25 χρόνια και ούτε ένα τηλεφώνημα: Η σχέση...μίσους ΣΥΝ-ΚΚΕ

Η δεύτερη φάση συνεννόησης του ΣΥΡΙΖΑ με τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης αρχίζει, με τον Αλέξη Τσίπρα να είναι έτοιμος -όπως ακούγεται-  να μιλήσει και δεύτερη φορά στο τηλέφωνο με τον Δημήτρη Κουτσούμπα.  Δευτέρη φορά μέσα σε λίγα 24ωρα.
Μπορεί για τους νεότερους να θεωρείται αυτονόητο να επικοινωνούν δύο αρχηγοί αριστερών κομμάτων, θα αρκούσε ωστόσο να θυμίσει κανείς ότι την προηγούμενη φορά που έγινε ένα τέτοιο τηλεφώνημα ήταν πριν από ένα... τέταρτο αιώνα!

Παπαρήγα Vs Δραγασάκη

Η προσπάθεια των Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου για συνάντηση των δύο χώρων που εκπροσωπούσαν, έμεινε μισή με την εκ των πραγμάτων, με την αποχώρηση του ΚΚΕ από τον ενιαίο Συνασπισμό και τη διάσπαση του παλαιότερου ελληνικού κόμματος. Τότε δηλαδή που, Φεβρουάριος 1991, εξελέγη νέα γενική γραμματέας του ΚΚΕ η Αλέκα Παπαρήγα, επικρατώντας οριακά του Γιάννη Δραγασάκη (57 έναντι 53).
 Από τότε αρχίζουν οι σχέσεις...
μίσους μεταξύ ΚΚΕ και Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου (ή απλά ΣΥΝ), πάντα όμως με το ΚΚΕ να παραμένει ο ο βασικός πυλώνας, το μεγάλο κόμμα των ελλήνων αριστερών.

Κυριαρχία του ΚΚΕ

Η πρώτη, άλλωστε, εκλογική αναμέτρηση με τα δύο κόμματα παρόντα (μετά δηλαδή την κοινή προσπάθεια των Κύρκου –Φλωράκη) ήταν καθοριστική για τις μετέπειτα σχέσεις των δύο κομμάτων: τον Οκτώβριο του 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει θριαμβευτής (με ποσοστό 47% σχεδόν), το ΚΚΕ περιορίζεται στο 4,5%, ενώ ο ΣΥΝ, στην πρώτη εκλογική του κάθοδο μετά τα «τραυματικά» γεγονότα του ‘91 και με πρόεδρο την Μαρία Δαμανάκη, μένει οριακά εκτός Βουλής με 2,94%.
Το αποτέλεσμα είναι σοκαριστικό: το ΚΚΕ μένει το μόνο αριστερό κόμμα εντός Βουλής, ενώ ο ΣΥΝ προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά. Από τότε αρχίζει να εκδηλώνεται η σχέση ηγεμονισμού -υπεροψίας θα πουν όσοι δεν συμπαθούν τη νοοτροπία της ηγετικής ομάδας του Περισσού- του ΚΚΕ έναντι του ΣΥΝ αλλά και των άλλων, μικρότερων κομμάτων της αριστεράς.
Ο ΣΥΝ μένει όμως «ζωντανός» και κάνει come back με πρόεδρο τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, στέλνοντας μήνυμα στην άλλη πλευρά ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται επί ίσοις όροις: το 6,26% στις ευρωεκλογές του 1994 θα ήταν  για πολλά χρόνια το μεγαλύτερο ποσοστό του ΣΥΝ  στη νέα (χωρίς το ΚΚΕ) φάση της ζωής του.
Τις επόμενες δύο δεκαετίες, ο ΣΥΝ (και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ) κατορθώνει να είναι «παρών» στην πολιτική ζωή του τόπου, και με διαφορετικούς αρχηγούς: Κωνσταντόπουλος, Αλαβάνος, Τσίπρας. Πάντα όμως πίσω από το ΚΚΕ και αυτό εν πολλοίς καθόριζε και τις (μη) σχέσεις τους.
 

Όλα αλλάζουν το 2012

Για να φτάσουμε στον πολιτικό «σεισμό» του Μαιου του 2012, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύεται στο 16,8% (δύο μονάδες πίσω από την ΝΔ), με το ΚΚΕ στο διόλου ευκαταφρόνητο 8,5%, αλλά δεύτερο κόμμα πια στο χώρο της αριστεράς –και αυτό από μόνο του ήταν ένα ισχυρό σοκ.
Πολλοί απέδωσαν τα υψηλά ποσοστά του Αλέξη Τσίπρα αφενός στη συγκυρία αφετέρου όμως στο ότι διατύπωσε κυβερνητική πρόταση, βγάζοντας την αριστερά από το περιθώριο. Εκεί ήταν άλλωστε, στο ενδιάμεσο των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2012, που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκε στους παλιούς συντρόφους για μια νέα συνάντηση.
Το ΚΚΕ αρνήθηκε και έτσι τον Ιούνιο του 2012, ο μεν ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε δεύτερο κόμμα αλλά στα ιστορικά ποσοστά του 26,9%, ενώ το ΚΚΕ περιορίστηκε -κάποιοι είπαν ότι «τιμωρήθηκε» για τη στάση του- στο 4,5%, με απώλειες δηλαδή τεσσάρων μονάδων.
Και το ερώτημα που θα μείνει για πάντα αναπάντητο, είναι: τι θα γινόταν αν τότε, πριν τις εκλογές του Ιουνίου, Αλέκα Παπαρήγα και Αλέξης Τσίπρας μιλούσαν στο τηλέφωνο...
  http://www.thetoc.gr