Κορόιδα

Δεν ξέρω τι θα αποδώσει (άλλη) μια συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας σαν τη χθεσινή στο Λουξεμβούργο.

Καλά κάνουν και συζητούν, καμία αντίρρηση. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με καταφανώς βλακώδεις ασυναρτησίες.

Τι μας είπε ο Φιντάν ο καραμπουζουκλής με δηλώσεις του τις παραμονές της συνάντησης (18/10);

Oτι στην Ελλάδα κυριαρχεί «αντιτουρκικό αίσθημα». Oτι «το σύστημα ασφαλείας της Ευρώπης έχει καταληφθεί από μία, δύο χώρες όπως η Ελλάδα». Οτι «αυτές οι χώρες δεν έχουν καμία σχέση με την ασφάλεια της Ευρώπης».

Κι ότι αποφάσεις που αφορούν την ασφάλεια της Ευρώπης δεν πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα «μόνο μιας χώρας».

Το πιάσαμε το υπονοούμενο. «Η Ελλάδα βάζει εμπόδια στη συμμετοχή της Τουρκίας στο σύστημα ασφαλείας».

Τρεις παρατηρήσεις.

Πρώτη. Το «σύστημα ασφαλείας της Ευρώπης» ευλόγως αφορά τις ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες το αποτελούν.

Η Ελλάδα είναι μία από αυτές. Η Τουρκία δεν είναι.

Δεύτερη. Τα τελευταία πενήντα χρόνια η Ελληνική Δημοκρατία δεν έχει εκδηλώσει ούτε μία (αριθμός 1) «αντιτουρκική ενέργεια».

Το ίδιο διάστημα αντιθέτως η τουρκική εθνοσυνέλευση έχει

Έμποροι συναισθήματος

 

Κατατέθηκε η τροπολογία για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, στην οποία ανατίθεται στο υπουργείο Άμυνας η συντήρηση, η φροντίδα και η ανάδειξή του, ενώ η τήρηση της δημόσιας τάξης επί αυτού, συνεχίζει να είναι ευθύνη της Ελληνικής Αστυνομίας.

Κατόπιν τούτου αναβάλλεται η κάθοδος των τανκς από την «χούντα Κούλη», ενώ τα τάγματα εθνοφυλακής της χώρας παραμένουν στα σύνορα. Δεν διαφαίνεται πρόθεση να αντιγράψουν εκείνα που κατ’ εντολήν του Τραμπ, ακροβολίσθηκαν στην Καλιφόρνια, το Τενεσή, το Ιλινόις ή το Όρεγκον.

Μάλλον προς διάψευση του δημάρχου Αθηναίων Χάρη Δούκα, των προέδρων ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς κ. Φάμελλου, και Χαρίτση, κάποιων του ΠΑΣΟΚ, και βεβαίως της κινητηρίου δύναμης της κατάληψης, Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Κάποιοι συγγενείς φρεσκάρισαν εκ νέου με μπογιά τα ονόματα και επιδόθηκαν σε «γενναίες» δηλώσεις, για την περίπτωση που το κράτος επιβάλει την θέλησή του για την περιφρούρηση του μνημείου.

Οι ίδιοι στον πόνο τους δεν κατανοούν ότι πέραν του κράτους και της κυβέρνησης με την οποία έχουν αντιδικία και της αποδίδουν ευθύνες, υπάρχει και η κοινωνία. Η κοινωνία που

Δηλαδή εμείς απατεώνες είμαστε;

Δεν θυμάμαι ποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτή την ερώτηση. Πάντως φαίνεται πως η απάντηση είναι καταφατική, αν κρίνω από την επιστολή που δημοσίευσε προχθές η εφημερίδα «Το Ποντίκι». Ποιος την υπέγραφε; Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Ευκλείδης Τσακαλώτος. Πότε την έστειλε; Στις 9 Ιουλίου 2015, δύο μόλις ημέρες μετά την ανάληψη του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, στη θέση του παραιτηθέντος Βαρουφάκη. Σε ποιον την απέστειλε; Στον Γερούν Ντάισελμπλουμ. Και τι έλεγε αυτή η επιστολή; Πως η κυβέρνηση θα αποδεχθεί ό,τι της υποδειχθεί. 

