Κατ’ αρχάς, ο περιττός επικοινωνιακός λυρισμός. «Συνθέτουμε την άνοιξη της ελληνικής οικονομίας», είπε σε μια μεταφορά με μουσικές απηχήσεις (Βιβάλντι, Στραβίνσκι και τα τοιαύτα). Ηταν μέρος ενός εκτεταμένου λογοπαιγνίου, χτισμένου επάνω σε μουσικούς όρους, που είχε τον σκοπό να διορθώσει –πνευματωδώς, υποτίθεται– την περιβόητη παλαιότερη δήλωσή του, για τις αγορές που θα χόρευαν, με τον ίδιο να βαράει τον ζουρνά. Ομως η προσπάθεια να κάνει πνεύμα έπεσε στο κενό· διότι τα αστεία προϋποθέτουν ανάλογο ύφος και διάθεση, ενώ η δική του διάθεση –προφανώς, εξαιτίας των προβλημάτων στην αξιολόγηση– ταίριαζε περισσότερο σε μνημόσυνο. Ο πρωθυπουργός δεν είχε την απαιτούμενη επιδεξιότητα για να φορέσει μεταξωτό βρακί· και δεν υπάρχει τίποτε θλιβερότερο από ένα αποτυχημένο αστείο.
Επειτα, η τόσο ενοχλητική
(παρότι πλέρια δημοκρατική) αμορφωσιά του. «Η κοινωνία θα ευημερεύσει», είπε. «Ευημερεύω», όπως εφημερεύω, διανυκτερεύω και, γιατί όχι, «εκπροσωπεύω» (το οποίο χρησιμοποιείται πια ευρέως). Εμένα, πάντως, αυτό το λάθος του Τσίπρα κάπως με άγγιξε. Ενιωσα –δεν έχω πρόβλημα να το πω– ένα σκίρτημα τρυφερότητας και, αυθόρμητα, μου ξέφυγε ένα «α, το καημένο...». Διότι αυτό είναι το είδος του γλωσσικού λάθους που κάνουν συχνά οι μαθητές στην πρώτη τάξη του λυκείου. Τέτοια είναι όμως η πνευματική ηλικία του. Οι ιδέες του για τη ζωή και τον κόσμο είναι της Α΄ Λυκείου, στην καλύτερη περίπτωση. Μετά θυμήθηκα ότι ο σαραντάρης που κουβαλάει την άγνοια και την επιπολαιότητα ενός δεκαεξάρη συμβαίνει να είναι ο πρωθυπουργός της χώρας μου. Οπότε μου ξέφυγαν άλλα, πολύ γλαφυρά, τα οποία όμως δεν τυπώνονται σε εφημερίδα.
Τέλος, το ψέμα στην πιο προσβλητική μορφή του. Θα «ευημερεύσουμε», επειδή «η οικονομία ανέκαμψε», είπε. Λίγα λεπτά αργότερα, διαψεύστηκε από την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, καθώς η ύφεση έφθασε το 1,1% του ΑΕΠ κατά το δ΄ τετράμηνο του 2016, ήταν δηλαδή τριπλάσια του αρχικού υπολογισμού, πάνω στον οποίο η κυβέρνηση είχε χτίσει τη θριαμβολογία της. Οσα χρόνια παρακολουθώ τα πολιτικά, δεν θυμάμαι άλλον πρωθυπουργό να έχει εξευτελιστεί σε τέτοιο βαθμό. Ηταν σαν να είχε πέσει θύμα μιας σκληρής φάρσας εις βάρος του – με τη διαφορά ότι την έστησε ο ίδιος στον εαυτό του και, γι’ αυτό, δεν του αξίζει η λύπηση.
Η χθεσινή παρέμβαση του Τσίπρα ήταν ένα τεράστιο επικοινωνιακό λάθος. Εδειξε να είναι ένας πρωθυπουργός που δεν ξέρει τι του γίνεται. Κατά παράδοξο τρόπο, όμως, μέσα από το ψέμα του είπε την αλήθεια. Ναι, δεν το δείχνει μόνο· είναι πράγματι ένας πρωθυπουργός που δεν ξέρει τι του γίνεται…
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.