που στριφογυρίζουν γύρω από το όριο εισόδου, κοινώς μέσα και ο Βαρουφάκης και οι Σπαρτιάτες. Τότε η εξίσωση της αυτοδυναμίας γίνεται κάπως πιο δύσκολη, αλλά αυτή τη στιγμή το ενδεχόμενο δείχνει μακρινό. Οι Σπαρτιάτες δεν προλαβαίνουν και ο Βαρουφάκης είναι σαν να μην υπάρχει.

Οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν ως προς το πιθανότερο σενάριο: επτακομματική Βουλή με new entries από Ζωή και Νίκη. Ο Τσίπρας είπε ότι μια επτακομματική Βουλή θα είναι γραφική. Προκαλεί έκπληξη να το ακούς από τον άνθρωπο που εισήγαγε την απλή αναλογική, αλλά εντάξει, δεν είναι και η πρώτη φορά που ο Τσίπρας αναιρεί θέσεις προς αποκομιδή πολιτικού οφέλους. Εμφανίστηκε η Ζωή, που

Η τελευταία «ζαριά» του Αλέξη Τσίπρα και των «μικρών κομμάτων»...

Το βράδυ της Κυριακής όταν θα οριστικοποιηθούν τα εκλογικά αποτελέσματα αναμένονται εξελίξεις στα πολιτικά κόμματα. Αυτό αφορά ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα κόμματα που παλεύουν για να μπουν στην επόμενη Βουλή.

Αν, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία διατηρήσει το ποσοστό που συγκέντρωσε στις εκλογές της 21ης Μαΐου και σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αυτόματα το πρόβλημα μετακυλίεται στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Ο κύριος Τσίπρας πιστώνεται βέβαια το γεγονός ότι υπό την ηγεσία του για πρώτη φορά ένα αριστερό, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, κόμμα κυβέρνησε τη χώρα για 4 περίπου χρόνια, χρεώνεται όμως, σε μεγάλο βαθμό, τις αλλεπάλληλες εκλογικές αποτυχίες από το 2019 μέχρι σήμερα.

Αν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ πέσει κάτω κι από το «ψυχολογικό φράγμα» του 20% και ιδιαίτερα αν κινηθεί γύρω στο 15 – 16%, θεωρούμε απίθανο ο Αλέξης Τσίπρας να μην αντιμετωπίσει εσωκομματικές αντιδράσεις και πιέσεις.
Ο ίδιος δηλώνει ότι θα είναι μάχιμος και την επόμενη μέρα. Αυτό φυσικά είναι αναφαίρετο δικαίωμά του και κανείς δεν μπορεί να του επιβάλλει να εγκαταλείψει την πολιτική στα 49 του...

Όπως φούσκωσε το 2012, έτσι ξεφούσκωσε το 2023

Την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης (2010-2015) το εκλογικό σώμα βρέθηκε σε περιδήνηση. Οι πολίτες έχαναν τις σταθερές της ζωής τους, τις οποίες για δεκαετίες θεωρούσαν δεδομένες.

Μέσα από μια βίαιη οικονομική προσαρμογή οδηγούνταν σε άγνωστο προορισμό δίχως να γνωρίζουν ούτε το ποιος θα ήταν αυτός αλλά ούτε και το πότε θα έφταναν. Σε αυτή τη μακρά και έντονη διαδρομή τα αρνητικά συναισθήματα (θυμός, οργή) των ψηφοφόρων υψώθηκαν και κατευθύνθηκαν προς την τρόικα, τις προηγούμενες κυβερνήσεις και όποιον άλλον θεωρούσαν πως είχε μερίδιο ευθύνης για όσα ζούσαν.