Αυτή η επιστολή είναι γνωστή από τον Νοέμβριο του 2022, καθώς την είχε αποκαλύψει ο Δημήτρης Στρατούλης στο βιβλίο του « 8 μήνες που συντάραξαν την Ελλάδα». Το ερώτημα είναι: γιατί έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα; 

Μια λογική απάντηση είναι πως θέλουν να φορτώσουν την κυβίστηση στον Τσακαλώτο, αποενοχοποιώντας τον Α. Τσίπρα στο πλαίσιο του rebranding. Ο Τσίπρας έκανε 17ωρη διαπραγμάτευση ενώ ο υπουργός του τον μαχαίρωσε πισώπλατα. Απάντηση με ένα βασικό αδύναμο σημείο:

Μέτρια κυβέρνηση, τρισάθλια αντιπολίτευση

Αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς όσα ακούγονται και γράφονται για το νομοσχέδιο Κεραμέως, θα πιστέψει ότι η σημερινή Ελλάδα δεν διαφέρει από τις παλιές  Πολιτείες του Αμερικάνικου Νότου, όπου ξυπόλυτοι και πεινασμένοι σκλάβοι μάζευαν βαμβάκι κάτω από την επίβλεψη έφιππων επιστατών που κράδαιναν τα μαστίγια τους.

Κι αν πιστέψει κανείς όσα ακούγονται και γράφονται για την υπόθεση της πλατείας Συντάγματος, θα νομίσει ότι η Αθήνα δεν βρίσκεται στο 2025, αλλά στο 1967, την επόμενη της επικράτησης των Συνταγματαρχών. Αυτές οι υπερβολές την φάγανε την αντιπολίτευση το 2019-23, αυτές θα την φάνε και τώρα.

Προφανώς, δεν έχουμε την καλύτερη κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από την χώρα, σίγουρα όμως έχουμε την μακράν χειρότερη αντιπολίτευση των μεταπολιτευτικών δεκαετιών. Οι άνθρωποι είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Φωνάζουν για «εργασιακό μεσαίωνα» ή για «παράδεισο εργοδοτικών εκβιασμών και αυθαιρεσιών», την στιγμή που οι εργοδότες ψάχνουν με το κιάλι να βρουν κάποιον που θέλει να δουλέψει για να τον προσλάβουν και τρέμουν με την ιδέα μήπως τους φύγουν και αυτοί που ήδη έχουν.

Ουρλιάζουν και απεργούν για

Αναρωτήθηκα

 

Άκουσα χθες με προσοχή τον Κώστα Καραμανλή. Και μοιραίως, αναρωτήθηκα. Καμιά «κρίση απαξίωσης» δεν είχε δει όταν κάποια ελληνική κυβέρνηση, έκανε ένα δημοψήφισμα που έμοιαζε με εθνική ζαριά κι ύστερα πήρε το αποτέλεσμα του και το ‘φερε τούμπα με ξεδιάντροπο τρόπο; Διότι τότε δεν μίλησε.

Καμιά «κρίση απονομιμοποίησης, αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου» δεν είχε δει, όταν ενοχοποιούνταν δυο πρώην πρωθυπουργοί κι άλλα οκτώ πολιτικά στελέχη της αντιπολίτευσης, (ανάμεσά τους κι αυτός που χαιρετούσε χθες), με την χυδαία επιστράτευση δυο δωροδοκημένων κουκουλοφόρων μαρτύρων; Διότι και τότε δεν θυμάμαι να μίλησε.

Την «αμφισβήτηση του κύρους και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης» την βλέπει μόνο εσχάτως ή μήπως την είχε διαπιστώσει και όταν ένας πρώην πρωθυπουργός διόριζε επικεφαλής του νομικού του γραφείου, μια ξανθομαλλούσα πρόεδρο του Αρείου Πάγου την επόμενη μέρα της συνταξιοδότησης της; Διότι δεν θυμάμαι κάποια αντίδραση του τότε.

Την πιθανότητα «μείζονος εθνικής κρίσης» (δηλαδή να μας φάνε οι Τούρκοι) τώρα την διαπιστώνει ή την είχε αντιληφθεί και προ- δεκαετίας, όταν ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ παρακαλούσε Λάτσηδες και Βαρδινογιάννηδες να δωρίσουν στο στράτευμα λίγα

Το ξυλόλιο είναι εδώ

Η ώρα της αλήθειας για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών πλησιάζει. Η δίκη ξεκινάει στις 23 Μαρτίου.

Η κα Μαρία Καρυστιανού ήταν μεταξύ των ελάχιστων αρχικά γονιών των θυμάτων, που είχαν ζητήσει εκταφή των παιδιών τους και τη διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων, προκειμένου να διαπιστωθεί η αιτία θανάτου τους.

Κατηγορούσε τους ιατροδικαστές ότι δεν έδωσαν πληροφορίες για τις συνθήκες θανάτων και την αιτίας τους, ενώ έχει κάνει λόγο για παραβίαση πρωτοκόλλων και για εσκεμμένη κάλυψη.

Όταν το αίτημα, δια της απεργίας πείνας του ετέρου γονιού Πάνου Ρούτσι, έγινε δεκτό, η κα Καρυστιανού άλλαξε γραμμή και εξέφρασε την υποψία ότι «για να δίνουν το πράσινο φως για την εκταφή, πιθανότατα έχουν σκεφθεί έναν τρόπο να ελέγξουν το αποτέλεσμα»!

Κατά την ίδια οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν για τις εξετάσεις ενδέχεται να αλλοιώσουν το πόρισμα ώστε να μην αποδειχθεί πλήρως η αλήθεια για τα αίτια της έκρηξης και τον ρόλο των χημικών ουσιών.

Γι’ αυτό οι συγγενείς έχουν δηλώσει ότι θα αναζητήσουν τεχνικούς συμβούλους και εργαστήρια στο εξωτερικό, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη αξιοπιστία των εξειδικευμένων τοξικολογικών εξετάσεων.

Αυτονόητο το συμπέρασμα:

Ζόρια

 

Βλέπεις στη Γάζα τα καραβάνια όσων πασχίζουν με κάθε μέσο να γυρίσουν σε σπίτια που μάλλον δεν υπάρχουν πια και σε ζωές που δεν ξέρω αν ξαναφτιάχνονται.

Και ματώνει η καρδιά σου.

Από την άλλη, ακούς τις μεμψιμοιρίες όσων κόπτονταν υποτίθεται για την ειρήνη αλλά τώρα ξινίζουν τα μούτρα τους όταν βλέπουν αυτό να συμβαίνει.

Αναρωτιέσαι τι ήθελαν τελικά. Να τελειώσει ο πόλεμος ή να ηττηθεί το «κράτος τρομοκράτης»;

Διότι υπάρχουν πλέον καλές πιθανότητες να τερματιστεί ο πόλεμος. Όλοι το ευχόμαστε και δεν καταλαβαίνω τα μούτρα.

Αλλά το Ισραήλ νίκησε. Και δεν θα βάλουμε τα κλάματα, το αντίθετο.

Αν ισχύει όμως η απορία των ενδιαφερομένων τότε από την αρχή δεν είχαμε να κάνουμε με «ειρηνιστές», ούτε με «ανθρωπιστές», ούτε με «δικαιωματιστές», ούτε με «ακτιβιστές» κάποιου είδους.

Είχαμε απλώς να κάνουμε με τελεμέδες που χρησιμοποιούσαν το «φριπαλεστάιν» για πολιτική φιγούρα και για να εκδικηθούν τη Δύση και το Ισραήλ.

Δυστυχώς γι’ αυτούς, έχασαν!

Κι αν αναρωτιούνται τώρα γιατί ο Νετανιάχου μάζεψε όλο το χαρτί είναι επειδή εφάρμοσε μια παλιά

Άγνωστος Στρατιώτης: Μεταξύ τσαντιριών «Μια κλίνη κενή φέρεται εστρωμένη των αφανών»

«Μέγα» θέμα ενέσκηψε για το εάν τη διαχείριση του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη θα το χειρίζεται το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, όπως εξέφρασε την απόφασή του ο Πρωθυπουργός. Μια σωστή σκέψη σε λάθος στιγμή.

Ερμηνεύτηκε - και σωστά ειρηνεύτηκε - ως βεβιασμένη απόρροια της πρόσφατης περιπέτειας του χώρου από την απεργία πείνας του άτυχου πατέρα Πάνου Ρούτσι, και του τσαντίρ μαχαλά που στήθηκε εκεί.

