Αλέξης Τσίπρας: γράψ' τα και κλάψ' τα

Διαβάζω ότι ο σύντροφος μπρόεδρος σκοπεύει να «γράψει» βιβλίο για τη διαπραγμάτευση του 2015 (τα εισαγωγικά γιατί λογικά θα διηγηθεί και θα το γράψει κάποιος που να ξέρει να γράφει) και έχω να προτείνω τους εξής τίτλους: «17 ώρες δουλειάς», «Ερπης για την Ελλάδα» ή «Μιλούσαν όλοι αγγλικά (και δεν καταλάβαινα Χριστό)».

νόμπελ (το) 1. τροφή που τοποθετείται στην άκρη του αγκιστριού, δόλωμα, «το μόνο που χρειάζεσαι είναι λίγο νόμπελ και τα ψάρια θα τσιμπήσουν», 2. υπόσχεση που δεν πρόκειται να τηρηθεί και δίνεται για να παρασύρει, «αφού τον γέμισε νόμπελ, τον στράγγιξε και μετά τον άφησε στα κρύα του λουτρού», 3. εμπαιγμός, κοροϊδία, δούλεμα, «λίγα πράγματα είναι τόσο εξοργιστικά όσο το να βλέπεις το νόμπελ των πονηρών στους αφελείς».

Ματαιόδοξος για βραβείο

Μπορεί ο Καμμένος ο Πάνος να μην είναι ο πιο αξιόπιστος άνθρωπος του κόσμου, αλλά τα όσα είπε για

Θα τρίζουν τα κόκαλα του Λεωνίδα

Οι Σπαρτιάτες λοιπόν. Η καπηλεία της απροσμέτρητης ντροπής. Τέλος πάντων. Οι φασίστες. Οι νεοναζί. Οι καιροσκόποι. Οι ευκαιριακοί. Τα μικρόφωνα και οι ντουντούκες του γνωστού έγκλειστου εγκληματία.

Μερικά ζητηματάκια που προέκυψαν με την είσοδο της παρέας κάποιου περιφερόμενου από κόμμα σε κομματίδιο με το όνομα Βασίλειος Στίγκας.

Το πρώτο ζήτημα σχετικά με τον θόρυβο που προκλήθηκε. Μα είναι δυνατόν! Αναφώνησαν κάμποσοι εξ όλων των παρατάξεων. Μα φυσικά εντός της επικράτειας κυκλοφορούν ανάμεσά μας χιλιάδες συμπολίτες εμφορούμενοι από τις ίδιες απόψεις. Ισως ακόμα πιο ακραίες. Δηλαδή, τι να τους κάνουμε; Να τους κάψουμε; Να τους μεταφυτέψουμε σε κάποια βραχονησίδα πλησίον του Ερντογάν;
Το δεύτερο ζήτημα. Μα φυσικά παρόμοιες ομάδες, και μάλιστα πολυπληθείς, εντός πολλών ευρωπαϊκών χωρών - και μάλιστα των καλυτέρων οικογενειών. Δηλαδή η Λε Πεν τι είναι; Η Μελόνι; Τα φασιστοειδή κόμματα Αυστρίας, Γερμανίας, Σουηδίας, Ουγγαρίας; Η Λερναία Υδρα με πολλά κεφάλια. Κόβεις το ένα, φυτρώνει το άλλο. Και πάει λέγοντας...

Το τρίτο ζήτημα. Οι αιτίες που προκαλούν αυτές τις ακραίες συμπεριφορές με εξίσου ακραίες απόψεις. Αν μελετήσετε προσεκτικά τα ευρήματα πολλών σχετικών ερευνών, θα πέσετε πάνω σε αποκαλυπτικά συμπεράσματα. Όπως η πραγματικότητα που βιώνουν αρκετοί συμπολίτες μας εκτοπισμένοι στο περιθώριο του συστήματος. Για πολλούς λόγους. Η ανεργία, η ανέχεια, ο

Ένα κόμμα και κάτι ψιλά…

Οι πρώτες μέρες της νέας Βουλής και της νέας κυβέρνησης επιβεβαιώνουν ό,τι είχαμε υποψιαστεί μετά τη διπλή εκλογική διαδικασία.

Το σύστημα του «ενάμιση κόμματος» που είχε βγει από τις κάλπες του 2019 μας αποχαιρέτησε για τα καλά.