Απορρίπτοντας το παλιό ταυτόχρονα έψαχναν από κάπου να πιαστούν, μια ελπίδα να βγουν από την περιδήνηση που έμοιαζε να μην έχει τέλος. Εκεί εμφανίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας. Νέος (άρα και φρέσκιες ιδέες και «λευκό πολιτικό-ποινικό μητρώο»), δυναμικός και ρήτορας (άρα είχε την ικανότητα να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του λαού απέναντι στην τρόικα), αντισυμβατικός (άρα μη εξαρτώμενος από το σύστημα και με μη παραδοσιακές ιδέες), έδειχνε πως νοιάζεται (άρα θα είχε τα συμφέροντά τους στην καρδιά) έμοιαζε ως η τέλεια επιλογή. Τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας παράλληλα ταίριαζαν με τις πολιτικές που προωθούσε. Αντισυμβατικές οικονομικές πολιτικές που θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της «ελίτ» και θα βοηθούσαν όχι να αλλάξει η χώρα αλλά να επανέλθουν οι ψηφοφόροι στην πρότερη ζωή τους και μάλιστα εν μία νυκτί, με «ένα νόμο και ένα άρθρο».

Αυτό υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, αυτό αγόρασαν οι ψηφοφόροι:

Αλέξης Τσίπρας: Δεν πάω πουθενά, εδώ θα μείνω

Το εκλογικό αποτέλεσμα και το μέγεθος της διαφαινόμενης νέας βαριάς ήττας στις εκλογές της Κυριακής δεν έχουν απολύτως καμία σημασία για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δήλωσε ξεκάθαρα ότι δεν προτίθεται να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. 

Σε συνέντευξη που έδωσε στο IONIAN TV, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε οριστικά τέλος στις συζητήσεις που γίνονται για την επόμενη ημέρα και ταυτόχρονα έριξε το γάντι σε όσους πιστεύουν ότι πέντε συνεχόμενες εκλογικές ήττες είναι αρκετές και ότι έχει έρθει η ώρα για μια αλλαγή σελίδας. 

Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε «καθήκον προς την παράταξη» την παραμονή του στην προεδρία και έκανε μια μάλλον παράτολμη πρόβλεψη, δεδομένων των εκλογικών συσχετισμών, λέγοντας ότι

Κατάντια

Α ρε κατακαημένε Παυλή… Εκεί που η δεύτερη φορά αριστερά  θα ήταν αλλιώς και θα  μας έψαχνες και θα μας έβρισκες να μας κόψεις το μεροκάματο, να μας χώσεις δυο μέτρα κάτω από την γη  κατάντησες να παρακαλάς μην χάσεις την έδρα…
 Γνωρίζει ότι η νέα ταπεινωτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό προς το 15% τον αφήνει έξω, η δε οριστική... αποβολή Βαρουφάκη από την επόμενη Βουλή και η μη είσοδος της Κωνσταντοπούλου, συνιστούν το

Δικαστές

Πώς τα φέρνει η μοίρα. Εκεί που καμαρώναμε τους αδέκαστους δικαστές «εις τας Βρυξέλλας» που θα έβαζαν φυλακή την Καϊλή, ήρθε τούμπα το πράγμα και έφαγαν πόρτα οι δικαστές.

Γιατί; Επειδή έκαναν δικαστικές μπαγαποντιές και τους πήραν χαμπάρι.

Τι σας θυμίζει; Και εμένα εκεί πήγε το μυαλό μου!

Αντιθέτως το μυαλό μου δεν πήγε κάπου όταν άκουσα κάτι περίεργα για την Πύλο.

Όπως για παράδειγμα ότι η φασαρία δεν αφορά την πονοψυχιά, ούτε το «ανθρώπινο δικαίωμα» στη μετανάστευση ούτε όσους πνίγονται.

Αφορά τις αποζημιώσεις.

Επειδή κανένα κράτος δεν υποχρεούται να αποζημιώσει ναυαγούς εκτός των χωρικών του υδάτων και για ένα ναυάγιο με το οποίο δεν έχει καμία σχέση, τι ωραία ιδέα έπεσε στο τραπέζι;

Να φταίει το Λιμενικό.

Να στοιχειοθετηθεί δηλαδή η υποχρέωση αποζημιώσεων από το ελληνικό Δημόσιο σε κάποιους που

Η αγράμματη Αριστερά

Η Αριστερά τελειώνει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ; Η κυβερνώσα Αριστερά, ναι. Η Αριστερά ως ένας ιδεολογικοπολιτικός χώρος, προφανώς όχι. Τι περιθώρια για αναδιάταξη των δυνάμεών της έχει; Όσο το υποκείμενο της αναδιάταξης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ή οι παραφυάδες του, κανένα. Η Αριστερά για να ανασυνταχθεί χρειάζεται να αποδομήσει, να κατεδαφίσει τον συριζαϊσμό. Να επανέλθει στις ρίζες της ανανέωσης και να επανεκκινήσει από μηδενική βάση. 

Το βασικό της πρόβλημα - και φυσικά δεν αναφέρομαι στο ΚΚΕ - είναι η παντελής αδυναμία ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης, όπως διαμορφώθηκε από το 2019 και μετά. Και όταν ένα πολιτικό υποκείμενο αδυνατεί να αναλύσει, αδυνατεί να παραγάγει και πολιτική γραμμή. Έτσι σήμερα, όταν όλες οι αναλύσεις για το φαινόμενο Μητσοτάκης εξαντλούνται στο ότι είναι ο εκλεκτός του μιντιακού συστήματος και για αυτό κυβερνά, τότε μετά βεβαιότητος θα κυβερνά για πολλά χρόνια ακόμα. 

Διότι αν δεν μπορεί ένα κόμμα να κατανοήσει ποιος είναι ο αντίπαλός του, δε θα

Πανδημία παράνοιας

 

Τι είναι όλα αυτά τα κομματίδια; Ποιοι θα τους ψηφίσουν; Και γιατί θα το κάνουν; Και τι ακριβώς υποστηρίζουν; Ποια συμφέροντα υπηρετούν; Τι θα προσφέρουν; Ποιο το κίνητρο των αρχηγών τους; Και αν υπερβούν το όριο του τρία τοις εκατό και εισέλθουν στην Βουλή τι ακριβώς θα κάνουν;

Πάντως ένα είναι σίγουρο. Όπως συνέβη με το κομματίδιο του Γιώργου Καρατζαφέρη. Όπως συνέβη με τους τάχα «Ανεξάρτητους Ελληνες» του Πάνου Καμμένου. Όπως στο μακρινό παρελθόν συνέβη με το κομματίδιο του μακαρίτη Κωστή Στεφανόπουλου. Όπως συνέβη με όλες τις μικρές και μικρομέγαλες τσόντες. Ήρθαν, μπήκαν, έφυγαν, ξεχάστηκαν. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε.

Όπως έλεγαν παλιά και για τους ευκαιριακούς καλεσμένους του Ελληνικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: φίλοι φέρτε φίλους, φάτε, φύγετε!
Τι σημαίνει «πλεύση ελευθερίας»; Αέρας κοπανιστός. Προς τα που η πλεύση; Προς την καρδούλα. Ποια ελευθερία; Να λες ό, τι σου κατεβάζει η κούτρα σου. Ποια η φιλοδοξία; Να δρασκελίσει, επιτέλους, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, το κατώφλι της Βουλής. Και στη συνέχεια, με εφαλτήριο κάποια προνόμια που παρέχονται σε όσους υπήρξαν πρόεδροι του σώματος, να πετάγεται όποτε γουστάρει, να λέει ό, τι της κατεβάζει, να

Αλαλούμ

 

Στις 7 Ιουνίου έγραφα εδώ ότι ο Μητσοτάκης όταν ήταν Πρωθυπουργός «έδωσε εντολή να ενημερωθεί πλήρως και εμπιστευτικά ο Τσίπρας για τις δραστηριότητες σε σχέση με την Τουρκία δύο μουσουλμάνων υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ» («Χέρια», 7/6).

Η πληροφορία επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια και από τον Μητσοτάκη και από τον Σκέρτσο.

Διευκρίνισαν μάλιστα ότι οι ενημερώσεις ήταν δύο. Μία πριν τις εκλογές και μία μετά.

Ακολούθησε το αλαλούμ.

Στην αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε διά της εκπροσώπου Πόπης ότι υπήρξε τέτοια ενημέρωση.

Μετά όμως θυμήθηκε ότι λίγο μετά τις εκλογές τους έστειλαν έναν «καφέ φάκελο». Τι είχε μέσα ο φάκελος; Τον λογαριασμό; Ερωτικό ραβασάκι; Άγνωστο, μάλλον κάπου θα παράπεσε.

Στη συνέχεια φαίνεται πως βρήκαν τον φάκελο που είχε παραπέσει, τον άνοιξαν και τι είχε μέσα; «Ένα χαρτί».

