Όσο απλά και ξαφνικά στις 25 Ιανουαρίου 1996, ο τότε δήμαρχος της Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης, εξαπτέρυγο του τότε Υπουργού Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη, θορυβημένος από το γεγονός ότι η Τουρκία είχε εγείρει εδαφικές αξιώσεις στα Ίμια, ξύπνησε, ήπιε καφέ, κάπνισε κάνα-δυο τσιγάρα, πήγε τουαλέτα και μετά
ξαλαφρωμένος αλλά γεμάτος από πατριωτικά κίνητρα, ύψωσε περήφανα την ελληνική σημαία σε ένα από αυτά τα δύο νησιά, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου και έναν ιερέα. Είναι φανερό ότι τόσο ο αστυνομικός διευθυντής, όσο (κυρίως) ο ιερέας, βρίσκονταν υπό καθεστώς παρόμοιου εθνοπατριωτικού ντοβρουτζά, ώστε να αποφασίσουν να ξεκινήσουν εκείνοι την εθνική μας πορεία προς την Κόκκινη Μηλιά. Γιατί η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη (του νεοφιλελεύθερου, υποτακτικού των Αμερικ(ά)νων και εθνικού μειοδότη, για όσους έχουν μνήμη), ήταν σίγουρο ότι αφού έδειχνε σημάδια εκσυγχρονιστικής προσπάθειας, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα παρέδιδε τα όπλα και τα εδάφη μας στους Οθωμανούς!
Αυτά τα αθώα πατριωτικά κίνητρα κάποιων πουθενάδων του βαθέος ΠΑΣΟΚ τότε, οδήγησαν τη χώρα μας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Τίποτα δεν ήταν προσχεδιασμένο! Όλα έγιναν «έτσι, χωρίς πρόγραμμα».
Παρομοίως αθώα, όχι πατριωτικά φυσικά αλλά εξ ίσου ευγενή κομματικά κίνητρα είχε και ο κ. Βορίδης, που ξαφνικά (ξαλαφρωμένος κι αυτός) δήλωσε πως για όλα φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αξίζει να προσέξουμε ότι στη δήλωσή του, μεταξύ των πολιτικών παρακαταθηκών που η Νέα Δημοκρατία σκοπεύει να τιμήσει, είναι και η επανίδρυση του κράτους από τον Κώστα Καραμανλή, περίοδος για την οποία σωφρώνως ποιούσα η ίδια η Νέα Δημοκρατία αποφεύγει να αναφέρεται, μετά την αναμφισβήτητα σώφρωνα στάση του σημερινού αρχηγού της και πρωθυπουργού να παραιτηθεί από τη θέση του Αντιμνημονιακού στρατάρχη και ΑΕΑΖ (Αρχηγού Επιτελείου Αλεπαλλήλων Ζαπείων) και να ηγηθεί της προσπάθειας (ως Σαμαράς πάντα) αποφυγής της κατάρρευσης του κράτους, πράγμα πολύ δύσκολο και καθόλου σίγουρο. Τίποτα και πάλι δεν ήταν προσχεδιασμένο. Η επιλογή «έτσι, χωρίς πρόγραμμα», είναι πια μία μόνιμη πολιτική ροπή.
Τα μόνα που προκάλεσε τότε στα Ίμια η αθώα πατριωτική πρωτοβουλία (πλάκα κάνω) κάποιου Δήμαρχου, μαζί (απαραιτήτως) με τον Αστυνόμο και τον Παπά, ήταν οι τουρκικές αξιώσεις περί ύπαρξης γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο και η νεκρανάσταση του φασιστικού και πατριδοκάπηλου (λέγεται και εγέρθητω) εθνολαϊκού τόξου. Με τις γελοίες δηλώσεις/εκδηλώσεις τουρκοφαγίας και τιμωρίας των εθνοπροδοτών Σημίτη-Πάγκαλου (και για να μην ξεχνιόμαστε) αντάμα με το αριστερό ΠΑΣΟΚ (δεν κάνω καθόλου πλάκα) των Παναγιωτακόπουλων, που ως «Αριστερή Πρωτοβουλία» αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ πρόσφατα, αφού βεβαιώθηκαν ότι παρήλθε ανεπιστρεπτί ο καιρός της κουτάλας των «δημοκρατικών δυνάμεων».
Το μόνο που προκάλεσαν τώρα στη Βουλή οι δηλώσεις Βορίδη (αναμενόμενο φυσικά, γιατί τι άλλο θα μπορούσαν να προκαλέσουν), ήταν τον γνωστό κομματικό ΠΑΣΟΚικό πατριωτισμό, όταν οποιοσδήποτε (πόσο μάλλον ο Βορίδης) τολμά να αμφισβητήσει έστω ένα ιώτα από την πολιτική του ιστορικού ηγέτη του. Που προφανώς συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας, στον εκσυγχρονισμό απαρχαιωμένων δομών, στο σπουδαίο ΕΣΥ, στο σταμάτημα των πολιτικών διώξεων και στην κατάργηση του φασισμού των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, Κε Βορίδη!
Που προφανώς δεν πήρε απολύτως κανένα μέτρο για να σταματήσει τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του κράτους (σε αντίθεση με τον Κώστα Σημίτη), την πραιτωριοποίηση του κομματικού του μηχανισμού, την συνδικαλιστική φεουδοποίηση του δημοσίου (θυμάστε τον Άμαλο και τον Κολλά, προγόνους του Φωτόπουλου και του Σταματόπουλου) και την πλήρη διαφθορά στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, Κα Γεννηματά και Κε Κουκουλόπουλε!
