Το ξεπούλημα του Θριάσιου Πεδίου

 Το «στήσιμο» έγινε από ψηλά.

Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία στην υπόθεση της παραχώρησης ενός «οικοπέδου» 600 στρεμμάτων στο Θριάσιο Πεδίο προκειμένου να δημιουργηθεί σε αυτό ένας εμπορευματικός σταθμός. Αλλά κάτι ο Γιάννης Μανιάτης, κάτι ο Άδωνις (Γεωργιάδης) που μίλησε στη Βουλή, κάτι ένας φίλος που έχω και τα παρακολουθεί τα θέματα των διαγωνισμών που κατά καιρούς προκηρύσσει η κυβέρνηση, με έκαναν να κοιτάξω πιο εμπεριστατωμένα την υπόθεση, η οποία αναδίδει δυσάρεστες οσμές, αρμοδιότητας εισαγγελέα. Της  κυρίας (πολυ)Ξένης Δημητρίου εν προκειμένω.

Πώς παρενέβη για το κόλπο με τις κινέζικες χρυσές βίζες  που είχε στήσει ο κύριος αντιπρόεδρος της Jumbo; Ετσι ακριβώς νομίζω ότι οφείλει να κάνει και με την ακόλουθη οσμίζουσα υπόθεση.

Κωδικοποιώ την ιστορία, διότι θέλω να τη διευκολύνω τη γυναίκα, μη χάσει χρόνο, δεδομένου ότι ακολουθεί και ένα υπέροχο τριήμερο υψηλών θερμοκρασιών, και όσο να πεις, κρίμα είναι να κλειστεί στο γραφείο να διαβάζει χαρτιά:

– Η κυβέρνηση αποφασίζει τον Οκτώβριο του 2015 να παραχωρήσει μια έκταση στο Θριάσιο Πεδίο που ανήκει στη ΓΑΙΑΟΣΕ, σε πλειοδότη διαγωνισμού, για την κατασκευή σύγχρονου εμπορευματικού σταθμού. Σωστή απόφαση και πρόβλημα κανένα. Ενα μήνα κατόπιν, τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου συνέρχεται το ΔΣ της εταιρείας και λέει μπράβο στην κυβέρνηση που έχει τέτοιες ωραίες ιδέες, συμφωνούμε κι εμείς, και προχωράμε.

– Εννιά μήνες μετά, με τη γνωστή ταχύτητα που διακρίνει τους οργανισμούς επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στις 7/6/2016 το ΔΣ της ΓΑΙΑΟΣΕ αποφασίζει περί των όρων του διαγωνισμού.

– Για λόγους που έχουν να κάνουν με την… ταχύτητα που προανέφερα, και ανήκει στην κατηγόρια «αγάλι… αγάλι… ψήνονται οι πιο καλοί διαγωνισμοί», η απόφαση του ΔΣ παίρνει αριθμό πρωτοκόλλου οκτώ μήνες αργότερα, στις 20/2/2017.

– Ενα χρόνο, ένα μήνα και μια ημέρα μετά, στις 21/3/2018 (πάλι… ταχύτατα, ίδρωσαν οι άνθρωποι!!) αναρτάται η απόφαση για τον διαγωνισμό, στη Διαύγεια.

Τουτέστιν, κυρία Δημητρίου μου, το ΔΣ της ΓΑΙΑΟΣΕ  αποφασίζει τον Ιούνιο 2016 για τους όρους του διαγωνισμού και η σχετική απόφαση με τους όρους και τα συμπαρομαρτούντα αναρτάται στη Διαύγεια ενάμιση χρόνο μετά. Σας λέει κάτι αυτό; Ελπίζω.

Αντιθέτως, προσέξτε παρακαλώ εδώ, η απόφαση για τη συγκρότηση της τριμελούς επιτροπής η οποία θα παραλάβει τις προσφορές των ενδιαφερομένων, θα ελέγξει τα δικαιολογητικά τους και θα αξιολογήσει τους μετέχοντες του διαγωνισμού, δημοσιεύεται πάραυτα στη Διαύγεια, μη και έρθουν προφανώς οι προσφορές, και δεν υπάρχει επιτροπή να τις παραλάβει.

Ποιοι διορίζονται μέλη της τριμελούς επιτροπής; Υποθέτω ότι μικρή έως ελάχιστη σημασία και ενδιαφέρον έχει ότι δυο μέλη της είναι ο κύριος Σπ. Μαντζαρίνης, διευθυντής ανάπτυξης και αξιοποίησης  της ακίνητης περιουσίας της εταιρείας, και ο διευθυντής μισθώσεων Π. Χειμωνιάδης. Αντιθέτως έχει και παραέχει σημασία – θα συμφωνήσει μαζί μου η ερίτιμος κυρία Δημητρίου – το γεγονός ότι ο κύριος Αθανάσιος Σχίζας, διευθύνων σύμβουλος της ΓΑΙΑΟΣΕ, διορίζει τον… εαυτό του επικεφαλής της!

