Ιστορικής σημασίας η αναγνώριση της Γενοκτονίας από τις ΗΠΑ - Οι Αρμένιοι μας έδειξαν και μας άνοιξαν το δρόμο, ας τους ακολουθήσουμε!!!

Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν. Το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, κυρίως δε αυτό της διεθνοποίησης και της αναγνώρισης από τα κράτη της διεθνούς κοινότητας, είναι ένα έντονα πολιτικό ζήτημα με γεωπολιτικές πτυχές και η πορεία του εξαρτάται απολύτως από την πορεία των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, του Καυκάσου και της Ανατολίας, και από το ρόλο που διεκδικεί να παίξει η Τουρκία στην περιοχή αυτήν.

Επίσης έχουμε πει ότι όταν θα δούμε τις ΗΠΑ και το Ισραήλ να αναγνωρίζουν τη Γενοκτονία των Αρμενίων, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε με σχετική ασφάλεια ότι όντως οι σχέσεις αυτών των δυο χωρών με την Τουρκία περνούν σε περίοδο σοβαρής κρίσης.

Στις 29 Οκτωβρίου είδαμε τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ να εγκρίνει με ψήφους 405 υπέρ έναντι 11 κατά το ψήφισμα που αναφέρει ότι είναι πολιτική των ΗΠΑ να μνημονεύουν ως γενοκτονία τη σφαγή 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταξύ 1915 και 1923.

Στο ψήφισμα γίνεται και σχετική αναφορά για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολίας, γεγονός που καθιστά ευκολότερο το έργο εκείνων που αγωνίζονται στις ΗΠΑ για την αναγνώριση.

Συγκεκριμένα, στο πρώτο εδάφιο του ψηφίσματος αναφέρεται: «Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υπερήφανο ιστορικό αναγνώρισης και καταδίκης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, δηλαδή τη δολοφονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1915 έως το 1923, και την παροχή βοήθειας στους επιζήσαντες της εκστρατείας γενοκτονίας εναντίον Αρμενίων, Ελλήνων, Ασσυρίων, Χαλδαίων, Αραμαίων, Μαρωνιτών και άλλων Χριστιανών...».

Αν και η αναφορά στους Έλληνες γίνεται παρεμπιπτόντως, και επειδή τέτοια κείμενα τα επεξεργάζονται και διπλωμάτες –άρα τίποτε δεν αναφέρεται αν δεν έχει κάποια σημασία–, καλό είναι όσοι στην Ελλάδα ασχολούνται αρμοδίως ή εθελοντικά με το θέμα, να αναλύσουν το εδάφιο αυτό και να εξαγάγουν τα κατάλληλα συμπεράσματα.

Σημειώνεται ότι το ψήφισμα αυτό ήταν έτοιμο εδώ και μια εικοσαετία, όμως πάντα, μετά από παρέμβαση του αμερικανικού ΥΠΕΞ, δεν περνούσε από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για να τεθεί σε ψηφοφορία.

Φέτος έγινε γιατί οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι σε πολύ κακό σημείο, και μάλλον αναγκάστηκε το ίδιο το αμερικανικό ΥΠΕΞ –ασχέτως αν το αρνείται– να ανασύρει από τα συρτάρια του την αναγνώριση της Γενοκτονίας ως «όπλο» και απάντηση στους εκβιασμούς του Ερντογάν για μια σειρά από ζητήματα όπως το Κουρδικό, η ΒΑ Συρία, η προμήθεια εξελιγμένων στρατηγικού χαρακτήρα οπλικών συστημάτων οι σχέσεις της με τη Ρωσία κ.ά.

Επίσης, έχουν ιδιαίτερη σημασία άλλα δύο ζητήματα:

• Το πρώτο είναι η συντριπτική πλειοψηφία που συγκέντρωσε το ψήφισμα, αφού ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα, από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς, ενώ οι 11 που καταψήφισαν είναι άνθρωποι που έχουν στενές σχέσεις με τα τουρκικά λόμπι.
• Το δεύτερο είναι η επιλογή της ημερομηνίας. Η 29η Οκτωβρίου είναι η ημέρα ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας και εορτάζεται ως εθνική επέτειος και γιορτή.

Μάλιστα, είναι σε όλους γνωστό ότι η Τουρκική Δημοκρατία «χτίστηκε» πάνω στα χώματα –και μάλιστα με τα λεφτά– των γενοκτονημένων Αρμενίων. Και μια που κάνουμε αναφορά στα λεφτά των Αρμενίων, να υπογραμμίσουμε ότι οι καταθέσεις των Αρμενίων «απαλλοτριώθηκαν» και δόθηκαν στην τράπεζα Ζιραάτ. Ναι, αυτήν που με περισσό θράσος ζήτησε και πήρε άδεια για λειτουργία υποκαταστημάτων στην Ελλάδα, για να χρηματοδοτεί με αυτά τα ματωμένα χρήματα τους εγκάθετους μουσουλμάνους της Θράκης, της Ρόδου και όχι μόνο, να αγοράζουν με τα χρήματα αυτά γη χριστιανών και να επεκτείνεται έτσι η επιρροή της Τουρκίας στην Ελλάδα. Άλλη μια γενοκτονία... αλά τούρκα.

Γιατί όμως έχει τόσο μεγάλη σημασία η επιλογή της ημερομηνίας;

Ενώ εμείς οι Έλληνες με την υπογραφή από πλευράς του ελληνικού κράτους της Συνθήκης της Λοζάνης, στην ουσία βάλαμε ταφόπλακα στα δικαιώματα που είχαμε επί των ελληνικών περιουσιών, οι Αρμένιοι δεν είχαν τότε κράτος να υπογράψει μια ανάλογη συνθήκη. Αν είχαν, υπάρχει μια πιθανότητα να βρίσκονταν πολιτικοί να υπογράψουν μια τέτοια συνθήκη. Όμως μια τέτοια συμφωνία δεν έχει υπογραφεί.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι περιουσίες, οι καταθέσεις, τα χρυσαφικά και τα κοσμήματα, τα σπίτια, τα καταστήματα, τα εργοστάσια και τα χωράφια των Αρμενίων είτε λεηλατήθηκαν και καταπατήθηκαν από τους προύχοντες της εποχής, είτε πέρασαν στην κυριότητα του τουρκικού κράτους.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το κτήριο της «Εθνοσυνέλευσης του Μεγάλου Τουρκικού Έθνους» στην Άγκυρα, αλλά και η στρατηγικής σημασίας αεροπορική βάση του Ιντζιρλίκ, βρίσκονται πάνω σε εδάφη αρμενικής (μέχρι το 1915) ιδιοκτησίας. Άρα, οι Αρμένιοι διατηρούν ακέραιο το δικαίωμα διεκδίκησης των περιουσιών των προγόνων τους. Και αν μετά το ψήφισμα ακολουθήσει σχετικός νόμος στις ΗΠΑ, που θα παράγει δίκαιο και θα δίνει στους απογόνους το δικαίωμα διεκδίκησης, τότε το αμερικανικό κράτος θα είναι υπεύθυνο αυτό με τη σειρά του να διεκδικήσει από το τουρκικό την περιουσία των Αμερικανών πολιτών αρμενικής καταγωγής.

Και αν γίνει αυτό, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι θα οδηγηθούμε σε μεγάλες ανατροπές, αφού ειδικά η ακίνητη περιουσία των Αρμενίων το 1915 ήταν ένα σοβαρό τμήμα της τουρκικής επικράτειας. Με άλλα λόγια, οι ατομικές διεκδικήσεις, συναθροιζόμενες και συμποσούμενες, θα αποτελέσουν τεράστιο ζήτημα για την Τουρκία, που θα φθάσει μέχρι το σημείο εθνικής διεκδίκησης από πλευράς των Αρμενίων.

Γι’ αυτό η επιλογή από πλευράς των Αμερικανών βουλευτών της 29ης Οκτωβρίου, που θεωρείται ο θεμέλιος λίθος της Τουρκικής Δημοκρατίας. Οι ιθύνοντες στις ΗΠΑ έδωσαν ένα μήνυμα στην Τουρκία, ότι αν δεν «συμμορφωθεί», θα αμφισβητηθούν τα ίδια τα θεμέλιά της.

Όπως αντιλαμβάνεται ο καθείς εξ ημών, το ζήτημα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ είναι μια σοβαρή εξέλιξη που ανοίγει δρόμους και πρέπει να απασχολήσει την Ελλάδα – κυβέρνηση, κόμματα, θεσμούς και κοινωνία των πολιτών.

Ας ελπίσουμε ότι θα διδαχτούμε ως Έλληνες πολλά από το μάθημα που μας έδωσαν οι Αρμένιοι και θα ασχοληθούμε σοβαρά με το θέμα της διεθνοποίησης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολίας όχι μόνο για καθαρά ηθικούς και πολιτικούς λόγους, αλλά για να δώσουμε και ένα μήνυμα προς την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα, ότι η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει το δόγμα «σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω», που ακολουθούσε επί δεκαετίες έναντι των πολιτικών γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης της Τουρκίας.

  Φώτο :Η συμμαχία Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και Κούρδων, προκαλεί πανικό στην Άγκυρα και είναι η μόνη λύση για να αντιμετωπιστεί το τουρκικό γενοκτονικό θηρίο! Εδώ βλέπουμε εκπροσώπους συλλόγων και φορέων Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και Κούρδων να πανηγυρίζουν έξω από το γερμανικό κοινοβούλιο, την ημέρα που αναγνωρίστηκε η γενοκτονία, 2 Ιουνίου 2016

 Σάββας Καλεντερίδης-https://infognomonpolitics.blogspot.com/