Τσίπρας – Καμμένος: ένα αχώριστο ζευγάρι!

Να ξεκινήσουμε με τα δύο ζητήματα που θα σφραγίσουν τον δρόμο για τις εκλογές: συντάξεις και Σκοπιανό.

Πρώτον, ο Τσίπρας δεν μπορεί να πάει σε εκλογές με κομμένες συντάξεις. Οχι επειδή θα κερδίσει κάτι αν δεν κοπούν (κανείς δεν σε ψηφίζει επειδή ΔΕΝ του έκοψες), αλλά επειδή θα χάσει πολλά αν κοπούν (πολλοί σε μαυρίζουν όταν τους κόψεις).

Δεύτερον, ο Τσίπρας δεν μπορεί να πάει σε εκλογές με ανοιχτό το Σκοπιανό.

Αν μείνει ανοιχτό, τότε οι εκλογές θα μετατραπούν στο δημοψήφισμα που προσπαθεί να αποφύγει. Και ο Μητσοτάκης θα λέει μετά στους επισπεύδοντες φίλους μας «τι θέλετε να κάνω; Ο λαός καταψήφισε τη συμφωνία!».

Ο Τσίπρας έχει όμως κι έναν δεύτερο λόγο για να κλείσει το Σκοπιανό. Το αντιμετωπίζει περίπου σαν «ασφαλιστήριο συμβόλαιο πολιτικής επιβίωσης» και ελπίζει πως όταν μετά τις εκλογές αρχίσει να βρέχει καρεκλοπόδαρα, ο «διεθνής παράγων» θα βρει μια καλή κουβέντα για την πάρτη του.

Με αυτά τα δεδομένα, η αυτονόητη κίνηση του Πρωθυπουργού είναι να συνδέσει το Σκοπιανό με τις συντάξεις.

Δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται.

Αφενός επειδή οι αποδέκτες δεν είναι ίδιοι, ούτε έχουν την ίδια ευχέρεια παρέμβασης.

Οι Αμερικανοί, ας πούμε, νοιάζονται για το Σκοπιανό αλλά τρεις σκασίλες έχουν για τις συντάξεις. Ενώ η Μέρκελ που θέλει το Σκοπιανό, μπορεί ίσως να κάνει κάτι για τις συντάξεις, αλλά όχι πολλά. Ούτως ή άλλως, η υπόθεση δεν έχει πολυάριθμους υπερασπιστές στις Βρυξέλλες, πλην ίσως του μάλλον ανυπόληπτου Μοσκοβισί.

Αφετέρου επειδή στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και στις αγορές ξέρουν πως αν ξηλώσουν σήμερα τις συντάξεις, ο Μητσοτάκης θα τους ξηλώσει αύριο ολόκληρο το πουλόβερ των δεσμεύσεων.  

Ας πούμε όμως ότι ο Τσίπρας παίρνει κάτι στις συντάξεις κι ας μην είναι αρκετό. Πώς θα διασφαλίσει μετά την κύρωση της συμφωνίας και μάλιστα παραμονές εκλογών;

Η μια λύση είναι να εκβιάσει τον Καμμένο. Ολοι υποθέτουμε ότι ο Πρωθυπουργός ή κάποιοι άλλοι έχουν ράμματα για τη γούνα του και θα του το κοινοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή.

Η άλλη λύση είναι για τα καλαμπούρια. Διότι αν ο Καμμένος αποχωρήσει, θα τεθεί άμεσα θέμα εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Δεν θα αφήσει να πάνε σε ψήφο για τη συμφωνία ώστε να διαλυθεί το κόμμα του σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση. Στοιχειώδες.

Αν όμως ο Τσίπρας θέσει θέμα εμπιστοσύνης (όπως προστάζει η στοιχειώδης συνταγματική λογική), η Βουλή δεν θα κληθεί πρώτα να ψηφίσει για τη συμφωνία με τα Σκόπια, αλλά για την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.

Θα ψηφίσουν οι ποταμίσιοι ή διάφοροι άλλοι ξέμπαρκοι την εμπιστοσύνη; Ούτε για αστείο! Πάπαλα η κυβέρνηση, εκλογές τον Φεβρουάριο.

Συνεπώς η μόνη πραγματική λύση είναι να εκβιαστεί ο Καμμένος και να κάνει κωλοτούμπα.

Η διευθέτηση δεν είναι τόσο δύσκολη όσο φαντάζει, αφού και Τσίπρας και Καμμένος είναι ούτως ή άλλως χαμένοι για χαμένοι.

Αφενός επειδή κανείς δεν γνωρίζει τα ράμματα για τη γούνα του Καμμένου.

Αφετέρου επειδή ο Καμμένος δεν δίνει σημάδια εκλογικής ζωής. Χαμένος για χαμένος, τι τον πειράζει μια κωλοτούμπα;

Θέλει όμως και το τυράκι του. Ας πούμε μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ – ώστε να διασφαλίσει και ασυλία για τα ράμματα.

Δεν ξέρω τι θα κάνει τελικά ο Τσίπρας. Για να είμαι ειλικρινής, δεν βλέπω ότι μπορεί να κάνει πολλά.

Αλλά το θέαμα θα βγει κερδισμένο. Διότι η εικόνα ενός ΣΥΡΙΖΑ με αρχηγό τον Τσίπρα, επικεφαλής του Επικρατείας τον Καμμένο και με Παπαχριστόπουλο, Ζουράρι, Παπακώστα, Κουίκ και Κουντουρά στα ψηφοδέλτια είναι καλύτερο κι από Δελφινάριο.

Ενδεχομένως κόβει περισσότερα εισιτήρια και από τα λίγα του Λαζόπουλου στο Ηρώδειο.

Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