Και στη θέση του οι κάλπες του 2023 ανέδειξαν ένα σύστημα «ενός κόμματος και κάτι ψιλά».

Σύστημα πρωτοφανέρωτο και πάντως εντελώς έξω από τα συνηθισμένα μοντέλα πολιτικής που παρήγαγε έως τώρα η Δημοκρατία της Μεταπολίτευσης.

Έχουμε λοιπόν ένα κόμμα που κυριαρχεί παντού κι από δίπλα υπαρκτές ή ανύπαρκτες πολιτικές δυνάμεις πολύ μικρότερου βεληνεκούς. Να σημειώσω ενδεικτικά ότι το πρώτο κόμμα (ΝΔ) πήρε στις εκλογές σχεδόν 3,5 μονάδες περισσότερες από το άθροισμα των ποσοστών του δεύτερου, του τρίτου και του τέταρτου κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ).

Περισσότερο κι από την κυριαρχία του ενός κόμματος, η εικόνα αυτή επιτείνεται άλλωστε από τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης σε μια οκτακομματική Βουλή με τρία αδιευκρίνιστα ή άγνωστα κόμματα του 3-4% και με την αξιωματική αντιπολίτευση να υπολείπεται 23 μονάδες και 111 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Στην Αγγλία θα μιλούσαν για landslide – εκλογική «κατολίσθηση», αν το αποδίδω ορθά…

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα σημερινά φύλλα.

Οι «Παπαγάλοι» κρώζουν και πάλι…

Θανάσης Κ.

 

Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα εδώ και καιρό είναι αυτό ακριβώς που ΔΕΝ συζητήθηκε στην προεκλογική εκστρατεία: Η προοπτική «συμβιβασμού» με την Τουρκία για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Οι λεγόμενες «Πρέσπες του Αιγαίου». (Που αφορούν, ωστόσο και κυριαρχικά δικαιώματα πολύ πέραν του Αιγαίου, στην Ανατολική Μεσόγειο…)
Αυτή είναι η μεγαλύτερη εκκρεμότητα της «εθνικής μας ατζέντας» ήδη από το καλοκαίρι του 2020!
ΔΕΝ συζητήθηκε καθόλου προεκλογικά, αλλά ήλθε στην επιφάνεια ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ τις εκλογές…
Κι εμφανίζονται διάφορες «διακομματικές προσωπικότητες», εδώ στην Ελλάδα, να μας «ετοιμάζουν» να δεχθούμε τη «μεγάλη αναδίπλωση», το «μεγάλο συμβιβασμό»…
Μας λένε ότι «το Αιγαίο ΔΕΝ είναι Ελληνική λίμνη»!
Ότι «έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο».
Ότι «έχει τεράστια ακτογραμμή στο Αιγαίο».
Άρα κάτι πρέπει να πάρει κι αυτή…
Τα λένε σαν να προσπαθούν να «νουθετήσουν» κάποιους «κακούς», κάποιους… «ακραίους εθνικιστές», που μπορούν να καταλάβουν τα «προφανή» και τα «αυτονόητα»…

Κι έτσι υπηρετούν πλήρως την Τουρκική προπαγάνδα…

* Πρώτα-πρώτα, κανείς δεν λέει ότι η Τουρκία «δεν δικαιούται τίποτα» – στο Αιγαίο ή στις άλλες θαλάσσιες περιοχές όπου έχει ακτογραμμή.
Λέμε ακριβώς το αντίθετο: Πώς όσα «δικαιούται» η Τουρκία τα προβλέπει σαφώς και επακριβώς το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο όμως:
— Πρώτον, η Τουρκία αρνείται να προσυπογράψει (σε αντίθεση με όλες σχεδόν τις υπόλοιπες χώρες που βρέχονται από θάλασσα).
— Και δεύτερον, η Τουρκία διεκδικεί πολλά ΠΑΡΑΠΑΝΩ απ’ όσα η ίδια δικαιούται, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS, 1983)…

Σα να μην έγιναν εκλογές

Από τη μια μεριά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν σε κατάσταση σοκ μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, από την άλλη ο αντιπολιτευτικός λόγος τους είναι σα να μην έγιναν εκλογές. Ό,τι υποστήριζαν προεκλογικά, υποστηρίζουν και μετεκλογικά. Ένα υποκείμενο –ατομικό ή συλλογικό– που βρίσκεται σε κατάσταση σοκ κανονικά, δε θα πρέπει να μιλά. Θα πρέπει να περιμένει να καθαρίσει το μυαλό του, ώστε να έχει πλήρη συνείδηση του που βρίσκεται.

