Με τι μούτρα θα πας πάλι στον Πάγιατ;

Αν η κυβέρνηση έφερε στην επιφάνεια την υπόθεση του συστήματος ασφαλείας C4I για να χτυπήσει την περίοδο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (Σημίτη) μάλλον έχει κάνει μια κολοσσιαία γκάφα. Γιατί πίσω από την αμαρτωλή προμήθεια δεν ήταν άλλος από τη μεγάλη φίλη και ευεργέτη της: Η αμερικάνικη κυβέρνηση δια των συγκεκριμένων πρεσβευτών της. Οι οποίοι είναι και οι ηθικοί αυτουργοί όσων ακολούθησαν.

Είναι φανερό ότι η σημερινή κυβέρνηση αποτελείται από ανθρώπους, που δεν έχουν ιδέα από όσα έχουν συμβεί στις χρονιές πριν από το 2009. Και η ιστορία με το συγκεκριμένο σύστημα ασφαλείας είναι μία τέτοια. Για την οποία πλήθος άρθρων, μεταξύ των οποίων και

γράφοντος, έχει καταγγείλει τότε την προσπάθεια επιβολής από τις ΗΠΑ, αλλά και την απουσία σοβαρής αντίστασης από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Τόσο του ΠΑΣΟΚ που υπέγραψε τις συμβάσεις όσο και της ΝΔ που παρέλαβε… κομμάτια του συστήματος.

Για όσους δεν το έχουν κατανοήσει πλήρως, οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι μια χρυσή ευκαιρία για να θησαυρίζει ένα κύκλωμα κατασκευαστών και προμηθευτών, με τη συνέργεια μελών της ολυμπιακής επιτροπής, η οποία υποχρεώνει τα διοργανώνοντα κράτη να κάνουν έργα ή να κάνουν προμήθειες, συχνά εντελώς αχρείαστες. Τρανά παραδείγματα αυτών των τακτικών είναι το σύστημα ασφάλειας C4I και το τράμ! Που επιβλήθηκαν με το έτσι θέλω ως όροι από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Η Siemens είχε και εδώ την τιμητική της.

Και επειδή οι αναγνώστες δεν είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν για τι μιλάει η επικαιρότητα, ας δούμε πώς εμπλέκονται οι ΗΠΑ στην αμαρτωλή αυτή προμήθεια μέχρι πρότινος μάλιστα!:

Το 2002, εν όψει των Ολυμπιακών αγώνων οι ΗΠΑ αξίωσαν να αγοράσει η Ελλάδα ένα σύστημα ασφαλείας, που θα προφυλάσσει τους αγώνες από δολιοφθορές και τρομοκρατικές επιθέσεις. Δυό απειλές που δεν υπήρχαν για τη χώρα μας! Απόδειξη, ότι οι αγώνες έγιναν χωρίς το C4I και δεν άνοιξε ρουθούνι.

Μάλιστα, η αμερικανική κυβέρνηση αξίωνε τότε να πληρώσει η Ελλάδα τρία (!) διαφορετικά συστήματα τριών εταιριών! Και ο τότε Αμερικανός πρέσβης Τόμας Μίλερ, ήταν πολύ πιεστικός. Μεγάλη μπάζα. Τελικά, η υπερβολή αυτή αποτράπηκε, αλλά…

… Ο διαγωνισμός για την προμήθειά του ήταν μια κωμωδία μειοδοσιών μεταξύ των δύο υποψήφιων εταιριών για 254,9 εκ ευρώ τελικά, με διαφορά 500.000 μεταξύ τους, λες και ο ένας έκανε το λαγό στον άλλον. Για να ανέβει το … μειοδοτικό τίμημα. Και μετά από θυελλώδη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ υπό τον Σημίτη!

Και έγιναν οι αγώνες τελικά χωρίς το σύστημα ασφάλειας γιατί το σύστημα δεν ήρθε ποτέ στη χώρα πλήρες και λειτουργικό όπως υποχρεωνόταν η εταιρία SAIC με υπεργολάβο τη Siemens από τη σύμβασή της! Ούτε τότε ήρθε λειτουργικό και πλήρες ούτε μετά από την παράταση που ετσιθελικά πήρε η εταιρία, πάλι με πιεστική παρέμβαση της αμερικάνικης κυβέρνησης δια της πρεσβείας στην ελληνική κυβέρνηση!

Όχι μόνο αυτό, αλλά η πρεσβεία πίεσε χοντρά τον ίδιο τον πρωθυπουργό ώστε να μην ακυρωθεί η παραγγελία, που δεν έφτασε ποτέ στην ώρα της, και να μην πληρώσει τις νενομισμένες ρήτρες η υπεύθυνη εταιρία. Πέτυχε η αμερικάνικη κυβέρνηση τότε την παράδοση του συστήματος το 2006.

Αλλά, ούτε το 2006 παραδόθηκε πλήρες και λειτουργικό το σύστημα! Και δεν παραλήφθηκε σαν τέτοιο. Μόνο το 2008, η κυβέρνηση παραλαμβάνει και θεωρεί το σύστημα συμβατό, αλλά με ελλείψει και αποκλίσεις. Για να μην κακοκαρδίσει την αμερικάνικη κυβέρνηση και μετά από μεγάλες πιέσεις της πρεσβείας, όπως κατέθεσε ο τότε υπουργός Μαρκογιαννάκης! Αγωγή κατά της προμηθεύτριας εταιρίας, καμιά!