Λογικό. Συνήθως οι φάκελοι έχουν μέσα χαρτιά, όχι λεωφορεία.

Στη διακαναλική συνέντευξη όμως ο Τσίπρας παραδέχτηκε ότι δεν ήταν απλώς «ένα χαρτί» αλλά «ένα έγγραφο της ΕΥΠ» (18/6).

Συνεπώς ο Τσίπρας είχε

Από Δευτέρα, τι θα γίνει εκεί μέσα;

Προφανώς δεν εννοώ τι θα γίνει στην Νέα Δημοκρατία. Εκεί ο Μητσοτάκης θα είναι το μεγάλο και αδιαφιλονίκητο αφεντικό, το οποίο θα πράξει κατά τα σχέδια του δίχως κανένας μέσα στο κόμμα του να μπορεί να του πει το παραμικρό. Έλα όμως που ο Τσίπρας δεν μπορεί να πει το ίδιο. Έχει επίγνωση βέβαια ότι ουδείς μέσα στον Σύριζα ασχολείται με το αποτέλεσμα της Κυριακής, όλοι στρέφουν το βλέμμα στις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν τη δεύτερη συντριβή. Οι φυλές του Σύριζα πλασάρονται και ετοιμάζονται για τη μάχη της επόμενης μέρας.

Μην περιμένετε από μένα να σας πω τι θα γίνει. Ούτε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές δεν ξέρουν, εγώ θα κάνω τον μάντη Κάλχα; Από σημαίνοντα στελέχη του Σύριζα έχω ακούσει βέβαια τα πιο ακραία πράγματα μετά την 21η Μαΐου, αλλά πάλι κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Εδώ πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη και η πολιτική παράδοση, διότι τα κόμματα της αριστεράς αν και εξίσου προσωποπαγή με τα δεξιά και τα σοσιαλδημοκρατικά, δεν

Πρώην στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ: Είχαμε ενημερώσει από τον Σεπτέμβριο για τη στήριξη του τουρκικού Προξενείου

Οκτώ μήνες πριν τις εκλογές της 21ης Μαΐου η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε ειδοποιηθεί με email για την παρέμβαση του τουρκικού προξενείου υπέρ του υποψήφιου βουλευτή Φερχάτ Οζγκιούρ, αποκάλυψε το πρώην μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια βουλευτής το 2019, Σταυρούλα Μάρκου.

Σύμφωνα με το Action24 στο επίμαχο email, το οποίο εστάλη στην οργανωτική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και παρουσίασε σε εκπομπή του ανέφερε τα εξής:

«Δεν θέλω να πιστέψω παρόλο που μας το είχαν πει ανοιχτά και οι ίδιοι σε κάποια συνεδρίαση της γραμματείας μας ότι όλα γίνονται σκοπίμως για να αγανακτήσουμε και να φύγουμε μόνοι μας για να ενισχυθεί η υποψηφιότητα ενός και μόνο υποψηφίου τον οποίο λυσσαλέα προωθεί σύσσωμο το τουρκοπαρακρατικό και παραθρησκευτικό κατεστημένο της περιοχής μας σε βάρος του βουλευτή Ροδόπης Δημήτρη Χαρίτου και άλλων υποψηφίων σύμφωνα με τα

«Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»

 

«Στην πραγµατικότητα, αυτή η φράση-γνωμικό δεν έχει ειπωθεί από κανέναν επώνυμο ή λόγιο ή κάποιον εκκλησιαστικό πατέρα. Είναι η –σχεδόν αυθαίρετη– μεταφορά της φράσης του Σοφοκλή στην “Αντιγόνη” του: “τὸ κακόν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν τῷδ᾽ ἔμμεν’ ὅτῳ φρένας θεός ἄγει πρὸς ἄταν” (που σημαίνει: “το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν, του οποίου το μυαλό ο θεός οδηγεί προς την άτη [=καταστροφή, συμφορά]”).

