Υπόθεση Ζαρούλια

Αρχές Οκτωβρίου, όλοι περιμέναμε την ετυμηγορία του δικαστηρίου για την πολύκροτη δίκη της Χρυσής Αυγής. Στις 2 Οκτωβρίου, ξαφνικά, πέντε ημέρες πριν από τη δημοσιοποίηση της απόφασης του δικαστηρίου όπου λίμναζε επί 7 χρόνια η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, πληροφορηθήκαμε ότι η Ελένη Ζαρούλια, πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής και σύζυγος του Νίκου Μιχαλολιάκου, διορίστηκε σαν μετακλητή υπάλληλος στη Βουλή. Σας παραθέτω την απόφαση όπως δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (τεύχος ΥΟΔΔ, αρ. φύλλου 811).

«Με την υπ’ αρ. 10747/7309/24-9-2020 απόφαση του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων διορίζεται σε θέση μετακλητού υπαλλήλου κατηγορίας ΥΕ, προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 35 παρ. 1θ΄ του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β΄, Α΄ 51/1997), όπως ισχύει, στον πρώην Πρόεδρο “Κ.Ο. ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”, Νικόλαο Μιχαλολιάκο, μετά την κατά νόμο πρότασή του, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 35 και 36 του προαναφερόμενου Κανονισμού, η Ελένη Ζαρούλια του Βασιλείου (Α.Δ.Τ.:ΧΧΧΧ), με το 7ο Μ.Κ. όπως τούτο ισχύει για τους υπαλλήλους της Βουλής, της ΥΕ κατηγορίας του ν. 4354/2015 (Α΄ 176), όπως ισχύει. (Αριθμ. εγκρίσεως δαπάνης Διευθύνσεως Οικονομικών Υπηρεσιών της Βουλής: 10752/7312/24-9-2020). (Αριθμ. βεβ. εγγραφής στο Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου: 4582124115/23-09-2020)».

Ο διορισμός της προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής, που δίνει το δικαίωμα στους πρώην προέδρους Κοινοβουλευτικών Ομάδων να έχουν μετακλητούς στο

γραφείο τους, ωστόσο ο χρόνος δημοσίευσης της απόφασης προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος απομάκρυνε στα μέσα Σεπτεμβρίου τον μετακλητό που απασχολούσε και ζήτησε να διοριστεί στην ίδια θέση η σύζυγός του. Επιπλέον, ο γραμματέας της Χρυσής Αυγής ζήτησε και γραφείο στο Κοινοβούλιο, κάτι που όμως δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό και απορρίφθηκε.

Η απόφαση αυτή ξεσήκωσε θύελλα και βρέθηκε τρόπος να ανακληθεί ο διορισμός. Η απόφαση της ανάκλησης ελήφθη έπειτα από διεξοδικό έλεγχο των δικαιολογητικών που είχε υποβάλει η ίδια για τη θέση, από τον οποίο αποκαλύφθηκε ότι είχε καταθέσει ψευδή υπεύθυνη δήλωση περί μη κακουργηματικής υποδικίας, η οποία συνιστά κώλυμα διορισμού. Τώρα αυτό πώς διέφυγε από τα όργανα που ενέκριναν την πρόσληψη μένει να το μάθουμε μετά την ολοκλήρωση της έρευνας. Πάντως, όλος ο κόσμος ήξερε ότι είναι υπόδικη. Μόνοι αυτοί στη Βουλή δεν το ήξεραν; Πιθανότερο είναι να το «παράβλεψαν» γιατί μπορεί να βολεύει και άλλους.

Το θέμα θεωρήθηκε λήξαν. Σωστά; Λάθος, μεγάλο λάθος. Το θέμα είναι πολύ πιο μεγάλο από έναν διορισμό μετακλητού υπαλλήλου. Ελάτε να δούμε μαζί μερικά ζητήματα που αποκαλύπτει αυτή η υπόθεση, που μάλλον πέρασαν κάτω από το ραντάρ των ΜΜΕ.

