Μυαλό

Αν πάρουμε τοις μετρητοίς όσα είπε ο αρμόδιος υφυπουργός στο «Βήμα της Κυριακής», η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ανακαλύψει την πυρίτιδα, να θέσει σε κυκλοφορία τον τροχό και να κομίσει μια ωραία γλαύκα στην Αθήνα. Να κάνει δηλαδή - επιτέλους - το αυτονόητο για να εισπράττει το κράτος τον ΦΠΑ: ό,τι γίνεται στην Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο γενικότερα.

Λέγεται ότι μια από τις λειτουργίες του Δημοσίου που δυσκολεύτηκε να κατανοήσει το κλιμάκιο Ράιχενμπαχ, ήταν πώς γίνεται να πληρώνει ο πολίτης έναν φόρο, αλλά το κράτος να μην τον εισπράττει! Στην Ελλάδα συμβαίνει το απίστευτο, να μην υπάρχει φοροδιαφυγή σε μια συναλλαγή, αφού ο φορολογούμενος πληρώνει τον ΦΠΑ, αλλά το αντίστοιχο έσοδο δεν φτάνει στο κρατικό ταμείο...

Στον δυτικό κόσμο το πρόβλημα έχει λυθεί από χρόνια. Τη στιγμή που συντελείται μια συναλλαγή αυτομάτως συμβαίνουν τα εξής: ο ένας συναλλασσόμενος πληρώνει την αξία του προϊόντος ή της υπηρεσίας που αγοράζει, ο έτερος πιστώνεται το ποσό που του αναλογεί για την υπηρεσία ή το προϊόν και ο ΦΠΑ αυτομάτως πιστώνεται στον τραπεζικό λογαριασμό του κράτους.

 Είναι απλό, είναι τεχνικά εφικτό, μπορεί να επιβληθεί νομικά, εξυπηρετεί όλους τους εμπλεκομένους και συμβαίνει σε όλες τις χώρες με τραπεζικές και τεχνολογικές υποδομές. Πλην της Ελλάδας. Εδώ ακόμη ο ΦΠΑ εισπράττεται ως φόρος υπέρ τρίτου και αυτός που τον εισπράττει αν θέλει τον αποδίδει - αν δεν θέλει μπαίνει σε διαπραγμάτευση με το κράτος. Η οποία μπορεί να τον οδηγήσει στη φυλακή - λέμε τώρα -, αλλά ο φόρος που κατέβαλε ο φορολογούμενος συχνά χάνεται.

 Κατά καιρούς αξιόπιστοι ειδικοί σε θέματα πληροφορικής - όπως ο οιονεί σύμβουλος του Δημοσίου Ανδρέας Δρυμιώτης, ο οποίος συνεργάζεται με το κράτος σε υποθέσεις ακόμη πιο ευαίσθητες όπως είναι τα εκλογικά αποτελέσματα - έχουν προτείνει αυτή την αυτονόητη τεχνολογική μέθοδο είσπραξης του ΦΠΑ.  Αλλά η γραφειοκρατία την κατάπινε.  

Τώρα η κυβέρνηση δηλώνει διά του αρμόδιου κυβερνητικού παράγοντα την πρόθεσή της να αλλάξει εποχή. Να ανακαλύψει δηλαδή την τεχνολογία που θα της επιτρέψει να οργανώσει την πιο έντιμη φορολογική συναλλαγή όλων των εποχών: ο φόρος που πρέπει να αποδοθεί στο κράτος και η αξία που αντιστοιχεί στον παραγωγό ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, να  κατανέμονται αμέσως, αυτομάτως και αξιόπιστα.

Είναι θέμα κοινής λογικής. Για να την έχει μια κυβέρνηση χρειάζεται αυτό που έλεγε ο γερμανός αρχιτέκτονας  Βάλτερ Γκρόπιους: «Το μυαλό είναι σαν την ομπρέλα: λειτουργεί καλύτερα όταν είναι ανοικτό».

Γ.Λακόπουλος-ΤΑ ΝΕΑ