Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015
Ακολουθώντας τους μετανάστες καθώς σκορπούν στα γύρω στενά
2 σχόλια:
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΛΗΣΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΙΑΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΥΦΤΟΥΝ ΟΙ ΤΑΧΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η ζωή μου κύκλους κάνει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγά μή μπερδευτήκανε μεταξύ τους!
Φαντάζεστε τί θα γίνεται στις διαπραγματεύσεις με το εξωτερικό!
ΤΕΣΤ ήταν, η "ΈΞΟΔΟΣ"
των αμοίρων, όχι των μυρίων,μη τα μπερδέψουμε!
Σού λένε! ας δούμε αντιδράσεις!
"παρελθον"
Θυμάμαι!δόξα τω θεώ,καλά κρατεί ακόμα τ΄ άμοιρο!
Οταν,είχα ξεκινήσει προς αναζήτηση διαμερίσματος για αγορά το 1992,το έτερον ήμισι, είπε εκ πείρας ίσως ? μιά σωστή κουβέντα και εισακούστηκε!
Ν΄αποφασίσουμε,όταν οικονομικά θα είμαστε καλύτερα.
Εδώ σε λίγο καιρό θα είναι γκέτο μεταναστων κι άντε οι ελληνες να μένουν από τρίτο όροφο και πάνω,δεν είναι "περιοχή" για να μεγαλώσει παιδί(πάντα να προηγείται σε όλα το παιδί)! φοβάμαι είπε,θα βρεθούν να τ΄αγοράσουν οι επιτήδειοι και μείς? θα ζούμε για να δούμε τί έχουν σκοπό ?
Οταν,το΄πόμενο Καλοκαίρι πήγαινα το παιδί βολτούλα φοβόμουνα γιατί αργούσε η άδεια και μόνο ξένους συναντούσα στην καιόμμενη άσφαλτο των δρόμων,στη λαμπάδα του τσιμέντου των πεζοδρόμων,του νεκρού από ζωή άλσους κι αλσυλίων της άλλοτε ακμάζουσας περιοχής του κέντρου,που πολύ αγαπούσα! αλλά δεν αναγνώριζα άν ήμουν σε ξένο κράτος ή στην Ελλάδα! ομιλίες και γέλια
"άγνωστων γλωσσών" έφταναν στ΄αυτιά μου .
Πού πήγαν οι ΄Ελληνες? μόνο γώ ξέμεινα από ξένες γλώσσες?
- η συνέχεια στο παρελθόν -
Κάναμε καλύτερη οικονομία, απομακρυνθήκαμε στην ανατολική αττική,χτίσαμε σπίτι,καμαρώναμε μάλιστα για το κατορθωμά μας! ώσπου στο πάρκο μας απέναντι ξημεροβραδιάζονταν πακιστανοί, αλβανοί,ινδοί και λοιπών κρατών μετανάστες. Ανθρωποι λέγαμε είναι κι αυτοί παρ΄όλες τις φοβίες μας, κοιτώντας τους πίσω από τις κουρτίνες,θα πιάσουν μια δεκάρα,θα φύγουν! -κοιμόντουσαν,ξυπνούσαν και περίμεναν τους εργολάβους να τους πάρουν για δουλειά! και τα λεφτά ? τα στέλνανε λέει στα παιδιά!
Είχαμε και μέρες γιορτής, όταν θυμόντουσαν τις πατρίδες τους με δικά τους τραγούδια και χορούς! λίγοι ήταν κακότροποι. Κι αυτοί μεταξύ τους φοβόντουσαν κι ένιωθαν προστατευμένοι μένοντας κοντά μας!
-η συνέχεια στο ένδοξο παρελθόν-
Επειτα,το 2004 κι ο Ξένιος Δίας, πήρε τους ανθρώπους αυτούς,γι αλλού, πιό ανθρώπινα! μας φάνηκε πώς μόρφυνε ο τόπος! κοτσίφια ξαναλάλησαν, κούκοι και δεκαοχτούρες μοσχοκρυβόντουσαν στα πεύκα,κάναν φωλιές,δε φοβόντουσαν,οι τσαλαπετεινοί μας καταδεχόντουσαν, νυφίτσες έκαναν σουλάτσο και γρήγορα στη κρυψώνα τους αφού ξεδιψούσαν πρώτα στη βρυσούλα,που΄τρεχε νεράκι λιγοστό,που ξεδιψούσε "τους άμοιρους" !
Τα μπακακάκια, τα τροιζόνια ακούγονταν τις νύχτες,τα τζιτζίκια συναγωνίζονταν τα παιδιά,που ξαναγύρισαν στις κούνιες! πώ-πώ τιτιβίσματα ! χαρά ΘΕΟΎ να τα βλέπεις να κινούνται σαν τις μελισσούλες,να κυλιούνται στο χορτάρι σαν χελώνες, που παραδόξως ξαναεμφανίστηκαν,τα ποδήλατα ντρίν ντρίν,οι μαμάδες στήναν ανέμελες κουβεντούλα,οι μπαμπάδες δείχναν στους γυιούς τις πρώτες επιδέξειες μπαλιές κι εγώ να χαίρομαι,να κοιτώ ,να τα ζώ από κοντά και ν΄ ευχαριστώ,που τα΄φερε ίσα η μοίρα.
Περάσαμε δεν λέω δύσκολες μέρες ! αλλά η αγαλλϊαση,που μας πρεσέφερε το περιβάλλον τα έκανε όλα πιο υποφερτά!
" το παρελθόν ορίζει το παρόν"
Ωσπου,ξανά΄δα τους ανθρώπους με τα υπάρχοντα σε σακκούλες,που δεν φταίνε για την άδικη μοίρα,λυπήθηκα !
θυμήθηκα πώς κι εμείς οι Ελληνες πάλι μετανάστες φεύγουμε πολλοί! τους δώσαμε ότι μπορούσαμε η γειτονιά!
λυπήθηκα κι εμένα! που σκέφτηκα τώρα πού θα πάω? Λείπει κι ανθρωπός μου,λέω! πούναι να με φωτίσει! ν΄αποφασίσει!
άντε τώρα,ας μας βοηθήσει ο Θεός,το είπα και το ξαναλέω!
-ο προφήτης θείος-
Μέσα σ΄όλα αυτά,θυμήθηκα το θείο,παλιό ναυτικό,άνθρωπο της μελέτης στα χρόνια ,που κανε μήνες μέχρι ν΄ βγεί στη στεριά,που΄λεγε!
Τι θέτε μεγάλα σπίτια με δωμάτια,ορόφους κι άλλα! θα τα πληρώνετε χρυσά μιά μέρα, το τόνιζε κιόλας!
αν δεν έχετε να πληρώνετε φόρους,δάνεια,να το θυμηθείς,θα λέει το κράτος ! βάλε δύο τρείς αστέγους έλληνες ή ξένους να μείνουν,να μη πληρώσεις !
ΚΑΙ τώρα! λέω να φτάσαν τα χρόνια,να βγεί αληθινός ο θείος ,που μόνο στο Θεό δε πιστεύει!
σ΄αντίθεση μ΄ εμένα π΄ ελπίζω ακόμη!δεν θα μας ξεχάσει!
τυτώ