Το πώς θα λύσουν τα εσωκομματικά τους θέματα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αποκλειστικά δική τους υπόθεση, όταν όμως διαβάζω ότι το βασικό πρόβλημα κάποιων είναι «αν θα πάνε ακέφαλοι στη Θεσσαλονίκη», τότε αντιλαμβάνομαι πως αυτός ο χώρος έχει τελειώσει. Και αυτό είναι καλό για τον τόπο. 

Conditio sine qua non για την οριστική και αμετάκλητη επιστροφή στην λεγόμενη κανονικότητα είναι η ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και η εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ βοηθά σε αυτό. 

Αλλά, ας μιλήσουμε και για την κυβέρνηση η οποία παίζει άνευ αντιπάλου. Είμαι σίγουρος πως τόσο ο

Φυτώριο

Την πιο σωστή κουβέντα για την αποχώρηση του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ την είπε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

«Καθένας κάνει τις επιλογές του και κρίνεται από αυτές» (5/7).

Θα κριθούν έτσι και ο Λοβέρδος και ο Ανδρουλάκης.

Ενδεχομένως ο Λοβέρδος δεν άντεχε ένα ΠΑΣΟΚ που μοιάζει «ΣΥΡΙΖΑ με γραβάτα».

Αντιθέτως ο Ανδρουλάκης φαίνεται να αντέχει ένα ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΔΗΣΟ αλλά όχι με τον Λοβέρδο.

Γούστα είναι αυτά και ο χρόνος θα δείξει ποιος είχε δίκιο.

Ενδεχομένως μάλιστα να είχαν δίκιο και οι δυο. Ο Ανδρουλάκης φτιάχνει ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ όπως το νομίζει και θα κριθεί από το ΠΑΣΟΚ που θα φτιάξει. Ο Λοβέρδος είναι ένα άξιο πολιτικό στέλεχος το οποίο αν δεν ενδιαφέρει τον Ανδρουλάκη μπορεί να ενδιαφέρει άλλους.

Η ζωή είναι μπροστά μας. Αυτή θα δώσει απάντηση στο ερώτημα όχι αν Λοβέρδος και Ανδρουλάκης είχαν διαφωνίες (που προφανώς είχαν) αλλά αν μπορούσαν να συμβιώσουν παρά τις πολιτικές διαφωνίες τους.

Προφανώς δεν ήθελαν κι όπως είναι γνωστό, ένα αξιοπρεπές διαζύγιο είναι πάντα προτιμότερο από έναν προβληματικό γάμο.

Πάμε παρακάτω. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να πει ακόμη τι θα κάνει ο Λοβέρδος κι ούτε χρειάζεται να προτρέχουμε. Αποκλείεται πάντως να μείνει μουγκός τέσσερα χρόνια.

Υπάρχει όμως ένας ορατός κίνδυνος. Να μετατραπεί το ΠΑΣΟΚ σε φυτώριο στελεχών του Μητσοτάκη. Θα προσέθετα

Οι πολίτες αδιαφορούν για την εσωκομματική μιζέρια του ΣΥΡΙΖΑ

Όλα αυτά που συμβαίνουν στην Κουμουνδούρου δεν ενδιαφέρουν κανέναν πέρα από τα κομματικά στελέχη και τους βουλευτές. Η κοινή γνώμη έχει άλλα σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί.

Ολοι εναντίον όλων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και προς το παρόν όλοι διαφωνούν με όλους. Όπως αποκάλυψα χθες, ένα αποκαλυπτικό στοιχείο που αφορά το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκουν οι δημοσκόποι στις τελευταίες μετρήσεις που έχουν διενεργηθεί από την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και μετά.

ΣΥΜΦΩΝΑ με δύο πανελλαδικές μετρήσεις, πέντε στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξαναψηφίσουν το κόμμα επειδή έχουν απογοητευτεί μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα. Ο αριθμός είναι πολύ μεγάλος και δείχνει την τάση συρρίκνωσης που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ στην εποχή μετά τον Τσίπρα.

ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι όποιος ή όποια και να αναλάβει νέος πρόεδρος στο κόμμα έχει εξαιρετικά λίγες πιθανότητες για να αναστρέψει την κατάσταση. Η πτωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχιστεί και η γκρίνια θα μεγαλώνει, καθώς όλοι θα αναπολούν τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο θα καλούν να επιστρέψει και να αναλάβει ξανά πρόεδρος!

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ τι χάος υπάρχει, ακόμα δεν έχουν αποφασίσει για τίποτα. Τη Δευτέρα τελικά θα συνεδριάσει η

Μία Βουλή που τα έχει όλα!

Ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Οι περισσότεροι από όσους παρακολουθήσαμε για έξι ώρες τη συνεδρίαση της Βουλής δεν το κάναμε για τον Μητσοτάκη και όσα επρόκειτο να εξαγγείλει. Ούτε για τον Φάμελλο που, λίγο ως πολύ, ο άνθρωπος δεν είχε το δικαίωμα να ορίσει σαφές αντιπολιτευτικό στίγμα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί νέο ηγέτη.

Δεν είδαμε Βουλή ούτε για τον Ανδρουλάκη που, ακόμα και όσοι δεν τον ήξεραν, είχαν την ευκαιρία να τον μάθουν στην προεκλογική περίοδο. Και ο Κουτσούμπας ξέραμε τι θα πει πριν καν ανοίξει το στόμα του. Εντάξει, μπορεί να μας εξέπληξε κάπως ο τόνος του Βελόπουλου, ο άνθρωπος μιλούσε λες και ήταν σε κρίση θυμού, αλλά τέλος πάντων, τον έχουμε ξαναδεί.

Είδαμε Βουλή και δεν πήγαμε θερινό σινεμά για τους «μικρούς» νεοεισερχόμενους. Θέλαμε να ακούσουμε Στίγκα, Νατσιό και Ζωή περιμένοντας να δούμε σε ζωντανή μετάδοση τα highlights της επόμενης ημέρας. Tζίφος. Καλύτερα στο σινεμά. Εντάξει, είχε λίγο χάζι όταν ο Νατσιός άρχισε να λέει για τη διάπλαση των παίδων, τις αμβλώσεις και τους ΛΟΑΤΚΙ, αλλά γενικά δεν σηκώθηκε κουρνιαχτός.  Είπε και ένα ωραίο για «τον άνθρωπο από τη μέση και κάτω», αλλά δεν το συγκράτησα. Πάντως, αν τον ακούς χωρίς να βλέπεις εικόνα, είναι σαν να ακούς ιερέα σε κήρυγμα. Προφανώς η σχέση του με την Εκκλησία έχει

Τσιγάρο, πρέφα και καφέ δεν βαριέσαι αδελφέ

Όπως η ξεκαρδιστική ιταλική κωμωδία του Λουίτζι Κομεντσίνι «Como Sono Caduta in Basso» Που ελληνικώς μεταφράστηκε «θεέ μου πόσο χαμηλά έπεσα»

Αυτός ο τίτλος ταιριάζει γάντι σε όσα λέγονται, ανταλλάσσονται και συμβαίνουν στις σχέσεις του πρώην «συγκυβερνήτη» Πάνου Καμμένου με το πλήθος των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ
Αυτός ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό. Βαρέλι χωρίς πάτο. Όπως έλεγε κάποιος μακαρίτης και στέλεχος του ΚΚΕ «η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος»
Αν λοιπόν ισχύουν όλα αυτά που ο ηλιοκαμένος, θαλασσοπόρος και επαγγελματίας τουρίστας Καμμένος ισχυρίστηκε σε συνέντευξή του στο κανάλι του Αντένα, τότε ο μεν Αλέξης Τσίπρας έβαλε την υπογραφή του, για τη συμφωνία των Πρεσπών με αντάλλαγμα Νόμπελ Ειρήνης. Το οποίο του το υποσχέθηκε η Ανγκελα Μέρκελ. Τουτέστιν «Αλέξη πέσε για να πέσω»
Ο δε Πάνος Καμμένος με την άνεση ενός μεγαλοτσιφλικά του «χωρίου» με την ονομασία Hellas μοίραζε ελληνικά εδάφη για την εγκατάσταση Αμερικανικών βάσεων. Guys ποιο οικόπεδο γουστάρετε για να εγκαταστήσετε τις βάσεις σας; Το Σύνταγμα; Το έχετε!
Με αντάλλαγμα, κι αυτός, την παρέμβαση του Ομπάμα ώστε να καμφθεί η επιθυμία της Μέρκελ και του Σόιμπλε, προς εκδίωξη της Σωρρακώσταινας από την ευρωζώνη με συνακόλουθη επιστροφή στη Δραχμή
Κάπως έτσι και μέσα στον οίστρο μιας ετερόκλητης και κακοφορμισμένης συμμαχίας ταχαριστερών και ακραίων δεξιοεθνικιστών , ο Αλέξης, ο Πάνος και κάποιοι άλλοι, όπως ο Νίκος Παππάς, το ρίχνανε έξω απολαμβάνοντας καλούδια και

