Σαν κεραυνός ακούστηκε το
φοβερό χαμπέρι
κι έκαψε όλο το χωριό, μέσα
στο καλοκαίρι.
Οι δείκτες σταματήσανε
στου τόπου το ρολόι
και το μαντάτο αντήχησε
λες κι ήταν μοιρολόι.
Καρτέρι ο χάρος έστησε στα
πιο καλά αγόρια.
Πικρά τα δάκρια τρέχανε
από τη στεναχώρια.
Σ’ ένα ατίθασο άλογο, που
το ’χανε καμάρι
δόκανο έβαλε κρυφά, μαζί
του να τα πάρει.
Οι συγγενείς ορφάνεψαν, οι
γειτονιές, οι στράτες
και μόνο οι μάνες έμειναν,
με το σταυρό στις πλάτες.
Μόνη γι’ αυτές παρηγοριά
στον ουρανό δυο αστέρια
και πως αγγέλοι γίνηκαν τα
δυο τους περιστέρια.
Μακάρι να ’ταν ψέμα, Νίκος
Μπατσικανής
Εύχομαι ο Θεός να δώσει δύναμη στους συγγενείς και φίλους που έμειναν πίσω. Αβάσταχτος ο πόνος για όλους, γνωστούς & άγνωστους, δεν έχει σημασία. Δύο νέα παιδιά άφησαν τον τόπο μας και επισκέφτηκαν την γειτονιά των αγγέλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θεός ας τους αναπαύσει...