Τα μόνα που προκάλεσαν χτες οι δηλώσεις Πολύδωρα ήταν η μετατόπιση της πολιτικής ατζέντας από τα επείγοντα για τα οποία πρέπει να παρθούν άμεσα αποφάσεις (από έναν ακροδεξιό Νεοδημοκρατικό πυρήνα που επιτίθεται στην προσπάθεια να αποφύγουμε κατάρρευση του κράτους), σε μία άχρηστη και επικίνδυνη αντιπαράθεση με σκοπό να εδραιωθεί «πάση θυσία» ένα νέο δικομματικό σκηνικό που θα ευνοεί το υπάρχον κομματικό σύστημα, μέσω της ισχυροποίησης της φασιστικής του έκφρασης.
Τι θα απομείνει από τις δηλώσεις Βορίδη-Πολύδωρα;
Τίποτα απολύτως εκτός από την έναρξη (;) της προσπάθειας επιστροφής στον δικομματισμό των παλιών γνώριμων εταίρων ως πολιτικά ασφαλέστερο για τη χώρα από τον δικομματισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια στιγμή που ως κυβερνητικοί εταίροι θα μαλλιοτραβιούνται για το τίποτα, αλλά θα είναι «υπεύθυνοι» ώστε να μην τινάξουν στον αέρα την συγκυβέρνηση έκτακτης ανάγκης.
Που δεν διστάζουν ωστόσο να αναλάβουν τα ρίσκα της κυβέρνησης σε αντίθεση με την αριστερά, που μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ βρίσκεται στο σύνολό της στην γνωστή ασφάλεια της εξέδρας, με πασατέμπο και μπόλικη κριτική. Επαναστατική από τα Κουτσουμπάκια του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ που έχουν αγεφύρωτες ιδεολογικοπολιτικές διαφορές (λεπτή ειρωνεία) και υπεύθυνη από τους υπεύθυνους της υπεύθυνης (ώ υπεύθυνη) ΔΗΜΑΡ.
Υ.Γ. Στις 29 Ιανουαρίου του 1999 τρία χρόνια μετά την στημένη προβοκάτσια των Ιμίων κατά της κυβέρνησης Σημίτη, ένας απόστρατος πλοίαρχος του Π.Ν. ο Αντώνης Ναξάκης αναλαμβάνει(;) την επόμενη. Με δική του πρωτοβουλία φέρνει μυστικά τον Οτσαλάν στην Ελλάδα και ενημερώνει τον Θόδωρο Πάγκαλο εκ των υστέρων(!!!!) παρ’ όλο που στις 9 Οκτωβρίου του 1998 η εκλεγμένη Ελληνική κυβέρνηση έχει αρνηθεί να τον δεχθεί. Ακολουθεί μία Οδύσσεια του μαοϊκού Κούρδου ηγέτη καθ’ όλη τη διάρκεια της οποίας (όλως τυχαίως) εμπλέκεται η σκοτεινή ακροδεξιά προσωπικότητα του Σάββα Καλεντερίδη). Κανείς φυσικά από τους κομμουνιστοτραφείς επαναστάτες και τους ακροδεξιούς κατηγόρους της τότε «δοσίλογης κυβέρνησης» δεν διαμαρτυρήθηκε για τον επαναστατικό βολονταρισμό του μαοϊκού Κούρδου ηγέτη που τον έκανε να θεωρεί πολύ φυσιολογικό και δημοκρατικό το να καθορίσει με την παράνομη έλευσή του στη χώρα μας, τόσο το πεδίο όσο και το περιεχόμενο της εξωτερικής μας πολιτικής.
Ποια ήταν η κατάληξη;
Η σύλληψή του στην Κένυα και μεταγωγή του στην Τουρκία και η για άλλη μία φορά νεκρανάσταση των ίδιων ακριβώς εγέρθητων εθνολαϊκών πατριωτών που ξεσαλώσανε με τα Ίμια.
Κάθε ομοιότητα με το σύγχρονο ξεσάλωμα του αντιμνημονιακού εθνολαϊκού τόξου, εκδήλωση του οποίου είναι οι δηλώσεις Βορίδη-Πολύδωρα πρέπει να θεωρηθεί εντελώς τυχαία.
Αν λοιπόν όλα τα παραπάνω φωτίζουν με τον δικό τους τρόπο τις δηλώσεις Βορίδη-Πολύδωρα και τις αντιδηλώσεις Πασοκ-ΣΥΡΙΖΑ αξίζει να αναρωτηθεί όποιος σκέφτεται λίγο μνημονιακά:
Θα γίνονταν αυτές οι δηλώσεις που επιχειρούν να νεκραναστήσουν τον παλιό καλό δικομματισμό αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν μία τυχοδιωκτική πολιτική καρικατούρα (που παρεμπιπτόντως συμφωνεί με τον Πολύδωρα ότι εχθρός της χώρας είναι η Τρόικα) και είχε δεχθεί να μπει στο ρίσκο της συγκυβέρνησης και η ΔΗΜΑΡ ήταν πραγματικά υπεύθυνη ώστε να μην τα παρατήσει με την πρώτη κυβερνητική δυσκολία;
Έλα ντε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.