Νόμπελ Ειρήνης για γέλια και για κλάματα

Ο Πάνος Καμμένος έχει πει πολλά για τη Συμφωνία των Πρεσπών με πιο αποκαλυπτικό πως οι βουλευτές του είχαν εξαγοραστεί. Δεν μας είπε από ποιους εξαγοράστηκαν. Από τον ΣΥΡΙΖΑ; Από τους «ξένους;» ή από κάτι άλλο; 

Χθες έκανε μια ακόμα αποκάλυψη. Είπε πως το αντίδωρο της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν το Νόμπελ Ειρήνης για Τσίπρα και Ζάεφ. Την υπόσχεση την έδωσε η ίδια η Άγκελα Μέρκελ. Επειδή ο Πάνος Καμμένος πολλά έχει πει, προσωπικά είμαι λιγάκι κουμπωμένος στα όσα ισχυρίζεται. Βέβαια, οι Γερμανοί έδωσαν ένα βραβείο Ειρήνης στον Τσίπρα, αλλά αυτό ήταν τριτοκλασάτο. Βραβείο του κρατιδίου της Βεστφαλίας. Παρηγοριά στον άρρωστο. 

Λίγο μυαλό χρειάζεται για να αντιληφθεί κάποιος πως τα Νόμπελ γενικώς είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, με αυστηρές διαδικασίες και ως εκ τούτου η παρέμβαση ενός κράτους – όπως η Γερμανία – για να επηρεάσει τα μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας φαντάζει αστεία ιστορία. Δε νομίζω πως μπορεί να πρότεινε κάτι τέτοιο η Μέρκελ, αλλά και αν το πρότεινε, ο Τσίπρας θα έπρεπε να ήταν ιδιαίτερα αφελής για να

Ο Καμμένος στην αντεπίθεση κατά ΣΥΡΙΖΑ: Μην με προκαλείτε, θα δώσω βίντεο και μηνύματα

Με μία ανάρτηση στο Twitter, ο Πάνος Καμμένος απαντά στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος με ανακοίνωσή του σχολίασε την συνέντευξη του άλλοτε κυβερνητικού εταίρου στην κυβέρνηση του 2015-2019 στον ΑΝΤ1.

Συγκεκριμένα ο Πάνος Καμμένος δημοσίευσε φωτογραφία στην οποία εμφανίζεται ο ίδιος στο εστιατόριο «The Restaurant by Pierre Balthazar» με τον Αλέξη Τσίπρα, τον Νίκο Παππά και τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Κατά δήλωσή του όπως είπε στη συνέντευξη στον ΑΝΤ1 η συγκεκριμένη συνάντηση έγινε στις 25 Ιουνίου 2015 δηλαδή την ημέρα του κρίσιμου Eurogroup μετά το ελληνικό δημοψήφισμα.
Όπως γράφει ο κ. Καμμένος «επειδή το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ έχει καταληφθεί από πρώην ΠΑΣΟΚ και με προκαλεί την επόμενη φορά θα αναρτήσω και τα βίντεο και τα μηνύματα η ας ρωτήσουν τον Πρέσβη Λευτέρη Καράγιαννη και τον Νίκο Παππά ..κρίμα ….».
Δείτε την ανάρτησή του:

