Πιστό σκυλί

Οι ανταλλαγές γαιών, το «Βατοπαίδι» που λέμε, δεν είναι μεγάλο σκάνδαλο από οικονομικής απόψεως. Εκτιμάται ότι το κράτος ζημιώθηκε κατά 60 εκατ. ευρώ. Δεν είναι μεγάλο σκάνδαλο μπροστά στα δομημένα ομόλογα, μπροστά στη φαρμακοφαγία και τα άλλα επιτεύγματα της Νέας Δημοκρατίας. Εν τούτοις το Βατοπαίδι ήταν πολύ σατανικό.

Φαινόταν από την αρχή ότι υπήρχε δολοπλόκος νους πίσω από το σχέδιο- κι αν όχι ένας νους, τουλάχιστον ένα παρεάκι που τα κανόνιζε. Στο πλαίσιο της ανάκριση για την υπόθεση, έξι άτομα κατέθεσαν ότι υπήρχε εμπλοκή του κ. Γιάννη Αγγέλου, εξ ου και κλητεύθηκε ο κοντινός συνεργάτης του κ. Κ. Καραμανλή. Δεν έπεσε κανείς από τα σύννεφα από την κλήτευση ούτε ήταν πρωτάκουστες οι κατηγορίες. Ο κ. Αγγέλου είχε την τιμητική του και στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, απλώς τότε δεν έγινε μεγάλη ανακατωσούρα. Ο ρόλος του υποβαθμίστηκε, αν και τα πορίσματα των κομμάτων ήταν ξεκάθαρα.

Ο κ. Γιάννης Αγγέλου είχε πάντα ειδική μεταχείριση. Από τους βουλευτές, από τους υπουργούς, από τους δημοσιογράφους. Υπήρχε ένα σέβας, ένας φόβος, ίσως και μια κρυφή ελπίδα. Εκείνος ανοιγόκλεινε την πρωθυπουργική θύρα, εκείνος φίλτραρε την αλληλογραφία, εκείνος χαμήλωνε τον ήχο του τηλεφώνου κατά το δοκούν. Ολοι εξήραν τη διακριτική του προσωπικότητα: κυκλοφορούσε με κανονικό αυτοκίνητο και όχι με λιμουζίνα, ζούσε σε κανονικό σπίτι στο Παγκράτι και όχι σε έπαυλη, δεν έδινε συνεντεύξεις, δεν φωτογραφιζόταν, δεν διεκδίκησε ποτέ κομματικό ρόλο ή στασίδι στη Βουλή. Η απλότητα, δηλαδή η φυσιολογική συμπεριφορά ενός νοήμονος ανθρώπου, εξυμνήθηκε ως ύψιστη αρετή. Ο κ. Αγγέλου έμενε στο απυρόβλητο, ακόμη κι όταν ξεπερνούσε τα τυπικά όρια των αρμοδιοτήτων του.

Αν έπρεπε να διαλέξουμε ένα και μόνο επίθετο για τον κ. Γιάννη Αγγέλου, θα λέγαμε πως υπήρξε «αφοσιωμένος». Επί μία 25ετία αναπνέει τον ίδιο αέρα με τον κ. Κ. Καραμανλή. Σε νεαρή ηλικία προσελήφθη σε επιχείρηση του Αλέκου Καραμανλή και συνδέθηκε με τον υιό όταν εκείνος επέστρεψε από τη Βοστώνη. Παντρεύτηκε κορίτσι που εργαζόταν ως γραμματεύς στο γραφείο και μετακόμισαν οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη όταν ο ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε να κατέλθει στις εκλογές. Εκτοτε το μόνο που λένε για εκείνον είναι πόσο εχέμυθος υπήρξε για τον αρχηγό του και πόσο συνέβαλε στη λήψη αποφάσεων. Ουδείς ουδέποτε αμφισβήτησε την εγγύτητα των δύο ανδρών.

Με αυτά τα δεδομένα εμπιστοσύνης, πίστης και υπακοής είναι λιγουλάκι δύσκολο να πήρε κάποια απόφαση ο κ. Αγγέλου από μόνος του, εν κρυπτώ. Είναι λιγουλάκι δύσκολο να μαγείρευε κάτι χωρίς να ενημερώσει το αφεντικό. Να κάνουμε μία ακόμη επισήμανση. Το Βατοπαίδι δεν προέκυψε από μία και μόνο κίνηση ούτε από ένα και μόνο τηλεφώνημα. Χρειαζόταν μεθόδευση, χρειαζόταν «πλάτες». Ας υποθέσουμε ότι ο κ. Καραμανλής ήταν απορροφημένος στον πολιτικό σχεδιασμό του και δεν έβλεπε τι γίνεται κάτω από τη μύτη του. Τα πορίσματα της Εξεταστικής Επιτροπής δεν τα διάβασε; Δεν έπιασε τον κ. Αγγέλου να τον ρωτήσει «βρε αδερφέ, τι είναι αυτά που σου καταλογίζουν οι μάρτυρες;».

Ο κ. Αγγέλου απολογήθηκε επί 11 ώρες αλλά δεν έπεισε για την αθωότητά του. Η ανακρίτρια απαγόρευσε την έξοδό του από τη χώρα και ζήτησε μια δυσθεώρητη χρηματική εγγύηση. Είπαμε όμως, ο κ. Αγγέλου ήταν η σκιά του ανδρός. Η υπερασπιστική γραμμή του ως τώρα είναι η γραμμή της άγνοιας. Δεν είδε, δεν άκουσε, δεν μίλησε, δεν κοίταξε.

Πώς έγιναν όμως όλες οι ανταλλαγές τόσο γρήγορα, στο κράτος που βασιλεύει η γραφειοκρατία; Υπήρξαν αναρίθμητες παρατυπίες, από τα συμβόλαια έλειπαν βασικά έγγραφα, δικαστικές αποφάσεις χάνονταν και υπουργικές αποφάσεις αντικαθιστούσαν νομικές πράξεις. Όλα αυτά κατόπιν υποδείξεων. Οι μάρτυρες δείχνουν το γραφείο Καραμανλή.

Πρέπει να ήταν πολύ αφηρημένος ο πρόεδρος για να μην αντιληφθεί τίποτε από όλα αυτά. 
Λ. Κέζα-ΒΗΜΑ