Η λογική του «ώριμου φρούτου» είναι πολύ επικίνδυνη για την αντιπολίτευση, για κάθε αντιπολίτευση. Είναι πολύ εύκολο να πιστέψεις πως δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα ιδιαίτερο εσύ για να έλθεις στην εξουσία. Ποντάρεις και εύχεσαι να έλθει η «στραβή», ένα μοιραίο γεγονός που θα οδηγήσει στη ραγδαία απαξίωση της κυβέρνησης ή και στην πτώση της. Αντί να ωριμάσεις ο ίδιος, περιμένεις να σαπίσει ο αντίπαλος.
Μετά αρχίζουν τα σενάρια. Το πιο δημοφιλές αφορά μια κρίση με την Τουρκία ή ανοικτές ενδοκυβερνητικές διαφωνίες για την αντιμετώπιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ενα άλλο βασίζεται στη θεαματική επιδείνωση της πανδημίας, που οδηγεί σε κραχ το σύστημα υγείας και την οικονομία. Αυτός ο τρόπος σκέψης λειτουργεί σαγηνευτικά για έναν πολιτικό ηγέτη. Εν μέρει λειτουργεί σαν άλλοθι για να μην κάνει αυτά που θα έπρεπε: να προετοιμασθεί, να βρει νέους και ικανούς ανθρώπους, να ανανεώσει το κόμμα, να παρουσιάσει εφικτές και τεχνοκρατικά βάσιμες προτάσεις για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα βασίζεται, άλλωστε, στην απέραντη φλυαρία και παραφιλολογία, που εκτρέφουν καθημερινά σενάρια. Όταν λειτουργούσαν τα «καφέ της παραεξουσίας» του κέντρου των Αθηνών, τα σενάρια έδιναν κι έπαιρναν μαζί με εντελώς αβάσιμες πληροφορίες. Πάντοτε με λίγους «ξένους», στους οποίους αποδίδονταν σενάρια που συνήθως αγνοούσαν…
Καταναλώνεται ασύλληπτη ενέργεια σε αυτό το αέναο «καφενείο». Δυστυχώς, οι περισσότεροι πολιτικοί και οι αυλές τους το λατρεύουν, γιατί απαιτεί πολύ λιγότερη προσπάθεια και αναζήτηση από την κανονική διαδικασία προετοιμασίας για τη διακυβέρνηση της χώρας.Το έχουμε δει πολλές φορές το έργο στο παρελθόν και το πληρώσαμε ακριβά. Πληρώσαμε, π.χ., πανάκριβα τη βιασύνη του Τσίπρα να ρίξει τον Σαμαρά λες και ήταν έτοιμος από καιρό να κυβερνήσει.
Οι καιροί είναι απαιτητικοί. Οι προκλήσεις του 2021 δεν έχουν καμία σχέση με αυτές του παρελθόντος. Ο κόσμος είναι πιο ψαγμένος και καταλαβαίνει πόσο δύσκολη δουλειά είναι η διακυβέρνηση. Οσο και να θυμώνει, κάπου θυμάται σε τι περιπέτειες τον έβαλε η ψήφος της οργής στο πρόσφατο παρελθόν.
Το λέμε πάντα πως η χώρα χρειάζεται μια καλή αντιπολίτευση όσο και μια καλή κυβέρνηση. Προς το παρόν, έχουμε μια αντιπολίτευση που αναλώνεται στην εσωστρέφεια και σε «λιτανείες» προς τιμήν μεταπολιτευτικών τοτέμ που έχουν ξεπεραστεί από την ίδια την κοινωνία. Η επιλογή του «ώριμου φρούτου» μπορεί να θεωρείται ασφαλής για τώρα. Εμπεριέχει, όμως, τον κίνδυνο να «σαπίσει» το κόμμα της αντιπολίτευσης πριν από το… φρούτο.
Αλέξης Παπαχελάς-Καθημερινή
Προς το παρόν, έχουμε μια αντιπολίτευση που αναλώνεται στην εσωστρέφεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μια κυβερνηση που χωρις μπουσουλα καταμεσης στο ζωσμενο απο πουσι φουρτουνιασμενο πελαγος, ψαχνει με το καραβοφαναρο να βρει λιμανι απανεμο να αραξει!!