Δεν ορρωδούν προ ουδενός

Η αλήθεια είναι ότι από το καλοκαίρι που ξεκίνησε η επικοινωνιακή αντεπίθεση φοβηθήκαμε ολίγο. «Λες ο Αλέξης να ανατρέψει τα δεδομένα, να επιβάλει την ατζέντα του και να τον φορτωθούμε για άλλα 2 συν 4 χρόνια;».
Αυτά σκεφτόμαστε και μας έπιανε κρύος ιδρώτας. Βρε λες να πάθουμε τέτοιο χουνέρι;
Από τη μια ο Τσίπρας που επισκεπτόταν τα εργοστάσια του καπιταλισμού και διατράνωνε την πρόθεσή του να κάνει τη χώρα παράδεισο των επενδύσεων. Κι από την άλλη μια κόπωση της αντιπολίτευσης που συνεχώς ζητούσε εκλογές αλλά η Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να παραμένει μπετοναρισμένη.
Κάτι τα καλά λόγια των ξένων για την πρόοδο της οικονομίας, κάτι οι στημένες δημοσκοπήσεις που δίνουν κλείσιμο της ψαλίδας, έστω κι αν είναι στημένες, κάτι η ΔΕΘ με τις μπαρούφες του Αλέξη που βρίσκουν ακροατήριο, δεν ήθελε και πολύ να δούμε αλλαγή κλίματος.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι αυτό το
επικοινωνιακό κρεσέντο, με τον Τσίπρα να βγαίνει δύο μέρες μπροστά και δύο εβδομάδες να εξαφανίζεται, δεν έφερε την ανατροπή. Ούτε κατά διάνοια δηλαδή. Άντε και συσπειρώθηκε λίγο η ψεκασμένη αριστερά, άντε και κάποιοι δεξιοί δεν είναι ευχαριστημένοι από την τακτική της ΝΔ ή από την αδυναμία της να πείσει ως εναλλακτική λύση.
Όμως, ανατροπή σκηνικού δεν είδαμε, ούτε βλέπουμε μια ριζική μεταστροφή που μπορεί σε βάθος χρόνου να αλλάξει τα σημερινά δεδομένα. Η κυβέρνηση σπατάλησε χρόνο, χρήμα και ουσία για να γυρίσει η μπίλια (όχι του Καμμένου) αλλά απέτυχε. Και τώρα τρέχει με μια σειρά ανοικτά θέματα.
Προϋπολογισμός και έσοδα, αξιολόγηση, εσωτερικά προβλήματα, εξωτερικοί κίνδυνοι. Όλα θα κριθούν τους επόμενους μήνες. Όμως, μέσα σε λίγες μέρες ήρθαν και τα πάνω – κάτω. Οι γερμανικές εκλογές, ο Καμμένος, ο Κουρουμπλής και η πετρελαιοκηλίδα του, οι ανησυχίες για τις ελληνικές τράπεζες, η αξιολόγηση που δυσκολεύει, η κατάρρευση του χρηματιστηρίου το τελευταίο διήμερο. Μπαμ και κάτω τοsuccess story με μεγάλες επενδύσεις να φεύγουν, εργοστάσια να κλείνουν, επενδυτικό κλίμα για τα σκουπίδια.
Κάποιοι λένε την εξής θεωρία: Γιατί να μην πάει ο Τσίπρας σε εκλογές πριν το τέλος του χρόνου, ίσως και μέσα στο Νοέμβριο ώστε να προλάβει τις εξελίξεις στο Βερολίνο, με το σχηματισμό μιας πιο σκληρής κυβέρνησης; Να προλάβει επίσης να μην ξεκινήσει για τα καλά η αξιολόγηση, να εκμεταλλευτεί και το μομέντουμ της μικρής ανόδου στις δημοσκοπήσεις ή της στασιμότητας της ΝΔ;
Καλή θεωρία αλλά για μια κανονική χώρα με κανονική κυβέρνηση. Αν δεν προκύψει κάτι πολύ σοβαρό Τσίπρας και Καμμένος θα το πάνε όσο πάει. Θα μείνουν στην εξουσία όσο μπορούν, θα κάνουν τις επιχειρηματικές τους διευθετήσεις, θα κανονίσουν για την επόμενη ημέρα τους, δικαστικά και πολιτικά και τότε… θα πάρουν το ελικόπτερο. Το πιο πιθανό είναι να παίξουν με το εξής σενάριο: Βγαίνουν στις αγορές με υψηλό επιτόκιο, μια και δύο φορές, αρχίζουν να μοιράζουν λεφτά από την επόμενη άνοιξη στους πολίτες, ξεμπλοκάρουν επενδύσεις που χρονίζουν, εμφανίζουν αριστερό προφίλ για το κοινό τους σε συνδυασμό με πιο τεχνοκρατική διάθεση για να πάρουν και από το κέντρο. Φτάνουν στο επόμενο καλοκαίρι, βγάζουν τη χώρα… επικοινωνιακά από το μνημόνιο, το πουλάνε αυτό ως μια τεράστια επιτυχία και από το φθινόπωρο του 2018 έχουν όλο το χρόνο να κάνουν εκλογές με ένα στόχο: Να αρπάξουν ένα ποσοστό αξιοπρεπές, πάνω από 25% για να έχουν δυνατή φωνή και να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση ΝΔ σε λάθη και σε «γαλάζια» παρένθεση.
Κι όπως ξέρουμε όλοι, το 2020 είναι κοντά για εκλογή Προέδρου ή για νέες πολιτικές εξελίξεις.
Έτσι θα πάει το πράγμα. Θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους, ακόμη κι αν κάνουν ζημιά στη χώρα. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα πάνω σ’ αυτό.
antinews.gr