Πού και ποιον «νικήσαμε»;

Ουσιαστικά τα «πάρε-δώσε» μας με το κουαρτέτο των ελεγκτών μόλις χθες άρχισαν. Και δεν ξεκίνησαν καθόλου καλά σύμφωνα με όσα μας βεβαιώνουν τα σχετικά ρεπορτάζ. Για παράδειγμα, οι προθέσεις μας απέχουν δραματικά από τις επιθυμίες τους ως προς τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. Κι αν προσθέσετε και τα πολλά και διάφορα που ακούγονται για το Ασφαλιστικό, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κατάσταση μόνο ως εκρηκτική μπορεί να χαρακτηριστεί. Πρώτα, βέβαια, για τους άμεσα ενδιαφερόμενους οφειλέτες και συνταξιούχους, που μοιάζουν προγραμμένοι. Αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση. Που ξαφνικά ανακαλύπτει ότι τα πράγματα στον χώρο της δεν είναι όπως θα ‘θελε ή όπως φαντάζεται ότι είναι.
Αν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του πιστεύουν ότι
οι εσωκομματικές αντιδράσεις κόπασαν οριστικά μετά την αποχώρηση του Λαφαζάνη και των ομοϊδεατών του, μάλλον δεν αφουγκράζονται καλά το κομματικό περιβάλλον τους. Κι αν πιστεύουν ότι διαθέτουν την κοινωνική αποδοχή για να προχωρήσουν στην ισοπέδωση του ασφαλιστικού συστήματος, τότε πολύ φοβάμαι πως ούτε καν την «Αυγή» και τον Καρτερό δεν διαβάζουν ώστε να έχουν μια κάποια αίσθηση των ανέμων που εξακολουθούν να σπέρνουν.
Ο πρωθυπουργός, όμως, και φυσικά οι παρατρεχάμενοί του και τα φερέφωνά του δεν λένε να ξεκολλήσουν από τον μικρόκοσμό τους και από το παραμύθι της «7μηνης γενναίας και ασυμβίβαστης διαπραγμάτευσης», αλλά και της 17ωρης κορύφωσής της από τον ίδιο. Μόνο που το παραμύθι τους έχει, δυστυχώς για όλους μας, δράκους. Πολλούς δράκους. Και κανέναν δρακοφονιά. Γιατί μέχρι τώρα δεν έχει προκύψει έστω και μία απαίτηση από τις πολλές που αξιώνουν οι δανειστές όπου οι κυβερνητικές και πρωθυπουργικές αντοχές να αποδείχθηκαν ισχυρότερες από τις δικές τους πιέσεις.
Γενναία και αξιοπρεπής διαπραγμάτευση δεν υπήρξε. Και όσοι έτρεφαν ψευδαισθήσεις περί του αντιθέτου προσγειώνονται πλέον ανώμαλα στην εφιαλτική πραγματικότητα. Η κυβέρνηση επιδόθηκε σε μια ιδιότυπη παρτίδα πόκας όπου έτρεφε την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε να μπλοφάρει με ανοιχτά χαρτιά. Βλακωδώς ποντάρισε τα ρέστα της και φυσικά τα έχασε. Και τώρα Τσίπρας, κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ μάς στέλνουν τον δεύτερο λογαριασμό. Τον πρώτο τον πληρώσαμε για να έρθουν στην εξουσία. Τον δεύτερο μας ζητάνε να τον πληρώσουμε για να παραμείνουν σ’ αυτήν. Ο χρόνος θα δείξει την κατάληξη.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος