Εθνικό ό,τι είναι αληθινό

Εχουμε ανάγκη από τα-ρα-τα-τζούμ και εθνικοπατριωτικά μεγαλεία; Από μύθους; Φυσικά έχουμε. Όπως όλοι οι λαοί της Οικουμένης. Ανάγκη μεγάλη. Όμως έχουμε ανάγκη και από αλήθειες.

Όπως έλεγε και ο μέγιστος Διονύσιος Σολωμός «το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό, τι είναι αληθινό» Επομένως καλές οι παρελάσεις, καλά τα εμβατήρια, ακόμα καλύτερες είναι οι αλήθειες
Υπήρξε ομοιογένεια στα πλήθη των Ελλήνων εκείνης της εποχής; Όχι δεν υπήρξε. Και πως να υπάρξει σε εκείνη της ρημαγμένη και επί τετρακόσια χρόνια σκλαβωμένη περιοχή. Αστειότητες.

Τι ήταν οι Αρματολοί; Φρουροί των πασάδων. Ιδιαιτέρως του Αλή πασά. Όπως, ας πούμε ο Γεώργιος Καραισκάκης. Που βασικό μέλημά του ήταν η διαφύλαξη των Αγράφων «του»
Από που προέρχονταν οι Αρματολοί; Από τους καλύτερους και τους πιο ασύλληπτους Κλέφτες. Απ αυτούς οι Αρματολοί. Πρώτα το πλιάτσικο και μετά στην δούλεψη του πασά. Να αρπάζουν τους φόρους από τους δουλοπάροικους, να τους δίνουν στους πασάδες κι εκείνοι με τη σειρά τους να τους μισθοδοτούν με το «κάτι τις»

Επομένως ο Καραισκάκης ήταν δούλος των Τούρκων. Όχι φυσικά. Πολλές και αντιφατικές οι όψεις προσώπων και καταστάσεων. Ο Καραισκάκης προς το τέλος του Αγώνα αποφασίζει από διάβολος να γίνει άγγελος. Ετσι ολοκληρωτικά υπέρ Επαναστάσεως. Μνημειώδης η απάντηση του προς τον Μαχμούτ πασά «Λέγεις να προσκυνήσω κι εγώ πασά μου ρώτησα τον πούτζον μου και μου είπε να μη σε προσκυνήσω»

Τι συνέβαινε και ποιοι έκαναν κουμάντο στην Πελοπόννησο; Οι πρόκριτοι και οι τσιφλικάδες. Και μάλιστα ο ένας εναντίον του άλλου. Ας πούμε Ζαίμης εναντίον Λόντου. Και τούμπαλιν. Και Σισίνης εναντίον όλων. Κάπως έτσι. Μετά τα φτιάχνανε και στη συνέχεια πλακώνονταν. Αυτή η αρνητική εικόνα. Αλλά προσέξτε. Ολέθριο λάθος να κρίνουμε με τα σημερινά μέτρα. Κάθε εποχή αλλιώτικη και με τα δικά της κριτήρια

Κι όμως. Αρκετοί απ αυτούς τους τσιφλικάδες, όπως ο Δεληγιάννης, έδωσαν όλη την περιουσία τους υπέρ του Αγώνα. Αρκεί να διαβάσετε το σχετικό και υποδειγματικό πόνημα του αείμνηστου Κωστή Παπαγιώργη περί Δεληγιάννη

Σηκώθηκαν τα λάβαρα στην Αγία Λαύρα παρουσία του Παλαιών Πατρών Γερμανού παρέα με Κολοκοτρώνη και άλλους; Σηκώθηκαν. Χωρίς τον Παλαιών Πατρών και χωρίς Κολοκοτρώνη. Στην πραγματικότητα η επίσημη έναρξη έλαβε χώρα στην Καλαμάτα στις 23 Μαρτίου

Ποιος ο ρόλος του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου; Δόλιος και ραδιούργος. Όμως με όραμα τον Βρετανικό κοινοβουλευτισμό. Αυτός με τον Κωλέττη οι ηθικοί αυτουργοί της εξόντωσης του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Ασε τις στρατιωτικές «ικανότητες» Σκέτος φελλός. Απόδειξη η μάχη του Πέτα. Η πιο βαριά ήττα των αγωνιστών

Ποιο το κορυφαίο γεγονός; Μα φυσικά η πολιορκία και η έξοδος του Μεσολογγίου. Αυτό το υπέρτατο ηρωικό επίτευγμα η καλύτερη διαφήμιση για τον Αγώνα των Ελλήνων. Προφανώς η έξοδος του Μεσολογγίου ώθησε τον George Cunning, υπουργό εξωτερικών της Μ. Βρετανίας, να αποφασίσει, μαζί με Γάλλους και Ρώσους, την λυτρωτική έφοδο με τη ναυμαχία στο Ναβαρίνο

Είναι αλήθεια πως η Επανάσταση είχε κριθεί, πως ο Ιμπραήμ πυρπολούσε, έσφαζε και κατέστρεφε ολόκληρη την Πελοπόννησο πλην Μάνης και Ναυπλίου; Είναι. Ο Αγώνας είχε τελειώσει. Χωρίς την αποτελεσματική και καταλυτική παρέμβαση των τριών μεγάλων δυνάμεων….τετέλεσται! Ο Κάνινγκ αγαπητοί μου. Αρέσει δεν αρέσει. Αυτή η αλήθεια.

Και ποια η καταγωγή των Ελλήνων; Ουδείς γνωρίζει από που κρατάει η σκούφια του κάθε ένα. Σάμπως οι Αγγλοι, οι Γάλλοι γνωρίζουν; Οι πρόγονοί μας μπορεί Σλάβοι, Βλάχοι, Αρβανίτες. Ποιος ξέρει

Τότε γιατί Ελληνες; Επειδή η γλώσσα. Επειδή τα Ευαγγέλια είχαν μεταφραστεί στα Ελληνικά. Επειδή η Εκκλησία. Επειδή όλοι εκείνοι υπέρ Ορθοδοξίας. Όπως είναι γνωστό «η γλώσσα και όχι το αίμα μιλάει». Γι αυτό

Και για να ολοκληρώνω. Η Ελλάδα ένας απέραντος Εμφύλιος, ατελείωτη διχόνοια, ένα απέραντο δάνειο και διαρκής χρεοκοπία. Ο αναντικατάστατος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης να σαπίζει στα μπουντρούμια και ο Ιμπράημ να αλωνίζει. Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. Ο καλύτερος και αληθινά πατριωτικός εορτασμός είναι η Αλλαγή εδώ και τώρα. Και ατομική και συλλογική και πολιτική και κυρίως οικονομική. Όλα τα υπόλοιπα τα-ρα-τα-τζούμ και εθνικοπατριωτική φούσκα!

 Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