Θεέ μου πόσο χαμηλά έπεσα

Ο Stef Cassel λοιπόν που οι αντίπαλοί του κακώς τον επικρίνουν ως εξοδούχο φαντάρο των είκοσι ημερών. Κι όμως νομίμως σουλατσάρει. Τέλος πάντων.

Ο Stef λοιπόν, μέσα στον οίστρο ενός αντιπολιτευτικού παραληρήματος άνευ ορίων, προσέγγισε και υπερπήδησε το κόκκινο. Ετσι ανερυθρίαστα, μπερδεύοντας καφενείο του Διστόμου με την Βουλή των Ελλήνων, λέγοντας, επακριβώς πως όχι μόνο ο Κυριάκος πρέπει να παραιτηθεί αλλά και ταυτοχρόνως να προκηρύξει εκλογές με την παρουσία ξένων παρατηρητών

Γι αυτό κι εγώ αναρωτιέμαι επιεικώς, μπας και ο Stef μπερδεύει την Ελλάδα με την Ουγκάντα του πασίγνωστου και θρυλικού Ιντι Αμίν Νταντά. Ο οποίος, εκτός όλων των άλλων αγαπημένων του σπορ, του άρεσε να καταβροχθίζει ανθρώπινες σάρκες. Ετσι λέγεται. Χωρίς να προσδιοριστεί και να διευκρινιστεί λεπτομερώς, αν προηγουμένως τις έβραζε, τις τηγάνιζε η τις έψηνε στα κάρβουνα

Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται και ορμάει να κατασπαράξει. Και εν προκειμένω δεν πρόκειται για έναν αλλά για πολλούς λύκους. Αρκετοί εξ αυτών ακονίζουν τα δόντια τους εντός του μαντριού της Νέας Δημοκρατίας. Αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές

Κάπως έτσι σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης, από τους θεοσεβούμενους της «Νίκης» μέχρι τα συντρόφια της «Νέας Αριστεράς», συμπεριλαμβανομένου και του Νίκου Ανδρουλάκη. Ο οποίος, ως εξαιρετικός γνώστης της Ελληνικής γλώσσας, να μην αναφερθώ στα Αγγλικά του Οξφορδιανής προελεύσεως, μπέρδεψε τη «συγκάλυψη» με το «συγκάλημα». Μια λέξη που μου θύμισε την μακαρίτισσα τη Νόνα μου η οποία δείχνοντάς κάποια ευτραφή κυρία μου έλεγε «παιδάκι μου θα έχουν συγκαεί τα….»
Μεταξύ λοιπόν θεοσεβούμενων από τη μια και του αρχηγού της Ελληνικής λύσης, του θρυλικού Κυριάκου Βελόπουλου, κάτοχο επιστολών του Ιησού, και από την άλλη του ΠΑΣΟΚ της σοσιαλδημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ του Stef, οργανώνεται μέτωπο εφόδου με εφεδρικές και δημοσίως κρυπτόμενες δυνάμεις προερχόμενες από τη Νέα Δημοκρατία

Καθένας για τα δικά του συμφέροντα φυσικά. Αλλοι για να μαδήσουν. Αλλοι για να κοντύνουν και όλοι μαζί για να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα μπάχαλου, γενικευμένης αμφισβήτησης και χάους. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου

Κλείσιμο

Μέσα σ αυτό το πλαίσιο, ο Stef πλειοδοτώντας σε αντιπολιτευτικό οίστρο, ούτε λίγο ούτε πολύ εμφανίζει και μάλιστα στιγματίζει την Ελλάδα ως κράτος υποτελές στον δικτάτορα Μητσοτάκη. Πράγμα που σημαίνει ότι όλοι οι θεσμοί είναι γονατισμένοι. Ότι όλοι οι υψηλά ιστάμενοι, κυρίως η πρόεδρος της Δημοκρατίας, υπηρετούν η στην καλύτερη περίπτωση ανέχονται της κρυφο-δικτατορία του Κυριάκου

Πράγμα που σημαίνει ότι το κυβερνών κόμμα της γαλάζιας παράταξης είναι φορέας τέτοιων δικτατορικών, αυταρχικών, μεθόδων. Πράγμα που σημαίνει ότι τα αποτελέσματα των επικείμενων ευρωεκλογών θα αμφισβητηθούν ως χαλκευμένα και βολικά για τη Νέα Δημοκρατία. Με την προυπόθεση φυσικά τα αποτελέσματα να είναι δυσάρεστα για τον Stef και κάπως αισιόδοξα για τον Κυριάκο

Πράγμα που σημαίνει ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον ισχυρισμό περί κρυφο-δικατορίας του Κυριάκου και χαλκευμένων αποτελεσμάτων, στέλνει μήνυμα στους ευρωπαίους να λάβουν τα μέτρα τους και φυσικά να τον επαναφέρουν στην τάξη

Με απλά λόγια ίχνος χαλινού. Ιχνος ορίων. Ιχνος πολιτικού αλφαβητισμού. Ιχνος απλής λογικής. Μπροστά στην λαιμαργία ενός ασυγκράτητου φιλοτομαρισμού, ενός αχαλίνωτου και ασυγκράτητου ναρκισσισμού και ενός ευκαιριακού και τυχοδιωκτικού οπορτουνισμού, όλα μα όλα είναι θεμιτά και η λάσπη το καλύτερο υλικό προς συνεύρεση με καλοκουρδισμένο ανεμιστήρα

Ένα θα συνιστούσα στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να τον μαζέψουν επειγόντως. Αν δεν το κάνουν το ίδιο και αυτοί όπως ο τέντζερης με το καπάκι. Με την κραυγή Como Sono Caduta in Basso. Από την θρυλική Ιταλική κωμωδία του Λουίτζι Κομεντσίνι και του 1974 με την γοητευτική Λάουρα Αντονέλι που ελληνικώς μεταφράστηκε Θεέ μου πόσο χαμηλά έπεσα!

 Δημ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