Θα ησυχάσουμε;

Τεράστια πρόοδος αν αφήσουμε πίσω μας την μνημονιακή εποχή του διχασμού και του μίσους.

Τα μεγάλα θύματα της κρίσης ίσως δεν έχουν πια δυνάμεις και κουράγιο για νέο ξεκίνημα.

Και τίποτα σπουδαίο να μη γίνει, και να παραμείνουν οι θεσμοί ατροφικοί, το κράτος άρρωστο, η προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες (κλιματική αλλαγή, δημογραφικό, νέες τεχνολογίες, προσφυγικό κοκ) ελλειμματική, ακόμη και αν πάμε ελάχιστα βήματα μπροστά, θα συντελεστεί τεράστια πρόοδος αν αφήσουμε πίσω μας την μνημονιακή εποχή του διχασμού, του μίσους, της καταστροφικής έντασης, της απλοϊκής, δογματικής σκέψης. 
Η νέα κυβέρνηση έδειξε αμέσως ότι είναι πολύ καλά προετοιμασμένη. Ηρθε στην εξουσία ώριμη. Με ολοκληρωμένα νομοσχέδια, άποψη για τις δομές διακυβέρνησης, πρόσωπα για τη στελέχωση του μηχανισμού, σαφείς στόχους, προθεσμίες, γερό επιτελείο γύρω από τον πρωθυπουργό. Ακόμη και πολιτικοί αντίπαλοι της ΝΔ είναι εντυπωσιασμένοι με την ορμή και την
ταχύτητα του νέου συστήματος διακυβέρνησης, με την πληθώρα τεχνοκρατών και την εσωτερικευμένη εμπειρία στη διαχείριση μικρών κρίσεων. 
Ενας προοδευτικός πολίτης θα αγανακτήσει ίσως με την υπαγωγή του χαρτοφυλακίου μεταναστευτικής πολιτικής στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Άλλος θα εξοργιστεί με την άποψη της Ν. Κεραμέως για τα ελκυστικά θρησκευτικά. Κάποιοι διαμαρτύρονται για την κατάργηση της γ.γ. ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περισσότεροι για τη διγλωσσία στο μακεδονικό και για την αξιοποίηση ενός από τους επιχειρησιακούς πρωταγωνιστές της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι. Πολλοί ζητούν απαντήσεις για το ασφαλιστικό, για τα κοινωνικά επιδόματα, για τη 13η σύνταξη, για την πρόσβαση των μεταναστών στο σύστημα υγείας και των παιδιών τους στο σύστημα παιδείας. 
Θα υπάρξει χρόνος για να συζητηθούν όλα αυτά. Χρόνο χρειάζεται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να πείσει ότι μπορεί να κάνει αυτά που υποσχέθηκε. Χρόνο χρειάζεται και ο Αλέξης Τσίπρας για να επιχειρήσει, αν τα καταφέρει, την ανασύνταξη του κόμματός του που άντεξε πέρα από κάθε προσδοκία, αλλά υποφέρει από δομικές αντιφάσεις. 
Χρόνο χρειαζόμαστε όλοι. Για να ξεκουραστούμε από το διαρκές επείγον της τελευταίας δεκαετίας, για να ονειρευτούμε ξανά ένα καλύτερο μέλλον, για να αναστοχαστούμε, για να ξαναγνωριστούμε. 
Κάποια πράγματα είναι ήδη ορατά. 
Τα μεγάλα θύματα της κρίσης ίσως δεν έχουν πια δυνάμεις και κουράγιο για νέο ξεκίνημα. Μάχη επιβίωσης θα δώσουν, όπως πάντα. Οι ελίτ θα απολαύσουν τη σταθερότητα της ασυλίας τους. Η μεσαία τάξη, όπως κανείς κι αν την ορίσει, θα το παλέψει να σταθεί ξανά στα πόδια της και οι πιο δημιουργικοι μπορεί να έχουν σημαντικές ευκαιρίες. Τα τρωκτικά θα προσπαθήσουν να βρουν λαγούμι για να τρυπώσουν αναζητώντας τροφή. 
Οι φανατικοί, αυτοί που έκαναν και τη μεγαλύτερη φασαρία τα τελευταία χρόνια, παριστάνοντας άλλοτε τους σοφούς και άλλοτε τους ήρωες, καμουφλάροντας με δήθεν ιδεώδη την αγωνία για τα προνόμιά τους, μπορεί να μείνουν χωρίς ρόλο. Και ποιος ξέρει πώς θα αντιμετωπίσουν το αδιέξοδό τους. Μπορεί να συνεχίσουν να σέρνονται στα λασπόνερα, να ξερνούν δηλητήριο, να στήνουν χαρακώματα, να φτιάχνουν σκιάχτρα, να δολοφονούν χαρακτήρες. Αλλά δεν θα τους πάει μακριά αυτό. Μεγάλη κούραση και αβέβαιο αποτέλεσμα. Σχεδόν αξιολύπητοι. 
Αγγ. Σπανού- https://www.athensvoice.gr/