Οι ρεαλιστικότατες προτάσεις του ΠΑΜΕ για τους ανέργους!

Διάβασα την περασμένη Παρασκευή στον Ριζοσπάστη τις προτάσεις του ΠΑΜΕ για την προστασία των ανέργων και αναρωτήθηκα ειλικρινά αν οι τύποι εκεί πέρα έχουν καταλάβει ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει και ήδη τελεί υπό χρεοστάσιο ή αν ακόμα δεν τους έχει ξυπνήσει κανείς από τον αέναο λήθαργο.
Οι προτάσεις δεν χρήζουν κάποιας ιδιαίτερης κριτικής, παρόλα αυτά, αν κάνει κανείς τον κόπο και τις διαβάσει θα συνειδητοποιήσει ότι με τα σημερινά εργασιακά δεδομένα, αν οι προτάσεις του ΠΑΜΕ μπορούσαν να εφαρμοστούν, τότε θα συνέφερε κάποιον να είναι άνεργος παρά εργαζόμενος. Ας τα δούμε όμως μαζί…

1. Πλήρης, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς όρους και προϋποθέσεις: Δηλαδή;  Χωρίς κανέναν όρο? Αρκεί ας πούμε να είσαι Έλληνας πολίτης κι ας μην πληρώνεις για την ασφάλισή σου? Τι εννοούν χωρίς όρους και προϋποθέσεις; Anyway!
2. Μείωση 30% των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος αλλά και σταθερού τηλεφώνου. LOL! Φανταστικό! Αυτό βέβαια στην πραγματικότητα σημαίνει 100% μείωση των τιμολογίων! Γιατί, αν πέρα από τις μειώσεις των τιμολογίων, κάποιος δεν πληρώνει παρόλα αυτά, τότε οι συγκεκριμένες εταιρίες δεν θα μπορούν να του κόψουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες ή αγαθά. Τέλειο! Και άντε το ρεύμα και το νερό, αλλά και το τηλέφωνο; Respect.
3. Επίδομα 1.100€ σε όλους τους ανέργους, νέους που ψάχνουν για δουλειά (ντονγκ) και σε αυτοαπασχολούμενος που έκλεισαν τις δουλειές τους. Α, ωραία. Λοιπόν, σταματάω τη δουλειά μου σήμερα κιόλας. Δεν συμφέρει. Με το νέο σύστημα του ΠΑΜΕ αν κάθομαι θα παίρνω 1.100€, 100% τζάμπα νερό, ρεύμα και τηλέφωνο (να βάλουμε ρε παιδιά και το κινητό να είμαστε κομπλέ;), τζάμπα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τζάμπα μετακίνηση με τις αστικές συγκοινωνίες και φυσικά επιδότηση ενοικίου 100% (πλήρης χρηματοδότηση δηλαδή). Το φανταστικό είναι ότι τα προνόμια αυτά θα παρέχονται από το πλούσιο ελληνικό κράτος για όσο διαρκεί η ανεργία όπως προτείνουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ (τέλεια, για πάντα!).
4. Εννοείται πως μέτρα όπως η διαγραφή τόκων από χρέη και πάγωμα αποπληρωμής δανείων είναι αυτονόητα σε μία τέτοια λογική, όπως βεβαίως και όλες οι υπόλοιπες δωρεάν παροχές που προτείνονται από το ΠΑΜΕ.

Το ζήτημα δεν είναι γιατί οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ βρίσκονται σε μόνιμο κώμα. Το ζήτημα είναι ότι τέτοιου είδους διεκδικήσεις και προνόμια πέραν της τσέπης και των δυνατοτήτων του ελληνικού κράτους τα διεκδικούσαν και συχνά τα κέρδιζαν επί μισό αιώνα.


Παρέα στους δρόμους  και στις πλατείες, στις πορείες και στα μπλόκα, με συνδικαλιστικές ηγεσίες κομμάτων της εκάστοτε μείζονος ή ελάσσονος αντιπολίτευσης που απλώς ήθελαν να διασφαλίσουν την κομματική τους ισχύ και κυριαρχία στα λαϊκά στρώματα και τους δημοσίους υπαλλήλους  αναπτύσσοντας μία καθαρά ελεγχόμενη πελατειακή σχέση, οι δήθεν «λαϊκές» αυτές διεκδικήσεις κατασπατάλησαν τους όποιους πόρους του κράτους και καταχρέωσαν το ελληνικό δημόσιο πέραν κάθε λογικής δανεισμού.

Σήμερα που το πανηγύρι τελείωσε και αποτελούμε δακτυλοδεικτούμενο παράδειγμα υπερχρεωμένου – χρεοκοπημένου κράτους παγκοσμίως, αυτοί συνεχίζουν να πλέουν σε πελάγη «μαστούρας», αδιαφορώντας αν αυτού του τύπου η «σαχλαμάρα» πωρώνει, φανατίζει ή στην καλύτερη αποπροσανατολίζει και μπερδεύει την κοινωνία από την κόλαση  των προβλημάτων που περιδινείται η χώρα.
www.lifo.gr