Φόρος στην μπαρούφα

Ενας ένας οι ντετέκτιβ του «κουμπαρά» παρελαύνουν μπροστά στον Εισαγγελέα.

Οπου ένας ένας ομολογούν ότι δεν ξέρουν τίποτα συγκεκριμένο και ότι είπαν απλώς μια μπαρούφα για να περάσει η ώρα.

Ο ένας δεν είναι σίγουρος τι είδε. Ο άλλος κάτι άκουσε αλλά δεν είναι βέβαιος. Ο τρίτος κάπου διάβασε και δεν θυμάται πού. Στον επόμενο κάποιος του είπε αλλά δεν τον βοηθάει η μνήμη του.

Ο Γιάννης Πανούσης μάλιστα εξήγησε ότι οι αναφορές του στο ζήτημα έγιναν αυστηρά «υπό το επιστημονικό πρίσμα» και «χωρίς απτές αποδείξεις».

Οπως, ας πούμε, ένας επιστήμονας εντομολόγος θα μιλούσε για τις συνθήκες αναπαραγωγής των κολεόπτερων. Δεν χρειάζεται να δώσει και το όνομα του κολεόπτερου!..

Ακόμη και κοτζάμ κύριος Νίκος επιστράτευσε το συνηθισμένο του ρεπερτόριο για «αντιδημοκρατικές σκοπιμότητες», «ολισθηρό δρόμο του παρασκηνίου», «διαβρωτική δράση του πολιτικού χρήματος» και άλλες γενικούρες αλλά για την ταμπακέρα, λέξη!

Ούτε ένα όνομα ούτε μια διεύθυνση ούτε ένα περιστατικό.  

Ετσι, λοιπόν, ακόμη περιμένουμε να μάθουμε ποιοι επιχειρηματίες έβγαλαν «κουμπαρά» για να τσοντάρουν στην προεδρική εκλογή.

Ακόμη ψάχνουμε να ανακαλύψουμε ποιοι βουλευτές βομβαρδίζονται με υποσχέσεις, πιέσεις και παροχές.

Ακόμη περιμένουμε τον Δραγασάκη να μας πει ποιοι νόμοι ακυρώθηκαν με ένα τηλεφώνημα και ποιος είναι ο «επιχειρηματίας», ο «μεγαλοεκδότης» και ο «φίλος του Πρωθυπουργού» που το κατάφεραν.

Και πολύ φοβούμαι πως με τέτοιους μάρτυρες η εισαγγελική έρευνα θα δυσκολευτεί να εντοπίσει όχι μόνο τον «κουμπαρά του Προέδρου» αλλά και ολόκληρο το θησαυροφυλάκιο του Φορτ Νοξ.

Ξέρετε όμως γιατί συμβαίνουν αυτά; Επειδή η ελληνική πολιτική είναι ένας ατελείωτος διαγωνισμός παπάρας και τιριτόμπας.

Ο καθένας θεωρεί ότι δικαιούται να λέει ό,τι γουστάρει χωρίς καμία υποχρέωση να αποδεικνύει αυτό που λέει. Χωρίς καν να ξέρει για τι μιλάει.

Και αυτό ισχύει τόσο για την αστεία ιστορία του «κουμπαρά» όσο και για την απείρως σοβαρότερη υπόθεση του δανεισμού και του χρέους.

Αν, για παράδειγμα, διαβάσει κανείς τον Βαρουφάκη και κάτι άλλους θα νομίσει ότι οι αγορές δεν είναι παρά μια παρέλαση από «φούσκες», «μπλόφες» και «κόλπα». Κάτι σαν πόκα.

Για όλους αυτούς τους λόγους θα ήθελα να επαναφέρω μια παλαιότερη ιδέα που με είχε ενθουσιάσει αλλά δεν προχώρησε: να φορολογηθεί η μπαρούφα.

Θα λες ό,τι γουστάρεις και μετά η ΔΟΥ θα σου στέλνει σπίτι τον λογαριασμό. Διότι η μπαρούφα μπορεί να αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα αλλά κανείς δεν λέει ότι ένα δικαίωμα οφείλει να ασκείται δωρεάν.

Εκτός κι αν κάποιοι φοβούνται μήπως πρώτοι γονατίσουν από τον νέο φόρο οι έλληνες πολιτικοί...

Γ Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