Καμάρι

Συγγνώμη αλλά αν ο Μητσοτάκης ελέγχει ογδόντα μητροπολίτες, οκτώμισι χιλιάδες παπάδες και κατάφερε να ταπώσει τη συμφωνία του Ιερώνυμου με τον Τσίπρα, κακώς πάει για Πρωθυπουργός.

Για Αρχιεπίσκοπος πρέπει να πάει που είναι και ισόβιος!

Ακόμη όμως κι αν αποφασίσει να μη μεταγραφεί στην Ιερά Σύνοδο, θα μπορεί να επαίρεται ότι τίναξε στον αέρα ένα φαραωνικό ντιλ που πήγε να στηθεί πίσω από την πλάτη μας.

Δηλαδή τη δημιουργία ενός ασύλληπτου real estate holding, ίσως το μεγαλύτερο των Βαλκανίων.

Στο οποίο η κυβέρνηση θα παραχωρούσε ακόμη και την αμφισβητούμενη εκκλησιαστική περιουσία. Και το οποίο θα διοικούσαν από κοινού, εν λευκώ και εν κρυπτώ φίλοι του Τσίπρα και φίλοι του Αρχιεπισκόπου.

Η μπίζνα είναι τεράστια.

Δεν μπορώ να την αποτιμήσω με ακρίβεια σε δισ. διότι δεν έχω τη δυνατότητα να αποτιμήσω την αμφισβητούμενη εκκλησιαστική περιουσία.

Σίγουρα όμως θα είχαμε να κάνουμε με τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της χώρας. Στην οποία μάλιστα θα χορηγούσαμε και πρόσθετη προίκα περίπου 250 εκατομμυρίων τον χρόνο για τα λειτουργικά έξοδά της.

Δεν ξέρω ποιος το σκέφτηκε και το σχεδίασε – αν κι έχω κάποιες υποψίες…

Διατηρώ όμως αμφιβολίες αν το καθάρισε ο Μητσοτάκης. Το πιθανότερο είναι πως η αντιπολίτευση πιάστηκε στον ύπνο και περισσότερο συνόδευσε τις αντιδράσεις παρά τις προκάλεσε.

Πάμε παρακάτω. Είναι σαφές τι κέρδιζε από το ντιλ ο Αρχιεπίσκοπος. Αλλά ο Τσίπρας; Ολα αυτά για δέκα χιλιάδες θέσεις στο Δημόσιο, αν και όταν ολοκληρωνόταν η διαδικασία;

Κολοκύθια τούμπανα.

Ενα μόνο νοιάζει τον Τσίπρα: να αποδείξει ότι δεν είναι «περιστασιακός ενοικιαστής» της εξουσίας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να καταπιεί και κυρίως να διαχειριστεί την εκλογική ήττα του.

Ολες του οι κινήσεις την τελευταία διετία είναι να οικοδομήσει ερείσματα στον «διεθνή παράγοντα» (Σκοπιανό), στο «βαθύ κράτος» (Δικαιοσύνη, Εκκλησία), στα μιντιακά κι επιχειρηματικά συμφέροντα ώστε «να μείνει στο παιχνίδι» μετά τις εκλογές.

Να φτιάξει έναν προσωπικό στρατό.

Η ευνοϊκή μεταχείριση όσων των στηρίζουν είναι πρωτοφανής. Μόλις προ δυο ημερών στον πιο φιλικό για την κυβέρνηση καναλάρχη παραγράφηκαν χρέη προς το Δημόσιο ύψους 90 εκατομμυρίων!

Και πάνω από όλα ίπταται το «αόρατο χέρι».

Ενα χέρι που μπλοκάρει ελέγχους της ΔΕΠΑ, προωθεί συμφωνίες με επιχειρήσεις, κάνει ρυθμίσεις χρεών, χρηματοδοτεί μέσα ενημέρωσης, χειρίζεται δικαστικές έρευνες.

Που βουτήχτηκε και στη συμφωνία με την Εκκλησία.

Ολοι το ξέρουμε το «αόρατο χέρι» και κυρίως οι ενδιαφερόμενοι. Υποψιάζομαι όμως πως πλέον το γνωρίζει κι η αντιπολίτευση.

Και δεν νομίζω να το κρατήσει για πολύ «κρυφό καμάρι».

Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