Μεσόγειος

Ήταν μετά τη συνάντηση με τον τούρκο πρόεδρο όταν ο έλληνας Πρωθυπουργός υπενθύμισε πως με την Τουρκία «υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα δυσκολίες». Ο βαθμός των δυσκολιών δεν είναι ασφαλώς πάντα ο ίδιος. Σε αυτή τη φράση όμως συμπυκνώνεται το είδος της σχέσης που έχει διαχρονικά η χώρα μας με τη γειτονική χώρα. Αλλά είναι και από αυτή την ίδια φράση που προκύπτει ο στόχος: η επίτευξη ενός modus vivendi.
Περνώντας όμως κανείς από τη θεωρία στη ζώσα πραγματικότητα, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί: Πώς μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος όταν η Τουρκία δημιουργεί εντελώς αυθαίρετα έναν διάδρομο στη Μεσόγειο «διαγράφοντας» από τον χάρτη τη Ρόδο, την Κάρπαθο και την Κρήτη; Τι περιθώριο, όχι μόνο
συνύπαρξης, αλλά και απλής συνεννόησης, μπορεί να υπάρξει;
Η μία απάντηση είναι τόσο παλιά σχεδόν όσο ο δυτικός πολιτισμός. Si vis pacem, para bellum - εάν θέλεις ειρήνη, προετοίμαζε πόλεμο. Όσο όμως και αν αυτή η απάντηση θεωρείται επιβεβλημένη ενόψει του κινδύνου ενός θερμού επεισοδίου στη Μεσόγειο, άλλο τόσο είναι ανεπαρκής. Η ολοκληρωμένη απάντηση είναι πως η χώρα μας διαθέτει και διπλωματικά εργαλεία, αλλά και διεθνείς συμμαχίες για να γαληνέψουν τα νερά της Μεσογείου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε εξάλλου πως ο αυθαίρετος διάδρομος εκθέτει σε όλο του το εύρος αυτό που η ελληνική πλευρά χαρακτήριζε «τουρκική προκλητικότητα», αλλά λίγοι στη διεθνή κοινότητα μπορούσαν να αντιληφθούν. Τώρα ξέρουν. Κι αυτή η γνώση δεν μπορεί παρά να παίξει τον ρόλο της για να συρθεί η Αγκυρα σε ένα modus vivendi όπου το διεθνές δίκαιο και η Ιστορία θα γίνονται σεβαστά.
ΤΑ ΝΕΑ