Ο Μητσοτάκης προφανώς θέλησε να κατευνάσει τη δυσαρέσκεια που προκάλεσε η ανοχή. Μια δυσαρέσκεια που ήταν μεγαλύτερή από τις επιδοκιμασίες στον τραγικό πατέρα, του οποίου την πράξη καθοδήγησε η αρχηγός της Πλεύσης Ελευθερίας.

Τα τσαντίρια ενόχλησαν πολλούς γιατί ταπείνωσαν το πνεύμα του μνημείου. Ταπείνωση την οποία τμήμα του λαού δεν την κατανοεί, αφού έτσι το εκπαίδευσε η αριστερά και ο νεφελώδεις αντιεξουσιασμός του καφενείου (ο χαρακτηρισμός δεν αφορά τους ιδεολόγους αντιεξουσιαστές).

Βρισκόμαστε σε φάση που μέσα σε μια πρωτοφανή ιδεολογική σύγχυση, κάθε επιχείρημα που αφορά στην προάσπιση των συμβόλων του έθνους, εκλαμβάνεται ως ακροδεξιό, ακόμη και φασιστικό.

Θεωρείται «προοδευτική» η διάχυτη ανοχή στην κακοποίησή των εθνικών συμβόλων. Όπως πρόσφατα π.χ. που η εθνική Ελπίδων, παιδιά που είχαν το εθνόσημο στο στήθος τους, παραποίησαν και βεβήλωσαν την επίσημη σημαία του κράτους, γράφοντας πάνω της και ποζάροντας, το

Ελπίδα

 

Ξενέρωτοι άνθρωποι. Ενώ φτιάχνει ολόκληρο πράγμα ο Τσίπρας κι ενώ αναμένεται να επελάσει το κόμμα Σαμαρά, στον υπόλοιπο πλανήτη ασχολούνται με τη Γάζα.

Θα μου πείτε βεβαίως πως ούτε εδώ το κόμμα Τσίπρα κόβει πολλά εισιτήρια και για το κόμμα Σαμαρά είμαστε στο «περίμενε να δούμε».

Κουβεντιάζουμε λοιπόν τώρα γιατί ο Σαμαράς δεν πήγε στην παρουσίαση κάποιου βιβλίου για την Τεχνητή Νοημοσύνη όπου πήγαν ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής.

Προφανώς δεν ήθελε ή είχε κάτι άλλο να κάνει. Ισως δεν γούσταρε ούτε να αντικρίσει όλους εκείνους που όταν τον έδιωξε από τη ΝΔ ο Μητσοτάκης δεν είπαν κουβέντα παρ’ όλο που δεν είχαν λόγο να πουν το παραμικρό.

Και κυρίως δεν γουστάρει να βλέπει τον Μητσοτάκη, αυτό το έχουμε καταλάβει εδώ και καιρό.

Ωραίο θέμα, λοιπόν. Αλλά μάλλον περιορισμένου ενδιαφέροντος.

Τι να κάνεις όμως; Κάπως πρέπει να συντηρήσεις ένα ακροατήριο που κάθε φορά ελπίζει πως κάτι θα συμβεί και θα έλθουν τα πάνω κάτω.

Για ποιον λόγο ελπίζει; Δεν το ξέρω. Αλλά ο καθένας μπορεί να έχει τους λόγους του.

Συμμερίζομαι φυσικά την ελπίδα. Άλλωστε είναι λάθος να νομίζουμε ότι η

Οι χαρωποί ακτιβιστές της Flotilla, η Γλυκερία και ο ναύαρχος Αποστολάκης

Παγκοσμίως στην ειδησεογραφία χθες κυριαρχούσε η απαρχή της ειρήνευσης στη Γάζα με την εφαρμογή του σχεδίου Τραμπ το οποίο σχεδόν πανηγύρισε μέχρι και ο Πούτιν!

Στον «εξωπλανήτη» Ελλάδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, από τις 28 συνολικά ερωτήσεις που δέχθηκε οι 10 ήταν σχετικές με τους κατά ονειροφαντασία απαχθέντες ακτιβιστές- περιηγητές της Flotilla.

