Οι 53 και η ψυχή του Αριστερού

Στο ΠΑΣΟΚ δεν τολμούσε κάποιος να αμφισβητήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Οι σύντροφοι που είχαν γλιτώσει από το πειθαρχικό του Δημήτριου Παγορόπουλου ή «Χατζάρα», έλεγαν χαριτολογώντας ότι η μόνη φράξια που επιτρεπόταν ήταν αυτή του... Προέδρου. Το ίδιο πιστεύω και για τους 53! Είναι καθαρά μία προεδρική φράξια, φτιαγμένη για να δίνει παρηγοριά στην πληγωμένη ψυχή του Αριστερού.

Οι 53 έχουν γεμίσει τον τόπο με σελίδες κειμένων, με ιδέες, με προτάσεις. Όλα αυτά σε επίπεδο θεωρίας. Στην πράξη στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση, παραμένουν συνέταιροι με τον Πάνο Καμμένο και συνυπεύθυνοι για τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία τρία χρόνια. Στα παιγνίδια εξουσίας αγοράζει κανείς ολόκληρο το πακέτο, με τα θετικά και τα αρνητικά του. Δεν μπορεί να κάνει επιλογές του τύπου «τα καλά για μένα και τα καμμένα για τα κορόιδα». Δεν υπάρχουν σε αυτό το επίπεδο κορόιδα.

Αν δηλαδή πιστεύουν οι 53 ότι

τους δόθηκε το θαυμαστό προνόμιο να είναι και μέσα και έξω από την κυβέρνηση Τσίπρα, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις θέσεις τους. Είτε βρίσκονται σε πλάνη είτε παίζουν ηθελημένα τον ρόλο που τους δόθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα. Τείνω να πιστέψω το δεύτερο!

Αν πράγματι εννοούσαν αυτά τα οποία λένε θα έπρεπε να έχουν ήδη ρίξει την κυβέρνηση. Αν δεν τους αρέσει ο Πάνος Καμμένος, θα ήταν αρκετό να θέσουν το πρόβλημα με πιεστικό τρόπο. Είτε αποδέχονται έναν συνέταιρο σαν τον Πάνο Καμμένο, οπότε δεν έπρεπε να μιλούν σχετικά, είτε δεν τον αποδέχονται και προκαλούν εκλογές. Το να θέλουν την κυβέρνηση που την έχουν εξαιτίας της στήριξης των ΑΝΕΛ και να λοιδορούν τον πρόεδρο του κόμματος, είναι μία σχιζοφρενική στάση.

Δύο είναι τα αιώνια και άλυτα προβλήματα της ανθρωπότητας. Το ένα είναι ο τετραγωνισμός του κύκλου. Το άλλο να βρεθεί ένας τρόπος που να διατηρεί την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Οι 53 επιχειρούν να λύσουν και τα δύο! Ξέρουν ότι αυτό είναι αδύνατον. Η Αριστερά δεν έχει προτάσεις για τον πραγματικό κόσμο και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς των Πάνο Καμμένο.

Κάποιοι από τους 53 μπορεί να σκέφτονται ότι βάζουν πολιτική υποθήκη για το μέλλον, σε περίπτωση που ηττηθεί κατά κράτος σε εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι πιθανόν. Πόσο μάλλον όταν μεταξύ των 53 υπάρχουν πολιτικοί που είναι δημοφιλείς στο εκλογικό σώμα. Δεν είναι κακό να έχει κανείς φιλοδοξίες. Αρκεί να θυμάται τι συνέβη στον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Επειδή η πραγματική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Όλοι οι άλλοι υπάρχουν για να φωτίζουν τον δρόμο του!

Σε αυτό μπορούμε να αναζητήσουμε ομοιότητες στην πορεία του Ανδρέα Παπανδρέου και του Αλέξη Τσίπρα. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι Ανδρέας Παπανδρέου! Σύμφωνοι! Αλλά ας μην τον υποτιμούν οι εχθροί και οι φίλοι του. Κυρίως οι φίλοι του!

Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr