O Τσίπρας δυστυχώς ζει ακόμα στο παρελθόν του

Ο χαρακτήρας κάθε ανθρώπου, δεν αποτυπώνεται σε μια φωτογραφία της στιγμής. Διαμορφώνεται σε πολλά στάδια της ζωής, τα οποία πρέπει να αναζητηθούν σε βάθος χρόνου. Οι βάσεις, βέβαια, μπαίνουν από τη μικρή ακόμα ηλικία και εκεί αποκτώνται οι πρώτες συνήθειες, οι οποίες μας ακολουθούν σε όλη μας τη διαδρομή.
Όπως έλεγε και ο φιλόσοφος Αριστοτέλης (Μακεδόνας από τα Στάγειρα Χαλκιδικής και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου) «έξις δευτέρα φύσις». Αυτή, λοιπόν, η «έξις», δεν αλλοιώνεται με το πέρασμα του χρόνου.
Δεν προτιθέμεθα να κάνουμε κοινωνιολογικές αναλύσεις, αλλά θα επισημαίνουμε αυτά που παρατηρούμε να συμβαίνουν γύρω μας.
Παρακολουθώντας, αίφνης, την πολιτική πορεία του… τέως Αλέξη Τσίπρα, από το 2010 και μετέπειτα, οπότε είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα τεκταινόμενα και ενθυμούμενοι τα δείγματα γραφής του ανδρός από την μαθητική του, ακόμα, θητεία, οπότε πρωταγωνίστησε ως καταληψίας λυκείου τεκμαίρονται κάποια συμπεράσματα.
Ότι παραμένει ένας εμμονικός, αριστερόστροφος, ιδεοληπτικός, ο μοσχαναθρεμμένος με το αγύριστο κεφάλι.
Τα πρώτα χρόνια των μνημονίων, ηγήθηκε της
επανάστασης του πεζοδρομίου, ανάβοντας, μαζί με την ομήγυρή του, το φυτίλι της κοινωνικής εξέγερσης. Τα όσα διαδραματίστηκαν, στην αλήστου μνήμης περίοδο, σε δρόμους και πλατείες όλης της χώρας, είχαν ένα και μοναδικό στόχο.
Να στρωθεί το χαλί, ώστε να έρθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα συνονθύλευμα, πολιτικό, αφού όπως ομολόγησαν πρόσφατα κορυφαία κομματικά στελέχη, δεν ήταν έτοιμος για την ανάληψη της διακυβέρνησης. Εκείνη την περίοδο, πολλοί συμπολίτες μας, πίστεψαν στα ασύστολα ψεύδη του Τσίπρα και στις έωλες υποσχέσεις του και παρασυρμένοι από το… σαγηνευτικό του χαμόγελο, ενέδωσαν στην άποψη «να δώσουμε και στο παιδί αυτό μια ευκαιρία να μας κυβερνήσει».
Τη στιγμή, μάλιστα, κατά την οποία «οραματιζόταν» να αλλάξει την πορεία της χώρας, να κατατροπώσει το παλαιό πολιτικό σύστημα και να συντρίψει το διευθυντήριο των Βρυξελλών και τους ανάλγητους δανειστές.
Όλα αυτά ελέγοντο από ανερμάτιστους αιθεροβάμονες, οι οποίοι πανηγύριζαν τη νίκη της «πρώτης φορά Αριστεράς» χορεύοντας Καλαματιανούς στην πλατεία Συντάγματος και διασκεδάζοντας με τραγούδια καλλικέλαδων αοιδών, που φορούσαν, μάλιστα και κόκκινα γάντια.
Αυτές οι σκηνές, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστούν, γιατί η ευωχία των πρώτων ημερών μετατράπηκε σε προβληματισμό, ακόμα και από τον λαό του ΣΥΡΙΖΑ. Εξυπακούεται, ότι όλοι οι άλλοι πολίτες, ανησυχούσαν σφόδρα για την καταστροφική πορεία που είχαν πάρει τα πράγματα, σε όλους τους τομείς. Η χώρα οπισθοχωρούσε προς τα πίσω ολοταχώς, καθώς ήταν έντονη η αγωνία για το αύριο.
Ενώ ήταν ολοφάνερη η ανεπάρκεια του τότε πρωθυπουργού, αλλά και του συνόλου της κυβέρνησής του, εξυφάνθηκαν στα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου, διάφορα ύπουλα σχέδια αντιπερισπασμού, προκειμένου να σπιλωθεί όλη η αντιπολίτευση, ώστε να αποδυναμωθεί η επιρροή της στο εκλογικό σώμα, με προφανή στόχο να εξασφαλιστεί η μακροημέρευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Σε εκείνη την βιομηχανία των συνωμοσιών ξεχώρισαν δύο γεγονότα που αποτελούν μελανά στίγματα, καθώς αμαύρωσαν τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος.
Το πρώτο είναι η διαβόητη και επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών και το δεύτερο η συνωμοσία με τις πρωτοφανείς μεθοδεύσεις, για να εμπλακούν σ’ ένα σκάνδαλο -δήθεν- δωροδοκίας δέκα πολιτικά πρόσωπα πρώτης γραμμής. Σε ότι αφορά τη συμφωνία των Πρεσπών, «οργανώθηκε» χωρίς να ενημερωθούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, για δυο λόγους.
Προκειμένου να βρεθούν σε δύσκολη θέση η Ν.Δ. και το κΙΝΑΛ, αλλά παράλληλα να ανυψωθεί το γόητρο του μεγάλου τιμονιέρη Αλέξη στο διεθνές στερέωμα και να αποσπάσει το βραβείο Νόμπελ, αυτός ο αγράμματος και ανιστόρητος πολιτικάντης. Με βάση αυτά τα… οράματα προχώρησαν στο ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς, οι οποίοι, όπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει ουδεμία σχέση είχαν με την Ελλάδα και πολύ περισσότερο με την Μακεδονία του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το θέμα, όμως που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αυτή την περίοδο, έχει να κάνει, για μια ακόμη φορά με την ανοίκεια συμπεριφορά του Αλέξη Τσίπρα, σχετικά με τη μεθόδευση που ακολουθεί στην υπόθεση της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, η οποία θα διερευνήσει τυχόν ποινικές ευθύνες για ενδεχόμενη εμπλοκή του πρώην υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, στην κατασκευή της σκευωρίας της NOVARTIS.
Η ολομέλεια της επιτροπής που αποφάσισε να εξαιρεθούν οι βουλευτές Πολάκης και Τζανακόπουλος, αφού θα εξεταστούν και ως μάρτυρες (άρα δεν είναι δυνατόν να είναι… ανακριτές του εαυτού τους) αντιμετώπισε την μήνιν των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ, όπως και ο πρόεδρος της Βουλής.
Στην ξεδιάντροπη συμπεριφορά πήρε μέρος και ο ίδιος ο Τσίπρας, καθώς χαρακτήρισε (ψευδώς) πρωτοφανή την εξαίρεση των δυο βουλευτών, αφού κάτι ανάλογο έχει γίνει και στο παρελθόν, αλλά κάτι τέτοιο, είναι ψιλά γράμματα για τον… τέως.
Ο Αλέξης, λοιπόν, ενδύεται για άλλη μια φορά τον μανδύα του ξεδιάντροπου επαναστάτη του γλυκού νερού, περιφρονώντας κάθε έννοια σεβασμού στην ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, και δείχνοντας για άλλη μια φορά, το αντιδημοκρατικό του προσωπείο.
Πολλοί συμπολίτες μας, είχαν πιστέψει ότι μετά την τετραπλή εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, τόσον ο Τσίπρας, όσον και άλλα στελέχη του κόμματος, θα εμφάνιζαν ορισμένα ψήγματα βελτίωσης της πολιτικής τους συμπεριφοράς, απεκδυόμενοι από τις κραυγές που εκτόξευαν για φασίστες και γερμανοτσολιάδες. Επλανήθησαν, όμως, πλάνην οικτράν. Όχι μόνον δεν μετέβαλαν την πολεμοχαρή νοοτροπία τους, αλλά χρησιμοποιούν το γνωστό άθλιο πολιτικό ρεπερτόριο.
Ο ίδιος μάλιστα ο Τσίπρας, ταυτιζόμενος με τον πιστό του «Άργο» Παύλο Πολάκη, χρησιμοποιεί την ανάλογη με εκείνον ρητορική. Δημιουργεί εντάσεις στη Βουλή, μετερχόμενος ανοίκειες συμπεριφορές, οι οποίες δεν συνάδουν με το αξίωμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η τακτική, όμως, αυτή δεν βρίσκει ευεπίφορα ώτα. Οι πολίτες έχουν αντιληφθεί με ποιους έχουν να κάνουν γιατί πλέον τους γνώρισαν από την καλή και την ανάποδη, επί πέντε συναπτά έτη.
Χαρακτηριστικές είναι όλες οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις οι οποίες αποτυπώνουν την ραγδαία καθοδική πορεία του Τσίπρα και του κόμματος που ηγείται. Τέσσερις μήνες μετά την «εξόδιο» από την κυβέρνηση, βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας καθώς ομφαλοσκοπούν καθημερινώς, ενώ δεν μπορούν να οργανώσουν, έστω μια συνδιάσκεψη, προκειμένου να διερευνήσουν τα αίτια της αποτυχίας.
Πάντως, στη σημερινή συγκυρία, δεν μπορούν να συνεχίζουν να εμπαίζουν τον κόσμο, καθώς είναι νωπά ακόμη τα ανομήματα της τραγικής διακυβέρνησης, που άφησε μεγάλες πληγές. Το ήθος και η ανοίκεια συμπεριφορά, που εξακολουθούν να εκπέμπουν ο «αψύς» Κρητικός -κατά Τσίπρα- Παύλος Πολάκης και ο θρασύτατος δικηγορίσκος Τζανακόπουλος με ύφος μαχαλόμαγκα και στυλ ιρακινού λοχία, πρέπει να προσαρμοστούν μέσα στα κοινοβουλευτικά όρια και να μην παραβιάζουν ανοιχτές θύρες.
Το θολωμένο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα, δικαιολογείται την περίοδο αυτή, καθώς έχασε τον βηματισμό του, τώρα που βρέθηκε εκτός του Μαξίμου και δεν μπορεί να κατεβάσει καμιά ρηξικέλευθη ιδέα για να δημιουργήσει ένα σύγχρονο και ελκυστικό περιτύλιγμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το σημερινό σώμα της «πρώτη φορά Αριστεράς» είναι ταριχευμένο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Κάθε εγχείρημα παλινόρθωσης που εδράζεται στις νοσηρές φαντασιώσεις και ιδεοληψίες του παρελθόντος, θα αποτύχει παταγωδώς. Γι’ αυτό θα επαναλάβουμε για άλλη μια φορά, ότι ο δρόμος του Σοσιαλδημοκρατικού Κέντρου είναι διάπλατα ανοιχτός για να τον περπατήσει τώρα το ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ.
Η παλαβή αριστερά του Πολάκη και των ομοίων του, δεν έχουν καμία τύχη. Γιατί ο πολιτικός ακτιβισμός εξεμέτρησε το ζην. Η κοινωνία έχει την προσδοκία να δει καλύτερες μέρες. Και από τους προύχοντες ζητά περισσότερη σοβαρότητα.
Ο αρχαίος μυθοποιός Αίσωπος (620-560 π.Χ.) δούλος εκ Φρυγίας (η περιοχή εκτείνεται από τα παράλια της Τραπεζούντας μέχρι το Ικόνιο - μέρος της «γαλάζιας πατρίδας» όπως ονειρεύεται ο Ερντογάν) έλεγε: «Ήθος το πράον και το προσηνές ρήμα». Δηλαδή, «το ήθος φαίνεται από τον πράο και τον προσηνή λόγο». Ο Αίσωπος δεν έτυχε να γνωρίσει τους Τσίπρα, Πολάκη, Τζανακόπουλο.
Γιατί σίγουρα τότε θα έλεγε κάτι άλλο…
*Δημοσιεύτηκε στο «Καρφί» του Σαββατοκύριακου