Η απόφαση αναφέρει ότι η Ζαρούλια είναι «ΥΕ». Δηλαδή, Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Δεν ενόχλησε κανένα το επίπεδο των γνώσεών της; Τέτοιους ανθρώπους περιορισμένης μόρφωσης θέλουμε στη Βουλή μας; Είναι πραγματικά ντροπιαστικό να μπορούν να διορίζονται μετακλητοί υπάλληλοι με εφόδιο την υποχρεωτική εκπαίδευση. Χαρακτηριστικό του ρουσφετολογικού χαρακτήρα του Κανονισμού της Βουλής. Ντροπή!

Ο Κανονισμός της Βουλής είναι από το 1997, δηλαδή από τότε αρχίσαμε τους χαριστικούς διορισμούς. Προσωπικά όμως με ξένισε το γεγονός ότι ένας πρώην πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας που δεν εκπροσωπείται στη Βουλή, και που ο ίδιος δεν είναι ούτε καν βουλευτής, με ποιο σκεπτικό απέκτησε το δικαίωμα να διορίζει μετακλητό υπάλληλο; Πάμε παρακάτω. Συνήθως οι μετακλητοί υπάλληλοι φεύγουν όταν φύγει αυτός που τους διόρισε. Τουλάχιστον αυτό ξέραμε για τους υπουργούς. Στη Βουλή φαίνεται ότι μπορούν να παραμένουν. Για πόσο διάστημα; Ευτυχώς, οι απορίες μου λύθηκαν από το «Βήμα» της 11ης Οκτωβρίου 2020, από όπου αντιγράφω το σχετικό απόσπασμα:

«…Τυπικά ωστόσο ο κ. Μιχαλολιάκος, όπως και όλοι οι πρόεδροι Κοινοβουλευτικών Ομάδων, δικαιούνται μετακλητό. Το σχετικό άρθρο 35 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β΄) προβλέπει μία θέση μετακλητού υπαλλήλου, όπως άλλωστε μετακλητοί προβλέπονται και για τους πρώην πρωθυπουργούς (4 θέσεις), για τους πρώην αντιπροέδρους κοινοβουλευτικών κυβερνήσεων (1 θέση), για τους πρώην προέδρους της Βουλής (4 θέσεις), χώρια τους μετακλητούς υπαλλήλους που προβλέπονται για τους νυν προέδρους και αντιπροέδρους της Βουλής, τους γενικούς και ειδικούς γραμματείς της Βουλής και τους προέδρους των ΚΟ κατά σειρά δύναμης. Τα δε πρόσωπα “διορίζονται από πρόταση του κατά περίπτωση αρμοδίου” (άρθρο 36)». Σύμφωνα με το δημοσίευμα έγινε μια προσπάθεια περιορισμού του πλήθους επί προεδρίας του Νίκου Βούτση (Νοέμβριος 2019), αλλά «…ύστερα από “διακομματικές πιέσεις” με νέα τροποποίηση του Β΄ Μέρους του Κανονισμού της Βουλής το δικαίωμα που είχαν για μετακλητό παρατάθηκε για την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο…». Και το δημοσίευμα καταλήγει με την ακόλουθη παράγραφο που είναι όλα τα λεφτά: «Η παράταση αυτή, όπως δήλωσε τότε ο κ. Βούτσης στην Ολομέλεια, δόθηκε ύστερα από αιτήματα πρώην προέδρων Βουλής, πρώην πολιτικών αρχηγών κ.λπ. “οι οποίοι είναι ενεργοί, ανεξάρτητα αν είναι νυν βουλευτές ή όχι, κάνουν εκδόσεις, κάνουν εκδηλώσεις, είναι στην Ακαδημία και αλλού”».

Με πολύ απλά λόγια, οι πολιτικοί μας, ανεξαρτήτως κόμματος, έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση στη Βουλή για να προσλαμβάνουν όποιον θέλουν. Η Ζαρούλια είναι σύμπτωμα μιας πολύ αρρωστημένης κατάστασης που πραγματικά απορώ γιατί δεν μας ενοχλεί όσο πρέπει. 

