Σε όλη την διάρκεια της γιγάντωσης του
ΣΥΡΙΖΑ, η επίκληση της «ανθρωπιστικής κρίσης» ήταν η αιχμή του δόρατος
για την ρητορική του. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα, που είχε εγκλωβίσει σ΄
αυτή και την προηγούμενη κυβέρνηση. Και μαζί με την περιγραφή της
«εξαθλιωμένης» κοινωνίας ακολουθούσαν «λιπόθυμα παιδιά» στα σχολεία,
«χιλιάδες αυτοκτονίες» ανά την επικράτεια και γενικότερα μια φασματική
εικόνα μετάβασης της χώρας σε τριτοκοσμικές συνθήκες.
Όπως ήταν φυσικό, η διάχυτη ατμόσφαιρα
της οργισμένης αντίδρασης πέρασε και στους περισσότερους Έλληνες:
άκουγες ας πούμε, από παντού διάφορα κλισέ, τύπου «τι παραπάνω να μας
πάρουν;», «έχουμε ήδη καταστραφεί», «βιώνουμε όλοι την εξαθλίωση» και
πολλά άλλα. Εν τω μεταξύ, «εξαθλίωση» σήμαινε απώλεια του ακριβού τζιπ,
κίνδυνος πλειστηριασμού του πανάκριβου σπιτιού που
αγοράστηκε χωρίς
εγγυήσεις και αδυναμία να βγει τρεις φορές την εβδομάδα για φαγητό!
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο λαϊκισμός
έδωσε στην κοινωνία την ψευδαίσθηση της επανάκτησης ανέσεων που διέθετε
πριν από την κρίση, χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Ο όρος μάλιστα,
«ανθρωπιστική κρίση» διαδόθηκε σε όλους, με λάθος σημειολογία, χάνοντας
την πραγματική του έννοια. Γιατί πραγματικά, μία μερίδα της ελληνικής
κοινωνίας βρίσκεται σε εξαθλίωση μετά την κρίση. Και πρόκειται για
ανθρώπους που έχουν ανάγκη από βοήθεια και στήριξη. Όταν όμως η διάθεση
της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης εξαντλείται σε ρητορικά σχήματα και
ξοδεύεται για χάρη των λάθος ανθρώπων, τότε οι πραγματικά αδύναμοι δεν
απολαμβάνουν κανένα προνόμιο πρόνοιας έναντι των υπολοίπων. Απλά
χρησιμοποιούνται ως ακραία δείγματα προπαγάνδας για τον λαϊκισμό της
εξουσίας.
Τώρα όμως, που οι πρόσφυγες κατέκλυσαν
την χώρα και κοιμούνται στις λάσπες και στα λιμάνια, σχηματίστηκε
επιτέλους, το σκηνικό της «ανθρωπιστικής κρίσης». Κάτι σαν να μπαίνουν
ρεαλιστικές βάσεις να πραγματωθεί αυτό που ανακυκλώναμε στα ΜΜΕ, χωρίς
εικόνα, και τώρα την βρήκαμε! Αναπαρήγαγαν ο Αυτιάς και ο Παπαδάκης τις
δακρύβρεχτες δηλώσεις του Τσίπρα αλλά εικόνα δεν είχαν να δείξουν.
Τώρα τη βρήκαν. Ο Τσίπρας μπορεί πλέον, να σιώπησε αλλά ήρθε η εικόνα…
Έχει αποδειχθεί πολλές φορές, ότι η
επιθυμία της επέκτασης της πραγματικότητας πραγματώνεται, όταν δεν έχεις
άλλο τρόπο να υπάρξεις χωρίς αυτή. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα ή
πολιτικός οργανισμός που προέκυψε από τις πραγματικές ανάγκες της
κοινωνίας αλλά για να καλύψει τις φαντασιώσεις της. Άρα λοιπόν, είναι
ένα «φαντασιακό» κόμμα που μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται μέσα από τις
δραματικές «φαντασιώσεις» που εξέθρεψε στους ψηφοφόρους του. Και επειδή
η μόνη λύση να μην εγκαταλειφθεί η πραγματικότητα, είναι να
διαμορφωθεί, φοβάμαι μήπως επιβεβαιωθεί η «αυτοεκπληρούμενη προφητεία»
του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε, αυτή δεν είναι και η
προδιάθεση της Αριστεράς γενικότερα; Να αντιμετωπίζει τους μετέχοντες
σε μία πολιτικά οργανωμένη κοινότητα ως «λαό»; Ποιος είναι ο ρόλος του
«ποιμένα» αν δεν έχει «ποίμνιο» να προστατεύσει; E λοιπόν, δεν είναι
καθόλου απίθανο το Προσφυγικό να άνοιξε απλά το δρόμο για να δούμε και
πολλά άλλα σκηνικά «ανθρωπιστικής κρίσης» στο μέλλον. Πάντα ενταγμένα
στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει την αδύναμη μάζα που έχει
πάντα ανάγκη τον «ανθρωπιστή» κηδεμόνα της. Οι περιπτώσεις είναι πολλές:
αφανισμός της μεσαίας τάξης από την φορολογία, διάλυση σχολείων και
πανεπιστημίων, λουκέτα σε επιχειρήσεις και εργοστάσια, αύξηση της
ανεργίας, αποδυνάμωση του ασφαλιστικού, πτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του
πληθυσμού, όπως οι αγρότες και πολλά άλλα.
