Δημοσκόπηση χαστούκι: Στον «πάγο» ο Τσίπρας, ούτε κουβέντα για εκλογές από τους πολίτες

 

Μπορεί ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του να ζητούν εδώ και τώρα εκλογές, υπολογίζουν όμως χωρίς τον… ψηφοφόρο.

Και στη δημοσκόπηση της Pulse για λογαριασμό του ΣΚΑΪ οι πολίτες με ξεκάθαρο τρόπο τάσσονται υπέρ της πολιτικής ομαλότητας με το 45% να δηλώνει πως επιθυμεί εκλογές να γίνουν στο τέλος της τετραετίας, κλείνοντας τα αυτιά στα κελεύσματα του ΣΥΡΙΖΑ. Εκλογές στο τέλος της τετραετίας επιθυμεί και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει κανένα σημάδι ανάκαμψης και παραμένει τρίτος στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός πίσω από τον Κανένα με

Νάσος Ηλιόπουλος: Νοσταλγία

Η ενεργειακή κρίση, στην οποία αφιερώνονται τα πρωτοσέλιδα όλου του κόσμου τους τελευταίους τρεις μήνες, δεν ευθύνεται για τους λογαριασμούς στην Ελλάδα. Αν πιστέψει κανείς τον εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νάσο Ηλιόπουλο, ο Ελληνας καταναλωτής πληρώνει «τη βίαιη απολιγνιτοποίηση, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την αποτυχία Μητσοτάκη στη σύνοδο κορυφής».

Η απεξάρτηση από τον ακριβό και ρυπογόνο λιγνίτη είχε ξεκινήσει από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν σωστή, σύμφωνα με τον Τσίπρα. Αλλά δεν ήταν «βίαιη». Υιοθετώντας τη ρητορική περί εθνικού ορυκτού καυσίμου, που δήθεν θα μπορούσε να μας λυτρώσει από τους τωρινούς κλυδωνισμούς, η «οικολογική» Αριστερά συντονίζεται με τις ακροδεξιές φωνές που συντηρούν αυτή την πλάνη.

Η «ιδιωτικοποίηση» της ΔΕΗ –μάλλον εννοεί την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ και την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που ακολούθησε– της επέτρεψε να αντλήσει πάνω από 2 δισ., χωρίς να χάσει την πλειοψηφία στη διοίκηση της επιχείρησης. Επί ΣΥΡΙΖΑ, η τιμή της μετοχής της επιχείρησης είχε φτάσει μέχρι και το 1,19 ευρώ, στο τέλος του 2018. Χθες είχε 7,7 ευρώ. Το 2018, οι ζημίες της

Κούλογλου: Να οργανωθεί ένα νέο κίνημα «Δεν Πληρώνω» για τους λογαριασμούς του ρεύματος

Η πρόταση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που θυμίζει εποχές μνημονίου - «Βέλη» κατά του ΣΥΡΙΖΑ γιατί «δεν ασχολείται με τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες»

Υπέρ της οργάνωσης ενός νέου κινήματος «Δεν Πληρώνω» για τους λογαριασμούς του ρεύματος τάχθηκε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου.

Θυμίζοντας εποχές του 2011 όταν και είχαν εμφανιστεί οι αντιδράσεις απέναντι στο τίμημα των διοδίων και όχι μόνο ο κ. Κούλογλου, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό της Κρήτης αναφερόμενος στο παγκόσμιο φαινόμενο της ακρίβειας της ενέργειας είπε πως «πρέπει να οργανωθεί ένα νέο κίνημα Δεν Πληρώνω».

Όπως είπε χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, «ο κόσμος δέχεται, τρώει κάτι λογαριασμούς στο κεφάλι απίστευτους. Θα έπρεπε να οργανωθεί ένα νέο κίνημα Δεν Πληρώνω, νομικά υποστηριγμένο με δικηγόρους, οι οποίοι να

Η κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή θα εξαρτηθεί από το ΚΙΝΑΛ

Η χώρα βρίσκεται σε οιονεί προεκλογική περίοδο, στη χειρότερη που θα μπορούσε να υπάρξει. Όποιο πρόγραμμα και να είχε η κυβέρνηση, αυτό τινάχτηκε στον αέρα από την ασύμμετρη ακρίβεια της πανδημίας, και στη συνέχεια την ακρίβεια που έφερε ο απρόσμενος πόλεμος.

Θα φτάσουμε στις εκλογές εν μέσω επιδεινούμενης κατάστασης, καθώς οι συνέπειες του πολέμου θα επηρεάζουν αχτιδωτά σε βάθος χρόνου τον δυτικό και τον τρίτο κόσμο.

Η κυβέρνηση θα προτάξει τις επιτυχίες της στην απασχόληση, τις επενδύσεις, τα έργα υποδομής, την ψηφιοποίηση της χώρας, την κοινωνική πολιτική, τα δεκάδες δισ. που έδωσε κατά την πανδημία για να στηρίξει επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες, κλπ. Όμως αυτά εκλαμβάνονται ως δεδομένα πλέον.

Δικαιούται επίσης να ζητά να κριθεί ως κυβέρνηση διαχείρισης αλλεπάλληλων κρίσεων, αλλά όταν η ζαίουσα πραγματικότητα παραγάγει οικονομική ένδεια, τον οικογενειάρχη το τελευταίο που τον απασχολεί είναι η γεωπολιτική ανάλυση και οι αιτίες των επιπτώσεών της.

Ο Μητσοτάκης στο forum του Οικονομικού Ταχυδρόμου επιβεβαίωσε τον φημολογούμενο ρεαλισμό του, υπερκερνώντας τους «Ηρακλείς του στέμματος», και λέγοντας:

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Οι βολικούληδες

Οι Βολικούληδες είναι η άλλη εκδοχή των ισαποστάκηδων, που είναι συνήθως πιο εκτεθειμένοι στον παραλογισμό των αντιλήψεών τους. Ευέλικτοι οι βολικούληδες έχουν ως τακτική την γενίκευση που όλα τα χωράει κι έτσι δεν υπάρχει και παρεξήγηση. Για παράδειγμα η χθεσινή συναυλία περί Ειρήνης, που ακυρώνει το αυτονόητο: Ότι κανείς δεν είναι με τον Πόλεμο. Μόνο κάποιοι τρελαμένοι κάθε φορά κάνουν άνω κάτω την ανθρωπότητα.

Ποια ήταν η γενίκευση των φιλόμουσων βολικούληδων, που όπως κάθε παρόμοια επαμφοτερίζουσα στάση έχει από πίσω της τον ΣΥΡΙΖΑ; Αλληλεγγύη σε όλους. Αυτό το «σε όλους» μπορεί να ερμηνευθεί και ότι οι κλαμπατσινορχηστρούμενοι είναι και με τους Ουκρανούς και με τους Ρώσους και με τον Παναθηναϊκό και με τον Ολυμπιακό. Έτσι κρύβουν την χαρά τους για τα καμώματα του Πούτιν, που είναι και θρήσκος ενώ απ’ ό, τι έχουν δείξει όλοι αυτοί, τους οποίους οιστρηλατεί ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον προς το άθεο κλίνουν. Χώρια που η πλειοψηφία αυτών ορκίζεται με πολιτικό όρκο όπως και οι πολιτικοί ταγοί τους.

Νομίζω ότι λείπει ένα

Άλλαξε ο κόσμος μας σε ένα μήνα

Οι αγορές προεξοφλούν το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία με τους περισσότερους ειδικούς να συγκλίνουν στην άποψη ότι μέσα στις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες θα επιτευχθεί κάποιου είδους συμφωνία. Η κατάπαυση πυρός είναι η άμεση προτεραιότητα, αλλά το ερώτημα είναι τι μας περιμένει μόλις σιγήσουν τα όπλα, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε τις σταθερές που ρύθμιζαν τις διεθνείς ισορροπίες τα τελευταία χρόνια.

Ο κίνδυνος τώρα είναι να οδηγηθεί ο κόσμος σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο. Ο Μπάιντεν τόνισε ότι οι ΗΠΑ δεν θα συρθούν σε σύγκρουση με τη Ρωσία και ταυτόχρονα μας προετοίμασε δηλώνοντας πως “αυτή η μάχη δεν θα κερδηθεί ούτε σε λίγες μέρες ούτε σε λίγους μήνες. Πρέπει να οπλιστούμε για τον μακρύ αγώνα που έχουμε μπροστά μας». Η Ρωσία βομβαρδίζει ανηλεώς τους αμάχους στην Ουκρανία και ταυτόχρονα εκτοξεύει απειλές για πυρηνικά όπλα. Οι ΗΠΑ απάντησαν με ένα πλέγμα ισχυρών κυρώσεων και σκληρές δηλώσεις Μπάιντεν που αποκάλεσε τον Πούτιν “χασάπη”, λέγοντας επίσης ότι δεν μπορεί να παραμένει στην εξουσία.

Πως θα συγκλίνουν ΗΠΑ και Ρωσία για την επόμενη ημέρα, όταν η όξυνση έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις; Πως θα αντιδράσει η Κίνα σε αυτήν την κρίση; Πόσο μακριά θα

Πάλι ο Τσίπρας θεωρεί ευκαιρία την αναταραχή

Το δόγμα Αχτσιόγλου, «η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά», επανέρχεται με τον Αλέξη Τσίπρα, και ευκαιρίας δοθείσης, ασκεί «ολιστική» επίθεση στην κυβέρνηση.

Οι καιροί του πολέμου, αρχικά συσπειρώνουν τους λαούς περί τη «σημαία», δηλαδή την ηγεσία τους. Ωστόσο, η επίθεση της Ρωσίας όχι μόνο θα επιβαρύνει την κληρονομημένη από την πανδημία ακρίβεια, αλλά θα επιφέρει και κάποιας έντασης επισιτιστική κρίση.

Η εισβολή ήδη έχει προκαλέσει σοκ στις διεθνείς αγορές τροφίμων, επιβαρύνοντας το ήδη οξύ πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, και αυξάνοντας τις τιμές. Δεν είναι τυχαίο που ο εκτελεστικός διευθυντής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ Ντέιβιντ Μπίσλεϊ, δήλωσε: «Αν νομίζετε ότι έχουμε κόλαση στη Γη τώρα, απλά ετοιμαστείτε».

Να σημειώσουμε ενδεικτικά ότι Ρωσία και Ουκρανία μετέχουν στο 30% των εξαγωγών της παγκόσμιας αγοράς σε σιτάρι, ενώ περισσότερο θα πληγούν χώρες της Αφρικής και της μέσης Ανατολής.

Αυτό κατά τον ΟΗΕ, κινδυνεύει να οδηγήσει τις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη σε πολιτικό χάος και να δημιουργήσει σε μια άνευ προηγουμένου μεταναστευτική κρίση…

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Ζήσε Μάη μου…

 

Θανάσης Κ.

 

Το χούι στον άνθρωπο πεθαίνει τελευταίο.

Πρώτα βγαίνει η ψυχή του…

Το ίδιο ισχύει και για τις ιδεοληψίες. Τις ψευδαισθήσεις…

Υποτίθεται ότι συνθήκες κρίσεις ευνοούν τη διάλυση των ψευδαισθήσεων.

Σε μας, εδώ στην Ευρώπη, πολλοί δεν κατάφεραν ακόμα να απαλλαγούν από τις ψευδαισθήσεις, τις ιδεοληψίες τους και τις εμμονές τους.

Το απέδειξαν στην τελευταίο Σύνοδο Κορυφής στην ΕΕ.

Όπου αποφάσισαν ότι για το ενεργειακό (που μας ζεματάει όλους), θα αποφασίσουν τελικά στην… επόμενη Σύνοδο Κορυφής, στα τέλη Μαΐου.

Όπως λέμε… “ζήσε Μάη μου…“!

Ο λόγος που οι Ευρωπαίοι εταίροι αποφάσισαν να… μην αποφασίσουν τώρα, σε ένα υπέρ-επείγον ζήτημα που, υποτίθεται ότι (θα έπρεπε να) είναι “όλοι ενωμένοι”, είναι γιατί παραμένουν βαθιά διχασμένοι!

Και κολλημένοι στις ψευδαισθήσεις τους…

Και δεν λένε και την αλήθεια. Ή μάλλον λένε μισές αλήθειες…

Όχι μόνο για όσα δεν καταφέρνουν να αποφασίσουν (γιατί διαφωνούν).

Ακόμα και για όσα αποφασίζουν (και στα οποία, υποτίθεται ότι συμφωνούν μεταξύ τους).

Παραδείγματα:

Ο Τσίπρας, η ελευθεροτυπία και τα τιμημένα βοσκοτόπια

Μιλάνε όλοι για την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα, μιλάει κι ο Τσίπρας που είχε υπουργό Τύπου και… Φλωρεντίας τον Νίκο Παππά.

Μιλάνε όλοι για την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα, μιλάει κι ο ΣΥΡΙΖΑ που επί ημερών του έγιναν “θεσμός” τα τιμημένα βοσκοτόπια.

Μιλάνε όλοι για την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα, μιλάνε και οι συριζαίοι που επί εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγιναν τα αίσχη των αισχών.

Αλήθεια, ο λαλίστατος και αμετροεπής Τσίπρας: “θυμάται” την φαρσοκωμωδία με τις τηλεοπτικές άδειες;
“Θυμάται” τα καραγκιοζιλίκια με τον Καλογρίτσα για το ΣΥΡΙΖΑ Channel;
“Θυμάται” τον απηνή διωγμό όσων δημοσιογράφων δεν προσκύνησαν το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ;
“Θυμάται” το κλείσιμο του ΔΟΛ και τα

Η μέθοδος Γουίλ Σμιθ

Για τα Οσκαρ λοιπόν. Τι έμεινε; Το χαστούκι και τα γαλλικά του Γουίλ Σμιθ προς τον κομφερασιέ  Κρις Ροκ, έναν εκ των γελωτοποιών των «βασιλιάδων» στο Χόλιγουντ. Τι ακριβώς συνέβη;

Ο γελωτοποιός μέσα στον οίστρο των αυτοσχέδιων και κρύων ανεκδότων του άρχισε να σχολιάζει, χλευαστικά τη σύντροφο του Γουίλ Σμιθ με υπονοούμενα τόσο για την ασθένειά της όσο και για την ανοικτή σχέση τους

Εχουμε και λέμε λοιπόν: τι τον κόφτει τον Κρις Ροκ η ανοικτή σχέση που έχει συνάψει ο Γουίλ Σμιθ με τη γυναίκα του; Τι τον κόφτει αν εκείνη βγαίνει και «κοιμάται» με άλλους, και αν ο Γουιλ Σμιθ τσιλιμπουρδίζει; Απίστευτο

Δύο λοιπόν, επί της ουσίας αυτής της σχέσης, δικαίωμά τους και καπέλο τους. Στο κρεβάτι τους δεν βάζουν κανένα νταβατζή

Τρία λοιπόν, πάλι επί της ουσίας:

Ο παράδεισος που βγαίνει απ' το καπέλο του Αλέξη

 

Για τον Αλέξη Τσίπρα, η κατασκευή του παραδείσου είναι εύκολη υπόθεση. Παίρνει την τιμή της βενζίνης στην Κύπρο, τις ρυθμίσεις για της αγορά ενέργειας της (ενεργειακά απομονωμένης Ιβηρικής), τα επιδόματα των νοικοκυριών της Δανίας, το μεροκάματο της Γερμανίας, τον μέσο μισθό της Ολλανδίας, τον αριθμό των ΜΕΘ ανά κάτοικο του Λουξεμβούργου, τους παιδικούς σταθμούς της Σουηδίας και φτιάχνει την ελληνική γη της επαγγελίας. Σαφές και σοφό.

Σαν να ξηλώνουμε είκοσι αυτοκίνητα είκοσι εταιριών, να παίρνουμε το καλύτερο ανταλλακτικό καθενός και να μοντάρουμε μ’ αυτά το τελειότερο αυτοκίνητο που κυκλοφορεί στους δρόμους. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει μ’ αυτή την καταπληκτική ιδέα; Αφού το κάθε ξεχωριστό κομμάτι έχει δοκιμαστεί στην πράξη με εξαιρετικά αποτελέσματα, ποιος θα τολμήσει να κριτικάρει αυτό το συνθετικό μοντέλο που βγαίνει κάθε μέρα από το καπέλο του μάγου Αλέξη σαν τρισχαριτωμένο κουνελάκι;

Και ο τελευταίος των μηχανολόγων βέβαια θα έλεγε βέβαια ότι αυτά είναι ανοησίες, όμως ο Τσίπρας δε θα αλλάξει την

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Ηλίας Νικολακόπουλος: Δεν έχει αξιοπιστία ο ΣΥΡΙΖΑ

 

Εξ οικείων τα βέλη για τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα από σύντροφο – τον Ηλία Νικολακόπουλο- και από συντροφικό μέσο – την Εποχή. Ο γνωστός εκλογολόγος που έχει προκαλέσει πολλάκις την κοινή γνώμη το τελευταίο διάστημα με τις τοποθετήσεις του, ούτε λίγο ούτε πολύ δηλώνει σε συνέντευξή του πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναξιόπιστος και ως αντιπολίτευση.

«Δεν έχει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ την αξιοπιστία να εκφράσει το αντικυβερνητικό ρεύμα ως εναλλακτική κυβερνητική πολιτική. Δεν έχει, δηλαδή, εμπεδώσει την εικόνα στην κοινωνία ότι θα ήταν καλύτερα να ήταν αυτός στην κυβέρνηση. Αυτή είναι η βασική του αδυναμία, όπως διαπιστώνεται σε διάφορες δημοσκοπικές ερωτήσεις. Δεν έχει προχωρήσει σε μία πραγματική αυτοκριτική για την κυβερνητική του διαχείριση, επί τεσσεράμισι χρόνια. Μία αξιόπιστη αντιπολίτευση παραμένει το

Οι «ειρηνιστές» του πενταγράμμου

Είναι κάπως γλυκερό το σύνθημα «Όποια κι αν είναι η ερώτηση, Ειρήνη είναι η απάντηση» που επέλεξαν οι καλλιτέχνες για την «αντιπολεμική» συναυλία τους την ερχόμενη Τρίτη (29.3.2022). Και είναι γλυκερό, διότι, π.χ., σε μια υπόθεση βιασμού δεν θα έλεγαν ποτέ «όποια κι αν είναι η ερώτηση, αγάπη είναι η απάντηση». Κάτι θα έβρισκαν να πουν και για τον βιαστή. Μια κουβέντα καταδίκης, βρε αδελφέ…

Εντάξει! Δεν λέμε να φτάσουν στον αντιιμπεριαλιστικό οίστρο του 2003, όταν με αφορμή την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ διοργανώθηκαν αντιπολεμικές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Τότε, στην ερώτηση περί πολέμου δεν ήταν μόνο «Ειρήνη» η απάντηση. Ήταν κι άλλα, όπως: «Το έγκλημα των ιμπεριαλιστών κατά του λαού του Ιράκ συνεχίζεται. Ο λαός του Ιράκ, που αντιστέκεται ηρωικά, αναγκάζει τους δολοφόνους να δείξουν το αληθινό, βάρβαρο πρόσωπό τους. Αυτήν την κρίσιμη ώρα έχουμε χρέος να δυσκολέψουμε το οπλισμένο χέρι των δολοφόνων» («Ριζοσπάστης», 12.4.2003). Όπως διαβάζουμε στην ειδησεογραφία της εποχής:

Σύντροφοι δυστυχώς χάσαμε

Επειδή η Ιστορία δεν γράφεται με ιδεοληψίες, με προκαταλήψεις και «καφενεία». Και επειδή κολοσσιαία κεφάλαια στην πορεία της ανθρώπινης μοίρας, τόσο παρερμηνευμένα όσο και από επιπολαιότητα και ευκολία τουλάχιστον παρεξηγημένα, γι’ αυτούς τους λόγους κάποιες τοποθετήσεις είναι αναγκαίες για τη συνείδησή μας.

Ο λαός, ο πιο βασανισμένος, σχεδόν στα όρια κατεστραμμένος, αναμφισβήτητα ο ρωσικός. Τα ιστορικά δεδομένα υπερβαίνουν ακόμα και τα πιο νοσηρά σενάρια με φρικιαστικές επιδόσεις τεράτων της πινακοθήκης των serial killers.

Πρώτα η επέλαση των τσάρων που φρόντισαν όχι μόνο να διαιωνίσουν το καθεστώς κτηνώδους δουλείας, αλλά και ταυτοχρόνως με το κνούτο και με άλλες μεθόδους βασανιστηρίων και εκτελέσεων να ανοίξουν κατακόμβες εκατομμυρίων πλασμάτων. Οταν η Γαλλία ξεφορτωνόταν τον ζυγό της παρασιτικής αριστοκρατίας και της ανελέητης φεουδαρχίας και όταν στη Γηραιά Αλβιώνα είχαν εγκαθιδρυθεί τα πρώτα ίχνη αστικής δημοκρατίας, ο απλός, ο πληβείος της Ρωσίας το μόνο πράγμα που επιθυμούσε ήταν ένα κομμάτι ψωμί και ξελασκάρισμα της τσαρικής λαβίδας.