Την καινοφανή στα παγκόσμια χρονικά, απαγωγή – επιστροφή περιγράφει με ανυπέρβλητο τρόπο ο Σίλας Σεραφείμ εδώ στο liberal.

Ο Παύλος Μαρινάκης στο briefing δεν ρωτήθηκε π.χ πως βλέπει η κυβέρνηση το σχέδιο ειρήνευσης ή πως θα επηρεάσει την ευρύτερη γεωπολιτική κατάσταση αλλά εκλήθη να διαχειριστεί την αγωνία του κινήματος μήπως την επόμενη φορά απαιτηθεί να πληρώσουν από την τσέπη τους τον ακτιβισμό τους.

Αναζητείται από ότι είπε ο κ. Μαρινάκης -  και είναι πιθανό να βρεθεί - νομική φόρμουλα να μην πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος τα λεφτά για τα καύσιμα του «έλα» επειδή τα καύσιμα του «πήγαινε» λίγο έως πολύ γνωρίζουμε ποιος τα χορηγούσε και τα χορηγεί.

Στην παραλογική αντίληψη των Free Γάζα και των

Η πύρρειος νίκη της Ζωής

«Το φως μπορεί να νικήσει το σκοτάδι» δήλωσε ως άλλος… Μένιος Κουτσόγιωργας, η συνήγορος του Πάνου Ρούτσι, Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η… φωτοδότρα ιαχή ακούστηκε μετά την ανακοίνωση διακοπής της απεργίας πείνας, αφού η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας έκανε δεκτά τα αιτήματά του.

Προφανώς με το φως που μπορεί να νικήσει, η κα συνήγορος εννοούσε και τα φώτα της δημοσιότητας που την περιλούζουν. Η επίδοξη «πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός» και νυν «σταυροφόρος της Δικαιοσύνης», λούστηκε με το φως της «επιτυχίας» συμβουλεύοντας έναν αθώο απελπισμένο σε μια εκβιαστική απεργία μόλις έκλεισε ο φάκελος της υπόθεσης, ενώ επί δυόμισι χρόνια δεν είχε τέτοια έμπνευση.

Η λύση στο αίτημα Πάνου Ρούτσι, ήταν απλή σαν το αυγό του Κολόμβου, και θα μπορούσε να έχει επιλυθεί από τις πρώτες ημέρες της απεργίας. Αλλά οι δικαστικές αρχές δεν λειτουργούν με ανακλαστικά έκτακτης επικαιρότητας.

Σε κάθε περίπτωση η νίκη ήταν του κ. Ρούτσι, αλλά της Ζωή ήταν Πύρρειος. Μηχανεύτηκε την καθυστέρηση της δίκης ώστε στο ενδιάμεσο διάστημα να ροκανίζεται η κυβέρνηση και να οδηγηθούμε σε

Αφήστε τους Τσιπρικούς να χαρούν

 

Όπως τα σαλιγκάρια βγαίνουν από τις καλοκαιρινές τους τρύπες μόλις έρθει η πρώτη φθινοπωρινή βροχή -και απορείς εσύ, που ήταν κρυμμένα τα άτιμα- έτσι την Δευτέρα έσκασαν μύτη από το πουθενά και οι Τσιπρικοί. Δεν αναφέρομαι σε στελέχη και ινστρούχτορες, που από καιρό ακροβολίζονται, πλασάρονται, μετεωρίζονται και ξανά-μανά-τραμπαλίζονται, ψάχνοντας την θεσούλα τους στο νέο σκηνικό της αντιπολίτευσης. Για απλούς ανθρωπάκους λέω, που στήριζαν και ψήφιζαν Αλέξη από το 2009 ως και το 2023, και τα τελευταία δυο χρόνια είχαν πάθει την πλάκα τους οι δύστυχοι.

Υπάρχουν τέτοιοι. Μην ξεχνάτε ότι στις δεύτερες εκλογές του 2023, ο Αλέξης πήρε 17%. Σκληρός πυρήνας ήταν αυτοί, και μάλιστα όχι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά του Τσίπρα. Μπορεί με όσα ακολούθησαν, το 2023 να μας φαίνεται πια σαν περασμένος αιώνας, όμως έχουν περάσει μόνο δυο χρόνια από τότε. Στο 2025 είμαστε, όχι στο 2035. Μην φανταστείτε βέβαια τους Τσιπρικούς σαν καμιά κοινωνική πλειοψηφία, σκόρπιοι εδώ κι εκεί είναι. Ως σήμερα λούφαζαν αμίλητοι –άντε να έριχναν κανένα αόριστο μπινελίκι στον Κυριάκο- αλλά ξαφνικά την Δευτέρα αναθάρρησαν. Ξαναβρήκαν αρχηγό.