ΣΥΡΙΖΑ: Ο Καμμένος δεν έχει δικαίωμα να κατασκευάζει σενάρια επιστημονικής φαντασίας
Νωρίτερα, ως «αενάρια επιστημονικής φαντασίας» χαρακτήρισε ο ΣΥΡΙΖΑ τα όσα δήλωσε ο πρώην κυβερνητικός εταίρος του Αλέξη Τσίπρα Πάνος Καμμένος, που έδωσε συνέντευξη για τα όσα έγιναν το 2015.
«Ο Πάνος Καμμένος έχει το δικαίωμα να δημοσιοποιεί τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα του 2015 και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Έχει επίσης το δικαίωμα να εμφανίζει τον εαυτό του ως αλάνθαστο πρωταγωνιστή και να κατηγορεί άλλους», σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε υψηλούς τόνους.
«Εκείνο που δεν έχει το δικαίωμα να κάνει είναι να κατασκευάζει σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Να παραμορφώνει τα γεγονότα του χτες για να εξυπηρετήσει τις όποιες επιδιώξεις του σήμερα. Να επικαλείται ως γεγονότα δικές του κατασκευές. Και τελικά να μη

Ψιλά

Όσοι γκρινιάζουν ή δυσανασχετούν ή καλαμπουρίζουν με τη γραφικότητα κάποιων μελών της νέας Βουλής θα πρέπει να θυμούνται ότι κανείς δεν μπήκε μέσα επειδή περνούσε απ’ έξω στην Πλατεία Συντάγματος

Ολοι μπήκαν στη Βουλή επειδή τους εξέλεξε ο ελληνικός λαός. Δηλαδή, οι συμπολίτες μας.

Και ότι χάρη στην ψήφο των συμπολιτών μας έχουμε μια Βουλή με μοναδική δεδομένη σταθερά την κυβερνητική πλειοψηφία – άντε και το ΚΚΕ.

Από εκεί και πέρα κυκλοφορεί ένα κόμμα που ψάχνεται (το ΠΑΣΟΚ), ένα κόμμα που πλακώνεται (ο ΣΥΡΙΖΑ) και τέσσερα κόμματα που περιμένουμε να καταλάβουμε σε ποιο άθλημα αγωνίζονται και με ποια ομάδα παίζουν.

Μετά τις εκλογές σημειώναμε εδώ ότι το σύστημα του «ενάμισι κόμματος» εξέπνευσε, ζωή σε λόγου μας.

Οι κάλπες έβγαλαν το σύστημα του «ενός κόμματος και κάτι ψιλά».

Από το μοναδικό κόμμα περιμένουμε το αυτονόητο: να κυβερνήσει. Κι ο Θεός βοηθός.

Από τα «ψιλά» κανείς δεν ξέρει τι έχουμε να περιμένουμε. Τους περισσότερους ούτε τους γνωρίζουμε, ενώ ακόμη κι εκείνοι που γνωρίζαμε έγιναν εν τω μεταξύ άλλοι.

Θυμάστε τη μαζική μετανάστευση πασόκων στον ΣΥΡΙΖΑ σε

Έχεις κολλήσει κανένα ένσημο;

Διαβάζω και ακούω για διάφορους νέους πολιτικούς οι οποίοι θέλουν να ανέβουν γρήγορα τα σκαλοπάτια, ακόμη και να γίνουν αρχηγοί. Οι μόνες ερωτήσεις που θα τους έκανα είναι «έχετε κολλήσει κανένα πραγματικό ένσημο, όχι σε κομματικό ή υπουργικό γραφείο, αλλά σε κανονική δουλειά; Εχετε νιώσει ποτέ τον κίνδυνο της απόλυσης;». Καλές οι σπουδές και οι γλώσσες. Καλή και η πολιτική εμπειρία σε μια Νεολαία και στα παθιασμένα αμφιθέατρα. Δεν φτάνουν όμως. Αντιθέτως, σε τυλίγουν σε έναν μικρόκοσμο, τον οποίο συχνά μπερδεύεις με τον κανονικό κόσμο.

Κατά τη Μεταπολίτευση αναδείχθηκαν πολλοί τέτοιοι πολιτικοί αστέρες· δεξιοί, αριστεροί, στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ήταν όλοι μια «κοψιά». Η πολιτική ήταν και είναι γι’ αυτούς ένα ατέρμονο μπίρι μπίρι, κουβέντα και άλλη κουβέντα και λίγο παραπάνω κουβέντα. Εξπέρ στη δικτύωση, ήξεραν να φτιάχνουν μηχανισμούς και να δημιουργούν ένα καλό πελατολόγιο. Οι περισσότεροι θα κόβονταν στην πρώτη ή στη δεύτερη συνέντευξη εάν εξέφραζαν ενδιαφέρον για κάποια θέση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Οχι ότι πολλοί δεν είναι έξυπνοι. Τους περισσεύει συχνά η συναισθηματική ευφυΐα και, βεβαίως, σου κάνει κέφι να πιεις μια μπίρα μαζί τους. Δεν είναι, με άλλα λόγια, καθόλου ξενέρωτοι.

Τους έχουμε πληρώσει όμως ακριβά. Αντί να κάθονται στο

Ανδρέας Λοβέρδος: και άργησε

Ήταν μια αναμενόμενη εξέλιξη μετά την μη εκλογή του στη Bουλή, κάτι για το όποιο συνέβαλαν και διάφοροι παράγοντες εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ. Πρωτίστως όμως ο Α. Λοβέρδος δεν εκλέχτηκε γιατί μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων του ψήφισε Νέα Δημοκρατία και όσοι μετακινήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ δεν τον ψήφισαν.

Επιπροσθέτως ήταν ολοφάνερη η διαφωνία επί της πολιτικής γραμμής Ανδρουλάκη, η οποία όμως δικαιώθηκε στις εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε αύξηση της δύναμής του κοντά στο 50%. Δεν το λες και λίγο.

Αν πάμε λίγο πιο πίσω στον χρόνο, η ήττα του Α. Λοβέρδου στις εσωκομματικές εκλογές βοήθησε σημαντικά τη Νέα Δημοκρατία για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί η πολιτική πρόταση του θα εμπόδιζε αυτούς τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους να μετακινηθούν προς Νέα Δημοκρατία, ενώ η νίκη Ανδρουλάκη βοήθησε στη μείωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς στη διμέτωπη πολιτική του κυριαρχούσε η αντιδεξιά ρητορεία. Σε αυτό τον βοήθησε και η επιθετική τακτική της Νέας Δημοκρατίας προς το πρόσωπό του.

Συνεπώς, η ήττα Λοβέρδου και η νίκη Ανδρουλάκη, από μια άποψη, συνέβαλαν σημαντικά στην

Ζέστες

«Είμεθα λαός πτωχός/ έσφιξαν κι οι ζέσται/ Μην ανοίγομεν δουλειαί/ με τους πυροσβέσται» συμβούλευε ο σοφός Μποστ.

Αλλά φευ, θα προσέθετε ο σοφός.

Με τον πρώτο καύσωνα του καλοκαιριού, προτάθηκε για αναπληρωτής πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και τελικά κατέληξε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ο Παππάς «13-0».

Τι να πουν μετά κι οι «πυροσβέσται»;

Αντιθέτως άλλες φωνές εισηγήθηκαν και προκαταβολικά εγκωμίασαν τη σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές. Ωραία ιδέα. Αλλά ποια σύμπραξη; Αν θέλετε τη γνώμη μου, το ΠΑΣΟΚ δεν θα συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε για τάβλι στην παραλία.

Θα κατεβάσει περιφερειάρχες παντού κι εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να τον περάσει. Μετά θα δοκιμάσει ξανά να τον περάσει στις ευρωεκλογές.

Λογικό. Το ΠΑΣΟΚ δεν ψάχνει για συμπέθερους, ψάχνει για ρόλο. Και ρόλο θα αποκτήσει μόνο αν περάσει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά είναι στοιχειώδη πράγματα στην πολιτική. Δεν κάνεις αρχηγό έναν κατάδικο. Ούτε ψάχνεις για κολλητιλίκια, παρά μόνο αν σε συμφέρουν.

Διότι το ΠΑΣΟΚ τα πήγε αξιοπρεπώς στις εκλογές αλλά δεν έβγαλε και μάτια. Συνεπώς αν θέλει να διασώσει την αξιοπρέπεια που κέρδισε, πρέπει να το επαναλάβει.

Σε αυτό έχει δύο προβλήματα.

Πρώτο, ένα πρόβλημα πολιτικής ταυτότητας. Πρέπει να