Από κοντά και οι εκατόμβες εκατομμυρίων Ρώσων «σκλάβων» στο μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το αίμα κυλούσε εν αφθονία, τα άψυχα κορμιά έτρεφαν

Tα ανέφελα του Ανδρουλάκη, τα συννεφιασμένα του Τσίπρα

Ο Νίκος Ανδρουλάκης βρίσκεται σήμερα στην Πορτογαλία επικεφαλής αντιπροσωπίας του ΚΙΝΑΛ, στην οποία μετέχει και ο πρώην υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης. Θα συναντηθεί και με τον πρωθυπουργό Αντόνιο Κόστα, κεντροαριστερό που κατατρόπωσε τις πρώην συνεργάτιδες δυνάμεις της Αριστεράς, οι οποίες με τις μαξιμαλιστικές τους απαιτήσεις απόδιωξαν τους ψηφοφόρους.

Με τι επαφές του ως αρχηγού και με την άνοδο των δημοσκοπικών ποσοστών του ΚΙΝΑΛ (υποβοηθούμενος και από τη διατήρηση της ευρωβουλευτικής του ιδιότητας), διεκδικεί να διευρύνει τον ζωτικό χώρο για το κόμμα του στους κόλπους των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών. Εκεί όπου είχε «εισπηδήσει» ως παρατηρητής ο Αλέξης Τσίπρας, παρουσιάζων εαυτόν και ως συνδετικό κρίκο μεταξύ Ευρωπαίων αριστερών και σοσιαλδημοκρατών (κάτι που κανείς δεν ζήτησε, και κανείς δεν αναγκαιούται αφού η ευρωπαϊκή Αριστερά καθεύδει).

Στις δημοσκοπήσεις το ΚΙΝΑΛ δείχνει να έχει εξαντλήσει την αρχική του ανυψωτική δυναμική. Όμως σταθεροποιείται έστω και με κάποια ανεπαίσθητη υποχώρηση, φυσιολογική μετά τον πρώτο ενθουσιασμό. Ωστόσο θα

Το πρωτοσέλιδο της σέντρας

 

Προσοχή αναταράξεις, ο Ψυχρός Πόλεμος ΙΙ και το επικίνδυνο πολιτικό σκηνικό που ελλοχεύει

Φαίνεται ότι όσοι από εμάς πίστευαν πως η παγκοσμιοποίηση της τελευταίας 20ετίας αποτελεί και το τέλος των ψυχρών πολέμων όπως τους βιώσαμε ακόμα και μέχρι τη δεκαετία του ’80 θα διαψευστούν (ή ήδη διαψεύστηκαν)... πανηγυρικά.

Η αδρή γραμμή μεταξύ Δύσης και δημοκρατικών καθεστώτων και όλων των υπολοίπων ήταν πάντοτε διακριτή κυρίως όσον αφορά το δεύτερο, δηλαδή το καθεστώς, και λιγότερο τη γεωγραφική τοποθεσία. Το παράδειγμα της Ρωσίας του Πούτιν το αποδεικνύει, η Ρωσία στην Ευρώπη είναι δίπλα μας, αλλά κατ’ ουδένα τρόπο ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια (με την... ευρύτερη ή τη λυρική έννοια του όρου, γιατί... μόνο οικογένεια αποδεικνύεται ότι δεν είμαστε).
Αλλά υπάρχουν σε αδρές γραμμές οι ίδιες αξίες, ένας κώδικας σεβασμού τουλάχιστον των συνόρων. Αυτά όλα είναι θεωρητικά, ας τα αναλύσουν οι ιστορικοί, ας πάρουν τα ιστορικά τους μαθήματα οι ευρωπαϊκές ηγεσίες. Ένα μήνα σχεδόν μετά τις πολεμικές επιχειρήσεις του Πούτιν είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το επικρατέστερο σενάριο της υπόθεσης αυτής καθίσταται ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος. Με νέα χαρακτηριστικά, «υβριδικό περιεχόμενο» θα έλεγα, λόγω ακριβώς της παγκοσμιοποίησης των

Καλλιτεχνικό… πλυντήριο

Ένα μήνα μετά τον ανηλεή πόλεμο της Ρωσίας, η Ουκρανία αντιστέκεται ηρωικά διαψεύδοντας τις προσδοκίες του Πούτιν και των συνοδοιπόρων του. Η καταστροφή και το αίμα που προκαλεί αυτή η αναίτια εισβολή θα μείνει στην Ιστορία ως η πιο ακατανόητη επιλογή από έναν αλαζόνα και υπερφίαλο δικτάτορα. Δεν μπορεί να βρει κανείς ούτε ένα λόγο που να δικαιολογεί τόση βαρβαρότητα και κυρίως να εξηγεί σε τι μπορεί να ελπίζει για την επόμενη μέρα ο εμπνευστής της. Η απομόνωση της χώρας του και οι οικονομικές συνέπειες θα τη συνοδεύουν για δεκαετίες, ενώ κανένας δυτικός ηγέτης δεν μπορεί να αποδεχθεί εφεξής τον Πούτιν ως αξιόπιστο συνομιλητή του. Αν στα σχέδιά του ήταν να διχάσει τη Δύση και να κάνει πολιτικά παιχνίδια με κάποιες χώρες, τότε σίγουρα κατάφερε ακριβώς το αντίθετο. Η πρωτοφανής κινητοποίηση των δυνάμεων της δυτικής συμμαχίας και η αφύπνιση χωρών που είχαν επιλέξει την ουδετερότητα θα καταγραφούν ως μια από τις… επιτυχίες της εισβολής. Όσα ρούβλια, δολάρια ή άλλα νομίσματα και αν ξόδεψε –κρυφά ή φανερά– η ρωσική προπαγάνδα τα προηγούμενα χρόνια, κάηκαν μέσα σε λίγες ώρες από την

Η υπέροχη πτήση του γαϊδάρου

Μα δεν είναι τρελό; Να βγαίνουν κάθε βδομάδα δυο δημοσκοπήσεις που δείχνουν την ΝΔ να προηγείται με δέκα μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης να ουρλιάζει «κάντε εκλογές τώρα»; Ειλικρινά προσπαθώ να μπω στο μυαλό του σκληρού ψηφοφόρου του ΣΥΡΙΖΑ και να φανταστώ τι σκέφτεται όταν ακούει αυτές τις κουβέντες από τον αρχηγό του. Σκέφτεται μήπως ότι ο Αλέξης ξέρει κάτι παραπάνω ή μήπως πιστεύει ότι όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις λένε ψέματα;

Τι διάολο; Δεν διαθέτει απλή λογική αυτός ο ψηφοφόρος; Δεν πιστεύει στην ανάγκη να ακούει αλήθειες από τον αρχηγό του; Δεν θεωρεί την αλήθεια προϋπόθεση για να τον ακολουθήσει; Προσωπικά, αν ήμουν οπαδός ενός κόμματος του οποίου ο αρχηγός ανέβαινε στο βήμα της Βουλής και ξεφούρνιζε αρλούμπες, πολύ θα το σκεφτόμουν να συνεχίσω την υποστήριξή μου στο πρόσωπό του. Μπορεί να μην άλλαζα κόμμα, αλλά δεν θα παρίστανα και τον φανατικό οπαδό του ηγέτη μου.

