Εσύ κι εγώ είμαστε εχθροί

Ποιος φταίει παιδιά; Μα τώρα τι ρωτάς, φυσικά η κυβέρνηση φταίει. Για όλα; Για όλα. Ακόμα και για το μαρμαράκι που πίπτει από κάποια πολυκατοικία στο κρανίο ανυποψίαστου περιπατητή; Και γι αυτό.

Και η προσωπική, η ατομική; Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Και η συλλογική, η σωματειακή, η κοινωνική; Μπα τρελός είσαι; Για όλα φταίει η κυβέρνηση. Η σημερινή, η χτεσινή, η προχτεσινή, η αυριανή, όλες

Ατομική και συλλογική ευθύνη μηδενική. Διαβάζω λοιπόν για αυτόν τον εξαίρετο, τον υποδειγματικό δικηγόρο Νίκο Αντωνιάδη, υπερασπιστή των αρνητών. Του εμβολιασμού φυσικά. Ολων εκείνων που είτε από φόβο είτε από ψεκασμό, είτε από εμμονικά κολλήματα σε θεωρίες συνωμοσιών, έχουν βαλθεί να μετατρέψουν τα νοσοκομεία σε εκατόμβες νεκρών. Έτσι ακριβώς.

Τι έκανε, πως αντέδρασε ο δικηγορικός σύλλογος; Μέχρι στιγμής σφυρίζει κλέφτικα. Σιγά τώρα που τα μέλη της διοικήσεως θα χάσουν τον πολύτιμο χρόνο τους ασχολούμενοι με τέτοια υπόθεση. Σου λέει, δικηγόρος είναι, αυτή η δουλειά του, αυτό το καθήκον του. Ως συνήγορος πάσης φύσεως υποθέσεων.

Τι έπρεπε να γίνει; Αυτομάτως να του αφαιρεθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Θα μου πείτε ότι οι δικηγόροι είναι υποχρεωμένοι να υπερασπίζονται ακόμα και δολοφόνους αλλά και εμπόρους ναρκωτικών. Σωστά

Εδώ όμως η περίπτωση είναι αλλιώτικη. Γιατί πρώτο η υπόθεση είναι καραμπινάτη. Δηλαδή διαπιστωμένη με ονοματεπώνυμο. Και γιατί δεύτερο η υπεράσπιση τέτοιων αρνητών συμβάλλει τόσο στη διάδοση αυτού του θανάσιμου και αόρατου εχθρού, όσο και στην αυξητική πορεία των θανάτων. Με απλά λόγια κάθε αρνητής, θέλει δε θέλει, μοιάζει με ηθικό αυτουργό μαζικών «δολοφονιών». Τελεία και παύλα

Πάμε παρακάτω. Εκτός του εξαίρετου αυτού δικηγόρου Νίκου Αντωνιάδη. Πάμε στους γιατρούς, με ονοματεπώνυμα φυσικά, που εμπλέκονται ευθέως στο σκάνδαλο Novartis. Τι έγινε με όλους αυτούς τους χιλιάδες ευυπόληπτες οπαδούς του Ιπποκράτη; Ακρα του τάφου σιωπή. Διαπομπεύθηκε δημοσίως κανείς; Πλάκα κάνεις! Εκλήθη κάποιος, έστω και ένας, να απολογηθεί στο Πειθαρχικό του Ιατρικού Συλλόγου; Αστεία πράγματα

Γιατί; Ποιος ξέρει. Επομένως, καχύποπτος κι εγώ, κάνω τον εξής συλλογισμό. Ουδείς στο Πειθαρχικό, διότι όλοι η σχεδόν οι περισσότεροι έχουν λερωμένοι τη φωλιά τους. Κράτα με να σε κρατώ να πηγαίνουμε παρέα σε κάποιο ιατρικό συνέδριο σε μέρος εξωτικό

Επειδή η κατάσταση μοιάζει σαν πολεμική. Επειδή τα νούμερα καλπάζουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Και επειδή όλοι μα όλοι κινδυνεύουν, θα έπρεπε, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, όσοι βάζουν πλάτη-και μάλιστα εκείνοι «διαπρεπών» συλλόγων και μάλιστα επιστημονικών-να έβγαιναν στη σέντρα, να διαπομπεύονταν και οι φωτογραφίες τους να κοινοποιούνταν δημοσίως όπως συμβαίνει με παιδεραστές και άλλους της κατηγορίας σεξουαλικών «παρενοχλήσεων»

Για να το πω πιο συγκεκριμένα, η περίπτωση του Δημήτρη Λιγνάδη, μπροστά σε όλους αυτούς τους υποστηρικτές των αρνητών, μοιάζει με πταίσμα. Ο λόγος είναι απλός. Αν ο Λιγνάδης έχει πράγματι κακοποιήσει ανήλικους αρσενικούς, αυτό το «έγκλημά» του αρχίζει και τελειώνει εκεί. Οι άλλοι που μολύνουν καλυπτόμενοι πίσω από ατομικά και συνταγματικά δικαιώματα σπέρνουν τον θάνατο παντού

Καλά, του λες, έχεις δίκιο με τα λεωφορεία, τα τρόλει, τις εκκλησίες, τα ξεχαρβαλωμένα νοσοκομεία, εσύ όμως τελικά θα εμβολιαστείς; Πριτς, σου λέει, πρώτα η κυβέρνηση να τα διορθώσει όλα αυτά και μετά βλέπουμε

Καταλάβατε; Εσένα το λέω που από τη μια φταίει για όλα η κυβέρνηση και από την άλλη τα χεις κάνει πλακάκια με Covid-19. Ε λοιπόν φταις εσύ. Η περίπτωσή σου είναι ασυγχώρητη και εγκληματική. Εσύ κι εγώ είμαστε εχθροί!

 Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