Το 2010, με απόφαση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης δεν εγκρίθηκε η τελική παραλαβή του σαράβαλου και καταγγέλθηκε η σύμβαση, με την ελληνική κυβέρνηση να εισπράττει τις εγγυητικές επιστολές.

Το κωμικοτραγικό στην υπόθεση είναι ότι ο τότε Αμερικανός πρέσβης κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση για την καθυστέρηση παραλαβής, ενώ ήταν πασιφανές ότι η αμερικάνικη εταιρία SAIC ήταν παντελώς ανέτοιμη να παραδώσει πλήρες σύστημα ακόμα και μετά από 6 χρόνια όπως αποδείχτηκε!

Στελέχη της αναδόχου Siemens έχουν καταθέσει από τότε στη γερμανική δικαιοσύνη, ότι η εταιρία τους πλήρωσε μίζες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, ώστε η ελληνική κυβέρνηση να αγοράσει το σύστημα. Αντίθετα, ο τότε διευθύνων της Siemens Ελλάς Δ Δενδρινός έχει καταθέσει ότι δεν υπάρχει παραστατικό ή άλλο στοιχείο που να δείχνει παράνομη συναλλαγή.

Παρ’ όλα αυτά, την ημέρα που καταβλήθηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή η δόση της δοκιμής του συστήματος ασφαλείας, με ημερομηνία 20 Ιουλίου 2004, ύψους 31.000.000 ευρώ, καταγράφεται εκροή 785.000 ευρώ σε λογαριασμό της Barclays Bank Λονδίνου από μια εταιρία που χρησιμοποιείτο για την προώθηση των μαύρων κονδυλίων της Siemens!

Όλα τα παραπάνω είναι σε πλήρη γνώση των ελληνικών δικαστικών αρχών, που ερεύνησαν την υπόθεση Siemens και C4I, αλλά κανείς από τις κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή, που εμπλέκονταν στην υπόθεση δεν κατηγορήθηκε δικαστικά. Μόνο μεσαίοι αστυνομικοί υπάλληλοι!

Το τραγικό στην υπόθεση είναι ότι το ελληνικό δημόσιο κλήθηκε ξαφνικά να πληρώσει πριν ένα χρόνο (το 2017!) 40 εκ ευρώ, γιατί η πρώην SAIC προσέφυγε στα αμερικανικά δικαστήρια που τη δικαίωσαν (φυσικά) ότι για τα προβλήματα του συστήματός της έφταιγε η Ελλάδα και ότι η χώρα μας έπρεπε να δώσει πίσω τις εγγυητικές επιστολές και το υπόλοιπο της σύμβασης!

Και ενώ τα ελληνικά δικαστήρια δικαίωσαν την προσφυγή του ελληνικού δημοσίου το 2014 κατά αυτής της απόφασης, ο Άρειος Πάγος το 2016 (!) ζήτησε επανεξέταση και το εφετείο το 2017 (!) απέρριψε την αγωγή του δημοσίου και δικαίωσε την αμερικανική εταιρία!

Την ίδια στιγμή, Αμερικανός πρεσβευτής στην Ελλάδα είναι ο κ Πάιατ, ο οποίος είναι δραστήριος στα όρια του Πιούριφόι. Και η κυβέρνηση έχει στηρίξει τις ελπίδες μελλοντικής ύπαρξής της στον αμερικανικό παράγοντα.

Και τώρα;

Τώρα, το σύστημα είναι άχρηστο και κατακερματισμένο στην Αμυγδαλέζα και σε διάφορες αστυνομικές διευθύνσεις και δεν αξίζει ούτε το ένα δέκατο της αγοράς του (ποτέ δεν άξιζε όπως ήρθε),

ενώ η δικαστική υπόθεση προχωράει με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών του 2017, με το οποίο παραπέμπονται να δικαστούν στο Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών 18 άτομα, μεταξύ των οποίων και στελέχη της πρώην SAIC, αλλά και μέλη επιτροπών παραλαβής του συστήματος, στα πλαίσια του ποινικού σκέλους της υπόθεσης Siemens, που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη.

Και ενώ η κυβέρνηση έχει βρει ευκαιρία να ρίξει σκιές στον Σημίτη μέσω της ελεγχόμενής της … Ανεξάρτητης Αρχής, για να αποδυναμώσει το ΠΑΣΟΚ (νομίζει), έχει πέσει σε μια διπλή λακούβα. Που έσκαψε η ίδια!

Από τη μία έδωσε την ευκαιρία να ξεθαφτεί πάλι η εμπλοκή της κυβέρνησης Καραμανλή στην υπόθεση, με αποτέλεσμα να πλήττεται η εικόνα του καραμανλικού ευεργετισμού στην κυβέρνηση, με πρώτο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Και από την άλλη δίνει την ευκαιρία να αναδειχτεί πάλι ο βρώμικος ρόλος των Αμερικανών πρεσβευτών και της Ουάσινγκτον στην υπόθεση. Με αποκορύφωμα το χαράτσωμα του Έλληνα φορολογούμενου με 40 εκ ευρώ για ένα μάτσο παλιοσίδερα.

Δυο δεκανίκια έχει αυτή η κυβέρνηση, την καραμανλογενή υποστήριξη και την αμερικάνικη πλάτη, και τα πυροβολεί και τα δύο! Τελικά, δεν χρειάζεται να την πολεμάει κανείς. Αυτοκτονεί από ανικανότητα.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

liberal.gr