Ο Ανδρέας Δρυμιώτης πρόβλεψε ότι ο Τσίπρας θα

7 Οκτωβρίου 2023: Εισβολή των βαρβάρων στην Ιστορία

Όσοι περιμένετε να σχολιάσω τα του Τσίπρα, ατυχήσατε. Απλώς οι σύμβουλοί του-ντιπ καραγκιόζηδες-ας του έλεγαν πως ειδικά αυτός θα πρέπει να αποφεύγει τις λέξεις «θάλασσα» και «λιμάνι». Πάμε παρακάτω στα σοβαρά θέματα. 

Όταν στις 7 Οκτωβρίου 2023 εισέβαλαν, με μια καταδρομική επιχείρηση, 4.500 τρομοκράτες της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, κάθε άνθρωπος με λίγο μυαλό και ελάχιστες ιστορικές γνώσεις κατάλαβε πως τίποτα πλέον δεν θα ήταν το ίδιο με την 6η Οκτωβρίου 2023. Το σοκ το οποίο υπέστη η κοινωνία του Ισραήλ από το κτύπημα ήταν τέτοιο που προδίκαζε μια συντριπτική απάντηση, όπως και έγινε.

Ποτέ άλλοτε, πλην της περιόδου του Ολοκαυτώματος, οι Εβραίοι δεν μέτρησαν τόσο μεγάλο αριθμό δολοφονημένων μέσα σε μια μέρα. Και οι νεκροί δεν ήταν στρατιώτες. Ήταν ολόκληρες οικογένειες και τα εκατοντάδες θύματα του φεστιβάλ Νόβα. Το όσα ανήκουστα διέπραξαν οι τρομοκράτες εκείνη την ημέρα, καθώς και οι πανηγυρισμοί των Παλαιστινίων στη Γάζα όπου μεταφέρονταν πτώματα και όμηροι, ήταν βέβαιο πως, σε τελική ανάλυση, θα άλλαζαν τον χάρτη της περιοχής. Άλλωστε, η ηγεσία της Χαμάς αυτό επεδίωκε. 

Τελικά όντως οι Ισραηλινοί άλλαξαν τον

Το Ισραήλ και η αφόρητη υποκρισία της «κυβερνώσας» Αριστεράς του Τσίπρα

Ως επιφανές μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης ο Αλέξης Τσίπρας -με αφορμή τη σύλληψη των φιλοχαμασιτών ακτιβιστών της Flotilla – κατήγγειλε πριν από λίγα 24ωρα το Ισραήλ για πειρατεία και γενοκτονία αλλά και την Ε.Ε ότι βρίσκεται στη λάθος πλευρά της Ιστορίας σε ό,τι αφορά στο παλαιστινιακό ζήτημα.

Βρήκε, επίσης, ότι το σχέδιο του Τράμπ έχει πολλά γκρίζα σημεία και δεν έχει καμία δέσμευση για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, κι αυτό όπως είπε είναι σημαντικό γιατί μια σειρά από χώρες έχουν ήδη προχωρήσει στην αναγνώρισή του. Αποφάνθηκε, μάλιστα, με απόλυτη βεβαιότητα: «Η ειρήνη για Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας λύσης δύο κρατών, στη βάση των συνόρων του 1967, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα της Παλαιστίνης». Την Παρασκευή, εξάλλου, μιλώντας στο γαλλικό πανεπιστήμιο Paris 1 Panthéon-Sorbonne, διακήρυξε ότι χρήσιμη για την κοινωνική πλειοψηφία είναι η κυβερνώσα και όχι η διαμαρτυρόμενη Αριστερά.

