Και γουναράδικα και κότερα

Οι διαφημίσεις δεν λένε πάντα την αλήθεια – και προφανώς η διαφήμιση του ΣΥΡΙΖΑ, που περιείχε και το πλάνο του δικτάτορα Μεταξά, δεν είχε στόχο την αλήθεια αλλά, κυρίως, τους συμβολισμούς. Γι’ αυτό άλλωστε συνυπήρχαν διαδεχόμενα το ένα το άλλο, με γρήγορο ρυθμό, φιξ καρέ με τον Κολοκοτρώνη, τον Καποδίστρια, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Καρυωτάκη, τον Γεώργιο και τον Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι τον Λοΐζο, τον Χάρρυ Κλυνν, τον Αναγνωστάκη, τον Ελεφάντη, τον Τσίπρα – και τον Βελουχιώτη.
Οι διαφημιστές του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να κατασκευάσουν ένα λαϊκό εθνικό συμβολισμό, ευρύτερο του συριζαϊκού κοινού, που να ενώνει τον Κολοκοτρώνη με τον Τσίπρα. Ολα τα υπόλοιπα πρόσωπα απλώς έχουν εθνική απήχηση που τους τη δίνει η μεταθανάτια φήμη και
πιθανόν μπορεί να τους αναγνωρίσει ως προγόνους κάποιος με τις προσλαμβάνουσες του Τσίπρα. Α, και είναι άντρες.
Το σποτ δείχνει τεράστια σύγχυση και ανιστόρητο καιροσκοπισμό. Υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται «ρίχνοντας τα ιδεολογικά τείχη», όπως λέει τακτικά ο Τσίπρας. Ποια ενότητα απόψεων όμως μπορεί να ενώνει τον Καποδίστρια με τον Βελουχιώτη. Το είδωλο της αριστερής εθνικής λαϊκής μυθολογίας, π.χ., είχε πει στην περίφημη ομιλία της Λαμίας, το 1944, ότι «ο Γιάννης Καποδίστριας, που μας τον παρουσιάζουν στα σχολειά σα μεγάλο και τρανό, με προτομές και πορτρέτα, είναι ο πρώτος καταστροφέας της Ελλάδας. Μα ό,τι έκανε, δεν το ‘κανε σαν Καποδίστριας, μα σαν εκπρόσωπος όλης της ελληνικής αντίδρασης». Ο Βελουχιώτης, μάλιστα, θεωρούσε ότι η Ελλάδα παραδόθηκε από τον Καποδίστρια «στους κοτζαμπάσηδες» κι ότι «ο Γιάννης ο Μεταξάς έβαλε το καπάκι»!
Θα δυσκολευτεί να τα βρει, τώρα στο τέλος, ο Τσίπρας με τις ιδέες – αν καταφέρει να τα ξεμπερδέψει. Ξέρω ότι δεν τον νοιάζει, στόχος του δεν είναι οι ιδεολόγοι. Αλλά επειδή τον ακολουθούν διάφοροι που τους παριστάνουν, ας ξέρουν ότι δεν γίνεται να συνυπάρχουν, ούτε ως αναφορά, ο Καποδίστριας και ο Βελουχιώτης, ο Γεώργιος Παπανδρέου κι ο Ζαχαριάδης, ο Καραμανλής κι ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Καρυωτάκης κι ο Ρίτσος, ο Κύρκος κι ο Τσίπρας. Οπως δεν μπορούν να συνυπάρχουν τα γουναράδικα και τα κότερα. Μόνο η σαμπάνια μπορεί να συνυπάρχει με τον Βελουχιώτη και το τζατζίκι – αλλά αυτό συμβαίνει, όπως είδαμε σε μια φωτογραφία, μόνο στις γιορτές του Πολάκη. Ο Πολάκης όμως, όπως κι ο Τσίπρας, πληροί τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις της ογκώδους άγνοιας.
Ηλ. Κανέλλης-in.gr