Το πιο πιθανό θα ήταν να κάνω το κορόιδο, παρά να εξευτελίζομαι στις παρέες και στα

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα Κυριακάτικα φύλλα.

Σε ναυάγιο οδηγείται το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ: Κυνηγούν τους υποψηφίους με το… ντουφέκι!

Ο άνθρωπος που θέλει να ξανακυβερνήσει την Ελλάδα, βρίσκεται προ των πυλών μιας ακόμα καταστροφής. Θέλει να σώσει λέει τι χώρα αλλά δεν μπορεί να κρατήσει όρθιο το κόμμα του όπως προκύπτει μάλιστα από εγκύκλιο που έστειλε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 24 Μαρτίου για να προλάβει το κακό!

Ο λόγος; Τα κακά μαντάτα που φτάνουν στην Κουμουνδούρου και θέλουν να μην υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι για σύνεδροι! Εκείνο που διαπιστώνουν οι τοπικές είναι πως η πλειοψηφία των νέων μελών μπορεί μεν να αξιοποίησε την ηλεκτρονική εγγραφή αλλά πέραν αυτού ουδέν. Δεν απαντούν καν στα τηλέφωνα και τα email του κόμματος, δεν συμμετέχουν σε καμιά διαδικασία.

Παράλληλα κάποιοι από εκείνους που έχουν δηλώσει υποψηφιότητα, ακόμα και αν εκλεγούν το πιθανότερο είναι να μην ταξιδέψουν για την Αθήνα ώστε να συμμετάσχουν στο συνέδριο.

Με την τελευταία εγκύκλιο λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει παράταση για τις υποψηφιότητες έως τις 30 Μαρτίου αντί τις 21 όπως αρχικά είχε οριστεί ενώ

Στρατηγική Τύφλωση…

Θανάσης Κ.

Στην Ουκρανία βρισκόμαστε σε αδιέξοδο:

— Οι Ρώσοι προχωρούν πολύ αργά – και πάντως πολύ δύσκολα. 

— Και οι Ουκρανοί ανθίστανται πεισματικά – και ηρωϊκά – χωρίς να μπορούν να αναχαιτίσουν τους Ρώσους και χωρίς να περιμένουν ουσιώδη εξωτερική βοήθεια από κανένα.

Στο μεταξύ η χώρα τους καταστρέφεται καθημερινά. 

* Πρώτο ερώτημα λοιπόν:

Πώς μπορεί να τελειώσει ο Πόλεμος αυτός;

Τέτοιες συγκρούσεις τελειώνουν είτε με νίκη μίας πλευράς, είτε με διαπραγματεύσεις μεταξύ τους.

Η Ρωσία μέχρι στιγμής δεν δείχνει διάθεση να συμφωνήσει, αν δεν αποσπάσει περισσότερα απ’ όσα ζητούσε πριν τον Πόλεμο – και για να ξεκινήσει τον Πόλεμο.

Απαιτεί οπωσδήποτε, 

–την αναγνώριση απόσχισης της Κριμαίας (την οποία είχε καταλάβει ήδη από το 2014), 

–την αναγνώριση απόσχισης των δύο επαρχιών του Ντομπάς, 

–την εξασφάλιση της ουδετερότητας της Ουκρανίας και 

–την διάλυση των ένοπλων αντι-ρωσικών ομάδων των Ουκρανών. 

Δηλαδή ζητά τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ουκρανίας και

Ρε Γιώργο σκέψου λέει να είσαι καλλιτέχνης στη Ρωσία

 

Αδυνατεί το μυαλουδάκι μου να επεξεργαστεί και να κατανοήσει το σύνθημα εκλεκτών καλλιτεχνών (δεν το χλευάζω, το εννοώ) της γνωστής αντιπολεμικής διαμαρτυρίας. Σα να λέμε «Stop the War»

Και δεν το καταλαβαίνω επειδή είναι τόσο αυτονόητο όσο και ότι η γη είναι στρογγυλή και όχι επίπεδη. Μα ακόμα και ο αρχικανίβαλος Αδόλφος Χίτλερ, τη στιγμή που οι τραμπούκοι του πυρπολούσαν το Ράιχσταγκ μιλούσε υπέρ της Ειρήνης. Με την προυπόθεση, φυσικά, την εξόντωση δέκα εκατομμυρίων τριακοσίων χιλιάδων Εβραίων. Τόσοι όσοι ο Αιχμαν τους είχε υπολογίσει

Ακόμα και τα αφεντικά της, ανά τον κόσμο, πολεμικής βιομηχανίας θα συμφωνήσουν υπέρ Ειρήνης. Κατ ιδίαν φυσικά. Και ο δικτατορίσκος και ανθυποτσάρος Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν στο όνομα της Ειρήνης σκοτώνει μικρά παιδιά.

Μα υπάρχει έστω ένας σε ολόκληρη την υφήλιο που

Ερντογάν: «Φτύνοντας» τη Δύση, στην πλάτη του oυκρανικού

 

Να μετατρέψει σε πλεονέκτημα για την Τουρκία την αυτόνομη και συχνά αντιδυτική στάση του, την αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική του και την αποστασιοποιημένη τακτική του έναντι της Ρωσίας αλλά και να σκεπάσει κάτω από το χαλί την αυταρχική πολιτική του στο εσωτερικό, επιχειρεί ο Τ. Ερντογάν επενδύοντας στο ελεύθερο πεδίο που φαίνεται να του προσφέρουν ευρωπαϊκές δυνάμεις και η Ουάσιγκτον. Που δείχνουν πρόθυμες να βάλουν πολύ νερό στο κρασί τους, προκειμένου να κρατήσουν στο δυτικό στρατόπεδο την Τουρκία...

Οι επαφές που είχε στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ με τους ηγέτες της Γαλλίας, της Ιταλίας και άλλων χωρών, οι θερμότατες αναφορές στον «μεσολαβητικό» ρόλο του από τον Μπ. Τζονσον, τους Αμερικανούς αλλά και τον ΓΓ του ΝΑΤΟ, δίνουν την ευκαιρία στον Τούρκο ηγέτη να ελπίζει ότι η ουκρανική κρίση προσφέρει τη μεγάλη ευκαιρία για την αποκατάσταση των σχέσεων με χώρες όπως η Γαλλία αλλά και για παράκαμψη των μεγάλων εμποδίων που

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Αλέξης Τσίπρας: Κοιτάσματα

Τι είναι η πανδημία; Παγκόσμια ή πανδημία Μητσοτάκη; Τι είναι η ενεργειακή κρίση; Διεθνής ή ακρίβεια Μητσοτάκη; Εκεί θα κατέληγε μοιραία η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή. Η αξιωματική αντιπολίτευση θα δοκίμαζε να εθνικοποιήσει την κρίση που βιώνει όλη η Ευρώπη. Θα προσπαθούσε να γειώσει πολιτικά τη δυσαρέσκεια εδώ, επιτόπου, όπου βιώνεται.

Αυτή είναι η μέθοδος που καθιέρωσε τον Τσίπρα: Παίρνεις ένα πραγματικό, σύνθετο πρόβλημα· το περνάς από τον πολτοποιητή της υπεραπλούστευσης· και πουλάς μια εξίσου απλή λύση. Η «λύση» που διατύπωσε χθες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χωρίς να φοβηθεί τους αντίξοους συνειρμούς, ήταν «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Ανέσυρε το σύνθημα της αντιμνημονιακής του προϊστορίας, επιστρέφοντας στην ιδέα ότι η λύση είναι πρόχειρη. Κάπου εδώ κοντά λεφτά υπάρχουν.

Έτσι, οι αρχηγοί άφησαν το πολεμικό παρόν για να ξαναγυρίσουν στο 2015. Η συζήτηση που

«Καλύτερα βαρίδια παρά βάρκες χωρίς πανιά» - Οι κόντρες στον ΣΥΡΙΖΑ κλιμακώνονται

Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει διαρκώς διαστάσεις αφού οι εσωκομματικές κόντρες μαίνονται με στελέχη του να βγαίνουν ανοιχτά και να μιλούν για διαδικασίες που τείνουν να αποκτήσουν «χαρακτήρα γενικής εκκαθάρισης και μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα άλλο κόμμα, άνευρο...».

Και να αρθρογραφούν όπως τα 13 στελέχη που έχουν αναφορές στην Ομπρέλα υποστηρίζοντας πως καλύτερα να αποκαλούνται «βαρίδια» από εσωκομματικούς αντιπάλους παρά να είναι «βάρκες χωρίς πανιά»

Τα στελέχη αυτά μεταξύ των οποίων η πρώην βουλευτές Αννέτα Καββαδία αλλά και ο Πάνος Λάμπρου σε ένα κοινό τους κείμενο ενόψει του συνεδρίου του κόμματος αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι πρέπει να υπάρχει διάλογος που όμως για να είναι δημιουργικός «πρέπει καταρχάς να

Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821

Στην απάντησή του στο Δεριγνύ, ο Μακρυγιάννης αποτυπώνει το φρόνημα των Ελλήνων στην Επανάσταση: "Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσεις κι εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει· και θα δείξομεν την τύχη μας σ' αυτές τις θέσεις τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε µ' έναν τρόπο, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε· τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν  κι όταν

Ο Σαββόπουλος κι ο…. Νταλάρας του Χάρρυ Κλυνν

Συμπληρώνουμε ένα μήνα πολέμου κι όλο αναρωτιόμαστε τόσο καιρό αναφορικά με το πού πήγαν όλα αυτά τα καλόπαιδα του άσματος και της θεατρικής σκηνής και δεν βγάζουν άχνα. Όταν για ψύλλου πήδημα έστηναν συναυλίες, σήκωναν ψηλά τις γροθιές της επανάστασης, φορούσαν κόκκινα γάντια συμπαράστασης ή έστηναν και λαϊκά δικαστήρια.

Ελάχιστοι ήταν εκείνοι που είχαν καταδικάσει τον Πούτιν για την εισβολή του σε μια ξένη χώρα. Όλοι ή οι περισσότεροι –επειδή νομίζουν ότι ο Πούτιν πολεμάει τη μισητή τους Δύση- μιλούσαν γενικά κι αόριστα εναντίον του πολέμου…

Οι διαφορετικές και ξεκάθαρες φωνές ήταν ελάχιστες. Ήταν ο Σαββόπουλος, ο Πορτοκάλογλου, ο Μαραβέγιας, η Τόνια Σωτηροπούλου, η Καίτη Γαρμπή, ο Καφετζόπουλος, ο Μάριος Φραγκούλης, ο Ορφέας Αυγουστίδης, η Πηνελόπη Αναστασοπούλου, η Μαρία Φαραντούρη κι ίσως κάποιοι άλλοι που δεν αντιλήφθηκα. Τους ζητώ συγγνώμη που δεν τους αναφέρω.

Όλοι οι άλλοι, ειδικά αυτοί του λεγόμενου έντεχνου, που

Στο μυαλό του Αριστερού

Μια δημοσκόπηση μας εμφάνισε ως την ευρωπαϊκή χώρα με τα χαμηλότερα ποσοστά καταδίκης της ρωσικής εισβολής. Σε κάθε τέτοιο αντιευρωπαϊκό ελληνικό ρεκόρ, το κάρο το σέρνει κυρίως η Αριστερά. Τούτη τη φορά, η Αριστερά δεν τολμάει να πάρει καθαρή θέση υπέρ της εισβολής. Συνδικαλιστές της όμως εμπόδισαν τη φιλαρμονική του δήμου να παίξει τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας και άλλοι συνδικαλιστές έκαναν σαματά στη Λυρική Σκηνή, επειδή η διοίκηση αφιέρωσε παράστασή της στη μαρτυρική χώρα.

Η Αριστερά εκ παραδόσεως προβάλλεται ως υπερασπιστής του φτωχού, του αδικημένου. Τι έκανε λοιπόν για την Ουκρανία; Οι μεν ευρωβουλευτές της αρνήθηκαν να ψηφίσουν τη βοήθεια από την Ε.Ε., ο δε ΣΥΡΙΖΑ χάλασε τον κόσμο για να μη δώσουμε όπλα στους Ουκρανούς. Δηλαδή ήθελε να τους παραδώσουμε άοπλους στον Πούτιν. Και ένας θεωρητικός του ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε ακόμα και τις οικονομικές κυρώσεις. Μας βεβαίωσε ότι

Ο Ντοστογιέφσκι έφταιγε για τον τσάρο;

 

Μερικές χρήσιμες και ουσιαστικές λεπτομέρειες. Σχετικά με βομβαρδισμούς και σφαγές στην Ουκρανία. Φυσικά, άνευ αστερίσκων και άνευ «ναι μεν αλλά»

Φυσικά εναντίον του μακελάρη και δικτατορίσκου Πούτιν. Και μάλιστα φανατικά. Φυσικά υπέρ αμάχων πλασμάτων, αθώων, ανήμπορων και κατεστραμμένων. Και φυσικά, σκέψου λέει να ήσουν στη θέση τους. Εσύ, η γυναίκα σου, τα παιδιά σου, οι γονείς σου, τα πεθερικά σου, οι φίλοι και οι συγγενείς σου!

Τι θα έκαμες; Εγώ; Μία η επιθυμία μου: να αρπάξω μυδράλιο να τον κάνω κομματάκια. Το κτήνος, το κτήνος σου βγάζει. Στοιχειώδες Οφθαλμόν αντί οφθαλμού!

