Σαρλ ντε Γκολ
Μια από τις πιο ευγενικές ιδιότητες του ανθρώπου η φιλοπατρία, η πίστη και η αφοσίωση στα εθνικά ιδεώδη χωρίς καμία διάθεση περιφρόνησης των ιδεωδών των άλλων λαών, ο αγνός πατριωτισμός, το πατριωτικό αίσθημα που πηγάζει από την συνείδηση ότι όλοι ανήκουμε στο ίδιο έθνος το ελληνικό είναι σήμερα δυστυχώς ζητούμενο κάτι το οποίο δεν είναι αυτονόητο και ίσως κάποιες φορές γίνεται και αντικείμενο ειρωνείας.
Τα θεμέλια του «σύγχρονου» ελληνικού πατριωτισμού τα έβαλε ο Ρήγας ο Βελεστινλής (1757-1798) με το έργο του, ειδικά με τον Θούριο με την γενναία ζωή του και τον μαρτυρικό του θάνατο:
Ὡς πότε παλικάρια νὰ ζοῦμεν στὰ στενά,
Μονάχοι σὰ λιοντάρια, σταὶς ράχαις στὰ βουνά;
Σπηλιαὶς νὰ κατοικοῦμεν, νὰ βλέπωμεν κλαδιά,
Νὰ φεύγωμ΄ ἀπ΄ τὸν Κόσμον, γιὰ τὴν πικρὴ σκλαβιά.
Νὰ χάνωμεν ἀδέλφια, Πατρίδα, καὶ Γονεῖς,
Τοὺς φίλους, τὰ παιδιά μας, κι΄ ὅλους τοὺς συγγενεῖς.
Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή,
Παρὰ σαράντα χρόνοι σκλαβιά, καὶ φυλακή.
Τί σ΄ ὠφελεῖ ἂν ζήσης, καὶ εἶσαι στὴ σκλαβιά,
Στοχάσου πὼς σὲ ψένουν καθ΄ ὤραν στὴ φωτιά.
Βεζύρης, Δραγουμάνος, Ἀφέντης κι΄ ἂν σταθῆς,
Ὁ Τύραννος ἀδίκως, σὲ κάμει νὰ χαθῆς.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή με τους αγώνες της Ελληνικής επανάστασης που οδήγησαν τελικά στην δημιουργία το 1830 του σύγχρονου «ανεξάρτητου» Ελληνικού κράτους με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου από Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία.
Ο πρώτος κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας (1828-1832) με την σύντομη θητεία του που διακόπηκε από την δολοφονία του είναι μια πρώτη ένδειξη ότι ο πατριωτισμός στην Ελλάδα θα είχε πολλές περιπέτειες όπως και αυτή η ίδια η πατρίδα μας μέχρι σήμερα.
Δεν είναι σκοπός αυτού του σημειώματος η ιστορική αναδρομή στα γεγονότα που σημάδεψαν την εξέλιξη της εθνικής συνείδησης στην χώρα μας, αλλά αποτελεί για όλους μας σημαντικό καθήκον η μελέτη της σύγχρονης ιστορίας μας και η ανάπτυξη της συζήτησης των σχετικών θεμάτων μεταξύ μας. Επίσης μεγάλης σημασίας είναι η μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, συμπεριλαμβανόμενης και της ιστορίας αν όχι για κάποιον άλλο λόγο τουλάχιστον για την συνέχεια της γλώσσας που αποτελεί τον πιο σημαντικό ίσως συνδετικό δεσμό της ελληνικής εθνικής συνείδησης.
Αυτή η μελέτη και η ανάδειξη των σχετικών θεμάτων δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται στα σχολεία και ο καθένας μας ξεχωριστά αλλά και σαν κοινωνική ομάδα, συλλογικότητα και πολιτικό κόμμα. Η μελέτη της ιστορίας και της εξαγωγής συμπερασμάτων είναι προφανές ότι πρέπει να γίνεται με ψυχραιμία, αντικειμενικότητα και διάθεση συνάντησης και σύνθεσης των απόψεων με σκοπό την δημιουργία ενός σύγχρονου , σημερινού νέου ελληνικού πατριωτισμού. Ο όρος μεταπολίτευση για την ιστορία του τόπου από το 1974 μέχρι σήμερα είναι ήδη νεκρός. Η επιμονή ιδίως των σημερινών κομμάτων «εξουσίας» να αντιπαρατίθενται με ξεπερασμένα σχήματα όπως είναι το δεξιά – αριστερά ή το ακόμα πιο θολό συντηρητική – δημοκρατική παράταξη εκφράζει την έλλειψη ουσιαστικών πολιτικών θέσεων αντιπαράθεσης και την κάλυψη της ουσιαστικής ταύτισης όσον αφορά τελικά την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων και πάντως όχι του ελληνικού λαού.
Χρειαζόμαστε λοιπόν κατά την ταπεινή μας γνώμη το άνοιγμα ενός εθνικού διαλόγου που θα ξεκινάει από τον ορισμό της ελληνικής εθνικής συνείδησης (πχ.: η ορθόδοξη θρησκεία θα συνεχίσει να θεωρείται συστατικό στοιχείο της ελληνικότητας ; Θα γίνουμε μια πολύ-πολιτισμική κοινωνία που θα αφομοιώσει μέρος τουλάχιστον των πολιτισμικών απόψεων των προσφύγων και των μεταναστών;).
Πατρίδα είναι και το περιβάλλον! Τα βουνά, οι θάλασσες, τα ποτάμια και οι λίμνες μας. Τί θα κάνουμε για να τα προστατεύσουμε, να θεραπεύσουμε τις καταστροφές που έχουν γίνει και να σχεδιάσουμε την ανάδειξη τους σε στοιχεία φυσικής κληρονομιάς; Τί θα κάνουμε με τις χρήσεις γης, τα μπαζώματα ρεμάτων και ποταμιών, την καταστροφή του αστικού περιβάλλοντος και την ασχήμια που ντύνει τις πόλεις μας; Τί θα κάνουμε με τις μεταφορές ανθρώπων και αγαθών, με την χρήση ιδιωτικών και δημόσιων μέσων μεταφοράς; Τί θα κάνουμε με τις καθημερινές άσχημες συμπεριφορές μας σαν οδηγοί οχημάτων και την περιφρόνηση όλων των άλλων;
Πατρίδα είναι και η γλώσσα. Τί θα κάνουμε με τις σπουδές της και με ποια μορφή θα συνδέσουμε την αρχαία ελληνική γραμματεία με την σύγχρονη πάλλουσα νεοελληνική; Τί θα κάνουμε με τις σπουδές πολιτισμού και την ανάπτυξη όλων των σχετικών μορφών τέχνης, τεχνικής και χειροτεχνίας; Τί θα κάνουμε με την παράδοση μας, πως θα την διαφυλάξουμε, θα την μεταλαμπαδεύσουμε στους νεότερους και στους φιλοξενούμενους όχι σαν στείρα προγονοπληξία αλλά σαν ζωντανό ελληνικό αίμα που τρέχει στις φλέβες μας ακόμα ζεστό και ζωογόνο;
Δεν φιλοδοξούμε να δώσουμε απαντήσεις σε όλα αυτά, αλλά ελπίζουμε να βοηθήσουμε στο να ανοίξει ο σχετικός διάλογος και που ξέρεις καμιά φορά μπορεί να ξεπεράσουμε και τους εαυτούς μας.
Υγεία και χαρά πατριώτες.
Μέντωρ
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.