Αν μαζέψουμε όλα τα παραπάνω, στη
διάρκεια δύο ή τριών χρόνων, η «ανθρωπιστική κρίση» θα είναι πλέον
γεγονός και θα είναι δημιούργημα αυτού του κομματιού της κοινωνίας που
την πίστεψε εξαρχής χωρίς να υπάρχει. Και τελικά, δίνοντας χέρι βοήθειας
στον ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε να την πραγματώσει! Και όχι μόνο αυτό. Όλα θα
γίνουν με την σύμφωνη γνώμη των εταίρων οι οποίοι θα δουν να
δημιουργείται μια νέα Ελλάδα περισσότερων ευκαιριών και λιγότερων
απαιτήσεων. Μια νέα χώρα με την πανίσχυρη ελίτ της να παίρνει τον μικρό
χώρο που της ανήκει και τους υπόλοιπους να συνωστίζονται μέσα στα τείχη
που δημιούργησε η «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» της Αριστεράς.
Έτσι γίνεται πάντα. Πες πες ψέματα, στο
τέλος κάτι θα μείνει. Και μεταξύ «προσφυγικών επενδύσεων» και άλλων
τινών, κάποτε θα είναι αλήθεια…
Aνδ. Ζαμπούκας-liberal.gr
H φτωχοποιηση της χώρας ηταν καί είναι η ποιο σημαντική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για να διασφαλίσει την ηγεμονία του στην εξουσία. Παράξενη ακούγεται θα διερωτηθεί κάποιος. Ας το δούμε ποιο αναλυτικά τπ θέμα για να εξηγηθούν και οι ''άστοχες'' και ΄΄λανθασμένες'' πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ. Αν αναλύσει κανείς το στελεχιακό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ θα διαπιστώσει κανείς ότι στη πλειοψηφία τους απότελειται από ημιμαθείς και αγράμματους. Για να επικρατήσεις σε ένα χώρο, σε μια εταιρία, σε ένα ίδρυμα, σε μια κυβέρνηση πρέπει να έχει ανώτερες η εστω ισάξιες ικανότητες και γνώσεις των υφισταμένων σου. Ποιός για παράδειγμα τοποθετήθηκε Υπουργός Παιδείας? Ενας αγράμματος. Αυτός είναι ο ποιο κατάλληλος για να διαλύσει τη παιδεία, ώστε οι μελλοντικοι ψηφοφόροι ως αγράμματοι να μην έχουν απαιτήσεις απο τους κυβερνώντες, οπως συμβαίνει στις υποναπτυκτες χώρες της Αφρικής και αλλού. Θυμάστε ο λαός πως πανηγύριζε στην αρχη με τα καραγκιοζηλίκια του Φαραουφάκη? Διότι αν γνώριζε στοιχειώδη οικονομικά θα του πετούσε ντομάτες απο την αρχή. Ποιοι είναι οι κυβερνητικοί εταίροι του ΣΥΡΙΖΑ? Οι ΑΝΕΛ. Αβουλοι, ανίκανοι, χωρίς αρχές, καρεκλοθήρες. Οτι ακριβώς χρειάζονταν το ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα το πλάνο είναι να φτωχοποιηθούν άπαντες, ώστε να μην υπαρχει ταξική ανισώτητα και όλοι μας να είμαστε χαρούμενοι αφού δεν θα υπάρχουν πλούσιοι στη χώρα ανεξάρτητα αν όλοι μας θα ειμαστε φτωχοί αφού έτσι θα έχει ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα. Για ενίσχυση και επιτάχυνση του προγράμματος φτωχοποίησης της χώρας άνοίξανε τα σύνορα σε όλους ώστε να δημιουργήσουν ένα άλλοθι στον απλό πολίτη ότι η καταστροφη της χώρας προήλθε απο ξένες ανεξέλεκτες δυνάμεις που δεν μπορούσε η μικρή, αδύναμη Ελλάδα να αντιμετωπίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι ένας λαός φτωχός, αδύναμος, εξαντλημένος, χωρίς απαιτήσεις είναι εύκολα να κυβερνηθεί από ανίκανους όπως συμβαίνει στα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ποιός είναι ο εχθρός της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης? Ο τύπος! Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία ελέγχου του τύπου. Αν διαβάσει κανείς τις δηλώσεις των συνταγματαρχών επι χούντας είναι ακριβώς τις ίδιας αντήληψεις με των σημερινών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν έχεις άλλη άποψη, μπορεί και λανθασμένη, είσαι φερέφωνο των συμφερόντων και των εχθρών του λαού. Ετσι φτωχοποιώντας το λαό καί ελέγχοντας την ελευθερη σκέψη και λόγο έχεις την απόλυτη κυριαρχία στη χώρα.