Η χειρότερη ώρα του

Ο Πάνος Καμμένος δεν ανέχεται την κοροϊδία. Η ευκολία με την οποία προσφεύγει στη Δικαιοσύνη, όποτε αισθάνεται ότι η κριτική μειώνει την προσωπικότητά του, είναι γνωστή. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πώς θα αισθάνεται τώρα που έχει γίνει ο στόχος των προκλητικών και χλευαστικών σχολίων των Τούρκων αξιωματούχων. Φοβερή δοκιμασία είναι αυτή που περνάει. Κάθε περιπαικτικό σχόλιο πρέπει να το νιώθει σαν μικρό θάνατο μέσα του. Φοβάμαι ότι, τόσα χρόνια στην πολιτική, αυτή πρέπει να είναι η χειρότερη ώρα του, κάθε άλλο δηλαδή παρά αυτό που θα έλεγε ο Τσώρτσιλ «his finest hour».
Αυτό το παιχνιδάκι των Τούρκων με τον Π. Καμμένο ξεκινά στα τέλη του περασμένου μηνός, με αφορμή τις δηλώσεις του υπουργού για την 25η Μαρτίου, ότι «θα τους συντρίψουμε όπως το 1821». Έκτοτε, ο υπουργός Άμυνας γίνεται στόχος της
προκλητικότητας των Τούρκων. Διερωτώμαι ειλικρινώς αν αυτό οφείλεται σε κάποια βαθύτατα διεστραμμένη αντίληψη των Τούρκων περί ψυχαγωγίας ή αν πραγματικά ελπίζουν ότι με τις προσωπικές προσβολές θα τον σπρώξουν στη λάθος κίνηση, στην οποία εκείνοι προσβλέπουν. Απάντηση ουκ έχω.
Στις δηλώσεις Καμμένου της 25ης Μαρτίου, απάντησε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Γιλντιρίμ, με την υπενθύμιση του 1922. Από εκεί και μετά, ο στόχος «λοκάρεται», όπως λένε στη στρατιωτική ορολογία, και οι προσβολές γίνονται προσωπικές. Την αρχή κάνει ο φιλοκυβερνητικός Τύπος στην Τουρκία, που ξεθάβει την ατιμωτική αναχαίτιση (έτσι την παρουσίασαν) της προσπάθειας του Π. Καμμένου να ρίξει στεφάνι στα Ιμια στη μνήμη των νεκρών του 1996. Επειτα τη σκυτάλη πήρε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας, Τσελίκ: «Το πρόσωπο που φέρει τον τίτλο του Ελληνα υπουργού Αμυνας», «δεν έχει μυαλό ο Καμμένος», «αλαζόνας πολιτικός κωμικός».
Η απάντηση του Ελληνα υπουργού ήταν συμβολική, πλην λίαν δυνατή. Θα έλεγα, αληθινός κόλαφος: επισκέφθηκε φυλάκιο στις Οινούσσες, μαζί με τον δήμαρχο Στυλίδος και έφεδρο καταδρομέα Αποστόλη Γκλέτσο. Ατυχώς, ο συμβολισμός παρά τη βαρύτητά του δεν έγινε αντιληπτός από την τουρκική πλευρά. Ετσι, μόλις είχαν αναχωρήσει από τις Οινούσσες ο υπουργός και ο Απ. Γκλέτσος, οι απέναντι έστειλαν δύο F-16 να περάσουν μια βόλτα από εκεί. Χθες, ο ρόλος του βασανιστή του Καμμένου πέρασε στον ακροδεξιό σύμμαχο του Ερντογάν, Μπαχτσελί: «Ονειρεύεται ότι είναι Ποσειδώνας», «έχει κρίση υστερίας», «να πάει στον ψυχίατρο». Σήμερα; Είναι νωρίς ακόμη· περιμένετε και θα δούμε...
Αρκετοί θα πιστεύουν ότι ειδικά η προσωπική επίθεση των Τούρκων αξιωματούχων σε Ελληνα υπουργό, όποιος και αν είναι αυτός, θίγει την πατριωτική ευαισθησία των πολιτών, ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων. Ενδεχομένως, μάλιστα, να φαντάζονται ότι τέτοιες προσβολές συσπειρώνουν τον κόσμο γύρω από την κυβέρνηση. Βραχυπρόθεσμα ίσως – και εννοώ πολύ βραχυπρόθεσμα. Μεσοπρόθεσμα, ωστόσο, η ζημία για την κυβέρνηση είναι υπολογίσιμη. Αν, λόγω στοιχειώδους εθνικής υπερηφάνειας, ο κόσμος μοιράζεται την ντροπή του εξευτελισμού που υφίσταται ο υπουργός Αμυνας, αυτόν τον εξευτελισμό θα τον χρεώσει αργότερα στην κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, το παιχνιδάκι των Τούρκων με τον Καμμένο απαξιώνει ακόμη περισσότερο τον κυβερνητικό εταίρο: τον αχρηστεύει τελείως πολιτικά· διότι, ως υπουργός τι είναι; Ψήφος ή, σωστότερα, ψήφοι που δημιουργούν την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, ώστε να κυβερνάνε – αυτό είναι, ας μην το παιδεύουμε άλλο...
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή