Οι παγίδες του ΣΥΡΙΖΑ στον κ. Τσίπρα

Είναι πολλοί οι πολίτες -με την πραγματική σημασία του όρου- αυτού του τόπου που υποστηρίζουν ότι η σημερινή Βουλή είναι πολύ χαμηλού επιπέδου, χαμηλότερου από πρόσφατες προηγούμενες, που ούτως ή άλλως δεν «απεφοίτησαν» με υψηλές βαθμολογίες. Συγκρίνουν βέβαια μέσους όρους και είναι αλήθεια ότι το «σήμα» που εκπέμπουν οι όποιοι στοιχειωδώς πολιτικοποιημένοι, διαβασμένοι και γενικά επαρκείς βουλευτές υπάρχουν στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων, είναι πολύ αδύναμο. Ή, αν θέλετε, καλύπτεται από το πολύ πιο ισχυρό «σήμα» των κραυγαλέων, των ανερμάτιστων, των ανεύθυνων και των λαϊκιστών, που πολύ συχνά ενθαρρύνονται από τις ηγεσίες των κομμάτων τους, αλλά παράλληλα παίζουν το ατομικό τους παιχνίδι, όπως αυτοί το εννοούν.
Ετσι, τη σημερινή Βουλή τη χαρακτηρίζουν οι βρυχηθμοί, τα μουγκρητά και το νταηλίδικο ύφος των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, που βεβαίως πηγαίνουν «ασορτί» με το δημόσιο πρόσωπο του συγκεκριμένου κόμματος, σε συνδυασμό με τις θεατρικές εμφανίσεις βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που με τη σειρά τους είναι ανάλογες με το καταγγελτικό ύφος του Παν. Καμμένου, ο οποίος έχει κάνει καριέρα με αυτό το στυλ, καθώς και με την επιθετική συμπεριφορά και τον λαϊκίστικο λόγο πολλών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Πιθανότατα, οι βουλευτές των
Ανεξάρτητων Ελλήνων και του ΣΥΡΙΖΑ (οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής αποτελούν ειδική κατηγορία) δεν διαφέρουν στο βάθος και σε επίπεδο από τους βουλευτές των κομμάτων της συμπολίτευσης και του ΚΚΕ, αλλά είναι οφθαλμοφανές ότι αυτοί δίνουν τώρα τον τόνο στη Βουλή. Τόνο, προσαρμοσμένο στις επιδιώξεις των κομμάτων τους, που ταυτόχρονα όμως εκφράζει τον τηλεοπτικό πολιτισμό των καιρών μας και τις ακραίες αντιδράσεις της βίας, της ασυδοσίας και του παραλογισμού στην ελληνική κοινωνία.
Εκεί που βρίσκεται πολιτικά τώρα η χώρα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στον ΣΥΡΙΖΑ που είναι αλήθεια ότι έχει τις προοπτικές και φιλοδοξεί να φτάσει σύντομα στην εξουσία. Ο Αλ. Τσίπρας ακολουθεί τη συνηθισμένη -και δοκιμασμένη- πρακτική των ελληνικών κομμάτων της αντιπολίτευσης. Υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, δημιουργεί εντυπώσεις ότι θα συγκρουστεί, αν όχι με ολόκληρο τον πλανήτη σίγουρα με την Ευρώπη, και θα νικήσει, καταγγέλλει συνεχώς και απειλεί επενδυτές, διαγράφει από τώρα με μία μονοκονδυλιά επώδυνους νόμους και μεταρρυθμίσεις που ενοχλούν κατηγορίες πολιτών ή συντεχνίες, δικαιολογεί ακραίες αντιδράσεις, αφήνει να εννοηθεί ότι μάχεται για τη διατήρηση του μοντέλου που βόλευε τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, έστω και αν τελικά έφερε την καταστροφή. Και επειδή τα όρια της Ελλάδας είναι μικρά, προσπαθεί να κάνει συμμαχίες με κόμματα ακόμη και αποσχιστικά, όπως αυτό της Καταλωνίας, με το όραμα της ανατροπής της καθεστηκυίας τάξης σε όλη την Ευρώπη, αρχίζοντας φυσικά από τα μέρη μας.
Αγνωστο αν θα τα καταφέρει ο Αλ. Τσίπρας να πάρει την εξουσία στα χέρια του κάποια στιγμή. Προς το παρόν, αυτό που παρατηρείται είναι ότι βουλευτές, στελέχη και οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ λένε και κάνουν ό,τι να ’ναι στο πλαίσιο του λαϊκισμού που ο ίδιος καλλιεργεί, αλλά αν γίνει πρωθυπουργός θα έλθει αντιμέτωπος. Πέρα από το ενδεχόμενο η ρητορική και η συμπεριφορά τους να βάζει εμπόδια στις δικές του φιλοδοξίες. Τι σόι αριστερό κόμμα, δηλαδή, είναι αυτό που έχει έναν Τατσόπουλο να επαίρεται για τις σεξουαλικές του επιδόσεις (φανταστικές ή όχι) προσβάλλοντας τις γυναίκες, έναν Παναγούλη να απειλεί με λιντσάρισμα τους πολιτικούς αντιπάλους, έναν Σταθά να αναφέρεται στον «κουτσό» μιλώντας για τον Β. Σόιμπλε, έναν Στρατούλη να στηρίζει ανοιχτά κάθε εκδήλωση βίας, μία Κωνσταντοπούλου να παίζει ρόλο Ερινύας, έναν Σκουρλέτη να πλασάρει στα κανάλια το ιταμό ύφος του, έναν Κουράκη να αγκαλιάζει τις «α λα Κερατέα» συμπεριφορές στη Χαλκιδική, έναν Λαφαζάνη να ακροβατεί μεταξύ δραχμής και Οκτωβριανής Επανάστασης, έναν Τόλιο να λέει ασυναρτησίες για την οικονομική κατάσταση, και από κοντά οργανώσεις και συνδικαλιστές να στηρίζουν κάθε εκδήλωση ασυδοσίας, καταστροφής ή βίας σε δημόσιους χώρους.
Από μία πλευρά, αν η συγκυρία δεν ήταν τόσο δύσκολη, θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πώς ο Αλ. Τσίπρας θα τα έβγαζε πέρα στην εξουσία με τον εαυτό του, με τους βουλευτές και τα στελέχη του.
 Του Αγγελου Σταγκου-Καθημερινή