Η Αριστερά που, όπως είπε, τολμά να πάρει την ευθύνη της διακυβέρνησης. «Παντρεύοντας» τις δύο καίριες παρεμβάσεις που έκανε εκτός Ελλάδας ο κ. Τσίπρας, έχει αξία να

Δεν έπεσε ακόμη ο Κυριάκος

Μπήκε ήδη ο Οκτώβριος και περιμένουμε το πώς θα πέσει ο πρόεδρος Κυριάκος. Αν θα τον διώξει ο Τραμπ, η Ρουμάνα εισαγγελέας, η μάνα των Τεμπών ή  ένας κάποιος - ο οποιοσδήποτε - άλλος τέλος πάντων. Είπαν ότι μπορεί και να φύγει μόνος του, φοβούμενος την επανεμφάνιση Τσίπρα. Το λόμπι των πετρελαίων έχει παίξει όλα τα χαρτιά του. Έχει αγοράσει μέσα ενημέρωσης, έχει υιοθετήσει κόμματα και κομματίδια, έχει χρηματοδοτήσει την εκστρατεία λάσπης σε βάρος του κ. Μητσοτάκη. Τώρα είναι η σειρά του Κυριάκου να ανοίξει τα δικά του χαρτιά.  

Δεν πρόκειται για τη μονομαχία στο Ελ Πάσο, για μια κινηματογραφική ταινία σαν εκείνα τα γουέστερν σπαγγέτι. Δεν αναμετρώνται δύο οικογένειες που θέλουν να ελέγχουν την πόλη. Από τη μία πλευρά είναι ο νόμιμα εκλεγμένος πρωθυπουργός και από την άλλη ένας συνασπισμός ισχυρών του χρήματος που έχουν επενδύσει στην πτώση της κυβέρνησης και στον έλεγχο της χώρας από τα υποχείριά τους και τους ίδιους,  

Όπως και το 2015 έτσι και σήμερα δίνεται αγώνας να μείνει όρθια η χώρα. Κάποιους αυτό δεν τους ενδιαφέρει. Τους νοιάζει μόνο να

Κόμματα

Τα πράγματα είναι απλά. Όποιος Έλληνας πολίτης ενδιαφέρεται μπορεί να φτιάξει κόμμα, οργάνωση, λέσχη ή ομάδα.

Δικαίωμά του, δημοκρατία έχουμε.

Οταν λέμε «όποιος» εννοούμε «όποιος». Και ο Τσίπρας και ο Σαμαράς και ο Σαλμάς και η Καρυστιανού και ο κύριος Βαγγέλης στη γειτονιά που μου στέλνει κάθε τρεις και λίγο τις τοποθετήσεις του σε ζητήματα της επικαιρότητας.

Τα δύσκολα αρχίζουν μετά. Αλλά αυτό θα το μάθουν μόνοι τους όσοι το επιχειρήσουν.

Φιλική συμβουλή. Οι διάφορες «δημοσκοπήσεις» περί επιρροής υποτιθέμενου κόμματος που δεν υπάρχει είναι τόσο σοβαρές όσο οι αξιόλογες τοποθετήσεις του γείτονα κυρίου Βαγγέλη.

Οι οποίες εξηγούν πολύ σωστά πώς θα λυθεί το Ουκρανικό, η Γάζα, το δημογραφικό και η ακρίβεια αλλά με μια μάλλον σοβαρή επιφύλαξη. Ουδείς του έχει αναθέσει να τα λύσει.

Χθες διάβαζα ότι η πολυαγαπημένη μας ευρωπαία εισαγγελέας Κοβέσι φτάνει στην Ελλάδα να φωτίσει πολλά ζητήματα, μεταξύ των οποίων και τα Τέμπη.

Μόνο που με τα Τέμπη η εν λόγω αγαπημένη δεν έχει καμία σχέση, δεν είναι καν στις αρμοδιότητές της, δεν ερευνά τίποτα πλην των ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη σύμβαση 717 του 2014 και μεταξύ μας υποθέτω πως δεν ξέρει πού βρίσκονται.

Ούτε τα Τέμπη, ούτε τα κονδύλια.

Δεν θέλω λοιπόν να στενοχωρήσω τα παλαιά ή νέα κόμματα αλλά το επόμενο έτος που η αγαπημένη θα μας αποχαιρετήσει επειδή λήγει η θητεία της και δεν προβλέπεται η ανανέωσή της, εμείς ελπίζουμε τα Τέμπη να έχουν δικαστεί σε ένα