Πάμε παρακάτω. Σε μια ένσταση. Σε μια στοιχειώδη διαφωνία. Καθέτως και οριζοντίως. Κι αυτό σχετικά με το δυτικό «πογκρόμ» εναντίον καλλιτεχνών και αθλητών αυτής της αχανούς Ρωσίας. Ε όχι κι έτσι.

Δηλαδή τι φταίει ο τάδε μπασκεμπολίστας και ο δείνα ποδοσφαιριστής; Και τι φταίει ο Ρώσος αρχιμουσικός; Μα έχουμε πει. Καλλιτέχνες και αθλητές οι

Αντιπολίτευση αλαλούμ

 

Η κατήφεια για τα δημοσκοπικά ποσοστά που φυτοζωούν και η ανησυχία για το προσωπικό πολιτικό μέλλον του κ. Τσίπρα εάν χάσει και τις επόμενες διπλές εκλογές (έχοντας ήδη χάσει τρεις από τον Μητσοτάκη), είναι ανθρώπινο να δημιουργούν αγωνία.

Όμως, το πώς εκφράζεται αυτή η αγωνία αφορά την ποιότητα του προσώπου. Η κραυγή «πάρτε πίσω τα κλεμμένα» που εξακόντισε χθες, βγήκε κατευθείαν από το αφρίζον πλήθος των πλατειών, από τα κίτρινα πρωινάδικα της τηλεοπτικής ελαφρότητας, που όταν διαπιστώθηκε η χρεοκοπία, κραύγαζαν «φέρτε πίσω τα κλεμμένα».

Ήταν τότε που τροφοδοτούσαν το θυμικό του πλήθους, υπονομεύοντας τη νηφάλια συζήτηση και την κατανόηση για τις αιτίες της χρεοκοπίας.

Τα νυν «κλεμμένα» είναι τα υπερκέρδη των εταιριών ενέργειας, που ο ΣΥΡΙΖΑ τα υπολόγισε σε 1,4 δισ. ευρώ, ενώ υποστήριξε ότι

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Το αντεστραμμένο είδωλο του 2015

Το 30% των πουτινόδουλων συμπατριωτών μας όλως συμπτωματικώς αντιστοιχεί στο ποσοστό όσων αρνούνται να εμβολιασθούν. Είναι πολλοί, το ένα τρίτο του πληθυσμού. Είναι περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ομως υπάρχει και το 60% που συμπαρίστανται στον αγώνα των Ουκρανών για την ανεξαρτησία τους. Είναι η ακριβής αντιστροφή των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος. Τότε, το 60% είχε ψηφίσει «Οχι» στην Ευρώπη – αυτό ήταν το ψυχολογικό υπόβαθρο του αποτελέσματος. Τώρα, το 60% λέει «Ναι» στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει η συμπαράσταση στην Ουκρανία. Η Ελλάδα του 2022 είναι το αντεστραμμένο είδωλο της Ελλάδας του 2015. Πόθεν η αντιστροφή; Αρκούμαι σε εμπειρικές παρατηρήσεις. Το πρώτο βήμα το έκανε, παρά τη θέλησή του, ο κ. Τσίπρας, ως αδέξιος μηχανικός του αντιευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ήταν η περίφημη κωλοτούμπα. Όμως η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας διατηρούσε τα στοιχεία του καταναγκασμού, ως και έρπη έβγαλε ο άνθρωπος. Του Ελληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει, εκτός κι αν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Η κωλοτούμπα ήταν ομολογία:

Ψίχουλα και ψυχούλες

Βροχή ανατιμήσεων σε βασικά προϊόντα, Θύελλα, αυξήσεων σε καύσιμα, Καταιγίδα ακρίβειας. Μπορεί, άραγε, να βγει κανείς στεγνός από τέτοιο τσουνάμι; Χωρίς να μουσκέψει ως το κόκκαλο, να γίνει παπί, να βρέξει έστω τα πόδια του στη πλημμύρα; Ε, λοιπόν, μπορεί. Αρκεί να διαθέτει ιδεοληπτική ομπρέλα, αδιάβροχη στολή φαντασιώσεων, υδατοστεγή πανοπλία παραισθήσεων.

Του φτάνει να ονειρεύεται ντους χρημάτων από ελικόπτερα, συγκομιδή από καρποφόρα λεφτόδενδρa, τζαμπατζιλίκια εκ του ασφαλούς, τράκες με κρατική σφραγίδα, δανεικά κι αγύριστα, μπαταχτσίδικα κινήματα του «δεν πληρώνω». Τέτοια. Απλοχεριές, χουβαρνταλίκια, γαλαντομίες, Πάρε κόσμε, χάριν εφήμερης βολής. Αδιάφορο, ποιος στο φινάλε θα πληρώσει το λογαριασμό ,

Τι τα θέλετε; Οι αυταπάτες, οι στρεβλές αναγνώσεις, τα απλουστευτικά αφηγήματα, η πλειοδοσία σε λαϊκιστικές υποσχέσεις έχουν πέραση σε καιρούς αβεβαιότητας, κραδασμών, δοκιμασιών. Τις διακινούν όσοι έχουν κόψει καπίστρι από τη κοινή λογική. Και τις εκμεταλλεύονται για κομματικά μικροοφέλη και δημοσκοπικά τσιμπολογήματα.

Εμπρός, λοιπόν, παροτρύνουν για «δίκαιες» μοιρασιές με τη σέσουλα σε ότι κινείται στην επικράτεια. Οριζοντίως και αδιακρίτως προς όλους, Χωρίς κριτήρια και μέτρο, Δίχως σχέδιο και στόχευση. Αρματωμένοι μόνο με τη

Ο κακός δικτάτορας Πούτιν κι… εμείς!

 

Θανάσης Κ.

Αν πάμε να «δικάσουμε» όσα γίνονται αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, δεν δυσκολευόμαστε να βγάλουμε απόφαση:

Υπάρχει ένας προφανής «φταίχτης»: Η Ρωσία! Και ο Πούτιν…

Τελεία και παύλα!

Δεν υπάρχουν «ναι μεν, αλλά»…

Η Ρωσία έκανε ένοπλη επέμβαση στο εσωτερικό ενός γειτονικού κράτους, επιχειρώντας να του επιβάλει να μην ενταχθεί σε μια συμμαχία (του ΝΑΤΟ)…

Και στην πορεία, επειδή οι Ουκρανικές δυνάμεις αντιστέκονται σθεναρά, προκάλεσε μεγάλες απώλειες αμάχων και εμπολέμων, ανάμεσα στους αντιπάλους της – αλλά και στους δικούς της…

Τι άλλο να πούμε; 

Τίποτα!

Μόνο που η Πολιτική δεν τελειώνει με την καταδίκη ενός «εγκλήματος».

Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν καταλαβαίνει από Πολιτική…

Στην Πολιτική μας απασχολεί όχι μόνο «ποιος» έφταιξε, αλλά κυρίως ΤΙ έφταιξε. Και πάνω απ’ όλα τι θα γίνει στο εξής…

Η ηθική καταδίκη είναι «στιγμιαία». Η Πολιτική έχει και τη διάσταση του χρόνου…

Αφορά το «πριν» (πως οδηγηθήκαμε ως εδώ). Αλλά αφορά πρωτίστως το «μετά» (τι θα γίνει από δω και στο εξής)…

Έχουμε και τους καλλιτέχνες που μας αξίζουν

Πού είναι η αχλή των ηρωικών εποχών, που ο σύντροφος ηθοποιός Κώστας Καζάκος προήδρευε του «Δικαστηρίου των Λαών». Τότε που ο συνάδελφός του Βασίλης Κολοβός παρίστανε τον εισαγγελέα, και ο επίσης ηθοποιός Γιάννης Καλαντζόπουλος ανελάμβανε (πάλι καλά) συνήγορος των κατηγορουμένων.

Τότε που κατηγορούμενοι - και δικαίως στη συμβολικότητα της παράστασης - ήταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, ο γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Χαβιέ Σολάνα και οι 18 ηγέτες των κρατών που πήραν μέρος στην επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία. Ανάμεσά τους και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.

Φυσικά η Σημίτης ήταν η «τελευταία τρύπα της φλογέρας», αλλά μπήκε γιατί «έπρεπε» να μπει, προκειμένου να εξυπηρετήσει το πολιτικό μύθευμα του ΚΚΕ. Πάντως το χάπενινγκ της καταδίκης των δυτικών ηγετών είχε κάποια

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Πώς έβγαλε τόσα λεφτά ο Γιώργος Τράγκας;

Υπάρχει μία εξαιρετική τηλεοπτική σειρά, το Succession, που παρακολουθεί την οικογένεια ενός μεγιστάνα των media με έδρα τη Νέα Υόρκη, κανάλια και εφημερίδες σε όλον τον κόσμο. Το σενάριο ιστορεί τις ίντριγκες στο εσωτερικό της οικογένειας για τη διαδοχή του πατριάρχη και το μοίρασμα μίας αμύθητης περιουσίας που περιέχει ως και ελικόπτερα, τζετ, θαλαμηγούς και επαύλεις στην Ευρώπη.

Το έβλεπα με προσήλωση και την υποδόρια ζήλια του λιγούρη, αλλά τώρα που ξεκίνησε ο καινούργιος κύκλος στη σειρά με την κληρονομιά του Γιώργου Τράγκα, έχω εστιάσει στο Μόντε Κάρλο, χαζεύω την Αψίδα του Θριάμβου από το διαμέρισμα στο Παρίσι ή την Ακρόπολη από το επιβλητικό ακίνητο στην Αθήνα. Υπάρχουν επίσης πολυτελή διαμερίσματα στη Νέα Υόρκη και στο Βέγκας, βίλες στη Μύκονο και καταθέσεις τουλάχιστον 12 εκατ. ευρώ. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν θυρίδες ή υπεράκτιες εταιρείες με περιουσιακά στοιχεία κ.λ.π. Τώρα διαβάζουμε ότι

Ευρωσοσιαλιστές: Θορυβημένος ο (παρατηρητής) Τσίπρας

Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι ο πρόεδρος Τσίπρας θα αφήσει τον Ανδρουλάκη να τον «πετάξει» από το κλαμπ των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, όπου εδώ και χρόνια συμμετέχει ως παρατηρητής παρά το γεγονός πως ηγείται ενός κόμματος, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ, που στα χαρτιά και σε θεσμικό επίπεδο, ανήκει στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.

Με αφορμή τη μη συμμετοχή του στην τελευταία προπαρασκευαστική σύνοδο των ηγετών του ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων φούντωσαν τα σενάρια περί οριστικού αποκλεισμού του.

Οι κακές γλώσσες αναφέρουν, όπως γράφει το powergame.gr, πως μέχρι και ο ίδιος ο Τσίπρας θορυβήθηκε που δεν προσκλήθηκε και γι’ αυτό έριξε τα

Ο διάβολος (Πούτιν) φορούσε Loro Piana -Οι αυταπάτες της ελληνικής Αριστεράς

Μπουφάν με κουκούλα Loro Piana, αξίας 12.000 ευρώ (μισθοί ενός έτους του μέσου Ρώσου) φορούσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στο γήπεδο με τους (πληρωμένους) αλαλάζοντες οπαδούς του και η παγκόσμια κοινή γνώμη το βρήκε, δικαίως, σοκαριστικό.
Γιατί ένας -υποτίθεται- παντοδύναμος ηγέτης χρειάζεται να επιδείξει τη δύναμη και τον πλούτο του στον πλανήτη; Και μάλιστα την ώρα που οι εξουθενωμένοι από τις κυρώσεις Ρώσοι κάνουν ουρά για ένα κιλό ζάχαρη; Την ώρα που ο στρατός του σκοτώνει απροκάλυπτα πολίτες γειτονικής χώρας; Έχει τρέλα μεγαλείου ή είναι στριμωγμένος; Όσοι αναλυτές επιχειρούν να μπουν «στο μυαλό του Πούτιν», μετά την παράλογη εισβολή στην Ουκρανία, καταλήγουν στα πιο ζοφερά συμπεράσματα.
Συγκλίνουν πάντως σε ένα: ότι το Ουκρανικό βλάπτει τελικά και τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο: ποτέ ξανά, λένε, ο Πούτιν δεν θα θεωρείται ένας αποδεκτός ηγέτης, αλλά μάλλον ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Ότι τα γεγονότα αποκαλύπτουν, με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, πως η Ρωσία δεν είναι

«Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»

Οι Έλληνες της Ουκρανίας έχουν πίσω τους μια μακρά ιστορία 2.500 ετών. Ήδη από τον 6ο  αιώνα είχε αρχίσει ο ελληνικός εποικισμός στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας (Ευξείνου Πόντου) και στη χερσόνησο της Κριμαίας. Η παρουσία αυτή των Ελλήνων είναι αδιάλειπτη εδώ και 27 αιώνες.

Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την Κριμαία Ταυρίδα ,σύμφωνα με το όνομα των κατοίκων της, των Ταύρων. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Ηρακλής όργωσε αυτή τη γη χρησιμοποιώντας ένα γιγάντιο ταύρο, (Ηροδότου Ιστορία 2.43.1-2.45.3).

Στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. οι αρχαίοι Έλληνες αποικιστές άρχισαν να εγκαθίστανται κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας. Κάπου εκεί βρισκόταν και η μυθική Κολχίδα από όπου ο Ιάσονας πήρε το χρυσόμαλλο δέρας.

Το 1777, μετά την προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας στη Ρωσία, η αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β΄ διέταξε την εγκατάσταση όλων των Ελλήνων από τη χερσόνησο στη Βόρεια Αζοφική Θάλασσα, έτσι έγιναν γνωστοί ως Έλληνες της Αζοφικής. Εκεί θα ιδρύσουν μια νέα πόλη, στην οποία θα δώσουν το όνομα της Παναγίας και θα ονομαστεί Μαριούπολη

Από εκεί και πέρα η ελληνική μητρόπολη της Ουκρανίας θα μεταφερθεί στην