Πάμε ολοταχώς παρακάτω:

– Η απόφαση περί των όρων του διαγωνισμού αναφέρει σαφώς ότι θα υπάρξει εφάπαξ αντάλλαγμα που θα κατατεθεί από τον παραχωρησιούχο ύψους 20 εκατ. ευρώ αλλά αιφνιδίως, και ενώ υπάρχει στην 3η σελίδα ρητή απαγόρευση στον διευθύνοντα σύμβουλο να αλλάξει τους όρους της σύμβασης μεταξύ των οποίων και η προκαταβολή 20 εκατ. ευρώ, στον… μακρύ δρόμο προς τον διαγωνισμό, τα 20 εκατ. της εφάπαξ καταβολής μειώνονται σε… 10 εκατ.

Ποιος έλαβε αυτή την απόφαση, ουδείς γνωρίζει. Οπως δεν γνωρίζει ποιος έλαβε και μια άλλη παρεμφερή – α, εδώ ξεκινούν τα «περίεργα»: σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, αυτός που θα έπαιρνε τη δουλειά θα έπρεπε να καταβάλει και μια ισόποση εγγυητική επιστολή, ήτοι 20 εκατ. ευρώ. Αλλά το αόρατο χέρι μειώνει και αυτά τα 20 εκατ. και τα κάνει 10.

Και να ήταν μόνο αυτά; Υπάρχουν και άλλα:

– Ο αρχικός διαγωνισμός που προκηρύχθηκε τον Νοέμβριο 2015 από τη ΓΑΙΑΟΣΕ προέβλεπε διάρκεια της παραχώρησης 50 χρόνια και ετήσιο αντίτιμο 500 χιλ. ευρώ για τα πρώτα δώδεκα χρόνια και εν συνεχεία 1,5 εκατ. ευρώ για υπόλοιπα 38 έτη. Τουτέστιν η εταιρεία θα πλήρωνε συνολικά  63 εκατ. ευρώ.

– Τον Ιούνιο 2016 η νέα προκήρυξη που εκδόθηκε από το ΔΣ της ΓΑΙΑΟΣΕ φαίνεται πως «ματιάστηκε» άσχημα. Οτι ήταν «μάτι» δεν το συζητώ. Αλλιώς πώς θα άλλαζαν με τη μια ουσιώδεις όροι, όπως η επέκταση του χρόνου παραχώρησης, κατά δέκα χρόνια – από 50 σε 60 χρόνια παραχώρησης, και ο καθορισμός του ετήσιου μισθώματος στις 350.000 ευρώ για κάθε χρόνο; Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι τα αναμενόμενα έσοδα του Δημοσίου μειώθηκαν κατά 31 εκατ. ευρώ.

Και δεν συζητώ καθόλου ότι το κακό το «μάτι» που άρχισε να πλήττει τη σύμβαση από τον Ιούνιο του 2016, το χτύπησε αλύπητα και στο θέμα του ορίου δόμησης: τέσσερις φορές αυξήθηκε, σε σχέση με το αρχικό!

Η σύμβαση συζητήθηκε και χθες στη Βουλή, η αντιπολίτευση την έπεσε άσχημα στον αρμόδιο Σπίρτζη για όλα αυτά τα πρωτοφανή, αλλά έχω την αίσθηση ότι κακώς. Δεν είναι ο Σπίρτζης που «μάτιασε» τη σύμβαση και έγιναν όσα έγιναν. Αλλος/οι προφανώς είναι, και ο άνθρωπος απλώς υποστήριξε στη Βουλή ένα πράγμα, που όσοι τον είδαν να μιλάει καταλάβαιναν ότι ούτε ο ίδιος πίστευε  αυτά που υπερασπιζόταν. Αγγαρεία έκανε…

Το «στήσιμο» έγινε από ψηλά

Εχω πάντως την εντύπωση ότι και αυτή η σύμβαση θα προκαλέσει  την παρέμβαση και πάλι της  Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Κομισιόν και από κοντά και καμιάς OLAF, διότι είναι τόσο εξόφθαλμα όσα περιέγραψα, που μοιάζει αδύνατον να περάσουν έτσι. Διαβλέπω ότι θα γίνει κάτι ανάλογο με τη σύμβαση για το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, όπου και πάλι ο υπουργός Σπίρτζης βρέθηκε απολογούμενος για ένα πράγμα που τον ξεπερνούσε. Γιατί το «στήσιμο» για να χαριστούν  650 εκατ. στον συμβασιούχο εκμετάλλευσης του αεροδρομίου (ένα σκάνδαλο που αναδείχθηκε με ένταση μέσα από αυτή εδώ τη στήλη) με μια υπουργική απόφαση, υπερέβαινε τον Σπίρτζη. Ηταν κατευθείαν από το Μέγαρο Μαξίμου, όπου ως γνωστόν κατοικοεδρεύει αυτοπροσώπως το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, το οποίο δεν σηκώνει και μύγα στο σπαθί του για θέματα διαφθοράς…

(Για την τάξη του πράγματος, πρέπει να επισημάνω ότι τον διαγωνισμό για το Θριάσιο τον κέρδισε η κοινοπραξία Goldair – ETBA, η οποία προφανώς δεν έχει σχέση με τον όμιλο που εκμεταλλεύεται το Ελ. Βενιζέλος).

Γ. Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