Συνδικαλιστικό Βατερλώ

Οι συνδικαλιστές που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους στην κρατική εταιρία «Αττικό Μετρό», έκριναν ότι έπρεπε να αντιδράσουν με δυναμικό τρόπο στην ψηφισμένη από τη Βουλή εξομοίωση των μισθών τους με εκείνους των δημοσίων υπαλλήλων.

Αγνόησαν ωστόσο ότι το μέτρο είναι γενικής εφαρμογής και καλύπτει το σύνολο του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Επίσης οι ίδιοι συνδικαλιστές υπερτίμησαν τις δυνατότητες του μοχλού πίεσης που διέθεταν και υποτίμησαν την αξία,που οι πολίτες αναγνωρίζουν, στις υπηρεσίες τις οποίες η εταιρία Αττικό Μετρό προσφέρει στο πολυπληθές επιβατικό κοινό των Αθηνών.

Επιπλέον δεν αξιολόγησαν τη στάση των ίδιων των εργαζομένων που εκπροσωπούν. Πόσο δηλαδή εκτιμούν εκείνοι τη δουλειά που διατηρούν στις σημερινές εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες και πόσο είναι διατεθειμένοι να τη θέσουν σε διακινδύνευση.

Με άλλα λόγια οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές δεν αξιολόγησαν το γενικότερο περιβάλλον, ούτε τις ενδοεπιχειρησιακές συνθήκες. Με αποτέλεσμα να υψώσουν τους τόνους της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και να αποφασίσουν μη υπερασπίσιμες απεργιακές κινητοποιήσεις, οι οποίες έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με το κοινό αίσθημα και επιπλέον δεν είχαν την απαιτούμενη εσωτερική στήριξη.Ουσιαστικά κίνησαν αγώνες άγονους χωρίς μέτρο και αίσθηση των συνθηκών.Οι οποίοι εγκαταλείφθηκαν με το πρώτο φύσημα του αγέρα.

Αυτό συμβαίνει συνήθως στους μαξιμαλιστές. Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι οι ίδιοι. Αυτοί έρχονται και παρέρχονται. Το θέμα είναι ότι με την αμετροεπή στάση τους επιδρούν καθοριστικά στην πολιτική σκηνή.

Στην προκειμένη περίπτωση τον πρωθυπουργό ενθάρρυναν, την αξιοπιστία του ενίσχυσαν και τις διεκδικητικές δυνατότητες των εργαζομένων περιόρισαν.

Θα πάρει καιρό να ξεπερασθούν οι συνέπειες του συνδικαλιστικού Βατερλώ των υποτιθέμενων φρουρών του Μετρό.

ΤΟ ΒΗΜΑ