Βούληση

 

Το «νέο Μεταναστευτικό» δεν είναι καθόλου νέο. Βαραίνει την περιοχή μας τουλάχιστον από το 2015.

Μόνο που τότε οι εισβολείς ερχόντουσαν από την Τουρκία. Τώρα από την Ανατολική Λιβύη.

Η διαφορά; Εξι δισ.

Τόσα πήρε ο Ερντογάν για να μαζέψει τους δικούς τους. Δεν ξέρουμε ακόμη πόσα ζητάει ο Χαφτάρ για να κάνει τη δουλειά.

Το θέμα όμως παραμένει το ίδιο. Χιλιάδες υποψήφιοι μετανάστες της Αφρικής και της Ασίας επιχειρούν να εισβάλουν στα μέρη μας χωρίς να ρωτήσουν κανέναν.

Προφανώς αποτελεί στοιχειώδη κοινωνική και εθνική υποχρέωση να τους κλείσεις τον δρόμο και να διαφυλάξεις τις νόμιμες οδούς μετανάστευσης.

Εχουμε κράτος δικαίου, ναι. Αλλά έχουμε και κράτος ασφάλειας, τάξης, δημοκρατικής κυριαρχίας και κοινωνικής συνοχής. Δεν έχουμε κράτος «μπάτε σκύλοι αλέστε».

Να επαναλάβουμε άλλωστε για άλλη μια φορά ότι η μετανάστευση δεν αποτελεί δικαίωμα.

Αποτελεί πρόθεση η ικανοποίηση της οποίας υπόκειται στους νόμους, τους κανόνες, τις διαδικασίες και τις ρυθμίσεις του κράτους υποδοχής.

Ευτυχώς η Ευρώπη σήμερα έχει πολύ μεγαλύτερη συνειδητοποίηση του προβλήματος από το 2015 όταν έλεγε ανοησίες η Μέρκελ.

Έχει πλέον και τις απαιτούμενες πλειοψηφίες για να υπηρετήσει την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Ωστε να κάνει κατ’ αρχήν τρία απλά πράγματα.

Πρώτον, αναθεώρηση των κανόνων δικαίου που

αφοπλίζουν τα κράτη απέναντι στους εισβολείς.

Οι συνθήκες έχουν αλλάξει και ζούμε έναν διαρκή Εβρο. Πρέπει να το αποδεχτούμε ψυχολογικά. Ωστε να το αντιμετωπίσουμε στην πράξη.

Δεύτερον, αποτελεσματική και αυστηρή φύλαξη των συνόρων, χερσαίων και θαλάσσιων. Με κάθε εύλογη μέθοδο φρούρησης και αποτροπής.

Για τις εθνικές δυνάμεις ασφαλείας δεν το συζητώ. Είναι μέσα στα καθήκοντα και τις αρμοδιότητές τους.

Αλλά και η ευρωπαϊκή Frontex είναι υπηρεσία φύλαξης συνόρων. Οχι σωματείο υποδοχής «Ο καλός πρόσφυγας».

Τρίτον, αντιμετώπιση της «πέμπτης φάλαγγας» του μεταναστευτικού λόμπι που εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στις παρυφές του αμειβόμενου ανθρωπισμού και της δωρεάν ευαισθησίας.

Φτάσαμε να ζητούν τα ρέστα από τις ελληνικές Αρχές επειδή βούλιαξε ένα σαπιοκάραβο υπερφορτωμένο με παράνομους μετανάστες έξω από τα ελληνικά χωρικά ύδατα που δεν ερχόταν καν στην Ελλάδα.

Το αισιόδοξο είναι πως υπάρχει μια όλο και πιο ευρεία βούληση στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες να τελειώνουμε με την ασυδοσία και το καλαμπούρι.

Το ζητούμενο είναι αυτή η βούληση να γίνει πράξη. Τόσο σε εθνικό, όσο και σε ενωσιακό επίπεδο.

Ώστε να αποκτήσει επιτέλους η Ευρωπαϊκή Ένωση τα μέσα που θα της επιτρέψουν να προστατεύσει την ύπαρξή της, την κοινωνία της και τον πολιτισμό της.

Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