Θα σας θυμίσω μόνο δύο περιπτώσεις. Η τότε αντιπρόεδρος της Βουλής Τασία Χριστοδουλοπούλου παραιτήθηκε από την κυβέρνηση, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε διοριστεί η κόρη της στη Βουλή και παραδέχθηκε η ίδια με αφοπλιστική αφέλεια ότι είχαν αξιοποιηθεί προς τούτο «κάποιες γνωριμίες, διασυνδέσεις και τα λοιπά…».

Πολλά χρόνια νωρίτερα, ο άλλοτε πρόεδρος (για μία ημέρα!) της Βουλής Βύρων Πολύδωρας είχε προλάβει μέσα σε αυτό το 24ωρο να υπογράψει τον διορισμό της δικής του θυγατέρας. Οχι μόνο το παραδέχθηκε –με αφοπλιστική αφέλεια και εκείνος– αλλά επιπλέον υπερασπίστηκε την απόφασή του, διερωτώμενος: «Γιατί τόσος πόλεμος τώρα; Εκανα κάτι κρυφά; Ή παράνομα;».

Αν πάμε ακόμα πιο πίσω, θα βρείτε σειρά περιπτώσεων όπου συγγενείς και φίλοι διορίστηκαν αρχικά ως μετακλητοί για να μονιμοποιηθούν δι’ αυτής της μεθόδου στη συνέχεια.

Το γεγονός ότι τροποποιήθηκε ο Κανονισμός της Βουλής ώστε να απαγορεύεται η πρόσληψη συγγενών Α΄ βαθμού, είναι ντροπή για το πολιτικό σύστημα, γιατί ακριβώς πιστοποιεί την κατάχρηση που γινόταν, ακόμα και αυτών των καταχρηστικών διατάξεων της Βουλής.

Υπάρχουν όμως και άλλα ζητήματα. Γιατί κάποιος που ήταν «πρώην», αλλά τώρα δεν είναι ούτε βουλευτής, δικαιούται προνόμια στη Βουλή; Υπάρχει λογική εξήγηση; Η μόνη εξήγηση είναι ότι έτσι βολεύονται όλοι όσοι καταφέρνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να φτάσουν σε υψηλές θέσεις.

Αν οι πολιτικοί μας θέλουν να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση των πολιτών πρέπει να απεμπολήσουν μόνοι τους όλα αυτά τα προνόμια διορισμών, που μόνο το κακό παράδειγμα δίνουν στην κοινωνία. Πώς μπορεί να σκέφτεται ένας νέος άνθρωπος όταν βλέπει ότι ακόμα και στον Ναό της Δημοκρατίας επικρατεί το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία. Στο κάτω κάτω, αν θέλουν υπαλλήλους για τα γραφεία των πρώην και νυν ας τους διαλέγουν μέσω ΑΣΕΠ, για να μπορούν να προσλάβουν και άξιους ανθρώπους.

Ετσι θα γλιτώναμε το φιάσκο της Ζαρούλια και την πρόσληψη του λαϊκού τραγουδιστή το 2016 από τον τότε Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, «γιατί είχαν υποχρέωση στον πατέρα του», ο οποίος τα βράδια συνέχιζε το καλλιτεχνικό πρόγραμμά του σε μπουζουξίδικο! Πόσοι άλλοι έχουν καταφέρει να «τρυπώσουν» στη Βουλή χωρίς να τους πάρουμε χαμπάρι, είναι άγνωστο και θα παραμείνει άγνωστο.

Ενας πολιτικός που θα αποφάσιζε να διορθώσει αυτή την κατάσταση πιθανόν να έχανε μερικές δεκάδες ψήφους, αλλά θα κέρδιζε πολλές χιλιάδες από αυτούς που βλέπουν την κατάφωρη αδικία του πολιτικού «βύσματος»! Οσα χρόνια παρακολουθώ την πολιτική κατάσταση μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κανένα κόμμα δεν κέρδισε εκλογές κάνοντας προσλήψεις. Απλά πρόσθεσε άλλο ένα βάρος στον τόπο, το οποίο με τη μονιμότητα δεν διορθώνεται.
  Ανδρέας Δρυμιώτης -σύμβουλος επιχειρήσεων.

Καθημερινή