Επιστήμη κατά ανοησίας

Ο πρωθυπουργός προχθές είπε πως «δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της επιστήμης». Προφανώς αυτή τη φράση δεν θα την προσεγγίσουμε με τα εργαλεία της επιστημολογίας. Επιστήμη που δεν φέρει το στοιχείο της διάψευσής της δεν είναι επιστήμη, υποστηρίζουν επιφανείς επιστημολόγοι. Είναι προφανές πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ήθελε να ανοίξει διάλογο μαζί τους. Δεν απευθυνόταν σε ένα συνέδριο επιστημολόγων. Έκανε μια δήλωση ενταγμένη στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία, που προσδιορίζεται από την προσπάθεια να εμβολιασθούν όσο το δυνατόν πιο πολλοί Έλληνες. Και ο πρωθυπουργός καταφεύγει στην επιστήμη γιατί ένα μέρος της κοινωνίας, όχι ευκαταφρόνητο, προβάλλει ισχυρές αντιστάσεις. Αμφισβητούσε στην αρχή την επικινδυνότητα της COVID-19 και τώρα αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα των εμβολίων και την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. 
Σε αυτούς τους πολίτες απευθύνεται ο πρωθυπουργός, επικαλούμενος τα επιτεύγματα της επιστήμης που, μέσα σε

μικρό χρονικό διάστημα, κινητοποιώντας δεκάδες χιλιάδες ερευνητές, δαπανώντας τεράστιους πόρους και μετά τη διενέργεια χιλιάδων πειραμάτων, ανακάλυψε τελικά το εμβόλιο κατά της πανδημίας.

Απέναντι σε αυτή την επιστημονική ακολουθία, η άλλη πλευρά αντιπαραθέτει δοξασίες, προκαταλήψεις, συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις της πραγματικότητας διανθισμένες με θρησκοληπτικό φανατισμό. Συμπερασματικά, υπάρχουν δυστυχώς εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη –γιατί το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό– που λησμονούν πως η ανθρωπότητα προόδευσε χάρη και στην ύπαρξη των εμβολίων. Είναι μια ιστορική πείρα που μεταβιβάζεται και μέσω της παιδείας από γενιά σε γενιά. Αν αυτός ο ιμάντας μεταβίβασης σπάσει σε κάποιο σημείο, δημιουργούνται επικίνδυνες ρωγμές στις κοινωνίες.  

Πού να φαντάζονταν οι άνθρωποι των προηγούμενων δεκαετιών πως, εν έτει 2021, θα υπάρξουν πολίτες που θα αμφισβητήσουν εκείνα τα επιστημονικά επιτεύγματα που έσωσαν τις δικές τους τις ζωές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, διαπιστώνει πως αυτή η άρνηση του ορθού λόγου μπορεί να οδηγήσει ολόκληρη την κοινωνία σε μια καταστροφική πορεία και γι’ αυτό αγωνίζεται να τους πείσει να αλλάξουν κατεύθυνση. 
Νομίζω πως με αυτούς τους ανθρώπους δεν υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης, καθώς μιλούμε πλέον άλλη γλώσσα. Αν μπαίναμε στη «λογική» τους, θα προσβλέπαμε μήπως το Άγιο Πνεύμα, διά της επιφοιτήσεως, τους φώτιζε. Φαίνεται πως το Αγιο Πνεύμα δεν ασχολείται με ιδανικούς αυτόχειρες, το ίδιο και οι Άγιοι Πατέρες τους οποίους προσκυνούν. Στο τέλος, μακάρι να μη ζητούν τη βοήθειά τους από την Εντατική.

 Σ. Μουμτζής-Καθημερινή