Την υπογραφή σου δεν τη βάζεις όπου να 'ναι λέει μια παλιά ελληνική macho παροιμία. Αυτήν ακριβώς την ένσταση μού φαίνεται ότι γιορτάζουμε εδώ και κάμποσες μέρες.
Προσπαθώντας όπως όπως να επιβιώσω στον ακατανόητο ανδρικό κόσμο, πέφτω συνεχώς πάνω στο ίδιο πρόβλημα. Αναρωτιέμαι κιόλας μήπως τελικά είχε δίκιο ο Γούντι Αλεν που επέμενε ότι ο φθόνος του πέους είναι μια νεύρωση που χτυπάει αποκλειστικά τους άντρες μεταξύ τους, από την παιδική μάλιστα ηλικία.
Θυμάμαι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή του 1979 στο αίθριο του Ζαππείου να υπογράφει μεγαλοπρεπώς με τον κονδυλοφόρο του την πράξη ένταξης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Συνήθως σκυθρωπός, ήταν από τις λίγες φορές που έσκασε χαμόγελο. Νυν απολύεις θα σκέφτηκε, υπολογίζοντας ίσως τον πολιτικό επαρχιωτισμό των επιγόνων του οι οποίοι την ίδια εκείνη ώρα αναμετρούσαν τις μικροκομματικές τζίφρες τους χωρίς να παίρνουν μυρωδιά από το ευρωπαϊκό όραμα του αρχηγού τους.
Και να που η λαϊκή Δεξιά, απαλλαγμένη πλήρως από την υπογραφή και το φράκο του Ζαππείου, ξαναπροβάρει τη φουστανέλα της και ποντάρει, με τα σωστά της, στο ειδικό βάρος του περιεχομένου της, έτσι όπως περιγράφεται στο ποδοσφαιρικό σύνθημα του Γιούρο. Να αδιαφορήσω ή να προβώ σε μαζικούς αποκεφαλισμούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.