Εξουσία ιδεοληψίας και ασχετοσύνης...

Ντροπή. Είναι το πρώτο συναίσθημα που νιώθεις βλέποντας το γαλλικό ντοκιμαντέρ, στο οποίο οι κ. Γιούνκερ, Μοσκοβισί και Σόιμπλε σχολιάζουν την ελληνική συμπεριφορά κατά το οκτάμηνο των διαπραγματεύσεων. Αμέσως μετά σε κυριεύει η οργή. Ντροπή για την ασχετοσύνη και τη βλακώδη έπαρση των Ελλήνων «διαπραγματευτών». Και οργή για την παντελή έλλειψη οποιασδήποτε στρατηγικής, γεγονός που οδήγησε στο τρίτο και επαχθέστερο μνημόνιο, με επιγραφή το «πρώτη φορά Αριστερά». Ας αφήσουμε τελευταίο τον κ. Σόιμπλε, ως «δεδηλωμένο εχθρό της Ελλάδος» και ας σταθούμε στους κ. Γιούνκερ και Μοσκοβισί, ως αποδεδειγμένους φίλους της χώρας μας. Ο πρόεδρος της Κομισιόν, λοιπόν, δηλώνει απερίφραστα ότι ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ αποφάσιζαν τη στάση τους «μέρα με την ημέρα». Και ο κ. Μοσκοβισί συμπληρώνει και ότι «διαπραγματεύονταν με τους Ευρωπαίους όπως διαπραγματεύονταν στο εσωτερικό του κόμματός τους, που δεν ήταν κόμμα». Ο ίδιος διαπιστώνει πως η ελληνική πλευρά ήταν «εκτός πραγματικότητας» και προσθέτει το εξής αποκαλυπτικό για την τελευταία (24ωρη) συνάντηση:
«Πιστεύω πως ο κ. Τσίπρας ήταν πρόθυμος να διαπραγματευθεί. Ομως κάθε τόσο ο κ. Ν. Παπάς τού έλεγε: “Οχι, κ. πρωθυπουργέ. Δεν μπορείτε να υποχωρήσετε εδώ”, και ο κ. Τσίπρας επανερχόταν στην αρχική του θέση».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έλλειψη κάθε στρατηγικής οφειλόταν στην εδραιωμένη αυταπάτη πως η απειλή του Grexit θα τρομοκρατούσε τους Ευρωπαίους, οι οποίοι θα υποχωρούσαν ατάκτως σε κάθε ελληνική αξίωση. Το λέει ευθέως ο κ. Μοσκοβισί. Το εξήγγειλε προεκλογικά και ο κ. Τσίπρας, με την περιβόητη δήλωση ότι «εμείς θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές (οι δανειστές μας) θα χορεύουν». Συνέβη το αντίθετο. Οι... «νταούληδες» σπρώχθηκαν στον χορό του Ζαλόγγου, σύροντας και όλους εμάς προς τον γκρεμό. Το αποκαλύπτει ο κ. Σόιμπλε στο ίδιο ντοκιμαντέρ. Δεκαπέντε από τους δεκαεννέα υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης είχαν ταχθεί, στο τέλος, με την άποψή του για time out, το οποίο είναι βέβαιον πως θα μετεξελισσόταν σε οριστικό Grexit. Ας προσθέσουμε και το αυτονόητο. Οι άνθρωποι αυτοί δεν διαπραγματεύονταν για δικές τους υποθέσεις. Ούτε διακύβευαν προσωπικά τους συμφέροντα. Κρατούσαν στα χέρια τους το μέλλον της χώρας και τις τύχες όλων μας.
Να διερωτηθούμε, έστω, αν μετά το Βατερλό των «διαπραγματεύσεών» τους, οι κυβερνώντες πήραν ένα μάθημα, απέκτησαν κάποια εμπειρία, αν μετριάσθηκαν, κάπως, η ιδεοληψία και ο δογματισμός τους. Κάθε άλλο, απ’ ό,τι δείχνουν δύο τελευταία περιστατικά. Αναφέρομαι στην παχυδερμική δήλωση Φίλη για τις «πενταροδεκάρες» με τις οποίες επιβάρυνε τους γονείς μαθητών ιδιωτικών σχολείων, φροντιστηρίων, κ.λπ., καθώς και στην «επεξηγηματική διευκρίνιση» του βουλευτή Δ. Σεβαστάκη, πως ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση δεν αφορά τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, άλλα τους «άλλους». Δηλαδή, τους «αντίπαλους» και τους «εχθρούς». Ενοχλημένος ο σημερινός πρωθυπουργός χαρακτήρισε τις δύο αυτές δηλώσεις ως «αυτογκόλ» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα συμφωνήσουμε. Στο ποδόσφαιρο τα αυτογκόλ σημειώνονται τυχαία και κατά λάθος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι δύο «παίκτες» του ΣΥΡΙΖΑ «σούταραν» συνειδητά, με κομματικό πάθος και ευθύβολα, εναντίον «της ελληνικής εστίας». (Αν οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται την παραβολή.)
Στ. Ζούλας-Καθημερινή