Ο Ελληνικός Στρατός και το “κλαδί που καθόμαστε”

Η Ελλάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει δυο εξαιρετικά σοβαρές κρίσεις, πρωτοφανές για τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας.
Η μία είναι η κρίση του κορονοϊού, που κατά τα φαινόμενα, η διαχείρισή της είναι επιτυχής, κυρίως για τρεις λόγους:
Ο ένας είναι οι επιτυχείς επιλογές της κυβέρνησης στους επιστήμονες και τεχνοκράτες που την διαχειρίζονται σε επιστημονικό-τεχνοκρατικό επίπεδο.
Ο δεύτερος είναι οι υπεράνθρωπες προσπάθειες του υγειονομικού προσωπικού,  που με την αυτοθυσία τους καλύπτουν ακόμα και τα κενά αλλά και τις αδυναμίες που έχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Ο τρίτος είναι η συμπεριφορά του ελληνικού λαού, που στη συντριπτική του πλειονότητα συμμορφώθηκε με τις συστάσεις των επιστημόνων, ενώ οι λίγοι που δεν αυτοπειθαρχούν, είναι αυτοί που προκάλεσαν τα αυταρχικά μέτρα, που είναι
δυνατόν ακόμα και να τραυματίσουν την όποια δημοκρατία έχουμε.
Η άλλη κρίση είναι η απόκρουση της επίθεσης που διοργάνωσε το τουρκικό κράτος στον Έβρο, με “πολιορκητικό κριό” τους αλλοδαπούς που επιχείρησαν να καταλύσουν τα σύνορα και να καταλάβουν τη συνοριακή πύλη των Καστανιών.

Στόχος της Τουρκίας ήταν να αλώσει τα σύνορα και να διοχετεύσει στην Ελλάδα και την Ευρώπη σε πρώτη φάση ένα εκατομμύριο αλλοδαπούς, κυρίως μουσουλμάνους, για να αποσταθεροποιήσουν πολιτικά και κοινωνικά την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη.

Το κύριο πλεονέκτημα που θεωρούσε ότι έχει στα χέρια της η τουρκική πλευρά, ήταν ο αιφνιδιασμός μιας ημιπαράλυτης Ελλάδας, υπό την έννοια ότι οι ιδεοληψίες και το υπερκράτος των ΜΚΟ, την έχουν καταστήσει ημιπαράλυτη στο θέμα της αντιμετώπισης της απειλής που ακούει στο όνομα “Σχεδιασμένη από την Τουρκία και το Ιράν εισβολή και επιδρομή εκατομμυρίων αλλοδαπών μουσουλμάνων στην Ελλάδα και την Ευρώπη”.
Ο αιφνιδιασμός της Τουρκίας δεν πέτυχε και στρατός, μαζί με τους συνοριοφύλακες και τα άλλα τμήματα της ΕΛΑΣ, απέκρουσαν το πρώτο κύμα των επιδρομέων, ενώ σε επόμενη φάση έφθασε και η σημαντική -κυρίως σε επίπεδο υψηλού πολιτικού και γεωπολιτικού συμβολισμού- βοήθεια από την Κύπρο και άλλες χώρες της Ε.Ε.
Στις Καστανιές και τον Έβρο έγινε κάτι πολύ πιο σημαντικό και μεγάλο, από αυτό που φαίνεται εκ πρώτη στιγμής, πετύχαμε μια ιστορική νίκη, που αν γίνουν τα σωστά βήματα από τούδε και στο εξής, θα μπορούμε να μιλάμε ακόμα και για το “Έπος του Έβρου”.

Εκείνες τις ημέρες, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες, οι συνοριοφύλακες και οι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και αστυφύλακες της ΕΛΑΣ, εν μέσω πανδημίας, μέρα νύχτα και υπό το νέφος των δακρυγόνων και των χημικών της τουρκικής αστυνομίας και εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού, χωρίς να υπολογίζουν την υγεία και τη ζωή τους, αγωνίστηκαν με αυτοθυσία και κράτησαν την Ελλάδα και την Ευρώπη όρθια.

Λίγες μέρες μετά, “επιτροπές φαντάρων” και ανεύθυνοι δημοσιογράφοι και ΜΜΕ, άρχισαν να πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται ολόκληρη η Ελλάδα.
Δημοσιεύματα ανεύθυνων -δεν θα χρησιμοποιήσω άλλη λέξη- εκτοξεύουν μύδρους εναντίον των αξιωματικών και του στρατού, επειδή οι στρατιώτες είναι κλεισμένοι στα στρατόπεδα και τα κρεβάτια τους είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο.
Επειδή το έψαξα το θέμα, θα ήθελα να διαβεβαιώσω τους αναγνώστες μας ότι το υπουργείο Άμυνας και το ΓΕΣ, εναντίον του οποίου στρέφονται τα λιβελογραφήματα, έχουν καταρτίσει πρόγραμμα για την προστασία των στρατευμένων και των Ενόπλων Δυνάμεων γενικότερα, το οποίο αποτελεί πραγματική ασπίδα για την υγεία στρατιωτών, υπαξιωματικών και αξιωματικών.
Άλλωστε, οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Τα κρούσματα σε ολόκληρες τις ένοπλες δυνάμεις είναι ελάχιστα, ίσως δεν υπερβαίνουν τα είκοσι, ενώ σε άλλους στρατούς γίνεται του… κορονοϊού.
Να δείξουμε τον απαιτούμενο σεβασμό στον Ελληνικό Στρατό και τους ήρωες του Έβρου και να πάψουν κάποιοι ελάχιστοι να γράφουν λιβελογραφήματα και κάποιοι να τα αναδημοσιεύουν.
Έλεος.
Σάββας Καλεντερίδης- https://infognomonpolitics.gr