Μεταφέρθηκε ως παράφραση της αρχαίας φράσης του Σοφοκλή και μάλιστα στη Λατινική της έκδοση (stultum facit fortuna, quem vult perdere = μωραίνει η τύχη όποιον σκοπεύει να καταστρέψει), που αποδίδεται στον Πουμπλίλιο τον Σύρο (Publilius Syrus 85 ~ 43 π.Χ.), αντικαθιστώντας αρχικά τη λέξη fortuna με τη λέξη Deus (Θεός), η οποία αργότερα “ελληνοποιήθηκε” προκειμένου να ταιριάξει καλύτερα στις νεότερες χριστιανικές αντιλήψεις[…]».

Το παραπάνω κείμενο είναι αντιγραφή από μια ανάρτηση στο atexnos.gr, που υπογράφει ο Παναγιώτης Μυλωνάς – Συνταξιούχος Α΄ Μηχανικός Ε.Ν. Το βρήκα ενδιαφέρον και θέλησα να το μεταφέρω σαν εισαγωγή στο σημερινό σημείωμά μου για να πλουτίσετε και τις εγκυκλοπαιδικές σας γνώσεις.

Με εντυπωσίασε κυριολεκτικά η αντίδραση στελεχών του Σύριζα, μετά τη συντριπτική ήττα της 21ης Μαΐου 2023. Πραγματικά είναι σαν να προσπαθούν να

Κορλεόνε

Η μανιακή προσπάθεια κάποιων πολιτικών και μέσων ενημέρωσης να ανακαλύψουν ελληνικές ευθύνες στο ναυάγιο της Πύλου θα ανήκε απλώς στον χώρο της αθλιότητας.

Αν δεν ήταν αποτέλεσμα κυρίως απελπισίας.

Δεν ξέρω αν ελπίζουν να γυρίσουν έτσι το παιχνίδι. Αλλά φοβούμαι πως κανένα παιχνίδι δεν γυρίζει με τέτοιες μαϊμουδιές.

Και πως (είτε τους αρέσει, είτε δεν τους αρέσει) θα πρέπει να ζήσουν με το εκλογικό αποτέλεσμα που θα βγάλουν την ερχόμενη Κυριακή οι κάλπες.

Αντιλαμβάνομαι ότι δεν θα τους είναι εύκολο.

Υπήρξαν πολιτικοί και (δυστυχώς) ανόητοι δημοσιογράφοι που είχαν κάνει την ανατροπή του Μητσοτάκη περίπου προσωπική τους εμμονή.

Για λόγους που δεν είναι της στιγμής. Άλλοι είναι ακατάληπτοι και άλλοι ανήκουν στην αρμοδιότητα άλλων ειδικοτήτων.

Θα τον έριχναν με την πανδημία. Μετά με τις πυρκαγιές. Μετά με την κακοκαιρία. Μετά με το Predator. Μετά με τον Εβρο και τη «μικρή Μαρία». Μετά με την Pega και τη

Θα κλείσει ο κύκλος της μεταπολίτευσης;

Του χρόνου θα γιορτάσουμε τα 50 χρόνια από τη μεταπολίτευση. Θα κάνουμε λογαριασμό, τι πετύχαμε, πού αποτύχαμε. Και ταυτόχρονα θα κλείσει ένας κύκλος.

Το κρίσιμο ερώτημα, στο δικό μου μυαλό, είναι αν θα κλείσει πραγματικά – και πώς; Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, η απάντηση θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις ενός ανθρώπου. Του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όλα δείχνουν ότι την επόμενη Κυριακή θα πάρει κάτι που σπάνια δίνει η Ιστορία σε ηγέτες. Μια ισχυρή εντολή, μια άνετη πλειοψηφία, μια ανύπαρκτη αντιπολίτευση και μια μεγάλη ευκαιρία. Να κάνει τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα ξεριζώσουν τις συσσωρευμένες παθογένειες της μεταπολίτευσης: στη Δικαιοσύνη, στη Δημόσια Διοίκηση, στην πάταξη της διαφθοράς, στην Παιδεία, στη δημόσια ασφάλεια. Στο χέρι του είναι, καθώς δεν θα απειλείται από κανέναν, εντός ή εκτός κόμματος. Η κοινωνία μοιάζει έτοιμη να δεχθεί ριζικές αλλαγές σε κρίσιμους τομείς. Το εκκρεμές έχει πάει στο κέντρο, ίσως και αρκετά προς τα δεξιά. Του πήρε 50 χρόνια, αλλά μετακινήθηκε…